دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 35
تاریخچه:
تاریخ به کار گیری اصل تشویق و تنبیه و استفاده از آن به عنوان انگیزه ای برای تربیت صحیح انسان شاید به قدمت تاریخ تعلیم و تربیت بوده است .
تشویق و پاداش از مهمترین انگیزه های پیشرفت و تعلیم وتربیت به شمار میرود و منظور از پاداش و تشویق هر عملی است که درتثبیت تمایلات و نیل به آمال انسان موثر باشد چون کوشش انسان زاده و بازده رغبت و تمایل اوست قدر مسلم تشویق این رغبت و گرایش را تقویت می کند حقیقتی که کاملا"قابل درک است که هرفرد انسان چه کودک باشد و چه بزرگسال انتظار دارد در برار زحماتی که کشیده ویا کار نیکی که کرده است با بی اعتنایی و بی توجه ای دیگران مواجه نشود بلکه مورد تایید قرار گیرد و دیگران از او قدردانی کنند این امری است طبیعی که در مورد همه افراد بشر صادق است حتی پیامبران خدا هم در برابر وظایفی که جهت هدایت بشر انجام داده ند اگر چه از بشر هیچ توقع و انتظارقدردانی نداشته اند اما باز هریک از پیامبران دربرابر کار خودشان خواهان رضای خدا بوده اند .
تشویق و تنبیه ، در تربیت اسلامی :
اصل تشویق و تنبیه به عنوان امری مسلم در تربیت اسلامی شناخته و پذیرفته شده است . اصولاً بهشت و جهنم ، انذار و تبشیر پیامبران ، آیه های مربوط به پاداش و کیفر ، وعده و وعیدهای شوق انگیز و خوفناک و ... همه جلوه هایی از تشویق و تنبیه هستند .
خداوند تبارک و تعالی در قرآن مجید ( سوره بقره ) می فرماید : " ای پیامبر به کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند بشارت بده که جایگاه آنان در قیامت ، باغستان هایی است که نهرهای آب در آن جاری است ."
حضرت علی علیه السلام در فرمان تاریخی خود به مالک اشتر که او را به فرمانروایی مصر برگزیده بود ، دستور می دهد : که مبادا نیکوکار و بدکردار پیش تو یکسان باشند، زیرا چنین روشی نیکوکار را از کردار نیک دور ساخته و بدکردار را به کار بد سوق می دهد .
یکی از روش های مؤثر در تربیت ، تشویق کارهای خوب کودک است . تشویق در روح و روان کودک اثر می گذارد و او را به انجام اعمال نیک تحریض و ترغیب می کند .
دیدگاه امام خمینی (ره) درباره تشویق کودکان و تعلیم و تربیت دیدگاهی وسیع، عمیق و دقیق داشته اند و در زمینه های تخصصی تعلیم و تربیت چنان دیدگاه و عملکردی ازخود نشان داده اند که گویی در این رشته تحصیل کرده اند ؛ مثلاً درباره تشویق کودکان ، کارشناسانه به جزییات نقاشی کودکی توجه نشان می دادند .
روزی یکی از بچه های اقوام امام ، پیش ایشان می رود و نقاشی قشنگی را به امام نشان می دهد . امام به نقاشی او خوب نگاه می کنند و از او می پرسند : " این نقاشی را خودت کشیده ای ؟ " بچه جواب می دهد : " نه ، نقاشی را کس دیگری کشیده ، من فقط آن را رنگ زده ام."
امام از صداقت بچه خیلی خوششان می آید ، به او می گویند . "آفرین ، خیلی قشنگ رنگ آمیزی کرده ای ... " و یک جعبه مداد رنگی به بچه جایزه می دهند .
موردی دیگر یکی از دوستان که همراه با خانواده به دست بوسی حضرت امام نائل شده بود ، بعد از آن به حقیر مراجعه کرد و گفت : " پسرم که کلاس پنجم دبستان است ، دفتر نقاشی اش را برای تقدیم به امام آورده بود اما محافظان مانع آوردن آن به خدمت امام شدند . برای همین خیلی ناراحت شده است . " دفتر نقاشی را گرفتم و دو روز بعد ، ضمن توضیح ، خدمت امام تقدیم کردم . حضرت امام با دقت تمام اوراق آن را ملاحظه فرمودند و از مشاهده نقاشی اول که عبارت از تانکی بود که چرخ های آن را مداد تراش و تنه آن را کتاب و لوله شلیک آن را مداد و سرنشین آن را یک طفل دانش آموز تشکیل داده بود ، متبسم شدند و سپس دستور فرمودند که برای تشویق این دانش آموز خردسال و همین طور طراح آن دفتر که به وسیله امور تربیتی منطقه 3 آموزش و پرورش تهران تهیه شده بود ، جایزه ای متناسب اهدا شود .
وجود نظم وانضباط به عنوان یک وسیله آموزشی از دیر باز وجود داشته است،اگر چه متاسفانه برخی از معلمان مربیان،واولیاء،اشتباها نظم وانضباط راهدف آموزشی فرض می کنند ،فلسفه نظم وانضباط،ایجاد شرایط مساعد برای تحقق اهداف آرمان وغایی افراد وسازمانهاست.نظم وانضباط دو اهرم مهم به نامهای (تشویق و تنبیه ) دارد که هر یک دارای شرایط مشابه ومتفاوت در اجرا هستند، مثلا یکی از شرایط مشابه آنها این است که باید میان تشویق و تنبیه و سن و جنسیت فراگیر تناسب برقرار باشد و یا تشویق و تنبیه متناسب با نوع ومیزان رفتار فرد بکار گرفته شود ......
