دانلودتحقیق درباره ی آخرین یافته های بیماری تیلریوز

اختصاصی از فایلکو دانلودتحقیق درباره ی آخرین یافته های بیماری تیلریوز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

آخرین یافته های بیماری تیلریوز   Theileriosis

 بیماری تیلریوز یکی از معضل های مهم  پیشرفت در  صنعت دامداری در اکثر نقاط جهان میباشد . انگلهای تیلریا ‏T. annulata   و  T. parva  مهمترین گونه های اقتصادی و مسئول تلفات و کاهش تولید تخمین زده شده اند.

 استراتژی مراقبت از بیماری تیلریوز در بیشتر کشورها بوسیله کنترل ناقلین بخصوص کنه ها میباشد. اما کنترل کنه ها نسبت به روشهای دیگر کنترل این بیماری از اهمیت کمتری برخوردار میباشد زیرا اولا کنه کش ها ( سموم Acaricide  ) گران تمام میشوند و ثانیا مقاومت بر علیه اکثر آنها ایجاد شده است. در ضمن مدیریت حمل ونقل و قرنطینه دام بطور جدی قابل اجرا  نمی باشد. از دیگر روشهای کنترل بیماری استفاده گسترده از واکسیناسیون میباشد. درمان داروئی معمولا با Parvaquone, Buparvaquone, Halofuginone,  برای هر دو گونه ‍T. parva, T. annulata  موثر میباشد. اما این درمانها دام مبتلا را مبرا از آلودگی Sterilise  نمیکنند.

واکسنهای مورد لزوم :

 برای تهیه واکسن برای T. annulata   از تیره سلولی شیزونت  Schizont-infected cell lines  استفاده میشود. این واکسن که حاوی سلولهای شیزونتی میباشد باید تا کمی قبل از مصرف در دمای انجماد نگهداری شود.

برای واکسینه کردن دامها بر علیه T. parva  از روش آلوده کردن و درمان استفاده میشود. بصورتیکه مقداری کنه آلوده جمع آوری شده از روی بستر را چرخ کرده و عصاره آنرا زیر پوستی تزریق میکنند و بلا فاصله بطور همزمان درمان با تتراسیکلین را شروع میکنند. معمولا یک عفونت خفیف یا پنهان ایجاد میشود که با پاسخ ایمنی کنترل میشود.

تشخیص بیماری و مشخصات انگل :

تشخیص بیماری وابسته به علائم کلینیکی ، شناختی از شدت بیماری و گستردگی ناقلین یا کنه ها و بررسی لامهای تهیه شده ( گسترش خون و یا گسترش غدد لنفاوی ) میباشد. غیر از فرمهای مختلف داخل گویچه قرمزی  در گسترشهای خونی، شیزونت مشخصه مهم و خوبی در آلودگی با گونه های ‏T. Parva و T. annulata  درگسترشهای تهیه شده از غدد لنفاوی میباشد. سلولهای آلوده ممکن است در گسترشهای فشاری  Impression  smears  تمام بافتها دیده شوند.

بیماریزایی: شیزونت گونه T. parva  ابتدا در مرحله پاتوژنیک باعث افزایش سلولهای سیستم لنفاوی Lymphoproliferative  شده و بعد از آن باعث تخریب سلولهای فوق Lymphodestructive  میشود. حیوان مبتلا دارای علائم تورم غدد لنفی، تب، مقداری افزایش تنفس، تنگی نفس و گاهی اسهال میباشد. ضایعات بعد از مرگ شامل تورم و پرخونی غدد لنفاوی، ذات الریه بینابینی Interstitial pneumonia  و ادم مابین لبی interlobular oedema  ، ضایعات تخریشی erosion ,  ulcer  در شیردان و التهاب روده بهمراه نکروز غدد پیرز peyer´s  patches  و در حالتهای طولانی تر نفوذ سلولهای لنفاوی lymphocytic infiltration  به کلیه ها که شبیه سکته کلیوی infarct  بنظر آمده و یا بهمراه ترمبوز و ischaemic necrosis میباشد. در حیوانات بهبود یافته گاهی در اثر عود بیماری سندرم عصبی چرخش   Turning sickness دیده می شود.

خصوصیات بیماری زایی در اثر شیزونت T. annulata تقریبا شبیه  ‍T. parva می باشد ولی مرحله پیروپلاسمی ممکن است پاتوژنیک تر بوده و باعث کم خونی و زردی شود.

 تکنیکهای تشخیصی :

تیلریا انگل تک یاخته أی اجباری داخل سلولی تمام خانواده گاوهای وحشی و اهلی (  Bovidae ) در جهان میباشد. و بعضی از گونه ها نشخوارکنندگان کوچک را نیز مبتلا می نماید. بوسیله کنه های خانواده Ixodidae  منتقل میشوند و دارای زندگی پیچیده ای در مهره داران و بی مهره ها میباشند. شش گونه تیلریا گاو را آلوده میکند که دو تا از آنها بیماری زایی بیشتری دارند : اولی بنامT. parva  که بیماری East coast fever  , Corridor disease , Zimbabwean theileriosis  را ایجاد و دومی       T. annulata باعث بیماری Tropical theileriosis میشود.

دیگر گونه ها که شامل  T. sergenti, T. buffeli, T. orientalis, T. taurotragi, T. mutans  هستند معمولا بیماری زایی خفیفی ایجاد میکنند. گونه T. velifera غیر بیماری زا است. اغلب این گونه ها پس آلوده کردن دام ایجاد دام ناقل در دامهای بهبود یافته را مینمایند اما هیچ نوع داده وآماری در رابطه با رل این ناقلین در انتقال بیماری در حالت طبیعی وجود ندارد.

گاوهای بومی درمناطق بومی آلوده ممکن است بیماری را تحمل نموده و یا به بیماری خفیف و تحت کلینیکی مبتلا شوند. اما گاوهای غیر بومی حسا س بوده و در صورت ابتلا علائم شدیدی نشان داده و یا تلف می شوند.

همانطوریکه قبلا هم گفته شد شیزونت ها در گسترش تهیه شده از غدد لنفاوی مشخصه خوبی برای آلودگی با  T. parva,  T. annulata میباشد. شیزونت گونه  T. taurotragi   در گسترش رنگ آمیزی شده بوسیله گیمسا بخوبی قابل تشخیص نمیباشد.

شیزونت  T.mutans نسبت به شیزونت  T. parva  دارای هسته های بزرگتر، مسطح وبی قاعده میباشد.

فرم پیروپلاسمی  T. parva  ,  T. annulata  و T. mutans   شبیه بهم میباشد. اما معمولا           T. annulata ,  T. mutans  بزرگتر و اغلب در حال تقسیم دیده میشود. T. velifera  ممکن است بوسیله یک پرده حجاب مانند تشخیص داده شود.

تشخیص سرولوژیکی :  

 تشخیص وجود پادتن بصورت غیر مستقیم بوسیله IFA ( indirect fluorescent  antibody)  

بطور گسترده برای تشخیص گونه های مختلف تیلریا  بکار می رود. تشخیص نوع آلودگی بخصوص آلودگی با ‍T. parva  چندان در بین روشهای ایمنولوژی قابل تمایز نمی باشد. بهترین روش سرولوژی قابل تمایز مابین گونه های تیلریا آزمایش غیر مستقیم پادتن فلورسانس IFA  ( Indirect Fluorescent Antibody )  می باشد. در این آزمایش هر دو مرحله شیزونت و پیروپلاسمی بوسیله لام تهیه شده و یا در محلول قابل بررسی می باشند. برای نگهداری محلول یا لامهای تهیه شده در مرحله شیزونتی دمای  انجماد (20- تا 70- ) استفاده میشود ولی در مرحله پیروپلاسمی برای نگهداری محلول

دانلود تحقیق مایه کوبی دامها بر ضد تیلریوز گاوی در بوئین زهرا

اختصاصی از فایلکو دانلود تحقیق مایه کوبی دامها بر ضد تیلریوز گاوی در بوئین زهرا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مواد و روشها و انتخاب دام

1) آماده سازی تعداد 2000 اسلاید جهت تهیه گسترش خون از رگهای جداری و رگهای عمقی و بررسی ریزبینی

2) آماده سازی سوزنهای پونکسیون جهت تهیه بیوپسی از غدد لنفی سطحی

( بخصوص پیش کتفی) تهیه گسترش بمنظور بررسی ریزبینی

3) تهیه لوله های ونوجکت(Veno ject ) حدود 2000 عدد جهت گرفتن خون و تهیه سرم  و نگهداری آنها در منهای بیست در جه تا موقع انجام تست های سرمی( تست الیزا)

4) تهیه آنتی ژن لیوفیلیزه  وآنتی ژن سونیکه

1-4 روش تهیه آنتی ژن لیوفیلیزه جهت انجام تست تیلرین

سلولهای میلوئید آلوده به شیزونت تیلریاآنولاتا (Schizont Infected myeloid cells)  رااز پاساژ های پائین سویه های جداشده تهیه نموده و سپس سلولهای تهیه شده را در دور rpm 1600با محلول PBS دوبار شستشو داده سپس برمبنای  کنسانتره سلولی را تهیه  نموده و در شیشه های مخصوص لیوفیلیزه 4 میلی لیتری و 8 میلی لیتری هر کدام یک میلی لینر تقسیم و سپس با دستگاه لیوفیلیزه آنها را لیوفیلیزه نموده و تا موقع مصرف در   نگهداری می گردند. در موقع مصرف به هر شیشه یک میلی لیتر آب دوبار تقطیر شده استریل اضافه نموده و پس از تکان دادن بعنوان آنتی ژن از آن استفاده می شود .لازم به یادآوری است که میزان سلول در کنسانتره باید باندازه ای باشد که غلظت پروتئین مورد لزوم برای تزریق بر مبنای در نظر گرفته می شود.

 2-4 روش تهیه آنتی ژن به روش سونیکاسیون جهت انجام تست تیلرین

کنسانتره سلولهای میلوئید آلوده  به شیزونت تیلریاآنولاتا همانند روش لیوفیلیزه تهیه نموده و تعداد سلول را در هر میلی لیتر به  میرسانیم و پس از دو بار شستشو با PBS در دور 1600 در دقیقه با دستگاه سونیکاتور به برای مدت 5 دقیقه سونیکه نموده و در g 10000 به مدت ده دقیقه سانتریفوژ شده و به مدت سه بار با PBS شستشو داده می شود.

و مایع روئی به عنوان آنتی ژن درنظر گرفته می شود سپس توتال پروتئین آنتی ژن تهیه شده بر  مبنای  بدست آورده و آن را تا موقع مصرف در چهار درجه سانتی گراد نگهداری مینمائیم.

 انتخاب دام جهت بررسی های آزمایشگاهی

در طی سالهای 84-83 جمعاً چهار رأس گوساله هلندی بین 5-4 ماه از دامداریهایی که تیلریوز در سال های گذشته نداشته انتخاب شدند و در اصطبل فاقد کنه(Tick free stable ) نگهداری شدند. گوساله ها مدت یک ما ه مورد بررسی های ضروری قرار گرفتند از عدم آلودگی آنها اطمینان حاصل شد و سپس جهت بررسی طرح تداوم ایمنی مورد استفاده قرار گرفتند.

روش تهیه آنتی ژن تیلر یا آنولاتا به روش هموژنیزه با دستگاه (Homogenizer)

1) پاساژ سلول های میلوئید شیزونت دار تیلریاآنولاتا در 10 ساعت به حجم تقریبی هر کدام 150ml (Kachani1992 )

2)  جمع آوری سلولها در شروع مرحله ایستا(Stationary )

3) سانتریفوژ نمودن و حذف محیط کشت توسط سه بار شستشو با PBS

4) ذوب و منجمدنمودن سلولها در  و برای دوبار

5)  هموژنیزه کردن سلولها د رسه سیکل 10 دقیقه در دور( 260rpm )

6) دوبار ذوب و انجماد نمودن مجدد

7) سانتریفوژ در دو نوبت در دور 2000g به مدت 30 دقیقه

8)  استفاده از مایع روئی بعنوان آنتی ژن

9) پروتئین سنجی اندازه گیری پروتئین، تنظیم آنتی ژن بر مبنای غلظت توتال پروتئین

انتخاب دام جهت بررسی های صحرائی

د رتاریخ 31/6/83 و 7/7/83 طبق ضوابط ذیل جمعا 92 رأس از هفت گاوداری با نظر متخصص اپیدمیولوژیی انتخاب گردید. ضوابط در نظر گرفته شده جهت انتخاب دامهای تحت بررسی عبارت بودند از:

 1) عاری بودن دامها از الودگی های تک یاخته ای

2) مناسب بودن وضع عمومی دامها با اشتهای خوب و عدم لاغری

3) عدم آلودگی به بیماری های باکتریائی ، ویروسی و قارچی

4) عدم آلودگی به انگلهای درونی

5) مایه کوبی مرتب بر علیه بیماریهای باکتریایی و ویروسی( شاربن، پاسترولوز،  طاعون، تب برفکی و  شاربن عالمتی. در اسفند ماه 1384 کلیه دامهای گروه اول واکسینه شده گروههای دوم و سوم واکسینه نشده اند.

شامل 21 صفحه فایل word قابل ویرایش