دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 11 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
بیماری کرونر
بیماری کرونر قلبی به صورت مشکلاتی از قبیل دردهای آنژینی و انفارکتوس (حمله قلبی) بروز می‌کند. آنچه که سبب بروز بیماری قلبی می‌شود، تشکیل تدریجی رسوب‌های چربی یا پلاک‌ها در لایه داخلی دیواره سرخرگ‌ها میباشد. این رسوب‌ها سبب محدودکردن عبور خون می‌شوند که این پدیده را تصلب شرایین یا سخت شدن رگ‌ها (آترواسکلروز) می‌نامند.
در این بیماری هیچ علامت واضحی وجود ندارد، اما این تا هنگامی است که آسیب به سرخرگ‌ها آنقدر جدی شود که جریان خون به قلب محدود شده و سبب بروز درد شود. مسدود شدن کامل یک سرخرگ خون‌رسان به قلب، منجر به حمله قلبی ناگهانی و کشنده می‌شود. روش‌های متداول جهت پیشگیری از تصلب شرایین شامل کاهش فشارخون، دریافت رژیم غذایی کم‌چربی، کاهش وزن اضافی و ترک سیگار میباشد. به برخی افراد نیز جهت کاهش کلسترول خون، دارو داده می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهند که ارتباط مستقیمی میان رژیم غذایی و بیماری قلبی وجود دارد و با دریافت یک رژیم غذایی سالم می‌توان سلامتی قلب و دستگاه گردش خون را حفظ کرد.
چه غذاهایی برای قلب مفید هستند؟
کلم برگ، کلم قرمز، گل کلم، کلم بروکسل، بروکلی، شلغم، چغندر، اسفناج، مارچوبه، لوبیا سبز، نخود سبز، لوبیا قرمز، لوبیا چشم بلبلی، نخود خشک و عصاره مخمر دارای ویتامین‌های گروه ب خصوصا اسیدفولیک هستند. تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که اسید فولیکی که بطور طبیعی در مواد غذایی یافت می‌شود، می‌تواند سبب کاهش ماده‌ای در خون به نام هموسیستئین شود و به این ترتیب از ابتلا به تصلب شرایین پیشگیری کند. دانشمندان بر این باور هستند که این ماده مستقیما به دیواره رگ‌ها آسیب می‌رساند و سبب تشکیل رسوب‌های چربی می‌شود. تخمین زده شده است که افزایش دریافت روزانه اسید فولیک به میزان 100 میکروگرم، سبب کاهش مرگ مرتبط با بیماری های قلبی به میزان 7 درصد در مردان و 5 درصد در زنان می‌شود.
در جوامعی که مصرف کننده مقادیر فراوانی از ماهی‌های روغنی هستند، مشاهده شده است که شیوع بیماریهای کرونر قلبی کمتر از جوامعی است که مقدار خیلی کمی ماهی مصرف می‌کنند. ماهی‌های روغنی از قبیل ماهی آزاد و سایر ماهی‌ها از قبیل قباد، حلوا، شیر، کیلکا، و اوزون‌برون دارای اسیدهای چرب مفید می‌باشند. دانشمندان معتقد هستند که این مواد باعث کاهش خطر انعقاد خون و همچنین ممانعت از افزایش چربی‌های مضر خون می‌شوند.
مصرف ماهی حداقل 3 بار در هفته، برای افرادی که دارای سابقه بیماری قلبی و همچنین افرادی که مایل به پیشگیری از ابتلا به این بیماری هستند توصیه می‌شود.
جو دوسر، حبوبات، سیب و گلابی غنی از فیبر محلول هستند که به کاهش سطوح کلسترول خون کمک می‌کنند. سیر نیز اثر مشابهی دارد. افزایش کلسترول خون، به خصوص ال دی ال (کلسترول بد)، یکی از عوامل خطر عمده در بروز تصلب شرایین است. مصرف منظم چنین غذاهایی به کاهش ال دی ال کمک می‌کند.
روغن زیتون، روغن کانولا، مغزها و دانه‌ها حاوی نوعی از اسیدهای چرب به نام موفا هستند که به کاهش سطح ال دی ال کمک می‌کنند.
میوه‌ها و سبزی‌ها حاوی ویتامین‌های آنتی اکسیدان (ضد سرطان)، مواد معدنی و مواد مغذی مفیدی هستند که سبب متوقف‌کردن آسیب ناشی از عمل مواد سرطان‌زا به دیواره سرخرگ‌ها می‌شوند.
مصرف حداقل روزانه 3 واحد از این غذاها توصیه می‌شود. سه چهارم لیوان آب میوه یا سبزی‌ها به عنوان یک واحد محسوب می‌شود که معادل یک عدد میوه متوسط یا یک لیوان سبزی خرد شده خام یا نصف لیوان پخته است.
از چه غذاهایی باید پرهیز کنیم؟
گوشت و فرآورده‌های آن، لبنیات پرچربی و کره، غنی از نوعی چربی هستند که باعث افزایش سطح ال دی ال در خون می‌شوند. مصرف این غذاها را باید به حداقل رساند.
همچنین مصرف کیک و بیسکویت به علت نوع چربی بکار رفته در آنها سبب افزایش سطح ال دی ال می‌شود.
انواع غذاها و سوپ‌های آماده مصرف و یا کنسرو شده، غذاهای بیرون از منزل، سوسیس و کالباس و گوشت‌های نمک سود شده و بطور کلی گوشت و فرآورده‌های آن و همچنین تنقلات شور، سرشار از نمک (سدیم کلراید) هستند. دریافت زیاد سدیم با فشارخون بالا ارتباط دارد که از عوامل خطر جدی در بروز بیماری قلبی میباشد. کاهش مصرف این نوع غذاها و نمک طعام سر سفره به کاهش فشارخون کمک می‌کند.
راههای کاهش بیماری‌کرونر
بیماری کرونر یک بیماری چند علتی است اما رژیم غذایی احتمالاً اصلی‌ترین عامل محیطی آن به شمار می‌آید. پایه و اساس بیماری کرونر تصلب شرائین است که در طی سالیان متمادی ایجاد می‌شود.
لخته‌ی خونی (ترومبوز) که به مدت چندین ساعت روی پلاک آتروسکلروز قرار می‌گیرد معمولاً موجب بروز یک واقعه‌ی بالینی می‌گردد و در نتیجه بیمار به علت سکته‌ی قلبی آنژین صدری توسعه یافته یا تغییرات الکتروکاردیوگرافی بدون نشانه و به طور ناگهانی می‌میرد.
هر یک از این سه فرایند تا حدودی تحت تأثیر اجزای مختلف رژیم‌غذایی قرار می‌گیرند.
استرکلسترول ماده‌یی است که در تصلب شرائین نقش دارد و در پلاک آتروسکلروزی جمع می‌شود. کلسترول و سایر لیپیدهای موجود در پلاک مانند رنگ دانه‌های زرد کاروتنوئیدی موجود در خون به وسیله‌ی لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) منتقل می‌شوند.
آتروم ممکن است به دلیل افزایش تراز کلسترول پلاسما همراه با مصرف زیاد چربی‌های حیوانی ایجاد شود. مقادیر زیادی از این کلسترول درداخل ماکروفاژهای تغییر شکل یافته وجود دارد. البته این سلولها فقط وقتی که LDL اکسید شده باشد مقادیر زیادی از LDL اکسید شده را برمی‌دارند. اکسیداسیون LDL احتمالاً در درون دیواره‌ی سرخرگ اتفاق می‌افتد. افرادی که از نظر ژنتیکی میزان بیشتری از LDL کلسترول (هیپرکلسترول فامیلی) دارند برای ابتلا به بیماری کرونر قلب زودرس مستعدتر هستند. این میزان ابتلا در افراد هموزیگوت دارای تراز کلسترول پلاسما تا چهار برابر حد طبیعی افزایش می‌یابد و همه‌ی آنها تا قبل از بیست‌سالگی دچار بیماری کرونر قلب می‌شوند.
عوامل خطر:
سه مورد از عوامل خطر که کاملاً به اثبات رسیده‌اند عبارتند از:
-1 افزایش تراز کلسترول توتال پلاسما و LDL کلسترول
-2 استعمال سیگار
-3 فشارخون بالا
- به طور طبیعی تقریباً سه چهارم کلسترول توتال پلاسما در LDL کلسترول قرار دارد و افزایش تراز کلسترول توتال موجب افزایش درصد میزان LDL کلسترول می‌شود.
اجزای غذایی که بر تراز LDL کلسترول پلاسما اثر می‌کنند:
نوع چربی غذایی:
نوع چربی اجزای رژیم غذایی عامل اصلی است که تراز LDL کلسترول پلاسما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در رژیم‌غذایی چربی‌ها عمدتاً به شکل‌تری گلیسرید (تری آسیل گلیسرول) هستند که عبارتند از سه اسید چرب که به گلیسرول متصلند؛ فراوانترین اسیدهای چرب تعیین کننده ترازLDL کلسترول پلاسما هستند. اسیدهای چرب اشباع شده میزان LDL کلسترول پلاسما را افزایش می‌دهند و عمدتاً شامل اسیدهای چرب 12 کربنه (لوریک)؛ 14 کربنه (میریسیتیک)؛ 16 کربنه (پالمیتیک) هستند. اسید پالمیتیک فراوانترین اسید چرب اشباع در غذاهاست ولی ممکن است توانایی کمتری در افزایش تراز LDL کلسترول پلاسما داشته باشد. اسید چرب 18 کربنه (استئاریک) دارای تأثیر کم یا فاقد اثر روی افزایش تراز LDL کلسترول پلاسما است. اسیدهای چرب چند غیر اشباع (با دو اتصال دوگانه و بیشتر) تراز LDL کلسترول پلاسما را کاهش می‌دهند. فراوانترین آنها در غذا اسید لینولنیک (18:2) است که به خانواده‌ی اسیدهای چرب غیر اشباعی امگا شش تعلق دارد. در حد فاصل اسیدهای چرب اشباع شده و اسیدهای چرب چند غیر اشباع، اسیدهای چرب تک غیر اشباع قرار گرفته‌اند. شکل طبیعی (سیس) اسید اولئیک (18:1) اثر کمی روی کاهش تراز کلسترول پلاسما دارد. مولکولهای سیس در محل باندهای دوگانه دچار خمیدگی می‌شوند. در هر حال، اگر شکل اسید چرب 18:1 (اسید آلائیدیک) باشد در محل باند دو گانه حالت مستقیم (ترانس) دارد و از نظر بیولوژیکی مانند اسید چرب اشباع شده عمل می‌کند. میزان اسیدهای چرب اشباع نشده ترانس موجود در چربی‌های طبیعی کم است و معمولاً این نوع اسیدها در اثر هیدروژناسیون به هنگام جامد کردن روغنهای خوراکی به وجود می‌آیند.
کلسترول و فیتوسترولهای رژیم‌غذایی:
کلسترول تنها در غذاهای با منشا حیوانی یافت می‌شود. کلسترول رژیم غذایی در مقایسه با چربی‌های اشباع شده، تراز کلسترول پلاسما را به میزان کمتری افزایش می‌دهد. علت این است که تقریباً نیمی ازکلسترول پلاسما از طریق رژیم غذایی وارد بدن می‌گردد و نیم دیگر در کبد از استات سنتز می‌شود. هنگامی که کلسترول بیشتری از رژیم غذایی جذب می‌شود سنتز درونزای آن قطع می‌شود. روغنهای گیاهی نیز دارای استرولهایی از نوع فیتوسترولها نظیر بتا سیتوسترول، کامپسترول و برازیکاسترول هستند. این‌گونه استرولها در هنگام جذب با کلسترول رقابت کرده و مانع از جذب آن می‌گردند.
اضافه وزن:
تراز کلسترول توتال، LDL وتری‌گلیسرید پلاسمای افراد دارای اضافه وزن افزایش می‌یابد. در این افراد کاهش وزن از طریق رژیم غذایی و یا ورزش معمولاً تراز کلسترول خون را کاهش می‌دهد. اضافه وزن به ویژه چربی شکمی احشایی یک عامل خطر مستقیم برای ایجاد بیماری کرونر قلب محسوب می‌گردد.
فیبر غذایی:
اثر فیبر غذایی به نوع آن بستگی دارد. فیبر گندم (نان تهیه شده از آرد کامل گندم) تراز کلسترول پلاسما را کاهش نمی‌دهد. دریافت مقادیر زیادی از انواع فیبرهای چسبنده (محلول) مانند پکتین، گوار و فیبر جو دو سر به علت جلوگیری از جذب مجدد اسیدهای صفراوی و ایجاد تعادل منفی استرول، تراز کلسترول پلاسما را تا حدودی کاهش می‌دهد. دریافت روزانه 5 گرم از انواع فیبرها تراز کلسترول پلاسما را به میزان تقریباًً 5% کاهش می‌دهد.
سبزی‌ها و میوه‌ها دارای 1% پکتین هستند، از این رو مصرف روزانه 4 سهم از آنها تقریباً 5 گرم فیبر را تأمین می‌کند. آرد جو دو سر، سبوس جو دو سر و حبوبات دارای مقداری فیبر محلول بوده و دریافت زیادشان ممکن است به کاهش تراز کلسترول پلاسما کمک نماید.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 11 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
