لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه
قسمتی از متن .doc :
ترکهای جوان, جریانی سیاسی از اوایل دهة 1270 تا 1336/ 1860ـ 1918 در ترکیة عثمانی . این جریان که گروهها و جمعیتها و سازمانهای سیاسی چندی را در داخل و خارج ترکیه در بر می گرفت به طور کلی به سه دوره تقسیم می شود:1) از اوایل دهة 1270 تا 1295/ 1860ـ 1878 2) از 1295 تا 1326/ 1878ـ 1908 3) از 1326 تا 1336/ 1908ـ 1918.
دورة اول . در این دوره که با سالهای پایانی عصر تنظیمات * (از رمضان 1255 تا ذیقعدة 1293/ نوامبر 1839 ـ دسامبر 1876) مقارن است فضای باز حاصل از اصلاحات سبب شد تا گروهی از روشنفکران امپراتوری عثمانی تحت تأثیر روشنگری غربی به ترویج افکار آزادی خواهانه و اصلاح طلبانه در مطبوعات بپردازند. طرح چنان اندیشه هایی در جامعة عثمانی به تشکیل نخستین گروه سیاسی از سلسله گروهها و سازمانهای سیاسی سری منجر شد. این گروه که «اتحادیة وطن پرستان » یا «جمعیت اتفاق حمیت » نامیده می شد در محرم 1282/ ژوئن 1865 با شرکت شش جوان از جمله نامق کمال * (1256ـ 1305/ 1840ـ 1888) شاعر نام آور در استانبول تشکیل گردید. رشد و توسعة سریع گروه و افزایش تعداد اعضای آن به 245 تن بنا بر ادعایی و تمایل و توجه بعضی از دولتمردان حتی دو شاهزادة عثمانی و یک شاهزادة مصری به گروه آن را در معرض فشار قرار داد و بعضی از رهبران آن چون نامق کمال و ضیاءبیک (ابوضیا توفیق ) و علی سعاوی به نواحی دوردست عثمانی تبعید شدند ولی در 1284/ 1867 با حمایت مالی همان شاهزادة مصری به پاریس مهاجرت کردند. حضور و فعالیتهای سیاسی آنان و همفکرانشان در اروپا اصطلاح ژؤن ترک (ترکهای جوان ) را پدید آورد (لوئیس ص 152ـ154).
مصطفی فاضل پاشا (1245ـ1292/ 1829ـ 1875) از وزرای دربار عثمانی ــ که به دلیل تغییر اصول جانشینی به فرمان سلطان عبدالعزیز (حک : 1278ـ1293/ 1861ـ1876) از جانشینی برادرش اسماعیل پاشا خدیو مصر محروم شده و به دشمنی با سلطان و صدراعظم عثمانی برخاسته و به فرانسه گریخته بود ــ با انتشار نامة سرگشاده ای به فرانسه خطاب به سلطان عبدالعزیز در روزنامة لیبرته ضمن انتقاد از نظام استبدادی و طرفداری از اصلاحات و «نظام سربستانه » (دموکراسی ) احتمالا به تقلید از اصطلاحاتی چون ایتالیای جوان فرانسة جوان آلمان جوان و جز آن هواداران و پشتیبانان خود در ترکیة عثمانی را ژؤن ترک و خویشتن را نمایندة ترکیة جوان معرفی کرد. این اصطلاح در مطبوعات و تاریخ نگاری اروپا متداول و با همان تلفظ (ژؤن ترکلر) یا ترجمة آن (گنج ترکلر) وارد زبان ترکی شد (آقشین ص 18ـ19 پتروسیان ص 8 ـ 9). جمعیتی هم که در 1284/ 1867 با شرکت نامق کمال و چند تن از مهاجران مشروطه خواه به ریاست مصطفی فاضل پاشا تشکیل شد تحت تأثیر همین عنوان خود را ینی عثمانلی لار (نوعثمانیان عثمانیان جدید) نامیدند. آنان اصطلاح ژؤن ترک را نیز عینا در سر لوحة نشریات خود می آوردند ( میدان لاروس ج 6 ص 709). ینی عثمانلی لار را معمولا گنج عثمانلی لار (عثمانیان جوان ) نیز می نامند (همانجا) که علت استفاده از واژة عثمانلی به جای ترک را باید عثمانی گرایی نسل اول مشروطه خواهان عثمانی دانست .
در بارة استعمال اصطلاح ترکهای جوان در پنجاه و چند سالة یادشده بین مورخان اروپایی و ترک اتفاق نظر وجود ندارد. رامسائور (ص 20 ترجمة فارسی ص 327ـ 328) نضج گیری نخستین گروه ترکهای جوان را در دورة سلطنت سلطان عبدالعزیز دانسته و نخستین اعضای ترکهای جوان را چهره های آشنای خیابانهای پاریس و لندن در دهة 1266ـ1276/ 1860 میلادی به شمار آورده است . لوئیس (ص 153ـ154) علاوه بر مبارزان گروهها و سازمانهای ضد رژیم عبدالحمید دوم (حک : 1293ـ1327/ 1876ـ1909) نوعثمانیان را نیز در زمرة ترکهای جوان آورده است . > دایرة المعارف جهان اسلام آکسفورد < و > دایرة المعارف خاورمیانة معاصر < ضمن توجه به تشابه ها و پیوستگی تاریخی نزدیک میان «ترکهای جوان » و «عثمانیهای جدید» قائل به تفکیک این دو جریان شده اند.
شریف ماردین تاریخ پژوه ترک اگرچه مشروطه خواهان دهه های 1860 و 1870 را نوعثمانیان و گروهها و سازمانهای ضدحکومت عبدالحمید را ترکهای جوان نامیده خاطرنشان کرده است که جمعیت «اتحاد و ترقی » یکی از سازمانهای ترکهای جوان که بعدا حزب حاکم در عثمانی شد ریشه در جنبش نوعثمانیان دارد (ص 30). پتروسیان (ص 10) نیز فعالیتهای نوعثمانیان را مقدمة جنبش ترکهای جوان و جنبش مشروطیت دهة 1860 و 1870 میلادی را مرحلة نخست جنبش ژؤن ترک می داند. تونایا (ج 1 ص 20ـ21) ضمن آنکه اصطلاح ترکهای جوان را برای مبارزان و شورشگران نهضتهای مشروطة اول (1295/1876ـ 1878) و دوم (1326ـ 1336/ 1908ـ 1918) به کار برده نوعثمانیان را در زمرة ژؤن ترکها به شمار آورده و جنبش مبارزان اواخر سدة سیزدهم / نوزدهم و اوایل سدة چهاردهم / بیستم را «جنبش ترکهای جوان دوم » نامیده است . در دایرة المعارف میدان لاروس (همانجا) هم زیر مدخل «ژؤن ترکلر» تنها از نسل اول مشروطه خواهان عثمانی ــ که خود را نوعثمانیان نامیده اند ــ سخن رفته است . بنابراین در این مقاله نیز نوعثمانیان جزو سازمانهای ترکهای جوان به شمار می رود.
نوعثمانیان در اروپا با انتشار روزنامه هایی چون مخبر و حریت در لندن به ترویج افکار خود پرداختند. اصول عمومی و مشترک آنان عبارت بود از خواست «نظامات اساسیه » (قانون اساسی ) «نظام سربستانه » (دموکراسی ) و «شورای امت » (مجلس ملی ). البته بین آنان اختلافاتی نیز وجود داشت مثلا در حالی که نامق کمال و ضیاءبیک مخالف جدایی امور دینی از امور دولتی بودند و از «اصول مشورت » بر اساس دین جانبداری می کردند بعضی دیگر چون مصطفی فاضل پاشا و سعاوی نظری برخلاف آنان داشتند. در بارة راه رسیدن به حکومت مشروطه هم بعضی به
تحقیق در مورد ترکهای جوان 14 ص