چکیده
ﻣﻌﻤﺎری و ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ دو ﻋﺮﺻﻪی ﻫﻨﺮی اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺴﺎن ﺧﻠﻖ و درک ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺑﻌﺪ زﻣﺎن ﻣﻌﻨﺎدار ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﻌﻤﺎری در ﺑﻌﺪ ﻣﮑﺎن. ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻮاد و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺧﺎم اﯾﻦ دو ﻫﻨﺮ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ اﻣﺎ در ﻓﻀﺎی ذﻫﻨﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﺗﻮﺳﻂ اﺑﺰار ﻓﮑﺮی ﺧﺎص و ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻦ اﺑﺰار در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﻤﺎن اﺻﻮل و ﻗﻮاﻋﺪی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻠﻖ اﺛﺮ ﺧﻮد از آنﻫﺎ ﺑﻬﺮه ﻣﯽﺑﺮد.ﻫﺪف از اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﻓﻬﻢ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺷﮑﻞﮔﯿﺮی اﺛﺮ ﻣﻌﻤﺎری ﯾﺎ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﺎﯾﯽ و ﻓﺼﻞ ﻣﺸﺘﺮک آنﻫﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﭘﺲ از ﺷﻨﺎﺧﺖ اﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﺸﺘﺮک ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﻓﻀﺎﺳﺖ، اﺑﺰارﻫﺎ، اﺻﻮل و ﻣﻔﺎﻫﯿﻤﯽ ﺑﺘﻮان اﺳﺘﺨﺮاج ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮای آﻓﺮﯾﻨﺶ اﺛﺮ ﻫﻨﺮی، ﺧﻮاه ﯾﮏ ﺑﻨﺎی ﻣﻌﻤﺎری ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮاه ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪی ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ، در ﻋﺮﺻﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ اﯾﻦ ﻫﻨﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ درک و اﺣﺴﺎس ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای مطالعات کتابخانه ای استوار است وتلاش بر این شده که به بررسی رابطه بین موسیقی و معماری و شباهت ها و موضوعات مشترک بین دو مقوله فوق پرداخته شود.
موسیقی و معماری
