پایان نامه ارزیابی فرایند تدوین طرح جامع راهبردی- ساختاری شهر تهران

اختصاصی از فایلکو پایان نامه ارزیابی فرایند تدوین طرح جامع راهبردی- ساختاری شهر تهران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت) تعداد صفحه:163

چکیده پژوهش

ارزیابی طرح ها و برنامه های استراتژیک برای دستیابی به نقاط ضعف و قوت جهت تلاش برای رفع یا تقویت قوت و ضعف های احتمالی، همواره یکی از مهمترین فعالیت های اصلی فرایند برنامه ریزی استراتژیک محسوب می گردد. از طرف دیگر ارزیابی برنامه های استراتژیک نشان­دهنده ی کارایی و اثربخشی فرایند برنامه­ریزی است.

طرح جامع راهبردی ساختاری شهر تهران که در سال 1386 تهیه و تدوین گردید نمونه ای از طرح های استراتژیک شهری است که دارای قوت و ضعف های خاص خود است. از آنجا که این طرح در نوع خود نسبت به طرح های پیشین شهری دارای نوآوری هایی است، لذا ارزیابی روند تهیه این طرح می تواند اطلاعات حائز اهمیتی از قوت ها و ضعف های فرایند طی شده ارائه کند که این اطلاعات جهت برنامه ریزی های آتی بسیار ارزشمند خواهد بود.

پژوهش پیش رو با هدف شناسایی مدل برنامه ریزی استراتژیک طرح جامع راهبردی ساختاری شهر تهران و ارزیابی فرایند طی شده جهت تدوین این طرح، تلاش دارد میزان توجه به دانش برنامه ریزی استراتژیک در روند تهیه طرح جامع شهر تهران را ارزیابی نموده و نقاط مثبت و منفی موجود در این فرایند را مشخص سازد.

بدین منظور در ابتدا با بررسی ادبیات مربوطه، 22 مدل برنامه ریزی استراتژیک مورد ارزیابی قرار گرفته و مدل مرجعی استخراج گردید تا در گام بعدی میزان تطابق این مدل با مدل طی شده در طرح جامع شهر تهران سنجیده شود. در گام بعدی اسناد استراتژیک طرح جامع شهر تهران مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این تجزیه و تحلیل با استفاده از روش تحلیل تم صورت پذیرفت. در گام سوم پژوهش، پژوهشگر به مصاحبه نیمه ساخت یافته با گروهی از کارشناسان تدوین کننده طرح، مهندسان مشاور دخیل در تهیه طرح و مطلعین و منتقدین این فرایند اقدام نمود و پس از پیاده سازی، این داده ها نیز با استفاده از روش تحلیل تم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تحلیل تم های بدست آمده از دو گام اخیر بیانگر این نکته بود که در روند تهیه طرح جامع شهر تهران توجه حداقلی به دانش برنامه ریزی استراتژیک و مدل های رایج برنامه ریزی استراتژیک شده است. همچنین این نکته قابل برداشت بود که میزان تطابق فرایند برنامه ریزی استراتژیک شهر تهران با فرایند اشاره شده در مدل مرجع حداقلی بود.

از نقاط قوت عمده این فرایند می توان به نوآوری، گروه مطالعاتی منسجم و نهادسازی مناسب اشاره کرد و در مقابل، عدم پشتیبانی قانونی، کم توجهی به مدیریت و تفکر استراتژیک، ضعف روشی تدوین چشم اندازها، وابستگی نهادی، عدم مشارکت پذیری و کم توجهی به شرایط بومی شهر تهران از عمده ترین نقاط ضعف این فرایند محسوب می گردد.