لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
موضوع کنفرانس استراتژی آمریکا در حمله به عراق
مقدمه :
عملیات 11 سپتامبر 2001 ، که سمبلهای قدرت و ثروت آمریکا را هدف قرار داد پس از حمله انگلیسیها در سال 1812 میلادی که طی آن ، کاخ سفید به آتن کشیده شد و کتگره و پایتخت به اشغال در آمد ، کاملاٌ منحصر به فرد بود ، زیرا این حملات آمریکا را که مدعی رهبری جهان است از نظر تأمین و حفظ امنیت داخلی به چالش جدی رو به رو ساخت ، این حادثه ، همچنین برداشت سنتی از امنیت را دگرگون نمود و نشان داد که قوی ترین کشورهای دنیا نیز در این وادی مصونیت ندارند . اما سردمداران آمریکا پیش از هر گونه پاسخ به ابزار احساسات جهانی ، نهایت تلاش خود را در راستای تبدیل این تهدید به فرصتی طلایی به کار بستند . بوش پسر در این خصوص اعلام نمود : « ... این یک اعلان جنگ علیه ماست » . وی سخن از یک جنگ صلیبی به میان آورد ، برخی از کشورها را تهدید کرد و در این راستا ، سه کشور عراق ، ایران و کره شمالی را محور شرارت نامید . بلافاصله معاون وزیر دفاع آمریکا و یکی از طراحان اصلی تهاجم نظامی آمریکا بر علیه عراق، از سیاست پایان دادن به عمر دولت ها با توسل به جنگ حرف زد و از سوی دیگر مشاور سابق امنیت ملی و وزیر خارجه کنونی آمریکا یعنی خانم رایس اعلام می دارد که : « با نبود شوروی تعریف منافع ملی برای آمریکا دشوار است و اکنون مخالفت با تروریسم و مقابله با تولید و انباشت سلاح های کشتار جمعی می تواند منافع ملی ما را تعریف کند .
تردید جهانی نسبت به رفتار جدید آمریکا هنگامی افزایش یافت که بوش پسر مانند پدرش که به رغم پذیرش عقب نشینی از کویت از سوی صدام اعلام کرد ما جنگ را آغاز می کنیم لذا به رغم پذیرش بدون قید و شرط قطع نامه 1441 از سوی صدام حسین و اعلام هانس بلیکس رئیس گروه بازرسان خلع سلاح عراق و مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی ، مبنی بر عدم کارشکنی عراق و نیاز به تداوم بازرسیها و نیز مخالفت اکثریت اعضای شورای امنیت ( به جز آمریکا و انگلیس ) اعلام می نماید که سازمان ملل 24 ساعت فرصت دارد تا مجوز حمله به عراق را صادر کند در غیر اینصورت به تلاش برای اصلاح سازمان ملل اقدام خواهیم کرد .
این در حالی است که در گذشته ، آمریکا صرفاٌ از سرنگونی صدام حسین از طریق گروه های سیاسی و یا کودتای حمایت داشت و استراتژی اصلی آنان هموار بر مهار و کنترل رژیم بعث بود حال آن که چه علل و عوامل باعث تغییر رویکرد دولت امریکا گردید ، خود امری مهمی می باشد لکن مسئله دیگر ظهور و بروز صف بندیهای جدید در عرصه بین المللی است که به نظر می رسد هدف و استراتژی آمریکا از یک سو و رژیم بعث سابق و کشور عراق از سویی دیگر به به دو عامل مهم در تغییر و تحول در ساختار و ماهیت نظام بین المللی تبدیل گشته اند .
بررسی حمله آمریکا به عراق و موضوع یک جانبه گرایی آمریکا و صلح جهانی
الف )تأثیر متغیرهای مربوط به نقش دخالت نظامی یک جانبه آمریکا در عراق : آمریکا به قول گورباچف « می خواهد نقش رهبری جهان را ایفا کند ولی نمی داند که امپراطوریها زوال یافته اند . برژنیسکی که نومحافظه کاران و از جمله بوش از او خط گردفته اند در سال 1998 در مقاله ای با نام ژئواستراتژی برای اروپا و آسیا با اشاره به ناهمگونی ضای ژئوپلتیک جهان از نظر عدم تناسب جمعیت و انرژی می گوید : « این ناهمگونی به نفع آمریکا نیست و آمریکا در آینده با خطر از دست دادن نقش رهبری خود روبروست . نتیجه این ارزیابی ها ، شکل گیری دکترین امپریالیسم انسانی است که چارچوب اصلی خط مشیهای نومحافظه کاران آمریکاست ، این چارچوب ها بر سه محور استوار است .
1 ) ایجاد تصادها و اختلافات عقیدتی ( نظریه هانیتگتون )
2 ) اصلاح و بازسازی ساختار تمدن آمریکایی و تعریف روشن منافع آمریکا
3 ) برنامه ریزی برای از بین بردن تهدیدهای رهبری آمریکا و تضمین نقش درازمدت آمریکا .
از جمله طراحان اصلی این محورها ، تیم مشترک عملیاتی دیک چنی معاون رئیس جمهور و وزیر و معاونین وزارت دفاع آمریکا می باشند . این در حالی است که افرادی مانند هانتیگنتون آشکارا نگران انزوای آمریکا در جهان اند و اظهار می دارند که : « آمریکا نه تنها ابرقدرتی منزوی است بلکه در حال تبدیل به ابرقدرت نافرمانی است زیرا بسیاری از کشورها آن را یک کشور مداخله گرا ، یک جانبه گرا ، استیلا طلب ، استکباری و ریاکار می دانند که به صورت دوگانه رفتار می کند و درگیری اقداماتی است که لقب امپریالیسم مالی و استعمار فکری برای آن مناسب است .
ب ) تأثیر متغییر ملی ، اجتماعی :
گذشته از متغیرهای مختلف از نوع دیگر نیازهای ملی در جامعه ای که دیگر با معیارهای اخلاقی قابل مهار نیست و به قول گورباچف (( آمریکا به 5 درصد جمعیت جهان ، 42 درصد انرژی جهان را مصرف می کند و تلاش برای افزایش این رقم همچنان ادامه دارد ، وضعیتی که تعداد فقر را افزایش داده و سوء استفاده تروریستها را موجب شده است .
از دیگر شاخصهای مربوط به متغیر ملی و اجتماعی می توان از رونق بخشیدن به اقتصاد ملی که معمولاٌ در عصر جنگ سالاران جمهوری خواه و همیشه جنگ طلب نظامیگری و تسلیحات به مثابه موتور محرکه آن تلقی شده است . فرافکنی ، هراس ملی جامعة آمریکا به بیرون از این کشور از جمله مهمترین دفاع ، حمله است و سوق دادن توجهات داخلی به خارج و گمراه کردن افکار عمومی مردم آمریکا از بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و پیامدهای سیاسی حادثه 11 سپتامبر 2001 و کسب پیروزیهای خارجی برای مصرف داخلی و استفاده در تبلیغات ریاست جمهوری و حزب جمهوری خواه و سرانجام گسترش مسئله هویتی می باشد. مانند آنچه که هانتینگتون می گفت کشف فرصتهای مناسب کار و تولید و مصرف تولیدات آمریکا و غیره است .
ج ) تأثیر سایر متغیرها بر کارکرد یک جانبه آمریکا در عراق و متغییر سیستم بین المللی و بر رفتار سیاست خارجی آمریکا .
وابستگی بوش به جمهوری خواهان نومحافظه کار مستلزم شناخت تمایلات و دیدگاههای کارشناسان و خبرگان سیاسی ، نظامی تیم بوش از قبیل وزیر سابق خارجه آمریکا یعنی پاول و خانم رایس ، وزیر دفاع و معاونین او که همگی جنگ سالار و خشونت گرا هستند . آنان عقیده دارند که : بعدی قرن بیستم قرنی آمریکایی است ، سعادت جهانی نزد آناست عراق نخستین هدف در این زمینه است و اهداف بدی ایران ، سودان ، لیبی ، کره شمالی ، و سوریه و ... هستند و لذاتمامی لانه های مخالفت با آنان باید با استفاده از روش های نظامی منهدم شوند و دیگر ، مرحله راه حل های مسالمت آمیز به سر آمده است .
آمریکایی پس از فروپاشی و شوروی سابق کوشید تا رهبری خود را بر جهان تثبیت کند محافظه کاران تندرو بر این باورند که استراتژیهای قدیمی واقع گرا و بین المللی گرایی لیبرال که برتری آمریکا در قرن 20 را موجب شدند ، دیگر کارا نیستند . همین طور واقع گرایی ، موازنه قوا ، ائتلاف با قدرت های بزرگ بازدارندگی ، سد نفوذ و غیره برای جهان تک قطبی ، استراتژیهای روشنفکرانه ویلسون و روزولت برای ایجاد اتحادهای سیاسی ، اقتصادی به رهبری امریکا با استراتژیهای لیبرالی همچون سیاست های گسترش دموکراسی و مداخله گرایی انسانی دهه 1990 دیگر کارکرد ندارند . از نظر تیم نظامی بوش ، آمریکا باید قدرت را صرف نظر از ممانعتهای ناشی از همکاران ، متحدان و مقررات و بدون احساس محدودیت ناشی از وضعیت امپریالیستی خود اعمال نماید . بنابراین به همین دلیل نیز ، آمریکا در تهاجم و اشغال به عراق به عهد سازمان ملل را تحضیر کرد و شریکان گمانی را مانند اسپانیا ، لهستان ، گرجستان ، مکزیک ، مجارستان و غیره را در اداره عراق پس از صدام به کشورهای سرشناس اروپایی ترجیح داد البته بعدها هنگامی که با بحران رو به رو از آنها درخواست مشارکت نمود ولی کشورهایی مثل آلمان و فرانسه تنها اداره تحت نظر سازمان ملل را برای عراق مشروع دانستند .
استراتژی آمریکا در حمله به عراق
