تحقیق درباره تاثیر ورزش در دیابت

اختصاصی از فایلکو تحقیق درباره تاثیر ورزش در دیابت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

تاثیر ورزش در دیابت

ورزش در درمان دیابت بسیار موثر است، زیرا نه تنها باعث پایین آوردن قند خون و کاهش مقاومت بدن به انسولین می شود، بلکه خطر بیماری های قلبی عروقی و نیاز به دارو در دیابت نوع 2(دیابت غیر وابسته به انسولین)را کاهش می دهد.

هنگامی که یک فرد غیر دیابتی ورزش می کند، سطح انسولین خون، تحت تأثیر افزایش هورمون های ضدانسولین (خصوصاً گلوکاگون) کاهش می یابد. به این ترتیب، افزایش مصرف گلوکز توسط ماهیچه، با افزایش تولید گلوکز توسط کبد مطابقت می یابد.

برای جلوگیری از افت قند خون در افراد دیابتی، باید غذای بیشتری قبل از ورزش، در حین یا بعد از آن مصرف کرد و یا دوز انسولین را با افزایش فعالیت ورزشی کاهش داد.

در افراد دیابتی که انسولین یا داروهای کاهنده قند خون مصرف می کنند، هیپوگلیسمی(کاهش قند خون) مشکلی است که با ورزش پیش می آید. این هیپوگلیسمی (HYPOGLYCEMIA) بیشتر بعد از ورزش اتفاق می افتد، زیرا بعد از ورزش، کبد و ماهیچه نیاز به استفاده از گلوکز برای بازسازی گلیکوژن دارد که این بازسازی 30-24 ساعت طول می کشد. برای جلوگیری از این افت قند خون یا باید غذای بیشتری قبل از ورزش یا در حین یا بعد از آن مصرف کرد و یا دوز انسولین را با افزایش فعالیت ورزشی کاهش داد.

از طرفی اگر در حالی که قند خون بیشتر از 300-250 میلی گرم در دسی لیتر است، ورزش شروع شود، هیپوگلیسمی و کتوز در اثر کمبود انسولین رخ می دهد، در این حالت ورزش باید متوقف شود.

راهنمای ورزش کردن در افراد دیابتی:

تست قند خون قبل و بعد از ورزش، به تعیین نوع برنامه ورزشی شخص دیابتی بسیار کمک می کند.

در کل به ازای هر یک ساعت ورزش، خوردن 15گرم کربوهیدرات اضافه تر قبل یا بعد از ورزش، احتیاج می شود. برای ورزش های شدیدتر، 30 گرم کربوهیدرات در هر یک ساعت ممکن است نیاز شود. ورزش با شدت متوسط و مدت کمتر از 30 دقیقه ندرتاً احتیاج به مصرف کربوهیدرات یا انسولین اضافه تر دارد، ولی با این وجود اگر قند خون کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر باشد، مصرف یک وعده غذای کوچک و کم حجم لازم می شود.

اغلب برای جلوگیری از هیپوگلیسمی ، باید دوز انسولین را مطابقت داد و این تطابق بیشتر در مورد ورزشی که 60-45 دقیقه طول می کشد، اهمیت پیدا می کند. در بیشتر افراد دیابتی، کاهش متوسط (تقریباً 20-10 درصد) دوزانسولین تزریقی، برای جلوگیری از هیپوگلیسمی کافی است. برای ورزش های طولانی تر و شدیدتر کاهش بیشتری در کل دوزانسولین روزانه ممکن است نیاز شود.

بطور کلی کاهش انسولین بر حسب شدت ورزش به ترتیب زیر است:

- 10 درصد برای ورزش یا فعالیت سبک

- 20 درصد برای ورزش یا فعالیت متوسط

- 40-30 درصد برای ورزش یا فعالیت شدید

و بر حسب مدت ورزش، کاهش دوزانسولین کوتاه اثر به ترتیب زیر است:

- 30 درصد کاهش برای ورزش کمتر از یک ساعت

- 40 درصد کاهش برای ورزش 2-1 ساعته

- 50 درصد کاهش برای ورزش 3 ساعته و بیشتر

قبل از انجام ورزش، گرم کردن لازم است تا ماهیچه برای فعالیت هوازی آمادگی پیدا کند. بطور ایده آل، در یک ورزش 40-30 دقیقه ای، قسمت هوازی ورزش تقریباً 20 دقیقه باید ادامه یابد.

باید دانست که حتی 3 بار ورزش 10 دقیقه ای در طول روز به جای یک بار ورزش 30 دقیقه‌ای، هم می تواند همان اثرات مفید را داشته باشد.

در دیابت نوع 2، ورزش تا حدود زیادی باعث افزایش حساسیت سلول ها نسبت به انسولین و کاهش مقاومت به انسولین می شود و از آنجایی که این حساسیت ایجاد شده به انسولین 48 ساعت بعد از ورزش دوباره از بین می رود، تکرار ورزش در دوره های منظم برای کاهش مقاومت به انسولین در دیابت نوع 2 لازم است. ورزش همچنین از اثر هورمون های ضدانسولینی می کاهد و باعث بهبود کنترل گلوکز می شود.

انجام ورزش بعد از خوردن غذا مفید است و باعث کاهش هیپرگلیسمی(افزایش قند خون) بعد از غذا (که در دیابت نوع 2 رایج است) می باشد.

مبتلایان به دیابت نوع دوم می توانند با یک برنامه پیاده روی روزانه خطر ابتلا به بیماری قلبی رادر خود کاهش دهند.

به گزارش مدلاین پلاس، محققان ژاپنی دریافته اند خطر ابتلا به بیماری قلبی یا سکته مغزی در دیابتی هایی که یک برنامه منظم پیاده روی روزانه را دنبال می کنند کاهش می یابد.

بروشور آموزش به بیمارمبتلا به دیابت

اختصاصی از فایلکو بروشور آموزش به بیمارمبتلا به دیابت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود بروشور آموزش به بیمارمبتلا به دیابت 6 ص فرمت word 

تحقیق درباره دیابت 11

اختصاصی از فایلکو تحقیق درباره دیابت 11 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 68

دیابت

چطور طولانی‌تر و بهتر زندگی کنیم(ولی نه شیرین‌تر)

امروزه تعداد دیابتی‌ها نسبت به آنچه که قبلاً وجود داشت. خیلی بیشتر است(تنها 15 میلیون امریکایی که نیمی از آنها به این موضوع آگاهی ندارند، مبتلا هستند)، نه به خاطر آن که طول عمر بیشتری یافته‌اند بلکه از آن جهت که وقوع اختلال در حال افزایش می‌باشد. اغلب کسانی که دیابت ندارند، تصور نمی‌کنند این وضعیت مشکلات خاصی ایجاد نماید. تا می‌دانند که آنچه هرکس باید رعایت کند، پرهیز از شیر‌ینی‌جات است و اگر این کار کافی نباشد، با استفاده از قرص و انسولین هم می‌توان بالا بودن قند خون را کاهش داد. اما دیابتی‌ها می‌دانند که زندگی تا چه حدی می‌تواند دشوار گردد و برای سر و سامان دادن به سبک زندگی خود، پرسشهای بسیاری مطرح می‌سازند. سعی کرده‌ام در صفحات آینده از سؤالات فراتر روم.

یکی از واقعیتهای اصلی که باید بپذیریم این است که دیابت به تنهایی یک بیماری به شمار نمی‌رود. گرچه همة دیابتی‌ها قند خون غیرطبیعی بالایی دارند، عوامل به وجود آورنده این بیماری الزاماً یک عامل یا بالا بودن قند خون به تنهایی نیست. مثلاً دیابتی که در کودکی یا بلوغ ظاهر می‌شود و نیازمند انسولین است برای منظم شدن مشکلاتی دربر دارد و اثر مهمی بر کیفیت طول زندگی می‌گذارد به عکس، دیابت از نوع منسوب به بزرگسالان معمولاً به انسولین نیاز نداشته، سطوح قند خون معمولاً ثابت و خطر تهدید زندگی خیلی کمتر است.

پانکراس، که در عمق شکم و پشت معده و طبیعتاً‌ روی ستون مهره‌ها قرار دارد انسولین می‌سازد و متابولیسم قند خون را تنظیم می‌نماید. در دیابت جوانان یا وابسته به انسولین، مقدار انسولین حاصل بسیار کم است، زیرا سلولهای خاصی که آنرا در پانکراس تولید می‌نمایند بوسیله خود بدن از بین رفته‌اند. دیابت جوانان نمونة بارزی است از بیماری خود ایمنی، به این صورت که این تصور را برای بدن بوجود می‌آورد که سلولهای پانکراس، دشمن هستند و بدین ترتیب کشته می‌شوند. هنوز مطمئن نشده‌ایم که چرا این اتفاق برای بعضی بچه‌ها می‌افتد و برای دیگران نه. تصور بر این است که عفونتی ویروسی در ابتدای زندگی باعث این عکس‌العمل عجیب و قریب می‌شود. صرفنظر از علل نامبرده زیر، این قبیل جوانان اصولاً انسولینی ندارند. همانطور که می‌دانید قندی که می‌خورید بوسیله معده جذب و وارد جریان خون می‌شود که آنرا به هر بافت بدن حمل می‌کند تا انرژی لازم برای ادامه حیات را کسب نماید. برای رسیدن به این مرحله، ابتدا قند باید به داخل سلولها نفوذ کند و تغییرات شیمیایی مختلفی را انجام دهد و در این موقع است که به انسولین احتیاج دارد. اگر مقدار این هورمون کم باشد نمی‌تواند داخل نسوج گردد. فقط در خون شناور می‌شود تا با ادرار دفع شود یعنی اتلاف کامل چون به عنوان منبع تأمین انرژی موجود نیست بدن به پروتئین و ذخیره‌های چربی متکی می‌شود. یا وقتی که فقدان انسولین جبران نشود تداوم استفاده از چربی و پروتئین به عنوان منبع انرژی جایگزین انسولین به سلسله مراحل طولانی زنجیره‌ای و غامضی منتج می‌شود که آشکارترین علامت آن حالت اغما است.

برخلاف این مورد، در صورت عدم وابستگی به انسولین یا دیابت بزرگسالان، که معمولاً بعد از سن 40سالگی ظاهر و بین 45 تا 65 سالگی به مرحله اوج می‌رسد کمبود انسولین مشهود نیست اصولاً برای اینکه انسولین کار خودش را روی سلولها انجام دهد، باید سلولها دارای قدرت پذیرش باشند و آن نیازمند وجود گیرنده‌های انسولین است. دیابتی‌های بزرگسال بخصوص آنهایی که چاق هستند، دچار کمبود این گیرنده‌ها می‌باشند. بنابراین معمولاً‌ به این قبیل افراد انسولین نمی‌دهم. چون به مقدار کافی انسولین دارند. بجای آن پرهیز توصیه می‌کنم. بخصوص اگر فربه هستند و اضافه وزن دارند که نتیجة همة اینها افزایش تعداد گیرنده‌های انسولین است و نتیجتاً‌ قند خون کمتر.

آگاهی از نحوة کار انسولین- نوع مربوط به جوانان در مقابل دیابت سالمندان، گیرنده‌های انسولین، نظریة‌خود ایمنی- فقط در دهة اخیر حاصل شده است. وقتی که کتاب پزشکی چاپ اوایل سالهای 1900میلادی را ورق می‌زدم به علائم دیابت برخورد کردم که دقیقاً توصیف شده بود. تشنگی، تکرر ادرار، کاهش وزن، افزایش اشتها، خارش و اغما. اگرچه همة آنها را بالا بودن میزان قند خون می‌شناختند ولی مقدر نبود انسولین تا سالهای 1920 میلادی کشف شود. نویسنده در همین متن اظهار نظر کرده بود که اغلب بچه‌هایی که دیابت دارند فقط 6 ماه تا 4 سال پس از تشخیص بیماری عمر می‌کنند. در آن روزها علت مرگ تحلیل رفتن قوا یا اغما بود و درمان منحصر می‌شد به پرهیز مطلقاً‌ سخت حتی بدون ذره‌ای قند یا نشاسته، بدون نان، شیر، سیب‌زمینی، هویج و نه حتی یک عدد میوه. تعجبی ندارد که این بچه‌ها چقدر زود می‌مردند!

پس از کشف انسولین( که با اهدای جایزه نوبل قدردانی گردید) مرگ ناشی از اغما به نحوه حیرت‌انگیزی کاهش یافت. اما هرچه بچه‌های دیابتی به مرحله بلوغ می‌رسیدند متوجه شدیم که دیابت عروق را در هر کجا باشند مغز، قلب، چشمها، پاها، کلیه‌ها صدمه می‌زند به همین دلیل است که این بیماری هنوز در این کشور بعنوان قاتل بزرگ و فلج‌کننده و هفتمین عامل منجر به مرگ محسوب می‌گردد. گرچه بچه‌ها آسیب‌پذیرترین هستند دوره کلی زندگی افراد دیابتی در هر سن و سالی فقط دوسوم عمر نفوس عمومی است. اما می‌توان این امر را در جهت بهتری سوق داد. مشروط بر این که بدانید بهترین روش سروسامان دادن به بیماری خودتان چیست؟

متداولترین سؤالاتی که بیماران از من می‌پرسند عبارتند از: آیا باید میزان سطح قند خون خود را در تمام اوقات در حد طبیعی نگه دارم؟ «گاه‌گاهی تقلب‌کردن» چقدر خطرناک است؟ به آنها پاسخ می‌دهم اغلب پزشکان اعتقاد دارند میزان سطح قندخون هرچه در طول سالها در حد طبیعی نگهداشته شود احتمال بروز مشکلات مرگبار ناشی از دیابت کمتر خواهد شد. به عقیده من لزوم رعایت این نکته بخصوص برای بیماران جوانی که وابسته به انسولین هستند بیشتر است. در مورد بزرگسالان شخصاً اعتقادی به چنین کنترلهای شدیدی ندارم چون عوامل دیگری مانند سیگارکشیدن، فشارخون و کنترل وزن به همان نسبتی که سطح قندخون مهم است دارای اهمیت می‌باشند. بنابراین توصیه من به افراد بالغی که دیابت دارند این است که سعی نمایند سطح قندخون را در وضعیتی نگه دارند که علایم بیماری ظاهر نشود. لازم نیست تمام حواس خود را روی تعداد اهداف متمرکز نمایند. ورزش، داروی خوراکی یا انسولین که اصول و مبانی درمان دیابت هستند بایستی به نحوی تنظیم شوند که عطش فراوان نیاز به برخواستن مداوم از خواب شب برای ادرارکردن، کاهش وزن، خستگی و موارد دیگر ناشی از بالابودن میزان سطح قندخون به حداقل کاهش یابد. شایان ذکر است که اجتناب از پائین‌بودن سطح قندخون بخصوص در افراد پا به سن گذاشته اهمیت فراوانی دارد. این نوع کاهش قندخون بخصوص در افرادی که مبتلا به بیماریهای قلبی و عروقی می‌باشند خطرناکتر از بالابودن سطح قندخون است. پائین آمدن سریع قندخون نه تنها خطر سکته و حمله قلبی را افزایش می‌دهد بلکه به جهات دیگر بسیار خطرناک است. مثلاً اثر حمله مغزی را که به علت کاهش قندخون اتفاق می‌افتد مورد توجه قرار دهید که چطور قدرت تفکر شما را مختل می‌سازد یا هنگام انجام هر نوع کاری که نیازمند قضاوت است مانند راندن اتومبیل، یا حتی عبور از خیابان سبب اغما می‌شود.

اما بخاطر بسپارید خیلی بالابودن قندخون بهتر از خیلی پائین بودن آن است تا همین چند سال اخیر برای بیمار دیابتی هیچ راهی وجود نداشت که واقعاً از میزان سطح قندخون خود مطلع گردد مگر اینکه برای آزمایش خون نزد پزشک رود حالا شرایط کاملاً‌ تغییر کرده‌است. چندین دستگاه اندازه‌گیری قندخون با نامهای تجاری در معرض فروش قرار دارند و نحوه استفاده از آنها بسیار ساده است و اندازه‌گیری قندخون را در اسرع وقت میسر می‌سازند. بیشترین تجربه‌ام مربوط به نوعی است که accu-check III نام دارد و این را قویاً توصیه می‌کنم. حدود 150 دلار ارزش دارد و در اکثر داروخانه‌ها یا مراکز فروش وسایل جراحی عرضه می‌شود.

اصول درمان دیابت عبارتند از: پرهیز، دارو و ورزش. ابتدا به بحث پرهیز می‌پردازیم. سه عامل کلیدی اصلی که همیشه باید در ذهن داشته باشیم عبارتند از (الف) مجموع کلی اعداد کالری که استفاده می‌کنید.(ب) چربی و پروتئین و

دانلود مقاله دیابت بارداری

اختصاصی از فایلکو دانلود مقاله دیابت بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

دیابت بارداری (Gestational Disbestes)مقدمه

در بسیاری از زنان در ابتدای دوران بارداری، آزمون‏های مربوط به قندخون، طبیعی هستند، اما در انتهای دوران بارداری به سبب ظرفیت محدود ترشح انسولین، کمبود انسولین و هیپرگلیسمی ایجاد شده و تا زمان وضع حمل طول می‏کشد. این وضعیت، تحت عنوان دیابت بارداری نام دارد. اگر چه بلافاصله پس از انجام وضع حمل، نتایج آزمون‏ها در این افراد به حالت طبیعی باز می‏گردد، اما در تعداد قابل توجهی از آنها در آینده، دیابت ایجاد خواهد شد، به طوری که هرچه دیابت در دوران بارداری شدیدتر باشد، احتمال آن بیمار پس از مدت کوتاهی متاقب زایمان دچار دیابت شود، بیشتر خواهد بود.عوارض دیابت بارداری 1. عوارض مربوط به مادر: برخی عوارض مادری دیابت بارداری عبارتنداز:• هیپوگلیسمی: که اغلب در نیمة اول بارداری ایجاد می‏شود.• هیپرگلیسمی: هیپرگلیسمی مادری، بیشتر در نیمه دوم بارداری ایجاد می‏شود. زن باردار در هفته‏های 20 تا 30 دارای بیشترین نیاز به انسولین است و  در صورتی که در انتهای بارداری، نیاز مادر به انسولین کاهش یابد، باید به فکر نارسایی جفت بود. پس زا زایمان، نیاز مادر به انسولین، سریعاً کاهش می‏یابد. بیشتر مشکلات جنین، از هیپرگلیسمی و بالا بودن گلوکز مادر ناشی می‏شود.• عفونت‏ها: در دوران بارداری به سبب تأثیرات ناشی از استروژن بر اتساع عروق خونی، افزایش جریان خون کلیوی و فیلتراسیون گلومرولی و در نتجه افزایش فیلتراسیون گلوکز صورت می‏گیرد. بنابراین، تمامی زنان باردار به طور طبیعی دارای گلوکوزوری هستند و زنانی که قندخون بالاتری دارند، قند ادرار نیز بالاتر خواهد بود. از طرفی، شل شدن عضلات دستگاه ادراری در طی دوران بارداری، سبب ریفلاکس ادرار به حالب و اتساع مجاری ادراری شده، شانس عفونت‏های ادراری را افزایش می‏دهد. وجود گلوکز برای تغذیه باکتری‏ها و نیز احتباس ادراری، زنان باردار را در معرض خطر ابتلا به عفونت‏های ادراری افزایش می‏دهد. وجود گلوکز برای تغذیه باکتری‏ها و نیز احتباس ادارای، زنان باردار را در معرض خطر ابتلا به عفونت‏های اداری قرار می‏دهد. به طوری که شیوع عفونت‏های ادراری در زنان باردار مبتلا به دیابت بالاتر است.• هیپرتانسیون: در 20 درصد از بیماران مبتلا به دیابت، به دلیل غیرطبیعی بودن عروق خونی، احتمال ایجاد هیپرتانسیون در انتهای بارداری وجود دارد.• پلی‏هیدرآمینوس: افزایش مایع آمینوتیک (بیش از cc 2000) در زنان مبتلا به دیابت بارداری (به ویژه در صورت عدم کنترل قندخون) بسیار شایع است.2. عوارض جنبی ناشی از دیابت بارداری، عبارتنداز:• سقط: در صورت عدم کنترل قندخون، به ویژه در سه ماهة اول بارداری، شیوع سقط افزایش می‏یابد.• آنومالی‏های مادرزادی: احتمال بروز آنومالی‏های جنینی در مادران دیابتی، سه برابر بیشتر بوده و شایع‏ترین آنها، آنومالی‏های قلبی- عروقی و عصبی هستند. آژنزی‏ساکرال جزء آنومالی های بسیار نادر ولی شدید ناشی از دیابت مادر است. بیشترین شانس ایجاد این آنومالی‏ها، در هفته‏های سوم تا ششم بارداری بوده و کنترل مناسب قندخون در این زمان، می‏تواند از بروز این آنومالی‏ها جلوگیری کند.• از سایر عوارض جنینی دیابت دوران بارداری می‏توان به مواردی نظیر دیسترس تنفسی، هیپوگلیسمی نوزاد در چند ساعت اول زندگی، ماکروزومی، تروماهای زمان تولد، هیپوکلسمی همراه با تتانی و تحریک پذیری نوزاد، هیپربیلی‏روبینمی و زردی نوزاد، افزایش مورتالیته پره‏ناتال و مرگ ناگهانی جنین اشاره کرد.غربالگری از نظر دیابت در دوران بارداری غربالگری از نظر دیابت دوران بارداری در موارد زیر صورت می‏گیرد:• تمامی زنان در انتهای سه ماهه دوم بارداری (24 تا 26 هفتگی)• زنان high Risk (زنانی که فرزندان و والدین دیابتی دارند و یا دارای گلوکوزوری بیش از mgr/day 300 هستند)، در اولین ویزیت پره‏ناتال و یا در مواردی که سابقه عوارض دیابت بارداری در زایمان‏های قبلی وجود داشته (از قبیل ماکروزومی و...)برای انجام غربالگری، 50 گرم گلوکز خوراکی به زنان باردار داده شده و یک ساعت گلوکز خون مورد اندازه‏گیری قرار می‏گیرد:• در صورتی که گلوکز خون زیر mgr/dl 140 باشد، طبیعی است.• در صورتی که گلوکز خون بین mgr/dl 200-140 باشد، باید تست Oral Tolerance Glucose Test صورت گیرد. برای انجام این تست، ابتدا FBS اندازه‏گیری شده و سپس محلولی حاوی 100 گرم گلوکز به بیمار داده می‏شود. آن‏گاه قندخون بیمار، پس از یک، دو و سه ساعت دوباره اندازه‏گیری می‏شود. برطبق جدول زیر، در صورتی که تمامی مقادیر درحد طبیعی باشند، نیاز به بررسی بیشتری نخواهد بود و در صورتی که یکی از مقادیر بالاتر از حد طبیعی باشد، این آزمون یک ماه بعد مجدداً تکرار می‏شود و در صورتی که دو مورد از مقادیر، بالاتر از حد طبیعی باشند، بیمار مبتلا به دیابت بارداری است. (براساس معیارهای کارپنتر-کوستان)نمونه خون ناشتا    95پس از یک ساعت 180پس از دو ساعت  165پس از سه ساعت 140• در صورتی که گلوکز خون بالای mgr/dl 200 باشد، باید FBS را نیز اندازه‏گیری کرد، در صورتی که FBS بیش از mgr/dl126 باشد، بیمار مبتلا به دیابت است.درمان دیابت بارداری• کنترل قندخون: با توجه به عدم توانایی عبور انسولین از جفت، می‏توان از انسولین برای کنترل قندخون در زنان مبتلا به دیابت بارداری استفاده کرد. انسولین در ابتدای بارداری با ذوز u/kg/day5/0 و در نیمه دوم بارداری با دوز u/kg/day7/0 تجویز می‏شود. نیاز به انسولین، در هفته‏های 20 تا 30 بارداری، 2 تا 3 برابر می‏شود. توجه داشته باشید که در بیماران باردار نمی‏توان از داروهای خوراکی کاهندة قندخون استفاده کرد، زیرا سبب هیپوگلیسمی طولانی در نوزاد شده و کنترل مناسبی نیز در دوران بارداری ایجاد نمی‏کنند.• Monitoring سطح گلوکز: مقادیر قندخون درمادر، بهترین شاخص برای تعیین کنترل دیابت بارداری به شمار می‏رود. قندخون ناشتای مادر باید بین 70 تا 80 mgr/dl باشد و پس از صرف یک وعدة غذایی اصلی باید قندخون mgr/dl50-40 افزایش پیدا کند و یک ساعت پس از صرف غذا، حداکثر به mgr/dl140 برسد. درصورتی که قندخون بیش از mgr/dl160 باشد، نشان دهندة عدم کنترل قندخون بوده و بیمار باید به پزشک خود مراجعه کند.همچنین باید گلوکز ادرار 24 ساعته را در زن باردار اندازه‏گیری کرد. در حالت طبیعی، حداکثر دفع گلوکز در ادرار 24 ساعته در دوران بارداری روزانهmgr300 است. در کنترل مناسب، مقادیر قند ادرار در حد Trace یا 1+ خواهند بود. اما در صورتی که میزان قند ادرار در حد 3+ تا 4+ باشد، هیپرگلیسمی مطرح است.گلوکز مایع آمنیوتیک: در اثر هیپرگلیسمی مادر، گلوکز می‏تواند وارد مایع آمنیونی شود، بنابراین میزان گلوکز مایع آمنیونی نشان دهندة وضعیت گلوکز مادر در هفت روز گذشته است. به طور معمول با پیشرفت بارداری، از گلوکز مایع آمنیونی کاسته شده و در آخرین ماه بارداری به کمتر از mgr/dl20 می‏رسد.• Monitoring جنین: بهترین روش ارزیابی جنین، بررسی قندخون مادر است. در موارد پرخطر، بهترین آزمون ارزیابی سلامت جنین انجام CST در هفته 32 بارداری است. از NTS نیز می‏توان برای ارزیابی جنین استفاده کرد، اما به اندازه CST از حساسیت برخوردار نیست.• ختم بارداری: معمولاً در مادران دیابتی، وضع حمل در هفته 38 بارداری صورت می‏گیرد. در مادران دیابتی، بهتر است برای ارزیابی وضعیت تکامل ریه‏های جنین به جای نسبت لیستین به اسفنگومیلین (L/s) از اندازه‏گیری فسفاتیدیل گلیسیرول مایع آمنیونی استفاده کرد. وجود فسفاتیدیل گلیسرول بیش از 3 درصد نشانه تکامل ریه‏هاست و می‏توان در این زمان وضع حمل را انجام داد. بهترین راه برای ختم زایمان، انجام تحریک زایمانی و انجام زایمان واژینال است. در حین زایمان باید جنین و وضعیت ضربان قلب جنین به دقت مانیتور شود.• پیش‏گیری از بارداری: در زنان دیابتی برای پیش‏گیری از بارداری می‏توان از IUD و در صورت تمایل به استفاده از OCP، می‏توان از ترکیبات با دوز کم پروژسترون استفاده نمود.

دیابت حاملگی چیست ؟

دیابت حاملگی نوعی دیابت است که بطور ناگهانی در دوران بارداری بروز می کند. در آمریکا از هر 100 زن حامله، 3 تا 8 نفر به دیابت حاملگی دچار می شوند. دیابت، به معنی آن است که قند خون شما خیلی بالاتر از حد معمول است. بدن شما گلوکز را برای تأمین انرژی مصرف می کند. ولی مقدار زیاد گلوکز در خون، می تواند بسیار مضر باشد. به خصوص زمانی که شما حامله هستید، زیادی گلوکز می تواند به جنین شما آسیب بزند. چنانچه شما مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 هستید و تصمیم دارید باردار شوید حتماً پیش از آن با پزشک معالج خود مشورت کنید.

» چه عواملی موجب بروز دیابت بارداری می شود؟

تغییرات هورمونی و افزایش وزن مسئله ای است که در حاملگی های سالم رخ می دهد ولی همین تغییرات، ساخت هورمون انسولین را، که وظیفه آن انتقال قند موجود در خون به درون سلول است،

تحقیق درباره بیماری دیابت

اختصاصی از فایلکو تحقیق درباره بیماری دیابت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل:  ورد ( قابلیت ویرایش ) 

---

 

قسمتی از محتوی متن ...

تعداد صفحات : 5 صفحه

دیابت چیست ؟
دیابت یک مشکل جهانی است دیابت یا بیماری قند یک بیماری غیر واگیر است که تعداد قابل توجهی از افراد جامعه به آن متبلا هستند .
در این بیماری قند خود به صورت مزمن افزایش می یابد که به علت کمبود یا نبود انسولین و یا اشکال در کارآن می باشد .
دیابت انواع مختلفی دارد که مهمترین آنها عبارتند‌از : دیابت نوع 1: در کودکان و نوجوانان دیده می شود و برای درمان آن نیاز به تزریق انسولین می باشد . دیابت نوع 2: شایعترین نوع دیابت است و معمولاً در افراد بالای 30 سال دیده می شود ( دیابت بالغین ) این بیماران معمولاً چاق هستند . دیابت بارداری : بیشتر ممکن است از ماه پنجم حاملگی ایجاد شود و اکثراً بعد از زایمان بهبود می یابد در این افراد احتمال ابتلا به دیابت در آینده بیشتر است. چه کسانی بیشتر دچار دیابت بالغین می شوند ؟
افراد چاق افراد کم تحرک کسانی که سابقه دیابت در یکی از افراد خانواده درجه یک ( پدر، مادر ، خواهر ،برادر ) دارند .
افرادی که تغذیه نادرست دارند و بیش از حد از غذاهای شیرین و چرب استفاده می کنند. زنان حامله افرادی که دچار بیماری فشار خون بالا هستند در صورت وجود یکی از علائم زیر آزمایش قند خون توصیه می شود . چاقی فشار خون بالا سابقه خانوادگی دیابت پرخوری ،‌تشنگی و پرنوشی، ادرار زیاد، کاهش وزن ناگهانی ، تاری دید، خارش پوست خانمهایی که سابقه سقط مکرر ، مرده زایی یا زایمان نوزاد با وزن 4 کیلوگرم یا بیشتر دارند . کلیه زنان باردار از ماه پنجم بارداری عوارض بیماری دیابت همه ساله تعداد زیادی از بیماران دیابتی بر اثر عوارض بیماری جان خود را از دست می دهند یا دچار از کارافتادگی می شوند .
بیماری قند اثرات نامطلوبی روی قلب وعروق ، کلیه ، چشم ، اعصاب و بسیاری از اعضای دیگر بدن دارد و می تواند موجب سکته های قلبی و مغزی ، نارسایی کلیه ، کوری ، قطع پا و ..
شود . چگونه می توان احتمال ابتلا به دیابت را کم کرد ؟
همه افراد به ویژه کسانی که بیشتر در معرض ابتلا به دیابت ه ستند باید : از افزایش وزن و چاقی بپرهیزند و در صورت چاقی وزن خود را کاهش دهند . به طور منظم فعالیت بدنی و ورزشی انجام دهند مانند پیاده روی منظم . مواد قندی و چربی زیاد مصرف نکنند . نکات مهم برای بیماران دیابتی بهتر است ماهانه آزمایش قند خود انجام دهند . با پزشک معالج خود همکاری و توصیه های غذایی و دارویی را دقیقاً‌رعایت کنید . فعالیت بدنی منظم با نظر پزشک داشته باشید . از مصرف دخانیات جداً خودداری کنید. چند حبه قند یا یک ماده شیرین دیگر با خود داشته باشید تا در صورت احساس علائم کاهش قند خون ( ضعف و گرسنگی ، عرق سرد ، طپش قلب و...) بلافاصله مصرف نمایید . تعداد وعده های غذایی را افزایش دهید ولی در هر دفعه مقدار غذای کمتری مصرف کنید . از میوه های غیر شیرین و سبزی ها در وعده های غذایی بیشتر استفاده نمایید. 8)‌از مصرف قند وشکر و انواع شیرینی پرهیز نمایید . 9) مصرف میوه های شیرین (‌انگور ، خربزه ، خرما ، توت و ..) و خشکبار شیرین (‌توت خشک، کشمش و ...) را در برنامه غذایی خود محدود کنید . 10) از حبوبات در برنامه غذایی روزانه بیشتر استفاده نمایید . 11) نان سبوس دار مصرف کنید . 12) از مواد نشاسته ای مثل نان ، برنج ، سیب زمینی ،گندم و ماکارونی به

متن بالا فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.شما بعد از پرداخت آنلاین فایل را فورا دانلود نمایید

بعد از پرداخت ، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.