مقدمه:
نتیجه می گوید : « نخستین بار ایرانیان تاریخ را درک کردند و آن را به دورانهای مختلف تقسیم کردند» و هرودوت تاریخ خویش را چنین آغاز می کند: «به روایات ایرانیان بهترین تاریخ شناسان هستند….».
غرض از نقل دو قول مذکور این بود که در آغاز، علم تاریخ در بیشتر کشورهای شرق و غرب، علمی ناشناخته بود و فقط در ایران وقایع روزانه در بار و رویدادهای کشور را در روزنامه ها، آیین نامه ها، خداینامه ها، تاج نامه ها، سالنامه ها و شاهنامه ها می نوشتند. اما این بدان مفهوم نیست که در آن دوره، تاریخنگاری به مفهوم امروزین رواج داشته است، بلکه بر عکس در ایران عصر باستان تاریخنگاری اهمیت زیادی نداشت و حتی یک اثر تاریخی واقعی که متعلق به این دوره باشد در دست نیست.
فهرست مطالب:
بخش اول - کلیات
فصل اول: مختصری از تاریخنگاری در ایران تا عصر پهلوی
فصل دوم: کلیاتی در تاریخنگاری دوره پهلوی
بخش دوم - جریانهای اصلی تاریخنگاری در عصر پهلوی
فصل اول: جریان شرق شناسی
شرق شناسی و دیرینه آن
ایران شناسی و ایران شناسان مهم
سیاست شرق شناسی سیاست ایران شناسی
روش سیاسی و رهیافت تاریخنگاری لمبتون
نقش سیاسی لمبتون در ایران
الف- همزیستی مسالمت آمیز : توده ای نفتی - توده ای روسی
ب- لمبتون و قحطی نان
ج- میس لمبتون
د- میس لمبتون و کودتای مرداد
فصل دوم: جریان ناسیونالیستی
کارنامه فرهنگی
تاریخنگاری محتاط
ناسیونالیستی محافظه کار
بخش سوم - جریان آکادمیک
بررسی و نقد تاریخنگاری اقبال
بخش چهارم - جریان مارکسیستی
جریان مارکسیستی
فصل اول: زمینه های تاریخی پیدایش مارکسیسم
فصل دوم: اندیشه های اساسی مارکس در باب تاریخ
الف- حتمیت تاریخی، پیروزی پرولتاریا: الغای مالکیت خصوصی و الغای دولت
فصل سوم: تاریخچه ورود اندیشه مارکسیستی به ایران
فصل چهارم: تاریخنگاری مارکسیست، لنینیستی در ایران (انجماد و انحراف)
الف- علمی بودن تاریخ
ب- سیر تاریخ ایران
ج- شخصیت در تاریخ
د- عدم بی طرفی در نگارش تاریخ
هـ- سبکی برانگیزنده موضوعی واحد
بخش پنجم - نتیجه گیری کلی
نتیجه
فهرست منابع
فرمت : Word
صفحات : 188 صفحه