مقاله درباره ارزیابی ریسک سرمایه

اختصاصی از فایلکو مقاله درباره ارزیابی ریسک سرمایه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

ارزیابی ریسک سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار

روش‌هایی وجود دارد که می‌توان با کمک آنها و انتخاب ترکیب مناسب سرمایه‌گذاری احتمال عدم تحقق بازده مورد انتظار را کاهش داد. از جمله این تکنیک‌های جدید و کمی که در ارزیابی ریسک غیرسیستماتیک موثر است، تکنیک دیرشن duration و تحدب convexity در ارزیابی ریسک اوراق بهادار است.

ریسک سرمایه‌گذاری عبارت است از احتمال انحراف (عدم تحقق) بازدهی واقعی با بازدهی مورد انتظار و ارتباطی مستقیم و مثبت که بین ریسک و میزان بازدهی در هر سرمایه‌گذاری وجود دارد.

افراد ریسک‌پذیر همواره خواهان بازدهی بالاتر از بازده بازار بدون ریسک (سپرده‌گذاری در بانک‌ها) و حتی بازدهی بالاتر از متوسط بازار هستند. بنابراین تجزیه و تحلیل ریسک برایشان بسیار با اهمیت است.

ریسک سرمایه‌گذاری به دو دسته تقسیم می‌شود.

الف) دسته اول ریسک‌هایی هستند که در صورت وقوع کل بازار را تحت‌تاثیر خود قرار می‌دهند مانند تغییر و تحولات سیاسی. این خطرات غیرقابل کنترل را ریسک‌های اجتناب‌ناپذیر یا سیستماتیک گویند.

ب) دسته دوم ریسک‌هایی هستند که در اختیار سرمایه‌گذار بوده و می‌توان با مطالعه و بررسی شرایط و اتخاذ تصمیم بهتر میزان آن را کاهش داد.

این دسته از ریسک‌ها را ریسک اجتناب‌پذیر یا غیرسیستماتیک گویند. روش‌هایی وجود دارد که می‌توان با کمک آنها و انتخاب ترکیب مناسب سرمایه‌گذاری احتمال عدم تحقق بازده مورد انتظار را کاهش داد. از جمله این تکنیک‌های جدید و کمی که در ارزیابی ریسک غیرسیستماتیک موثر است، تکنیک دیرشن duration و تحدب convexity در ارزیابی ریسک اوراق بهادار است.

دیرشن عبارت است از میانگین موزون جریانات نقدی یک ورقه بهادار که به دوبخش عمده تقسیم می‌شود.

Macaulay duratio (1

Modified duration (2

دیرشن مکالی، میانگین ساده جریانات نقدی یک ورقه بهادار در طی عمر آن است. دیرشن تغییرات نشان دهنده درصد تغییر در قیمت یک ورقه بهادار در ازای تغییرات نرخ بهره است. هرچه دیرشن تغییرات که نشان دهنده شیب منحنی قیمت بازده یک ورقه بهادار است کمتر باشد، ریسک آن ورقه بهادار کمتر است.

اما دیرشن به تنهایی برای تعیین تغییرات یک ورقه بهادار کافی نیست.

بهتر است از تحدب نیز استفاده شود. تحدب یک معیار غیرخطی تغییر قیمت اوراق بهادار در برابر تغییرات نرخ بهره است.

تحدب تعیین می‌کند که بازده یک ورقه بهادار در پاسخ به تغییرات قیمت چه میزان تغییر خواهد کرد. دیرشن، مشتق مرتبه اول تابع قیمت اوراق بهادار نسبت به نرخ بهره و تحدب، مشتق مرتبه دوم تابع قیمت است.

اوراق بهاداری که دارای دیرشن کمتری هستند و اوراق بهاداری که دارای تحدب بیشتری هستند ریسک کمتری دارند.اما به غیر از روش‌های کمی فوق توجه به موارد زیر نیز می‌تواند در کاهش ریسک موثر واقع شود:

۱) وجوه مازاد و بلا استفاده در سهام سرمایه‌گذاری شود، به‌طوری‌که در صورت عدم تحقق شرایط برآوردی فرد دچار زیان هنگفت نشود.

۲) شرایط سیاسی و اقتصادی مطالعه و بررسی شده و وضعیت آتی ترسیم شود. به‌طوریکه شرایط به چه سمتی سوق پیدا می‌کند، ثبات یا بی‌ثباتی. سرمایه‌گذاری در شرایط ثبات اقتصادی و سیاسی توجیه پیدا می‌کند.

۳) وضعیت کلی صنعتی که قصد خرید سهام آن را داریم، بررسی شود. عواملی از قبیل میزان به‌روز بودن تکنولوژی، رقبا یا انحصاری بودن آن، میزان تقاضا و بازار مصرف محصولات آن و... می‌تواند مفید باشد.

۴) بیشتر با هدف سرمایه‌گذاری بلندمدت وارد بازار سهام شده و از نوسان‌گیری پرهیز شود. نوسان‌گیری ریسک سرمایه‌گذاری را بالا می‌برد.

طبق تئوری‌های مدیریت مالی قیمت سهام در بلندمدت گرایش به افزایش دارد. البته نباید از نظر دور داشت که در مقاطع خاصی کاهش قیمت‌ها را نیز داشته باشیم.

(مدل submartingal )

۵) مطالعه و بررسی مواردی از قبیل نسبت قیمت به درآمد هر سهم شرکت سرمایه‌پذیر (P/E) و مقایسه آن با متوسط قیمت به درآمد صنعت یا کل بازار، مقایسه ارزش ذاتی (NAV) با ارزش روز سهم در بازار، بررسی ارزش دفتری هر سهم متناسب با شرایط هر صنعت می‌تواند بسیار مفید باشد. مثلا در صنایعی مانند کانی‌های فلزی یا غیرفلزی بهتر است از تحلیل‌های ارزش ذاتی و در صنایعی مانند صنایع غذایی، دارویی، پیمانکاری از تحلیل‌های قیمت به درآمد هر سهم استفاده شود.

۶) توجه به مواردی از قبیل مدیریت و مالکیت شرکت‌ها، نقدپذیری سهم‌، سود سهام و سیاست تقسیم سود‌، ساختار سرمایه و میزان هزینه سرمایه (میزان بدهی‌های شرکت)، میزان عرضه و تقاضای هر سهم، درصد پوشش EPS برآوردی طبق گزارش‌های ارائه‌شده به بورس می‌تواند مفید باشد.

در انتها، بین ریسک و بازده رابطه تعادلی وجود دارد. طبق قانون قیمت واحد، دو چیز یکسان نمی‌توانند با قیمت‌های مختلف فروخته شوند بنابراین از دو پرتفوی که دارای ریسک یکسان هستند نباید انتظار بازده مورد انتظار متفاوت داشت. (مدلAPT قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای)

نحوه خرید سهام و سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار

پس از این که سرمایه گذار تصمیم خود را نسبت به سرمایه گذاری در خرید یک ورقه بهادار خاص ، یا مجموعه ای از اوراق بهادار اتخاذ کرد ، برای اجرای منظور خود بایستی به یکی از کارگزاران مراجعه کرده ، دستور خرید یا فروش خود را به آنها ارائه دهد.

س از این که سرمایه گذار تصمیم خود را نسبت به سرمایه گذاری در خرید یک ورقه بهادار خاص ، یا مجموعه ای از اوراق بهادار اتخاذ کرد ، برای اجرای منظور خود بایستی به یکی از کارگزاران مراجعه کرده ، دستور خرید یا فروش خود را به آنها ارائه دهد.

تحقیق درباره بورس کامل 21ص

اختصاصی از فایلکو تحقیق درباره بورس کامل 21ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

تاریخچه بورس اوراق بهادار در ایران

بورس اوراق بهادار تهران در سال ۱۳۴۶ تاسیس گردید. این سازمان از پانزدهم بهمن ماه آن سال فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی آغاز کرد.

سابقه بورس اوراق بهادار در جهان متجاوز از ۴۰۰ سال است.

بورس اوراق بهادار تهران در سال ۱۳۴۶ تاسیس گردید. این سازمان از پانزدهم بهمن ماه آن سال فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی آغاز کرد. در پی آن سهام شرکت نفت پارس ، اوراق قرضه دولتی ، اسناد خزانه ، اوراق قرضه سازمان گسترش مالکیت صنعتی و اوراق قرضه عباس آباد به بورس تهران راه یافتند. اعطای معافیت های مالیاتی شرکت ها و مؤسسه های پذیرفته شده در بورس در ایجاد انگیزه برای عرضه سهام آنها ، نقش مهمی داشته است.

طی ۱۱ سال فعالیت بورس تا پیش از انقلاب اسلامی در ایران تعداد شرکت ها، بانک ها و شرکت های بیمه پذیرفته شده از ۶ بنگاه اقتصادی با ۲/۶ میلیارد ریال سرمایه در سال ۱۳۴۶ به ۱۰۵ بنگاه با بیش از ۲۳۰ میلیارد ریال در سال ۵۷ افزایش یافت. همچنین ارزش مبادلات در بورس از ۱۵ میلیون ریال در سال ۱۳۴۶ به بیش از ۱۵۰ میلیارد ریال در سال ۱۳۵۷ افزایش یافت.

در سال های پس از انقلاب اسلامی و تا پیش از نخستین برنامه پنج ساله توسعه اقتصادی، دگرگونی های چشمگیری در اقتصاد ملی پدید آمد که بورس اوراق بهادار تهران را نیز در بر گرفت. نخستین رویداد، تصویب لایحه قانون اداره امور بانک ها در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۵۸ توسط شورای عالی انقلاب بود که به موجب آن بانک های تجاری و تخصصی کشور در چهار چوب ۹ بانک شامل ۶ بانک تجاری و ۳ بانک تخصصی ادغام و ملی شدند. چندی بعد و در پی آن شرکت های بیمه نیز در یکدیگر ادغام گردیدند و به مالکیت دولتی درآمدند و همچنین تصویب قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران در تیر ۱۳۵۸ باعث گردید تعداد زیادی از بنگاه های اقتصادی پذیرفته شده در بورس از آن خارج شوند. به گونه ای که تعداد آنها از ۱۰۵ شرکت و مؤسسه اقتصادی در سال ۱۳۵۷ به ۵۶ شرکت در پایان سال ۱۳۶۷ کاهش یافت. بدین ترتیب در طی این سالها بورس و اوراق بهادار دوران فترت خود را سپری کرد که تا پایان سال ۱۳۶۷ ادامه یافت .

از سال ۱۳۶۸ ، در چهار چوب برنامه پنج ساله اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تجدید فعالیت بورس اوراق بهادار تهران به عنوان زمینه ای برای اجرای سیاست خصوصی سازی، مورد توجه قرار گرفت. بر این اساس سیاست گذاران اقتصادی در نظر دارند بورس اوراق بهادار با انتقال پاره ای از وظایف تصدی های دولتی به بخش خصوصی، جذب نقدینگی و گردآوری منابع پس اندازی پراکنده و هدایت آن به سوی مصارف سرمایه گذاری، در تجهیز منابع توسعه اقتصادی و انگیزش مؤثر بخش خصوصی برای مشارکت فعالانه در فعالیت های اقتصادی نقش مهم و اساسی داشته باشد.

در هر حال، گرایش سیاست گذاری های کلان اقتصادی به استفاده از ساز و کار بورس، افزایش چشمگیر شمار شرکت های پذیرفته شده و افزایش حجم فعالیت بورس تهران را در پی داشت که بر این اساس طی سال های ۱۳۶۷ تا امروز تعداد بنگاه های اقتصادی پذیرفته شده در بورس تهران از ۵۶ شرکت به بیش از ۴۰۰ شرکت افزایش یافته است.

تاریخچه معاملات بورس اوراق بهادار تهران

اندیشه برخورداری از بازار اوراق بهادار و سرعت بخشیدن به فرایند صنعتی شدن کشور به دهه 1310 باز می‏گردد. در آن هنگام گروهی در بانک ملی ایران به مطالعه موضوع پرداختند. گزارشی که در سال 1317 تکمیل شد شامل جزییات مربوط به تشکیل بازار اوراق بهادار بود

آغاز جنگ دوم جهانی و رخدادهای سیاسی و اقتصادی متعاقب آن راه‏اندازی بورس اوراق بهادار را تا سال 1346 و زمانی که قانون بورس اوراق بهادار تصویب شد به تأخبر انداخت. بورس اوراق بهادار تهران در فروردین 1347 گشایش یافت. در آغاز تنها اوراق بهادار اوراق قرضه دولتی و برخی اوراق دیگر که از پشتوانه دولتی برخوردار بود در بازار معامله می‏شود. اما در سال‏های بعد و در دهه 1350 رونق تقاضای سرمایه منجر به افزایش تقاضا برای سهام شد. در عین حال تغییرات نهادی مانند انتقال سهام شرکت‏های عمومی و بنگاه‏های خصوصی که در مالکیت خانوادگی بودند به کارکنان و بخش خصوصی به گسترش فعالیت بازار اوراق بهادار منجر شد.پس ازپیروزی انقلاب، تجدید ساخت اقتصاد در پی جنگ عراق با ایران کنترل بخش عمومی بر اقتصاد را ناخواسته گسترش داد و از نیاز به سرمایه خصوصی کاست. در نتیجه این حوادث بورس اوراق بهادار تهران وارد دوره توقف فعالیتها شد .در سال 1368 با آغاز برنامه واگذاری بنگاه‏های اقتصادی به بخش خصوصی و گسترش فعالیت خصوصی بر مبنای نخستین برنامه پنج ساله کشور دوران رکود بورس خاتمه یافت. در پی آن بورس بتدریج وارد دوره گسترش خود شد. تا امروز بورس کم و بیش به گسترش خود ادامه داده است و امروز بیش از 300 شرکت که ارزش بازار آن‏ها متجاوز از70 هزار میلیارد ریال است در فهرست سهام پذیرفته شده در بورس اوراق تهران هستند. افزون بر سهام اکنون در بورس گواهی‏های سپرده ارزی نیز در تالار بورس اوراق بهادار تهران مبادله میشود که حجم سالانه داد و ستد آن به چند میلیارد دلار میرسد. بالاترین مقام در بورس اوراق بهادار تهران شورای بورس است که وظیفة نظارت بر بازار سرمایه و تنظیم آن بر عهده دارد. مقامات دولتی، نمایندگان بخش خصوصی و صاحب نظران اقتصادی اعضای این شورا هستند رییس کل بانک مرکزی رییس شورای بورس است .سایر بخش‏های تشکیل‏دهنده بورس اوراق بهادار تهران عبارتند از هیئت پذیرش و هیئت داوری و سازمان بورس. هیئت مدیره این سازمان مرجع سیاست گذاری در بورس اوراق بهادار تهران است . هیئت مدیره دبیر کل سازمان را به عنوان عالیترین مقام اجرائی بورس برای یک دوره دو ساله منصوب می‏کند. در عین حال انتصاب مجدد دبیر کل هیچ‏گونه محدودیتی ندارد اکنون بیش از 60 کارگزار در بورس اوراق بهادار فعالیت دارند. داد و ستد در بورس اوراق بهادار براساس سفارش‏های خرید و فروشی است که کارگزاران دریافت می‏کنند. ساعات داد و ستد از 9 صبح تا 12:30 روزهای شنبه تا چهارشنبه به جز ایام تعطیل رسمی است. دوره تسویه در بورس از زمان معامله تا 4 روز است. اکنون فرایند داد و ستد سهام خودکار است و از طریق شبکه رایانه‏ای انجام میشود بورس اوراق بهادار تهران برنامه‏های متنوعی برای گسترش بازار دارد. این برنامه‏ها در چهار مجموعه قرار دارد. نخست گسترش موضوعی بازار که راه‏اندازی بورس‏های تخصصی کالا با کمک سایر بورس‏های منطقه را مورد نظر قرار می‏دهد. دوم گسترش ابزاری بازار که براساس آن ابزارهای متنوع‏تری در تالار داد و ستد شود. سوم گسترش جغرافیایی بازار که براساس آن در مراکز استان‏ها و مناطق آزاد کشور امکان معاملات سهام وجود داشته باشد و سرانجام برنامه‏های گسترش ساختاری بازار سرمایه که راه‏اندازی تالارهای متنوع‏تر برای داد و ستد را در دستور کار قرار می‏دهد.

تحقیق درمورد اوراق بهادار و بازار ها

اختصاصی از فایلکو تحقیق درمورد اوراق بهادار و بازار ها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

اوراق بهادار و بازار ها

هدف هر تصمیم گیری مالی ، آن است که آیا آن یک تصمیم تامین مالی است یا سرمایه گذاری ، که در هر حالت باید به افزایش منافع مالکان منجر گردد.برای یک شرکت این بدان معناست که افزایش ارزش بازار منافع مالکان به افزایش ارزش سهام بستگی دارد.بنابراین تصمیمات مدیران مالی باید چشم اندازی از ارزش سهام شرکت و بازاری که سهام در ان مبادله می گردد ایجاد نماید.

در صورتی که شرکتی نیاز به وجوه نقد (تامین مالی) داشته باشد آیا باید سهام جدید منتشر نماید یا اقدام به استقراض نماید؟ در صورتی که سهام جدید منتشر نماید ، آیا سرمایه گذاران فعلی خود را از دست می دهد؟

در صورت استقراض چه نرخ بهره ای را باید به وام دهندگان پرداخت نماید؟ و چه مدتی را برای تسویه استقراض فوق باید متحمل گردد؟

در صورتی که شرکتی وجوه نقدکافی برای سرمایه گذاری داشته باشد آیا مدیران مالی باید آن را سرمایه گذاری نمایند ؟ در صورت سرمایه گذاری از کدام ابزار مالی باید استفاده نمایند؟ چه ویژگی هایی را باید برای سرمایه گذاری در نظر گیرند؟ چه نوعی از ریسک را باید برای سرمایه گذاری هایشان متحمل گردند؟

مدیران مالی باید در رابطه با حجم وسیعی از اوراق بهادار موجود و بازارهایی که این اوراق در آن مبادله می گردند شناختی کامل بدست آورند. در واقع این فصل به بررسی هر دو مورد می پردازد.هدف این فصل بر دو جنبه تاکید دارد.ابتدا باید شما را با واژگان و تعاریف بکاربرده شده در این کتاب آشنا سازیم و سپس یک ایده ای را در رابطه با توابع و کارکردهای بازار اوراق بهادار و نحوه قیمت گذاری آن به شما ارائه نماییم.

اوراق بهادار

یک اوراق بهادار سندی است که به مالکان، ادعایی را در رابطه با گردش وجه نقد آتی می دهد.یک اوراق بهادار می تواند نمایانگر ادعای مالکان بر یک دارایی (به مانند سهم سهام) یا ادعای بازپرداخت وجوه استقراض شده با بهره (به مانند اوراق قرضه باشد).سند می تواند تکه ای کاغذ (به مانند گواهی سهام یا یک اوراق قرضه) و یا ورودی در ثبتها (به مانند یک رکورد کامپیوتری) باشد. یک بازار اوراق بهادار ، مکانی برای خرید فروش اوراق بهادار می باشد. آن می تواند یک مکان فیزیکی یا نمونه ای از شبکه های کامپیوتری یا تلفنی باشد.

اوراق بهادار به سه گروه طبقه بندی می گردند: اوراق بهادار بازار پول ، اوراق بهاداربازار سرمایه و اوراق بهادار مشتقه که بر مبنای سررسید و منشا ارزشی شان شناخته می شوند.. واژه تسویه اغلب به طور متداول و بیهوده ای به طول دوره زمانی قبل از بازپرداخت یک بدهی مربوط می باشد. دیگر واژ ه های بکار برده شده در رابطه با واژه تسویه تخصصی تر می باشد.

تاریخ تسویه ، یک تاریخ از پیش تعیین شده قبلی در رابطه با مبالغ استقراض شده اوراق بهادار می باشد.(که ارزش اسمی ، اصل یا ارزش تسویه می باشد). اوراق بهادار برمبنای تاریخ سررسیدشان تسویه میگردند. تاریخ تسویه اولیه ، زمان بین تاریخ انتشار یک اوراق بهادار و تاریخ سررسید آن می باشد.

اوراق بهادارهای بازار پولی

اوراق بهادارهای بازار پولی ،بدهی های کوتاه مدت هستند. تاریخ سررسید اولیه اوراق بهادار های کوتاه مدت ، یک سال یا کمتر می باشد.رایج ترین اوراق بهادارهای بازار پولی عبارتند از : اسناد خزانه ، اوراق و اسناد بهادار قابل انتقال( مثل سفته وغیره) ، گواهی های سپرده های قابل تبدیل به وجه نقد و پذیرش های بانکی می باشند.

اسناد خزانه: اوراق بهادار کوتاه مدتی می باشند که به وسیله دولت آمریکا منتشر می گردند. آنها دارای تاریخ سررسید اولیه 4 هفته ، 3 ماهه و یا 6 ماهه می باشند.برخلاف اوراق بهادار بازار پولی ، اوراق خزانه دارای نرخ بهره ای نمی باشند در عوض آنها بر مبنای تخفیف (کسر) فروخته می شوند.سرمایه گذاران ، بازده ای را به وسیله خرید این نوع از اوراق به قیمتی کمتر از ارزش اسمی شان بدست می آورند سپس آنها می توانند مبلغی معادل ارزش اسمی آن اوراق در تاریخ سررسید بدست آورند.اسناد خزانه اصولا به قیمت 10000 دلار فروخته شده و دارای ارزش اسمی 10000 دلار می باشند.

اوراق و اسناد بهادار قابل انتقال : یک دین ،مبنی بر پرداخت می باشد که بوسیله شرکتهای بزرگ و معتبر منتشر می گردد.این اوراق و اسناد فوق دارای یک تاریخ سررسیدی بین 1 روز تا 270 روز دارند و معمولا بر مبنای واحد های 100000 دلاری مبادله می گردد. بیشتر اسناد و اوراق فوق به وسیله خطوط اعتباری بانکها حمایت می گردند که این بدان معناست که بانکهای فوق حاضرند تا تعهدات منتشر کننده این نوع از اوراق را در صورت ناتوانی صادر کننده پرداخت نمایند. اوراق و اسناد بهادار قابل انتقال می توانند دارای بهره یا بر مبنای کسر فروخته شوند.

گواهی سپرده: یک تعهد کتبی توسط بانک مبنی بر پرداخت به یک سپرده گذار در مقابل تعهداتش می باشد.امروزه انها دارای یک تاریخ سررسیدی اولیه ای بین 6 ماه تا 3 سال می باشند. گواهی های سپرده به وسیله بانکهای بزرگ منتشر گردیده که می توانند بین سرمایه گذاران خرید و فروش گردند. گواهی های سپرده فوق دارای سررسید های اولیه ای بین 1 ماه و 1 سال و بر مبنای 100000 دلار یا بیشتر فروخته می شوند. گواهی سپرده ها به ارزش اسمی به سرمایه گذاران فروخته شده و دارای یک نرخ بهره ثابت می باشند.سرمایه گذاران مبالغ قرض گرفته شده و بهره آنها را بازپرداخت می نمایند.

گواهی سپرده یورودلاری به وسیله شعبات خارجی بانکهای امریکا منتشر می گردند در حالی که گواهی سپرده یانکی به وسیله بانکهای خارجی که در امریکا قرار دارند منتشر می گردند. هر دو گواهی سپرده یورودلاری و یانکی بر مبنای دلار امریکا منتشر می گردند.به عبارت دیگر پرداخت های بهره و بازپرداخت اصل هر دو به دلار امریکا می باشند.

پذیرش بانکی : وامی کوتاه مدت که معمولا به وسیله بانکها به صادر کنندگان و وارد کنندگان پرداخت گردیده که در جهت تامین مالی برخی از دادوستدهای خاص پرداخت می گردد. پذیرش بانکی زمانی ایجاد می گردد که تعهدی از طرف مشتری بانک جهت پرداخت داده شده و بانک نیز در مقابل تعهدات و دادوستد های مشتری اقدام به پرداخت آن می نماید.از آنجائیکه پذیرش های بانکی ناشی از مبادلات خاص می باشند آنها به اشکال مختلف وجود دارند . به طور نمونه ، پذیرش های بانکی دارای سررسیدی کمتر از 180 روز می باشند.پذیرش های بانکی می توانند کمتر از ارزش اسمی فروخته شده و در تاریخ سررسید به ارزش اسمی فروخته شوند. از آنجائیکه پذیرش های بانکی توسط بانکهای صادر کننده و خرید کالاها حمایت می گردند احتمال عدم پرداخت آنها به حداقل کاهش می یابد.

اوراق بهادارهای بازار پولی به تنهایی به وسیله توانایی پرداختِ منتشر کنندگان این نوع از اوراق حمایت می گردند. اوراق بهادارهای بازار پولی هیچ گونه وثیقه ای نداشته و اطمینانی اطمینانی در رابطه با بازپرداخت بدهی وجود ندارد. بنابراین سرمایه گذاران در بدو امر به شهرت و سوابق بازپرداخت منتشرکننده توجه می نمایند.

اوراق بهادار بازار سرمایه :

اوراق بهادار بازار سرمایه ، اوراق بهادار بلند مدتی می باشد که به وسیله دولتها و شرکتها منتشر می گردند.از این رو اوراق بهادار بلند مدت ،اوراق بهاداری می باشند که دارای سررسید اولیه 1 سال بوده و تقریبا ماهیتی دائمی دارند(بدون سررسید).دو نوع از اوراق بهادار بازار سرمایه وجود دارد:آنهایی که بیانگر منافع مالکان سهام بوده که به عنوان سرمایه شناخته می شود و آنهایی که بیانگر بدهی بوده که به وسیله شرکتها و ایالتهای دولتی و محلی منتشر می گردند.

سرمایه :

سرمایه یک شرکت به سهام آن مربوط می گردد.مالکان سهام با سهام ها شناخته میشوند.مالکینی که مالک سهام می باشند صاحبان سهام هستند.هر شرکتی دارای سهام عادی می باشد و بعضی از شرکتها نیز دارای نوع دیگری از سهام به عنوان سهام ممتاز می باشند.

سهام عادی اساسی ترین منافع مالکان در شرکت می باشد.سهامداران عادی مالکان مابقی شرکت می باشند.در صورتی که شرکت اقدام به تسویه نماید سهامداران عادی می توانند بر دارایی های واحد تجاری ادعا داشته باشند اما تنها بر دارایی هایی که بعد از پرداخت تمام بدهی ها باقی مانده باشد.

از آنجائیکه سهام عادی نشانگر مالکیت شرکت می باشد و با توجه به اینکه شرکت دارای عمر نامحدود است ، سهام عادی نیز یک اوراق بهادار دائمی می باشد که دارای تاریخ سررسید مشخصی نیست.سهامداران عادی می توانند سود سهام خود را از شرکت دریافت نمایند.آنها همچنین می توانند بازده ای را بر روی سرمایه گذاری هایشان دریافت نمایند که آن نیز می تواند به شکل افزایش ارزش سهام شان در نتیجه پیشرفت و رشد شرکت باشد.

سهام ممتاز همچنین معرف منافع مالکان در شرکت می باشد ،به مانند سهام عادی، که آن هم یک اوراق بهادار دائمی است. سهام ممتاز در چندین حالت دارای تمایزاتی می باشند : اول اینکه سهامداران ممتاز سود سهام سالانه ثابتی را دریافت می کنند در حالی که سهامداران عادی بر مبنای تصمیمات هیئت مدیره سود سهامی رادریافت می نمایند. اگرچه شرکت از نظر قانونی الزامی برای پرداخت سود سهام ممتاز ندارد اما در صورت پرداخت سود ، شرکت باید سود سهام سهامداران ممتاز را زودتر از سهامداران عادی پرداخت نماید.دوم اینکه سهامداران ممتاز بر مابقی دارایی های شرکت در زمان تسویه ادعایی ندارند در حالی که در زمان تسویه سهامداران ممتاز بر سهامداران عادی ارجح تر می باشند.در نهایت سهامداران ممتاز به طور عموم نمی توانند در سیاستها و روش های شرکت دخالت نمایند در حالی که سهامداران عادی دارای حق رای برای تعیین اعضای هیئت مدیره و به تبع آن دخالت در سیاستها و روش های شرکت می باشند.

بدهی :

یک بدهی بازار سرمایه ،ابزاری مالی است که به وسیله آن استقراض کننده متعهد می گردد تا مبلغ اسمی تعهد (دین) را در تاریخ سررسید بازپرداخت نماید .در بیشتر حالتها بازپرداخت دوره ای بهره به مالکان بدهی ، وابسته به وام دهندگان می باشند.این تعهد بدهی به دو طبقه تفکیک می گردد:وام های بانکی و اوراق بهادار بدهی.

از انجائیکه وام های بانکی نمی توانند به تنهایی به عنوان یک ابزار مالی باشند ، در سالهای اخیر بازارهایی برای خرید و فروش این نوع از اوراق تشکیل شده است.یک نوع از وام بانکی که خرید و فروش در بازار میشود اتحادیه وامهای بانکی(سندیکا) می باشد.این وام ها به صورت تجمعی از بانکها جهت تامین مالی استقراض کننده گان گرفته می شوند.مزیت سندیکاهها در این می باشد که انها می توانند مبالغ هنگفتی از بانکها دریافت کرده بدون اینکه بانکهای مذکور متحمل ریسکی در رابطه با استقراض کنندگان گردند.

اوراق بدهی شامل 1-اوراق قرضه 2-اسناد قرضه 3-اسناد قرضه میان مدت و 4-اوراق بهادار با پشتوانه دارایی ها

تفاوت بین یک اوراق قرضه و یک سند قرضه به تعداد سالهای سررسید تعهد وقتی که این نوع از اسناد و اوراق برای اولین بار منتشر می گردندبستگی دارند. به طور تاریخی ،یک سند اوراق بهاداری است که دارای سررسیدی بین 10 سال یا کمتر می باشد.در حالی که اوراق قرضه ،اوراق بهاداری با سررسیدی بیشتر از 10 سال می باشد.تفاوت چشمگیری در رابطه با تاریخ سررسید سند قرضه و اسناد میان مدت قرضه وجود ندارد اما تفاوتهایی در زمان انتشار این نوع از اسناد وجود دارد که در فصل 15 تشریح خواهد گردید.در سرتاسر این کتاب ما از ورقه قرضه ، سند قرضه و سند قرضه بلند مدت به عنوان ورقه قرضه یاد خواهیم کرد.ما همچنین به سرمایه گذارانی که به نحوی تعهد بدهی دارند به عنوان نگهدارنده بدهی، نگهدارنده اوراق بدهی یا نگهدارنده سند بدهی ذکر می نماییم.

اوراق بهاداری که بتواند تعهدی را برای پرداخت دوره ای بهره پرداختی ایجاد نماید اصطلاحا اوراق بدهی کوپن دار می گویند.در حالی که اگر اوراق مذکور تعهدی را برای پرداخت دوره ای بهره ایجاد ننماید اوراق بدهی با کوپن صفر می گویند.در صورتی که اوراق فوق دارای کوپن باشد، بهره ها در فواصل زمانی منظمی (نیم ساله) قابل پرداخت می باشد که می تواند دارای نرخی شناور یا نرخی ثابت باشد.نرخ بهره شناور معمولا بر مبنای نرخ بهره بازار، قیمت کالاها یا بازده برخی از ابزارهای مالی تعیین می گردد.

تحقیق درمورد بورس اوراق بهادار

اختصاصی از فایلکو تحقیق درمورد بورس اوراق بهادار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

تاریخچه بورس اوراق بهادار

بورس اوراق بهادار تهران در سال 1346 تاسیس گردید. این سازمان از پانزدهم بهمن ماه آن سال فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی آغاز کرد. در پی آن شرکت نفت پارس ، اوراق قرضه دولتی ، اسناد خزانه ، اوراق قرضه سازمان گسترش مالکیت صنعتی واوراق قرضه عباس آباد به بورس تهران راه یافتند. اعطای معافیت های مالیاتی شرکتها و موسسه های پذیرفته شده در بورس در ایجاد انگیزه برای عرضه سهام آنها نقش مهمی داشته است. طی 11 سال فعالیت بورس تا پیش از انقلاب اسلامی در ایران تعداد شرکتها و بانکها و شرکتهای بیمه پذیرفته شده از 6 بنگاه اقتصادی با 2/6 میلیارد ریال سرمایه در سال 1346 به 105 بنگاه با بیش از 230 میلیارد ریال درسال 57 افزایش یافت. همچنین ارزش مبادلات در بورس از 15 میلیون ریال در سال 1346 به بیش از 150 میلیارد ریال سرمایه در سال1357افزایش یافت. در سالهای پس از انقلاب اسلامی وتا پیش از نخستین برنامه پنج سال توسعه اقتصادی ، دگرگونی های چشمگیری در اقتصاد ملی پدید آمد که بورس اوراق بهادارتهران را نیز در بر گرفت . نخستین رویداد ، تصویب لایحه قانون اداره امور بانک ها در تاریخ 17 خرداد 1358 توسط شورای انقلاب بود که به موجب آن بانک های تجاری و تخصصی کشور در چهار چوب 9 بانک شامل 6 بانک تجاری و3 بانک تخصصی ادغام و ملی شدند . چندی بعد و در پی آن شرکتهای بیمه نیز در یکدیگر ادغام گردیدند و به مالکیت دولتی در آمدند و همچنین تصویب قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران در تیر 1358 باعث گردید تعداد زیادی از بنگاه های اقتصادی پذیرفته شده در بورس از آن خارج شوند . به گونه ای که تعداد آنها از 105شرکت و موسسه اقتصادی در سال 1357 به 56 شرکت در پایان سال 1367 کاهش یافت . بدین ترتیب در طی این سالها بورس و اوراق بهادار دوران فترت خود را آغاز کرد که تا پایان سال 1367ادامه یافت . از سال 1368 ، در چهارچوب برنامه پنج ساله اول توسعه اقتصادی ، اجتماعی و  فرهنگی تجدید فعالیت بورس اوراق بهادار تهران به عنوان زمینه ای برای اجرای سیاست خصوصی سازی ، مورد توجه قرار گرفت.

بر این اساس سیاست گذاران در نظر دارند بورس اوراق بهادار با انتقال پارهای از وظایف تصدی های دولتی به بخش خصوصی ، جذب نقدینگی و گرد آوری منابع پس اندازی پراکنده و هدایت آن به سوی مصارف سرمایه گذاری ، در تجهیز منابع توسعه اقتصادی و انگیزش موثر بخش خصوصی برای مشارکت فعالانه در فعالیتهای اقتصادی نقش مهم و اساسی داشته باشد . در هر حال ، گرایش سیاست گذاری های کلان اقتصادی به استفاده از ساز و کار بورس ، افزایش چشمگیر شمار شرکتهای پذیرفته شده و افزایش حجم فعالیت بورس تهران را در بر داشت که بر این اساس طی سال های 1367 تا نیمه اول سال جاری تعداد بنگاه های اقتصادی پذیرفته در بورس تهران از 56 شرکت به 325 شرکت افزایش یافت .شرکتهای پذیرفته شده و شرکتهای فعال در بورس به دو دسته تقسیم می شوند.1  - شرکت های تولیدی 2 - شرکت های سرمایه گذاری شرکت های تولیدی معمولا به تولید کالای خاصی مبادرت می ورزند و در گروه صنایع فعال در بورس قرار می گیرند ودر سازمان بورس بانام شرکت و کد خاص خود ، مشخص می شوند . اما شرکتهای سرمایه گذاری شرکت هایی هستند که به عنوان واسطه های مالی فعالیت میکنند. که این گونه شرکت ها یا فعالیت تولیدی ندارند ویا فعالیت آنها به گونه ای است که با کمک های مالی از طریق خرید سهام شرکت های تولیدی و صنعتی و یا مجموعه ای از آنها به تولید و سرمایه گذاری این شرکت ها مبادرت می نمایند که بر این اساس در حال حاضر شرکت های سرمایه گذاری فعال در بورس 19 شرکت است و شرکت های تولیدی 298 شرکت می باشند . همچنین اکنون زمینه های لازم برای حضور شرکت های خدماتی نیز در بورس فراهم شده است .

ایران سهل گیرانه ترین قوانین و مقررات مربوط به سرمایه گذاری خارجی را در میان کشورهای در حال توسعه داراست.

درآمدهای سرشار نفتی و کنترل دولت ایران بر این درآمدها جایی برای رشد بخش خصوصی در ایران باقی نگذاشته است. بنابراین گزارش، دولت در ایران به منزله یک شرکت بزرگ عمل می کند که با سلطه بر بخش های مختلف و با تکیه بر سرمایه های گسترده خود به عنوان مانعی در راه توسعه بخش خصوصی عمل می کند. بر اساس این گزارش تا حد زیادی مشکلات مهم اقتصادی ایران از جمله بیکاری و تورم ناشی از این وضعیت می باشد و عدم موفقیت دولت در حل این مشکلات علیرغم افزایش بی سابقه درآمدهای نفتی در طی سال های اخیر موید این موضوع است. کارشناسان طرفدار اقتصاد بازار معتقدند تنها راه حل مشکلاتی مثل بیکاری و تورم توسعه بخش خصوصی، کاهش کنترل دولت بر اقتصاد و همچنین جذب سرمایه های خارجی است. دولتمردان ایران با علم به لزوم جذب سرمایه گذاری های خارجی در طی سال های اخیر سعی کرده‌اند شرایط لازم برای جذب این سرمایه‌ها را فراهم کنند. بر اساس این گزارش در حال حاضر مقررات و قوانین مربوط به سرمایه گذاری خارجی در بخش های غیرنفتی ایران از وضعیت بسیار مطلوبی برخوردار شده است و می توان گفت که ایران یکی از سهل گیرانه ترین مقررات مربوط به سرمایه گذاری خارجی در میان کشورهای در حال توسعه را دارا می باشد. در حال حاضر سرمایه گذاران خارجی به راحتی می توانند تقریبا در تمامی بخش های اقتصاد ایران سرمایه گذاری کنند و چنانچه سرمایه گذاری های آنها در بخش های کشاورزی، معدن و صنعت باشد می

بورس کامل

اختصاصی از فایلکو بورس کامل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

تاریخچه بورس اوراق بهادار در ایران

بورس اوراق بهادار تهران در سال ۱۳۴۶ تاسیس گردید. این سازمان از پانزدهم بهمن ماه آن سال فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی آغاز کرد.

سابقه بورس اوراق بهادار در جهان متجاوز از ۴۰۰ سال است.

بورس اوراق بهادار تهران در سال ۱۳۴۶ تاسیس گردید. این سازمان از پانزدهم بهمن ماه آن سال فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی آغاز کرد. در پی آن سهام شرکت نفت پارس ، اوراق قرضه دولتی ، اسناد خزانه ، اوراق قرضه سازمان گسترش مالکیت صنعتی و اوراق قرضه عباس آباد به بورس تهران راه یافتند. اعطای معافیت های مالیاتی شرکت ها و مؤسسه های پذیرفته شده در بورس در ایجاد انگیزه برای عرضه سهام آنها ، نقش مهمی داشته است.

طی ۱۱ سال فعالیت بورس تا پیش از انقلاب اسلامی در ایران تعداد شرکت ها، بانک ها و شرکت های بیمه پذیرفته شده از ۶ بنگاه اقتصادی با ۲/۶ میلیارد ریال سرمایه در سال ۱۳۴۶ به ۱۰۵ بنگاه با بیش از ۲۳۰ میلیارد ریال در سال ۵۷ افزایش یافت. همچنین ارزش مبادلات در بورس از ۱۵ میلیون ریال در سال ۱۳۴۶ به بیش از ۱۵۰ میلیارد ریال در سال ۱۳۵۷ افزایش یافت.

در سال های پس از انقلاب اسلامی و تا پیش از نخستین برنامه پنج ساله توسعه اقتصادی، دگرگونی های چشمگیری در اقتصاد ملی پدید آمد که بورس اوراق بهادار تهران را نیز در بر گرفت. نخستین رویداد، تصویب لایحه قانون اداره امور بانک ها در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۵۸ توسط شورای عالی انقلاب بود که به موجب آن بانک های تجاری و تخصصی کشور در چهار چوب ۹ بانک شامل ۶ بانک تجاری و ۳ بانک تخصصی ادغام و ملی شدند. چندی بعد و در پی آن شرکت های بیمه نیز در یکدیگر ادغام گردیدند و به مالکیت دولتی درآمدند و همچنین تصویب قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران در تیر ۱۳۵۸ باعث گردید تعداد زیادی از بنگاه های اقتصادی پذیرفته شده در بورس از آن خارج شوند. به گونه ای که تعداد آنها از ۱۰۵ شرکت و مؤسسه اقتصادی در سال ۱۳۵۷ به ۵۶ شرکت در پایان سال ۱۳۶۷ کاهش یافت. بدین ترتیب در طی این سالها بورس و اوراق بهادار دوران فترت خود را سپری کرد که تا پایان سال ۱۳۶۷ ادامه یافت .

از سال ۱۳۶۸ ، در چهار چوب برنامه پنج ساله اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تجدید فعالیت بورس اوراق بهادار تهران به عنوان زمینه ای برای اجرای سیاست خصوصی سازی، مورد توجه قرار گرفت. بر این اساس سیاست گذاران اقتصادی در نظر دارند بورس اوراق بهادار با انتقال پاره ای از وظایف تصدی های دولتی به بخش خصوصی، جذب نقدینگی و گردآوری منابع پس اندازی پراکنده و هدایت آن به سوی مصارف سرمایه گذاری، در تجهیز منابع توسعه اقتصادی و انگیزش مؤثر بخش خصوصی برای مشارکت فعالانه در فعالیت های اقتصادی نقش مهم و اساسی داشته باشد.

در هر حال، گرایش سیاست گذاری های کلان اقتصادی به استفاده از ساز و کار بورس، افزایش چشمگیر شمار شرکت های پذیرفته شده و افزایش حجم فعالیت بورس تهران را در پی داشت که بر این اساس طی سال های ۱۳۶۷ تا امروز تعداد بنگاه های اقتصادی پذیرفته شده در بورس تهران از ۵۶ شرکت به بیش از ۴۰۰ شرکت افزایش یافته است.

تاریخچه معاملات بورس اوراق بهادار تهران

اندیشه برخورداری از بازار اوراق بهادار و سرعت بخشیدن به فرایند صنعتی شدن کشور به دهه 1310 باز می‏گردد. در آن هنگام گروهی در بانک ملی ایران به مطالعه موضوع پرداختند. گزارشی که در سال 1317 تکمیل شد شامل جزییات مربوط به تشکیل بازار اوراق بهادار بود

آغاز جنگ دوم جهانی و رخدادهای سیاسی و اقتصادی متعاقب آن راه‏اندازی بورس اوراق بهادار را تا سال 1346 و زمانی که قانون بورس اوراق بهادار تصویب شد به تأخبر انداخت. بورس اوراق بهادار تهران در فروردین 1347 گشایش یافت. در آغاز تنها اوراق بهادار اوراق قرضه دولتی و برخی اوراق دیگر که از پشتوانه دولتی برخوردار بود در بازار معامله می‏شود. اما در سال‏های بعد و در دهه 1350 رونق تقاضای سرمایه منجر به افزایش تقاضا برای سهام شد. در عین حال تغییرات نهادی مانند انتقال سهام شرکت‏های عمومی و بنگاه‏های خصوصی که در مالکیت خانوادگی بودند به کارکنان و بخش خصوصی به گسترش فعالیت بازار اوراق بهادار منجر شد.پس ازپیروزی انقلاب، تجدید ساخت اقتصاد در پی جنگ عراق با ایران کنترل بخش عمومی بر اقتصاد را ناخواسته گسترش داد و از نیاز به سرمایه خصوصی کاست. در نتیجه این حوادث بورس اوراق بهادار تهران وارد دوره توقف فعالیتها شد .در سال 1368 با آغاز برنامه واگذاری بنگاه‏های اقتصادی به بخش خصوصی و گسترش فعالیت خصوصی بر مبنای نخستین برنامه پنج ساله کشور دوران رکود بورس خاتمه یافت. در پی آن بورس بتدریج وارد دوره گسترش خود شد. تا امروز بورس کم و بیش به گسترش خود ادامه داده است و امروز بیش از 300 شرکت که ارزش بازار آن‏ها متجاوز از70 هزار میلیارد ریال است در فهرست سهام پذیرفته شده در بورس اوراق تهران هستند. افزون بر سهام اکنون در بورس گواهی‏های سپرده ارزی نیز در تالار بورس اوراق بهادار تهران مبادله میشود که حجم سالانه داد و ستد آن به چند میلیارد دلار میرسد. بالاترین مقام در بورس اوراق بهادار تهران شورای بورس است که وظیفة نظارت بر بازار سرمایه و تنظیم آن بر عهده دارد. مقامات دولتی، نمایندگان بخش خصوصی و صاحب نظران اقتصادی اعضای این شورا هستند رییس کل بانک مرکزی رییس شورای بورس است .سایر بخش‏های تشکیل‏دهنده بورس اوراق بهادار تهران عبارتند از هیئت پذیرش و هیئت داوری و سازمان بورس. هیئت مدیره این سازمان مرجع سیاست گذاری در بورس اوراق بهادار تهران است . هیئت مدیره دبیر کل سازمان را به عنوان عالیترین مقام اجرائی بورس برای یک دوره دو ساله منصوب می‏کند. در عین حال انتصاب مجدد دبیر کل هیچ‏گونه محدودیتی ندارد اکنون بیش از 60 کارگزار در بورس اوراق بهادار فعالیت دارند. داد و ستد در بورس اوراق بهادار براساس سفارش‏های خرید و فروشی است که کارگزاران دریافت می‏کنند. ساعات داد و ستد از 9 صبح تا 12:30 روزهای شنبه تا چهارشنبه به جز ایام تعطیل رسمی است. دوره تسویه در بورس از زمان معامله تا 4 روز است. اکنون فرایند داد و ستد سهام خودکار است و از طریق شبکه رایانه‏ای انجام میشود بورس اوراق بهادار تهران برنامه‏های متنوعی برای گسترش بازار دارد. این برنامه‏ها در چهار مجموعه قرار دارد. نخست گسترش موضوعی بازار که راه‏اندازی بورس‏های تخصصی کالا با کمک سایر بورس‏های منطقه را مورد نظر قرار می‏دهد. دوم گسترش ابزاری بازار که براساس آن ابزارهای متنوع‏تری در تالار داد و ستد شود. سوم گسترش جغرافیایی بازار که براساس آن در مراکز استان‏ها و مناطق آزاد کشور امکان معاملات سهام وجود داشته باشد و سرانجام برنامه‏های گسترش ساختاری بازار سرمایه که راه‏اندازی تالارهای متنوع‏تر برای داد و ستد را در دستور کار قرار می‏دهد.