تحقیق درباره کود آبیاری

اختصاصی از فایلکو تحقیق درباره کود آبیاری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

فهرست

مقدمه:

ضرورت کود آبیاری

مزیت کود آبیاری

دلایل توسعه‌ی روش کود آبیاری در کشور

روش‌های آبیاری:

آبیاری سطحی

آبیاری زیر سطحی

ضرورت و مزیت آبیاری قطر‌ه‌ای و بارانی برای توزیع کود

خلاصه‌ای از مطالعات انجام شده در مورد استفاده از کود آبیاری در محصولات کشاورزی متنوع

کود آبیاری تحت شرایط شوری

روش کار:

مواد کودی:

ازت

کاربرد محلول‌های نیتروژن در آب

برنامه‌ی کود دهی

تزریق کودها

وسایل تزریق:

انژکتور سنج کود

روش‌های تزریق

شدت تزریق

غلظت کود

نتیجه گیری

توصیه‌ها و پیشنهادات

فهرست منابع

مقدمه 1

با توجه به افزایش سریع جمعیت کشور، نیاز به تولید بیشتر مواد غذایی احساس می‪گردد. بهترین راه برای نیل به این هدف و همچنین تامین قسمتی از ارز مورد نیاز، افزایش تولید در واحد سطح است. در بین نهادهای کشاورزی، اضافه نمودن متعادل کودهای شیمیایی بیشتر از سایر نهادها در افزایش تولید محصولات کشاورزی موثر است. نظر به اینکه تولید کنندگان محصولات کشاورزی کشور برای تولید بیشتر، مصرف کودهای شیمیایی را افزایش دادند ولی در عمل به علت محدودیت‪های زمین، آب و اقلیم و به خصوص عدم مدیریت کارآ در مسایل آب و کود، افزایش کمی و کیفی عمل کرد مورد انتظار حاصل نشد و در نتیجه تعادل عناصر غذایی خاک بهم خورده و مسایل عمده زیست محیطی مطرح شده است بنابر این افزایش تولید در واحد سطح و بهبود کمی و کیفی عملکرد هرچه بیشتر محصولات زراعی و باغی، نیاز به توجه خاصی دارد همچنین مدرنیزه کردن سیستمهای آبیاری و تبدیل آنها از روشهای رایج زارعین (سطحی) به سیستمهای تحت فشار (قطره‪ای) می‪تواند نقش مهمی را در این مسئله داشته باشد چرا که استقاده از این سیستمها ( تحت فشار) باعث افزایش راندمان مصرف آب شده و به عبارت دیگر میزان تولید محصول را به ازای هر واحد آب افزایش می‪دهد.

ترکیب این دو فاکتور (آب و کود) و یا به اصطلاح کود دهی با آبیاری (Fertigation) از محاسن ویژای برخوردار می‪باشد که موفقیت در این روش مستلزم داشتن آگاهی کافی در رابطه با نیاز آبی و نیاز کودی هر محصول است. در این روش به دلیل استفاده بهینه از مصرف آب و کود، آلودگی محیط زیست به حداقل رسیده و تقسیط مصرف کودها در مراحل حساس و مورد نیاز گیاه به سهولت انجام می‪پذیرد. همچنین از هدر رفتن کود بدلیل کنترل غلظت عناصر غذایی در خاک جلوگیری شده و مطابق با نیاز رشد گیاه، در اختیار آن قرار داده می‪شود از طرف دیگر به دلیل حلالیت یکنواخت کودها در آب آبیاری، جذب آن بهتر صورت می‪گیرد.

1- ملکوتی، محمد جعفر. محمدرضا شریعتی و محمدرضا امداد. 1379. کود دهی با آبیاری روش نوین در تامین نیاز غذایی گیاهان جهت نیل به پتانسیل تولید. نشریه ترویجی. معاونت ترویج ص 3و4

تعریف

به کار بردن مواد شیمیایی کشاورزی همراه آب آبیاری در سیستمهای آبیاری قطرای و بارانی یکی از اهداف این سیستمها می‪باشد. اصطلاح عمومی برای این عمل «تزریق مواد شیمیایی به آب آبیاری یا Chemigation » می باشد. مواد شیمیایی شامل انواع کودهای محلول، علفکشها، حشره کشها و غیره می‪تواند به داخل سیستم آبیاری تزریق شود. این اصطلاح در مورد انواع کودها « تزریق کود به آب آبیاری یا Fertigation » نامیده می‪شود که از اهداف ویژه انواع سیستمهای آبیاری قطره‪ای و بارانی است.1

تزریق کود به آب آبیاری، شامل حل کردن کودهای محلول در آب و کاربرد آن از طریق سیستمهای قطره‪ای و بارانی می‪باشد. که روشی موثر، آسان و اقتصادی است. و مناسب بودن آن به شرایط خاک و محصول، روش آبیاری، کیفیت آب، نوع کود و مسایل اقتصادی بستگی دارد. این روش معمولاً در خاک‪های درشت بافت دارای امتیاز بیشتری نسبت به خاکهای ریز بافت است. این مساله به نوع کود و چگونگی حرکت آن در خاک بستگی دارد.2

کود آبیاری کاربرد کود مایع در یک سیستم آبیاری می باشد. میکروآبیاری و کود آبیاری امکان کنترل دقیق آب و مواد مغذی را ارئه می کنند سود عمده ی کود آبیاری این است که نسبت به لوازم پراکنده سنتی ، انعطاف پذیری بیشتر دارد و مواد مغذی به کار گرفته شده را بهتر کنترل می‪کند. در این روش کودها هنگامی مصرف می شوند که لازم است و در مقادیر کم به کار گرفته می شوند در نتیجه مواد مغذی قابل حل در آب ، کمتر در معرض فرو شسته شدن به وسیله بارندگی زیاد یا آبیاری بیش از حد می‪باشند.3

با کودآبیاری، گیاه هرزمان که آبیاری شود تغذیه هم می‌شود، و مواد مغذی لازم را تا آبیاری بعدی دریافت می‪کند.4

کاربرد مواد مغذی به همراه سیستمهای آبیاری کود آبیاری است (ادغام کودوآبیاری ) رایج ترین ماده مغذی به کار گرفته‌شده درکود آبیاری نیتروژن است.سایرعناصرشامل فسفر،پتاسیم،سولفور،روی وآهن به مقدارکمترمصرف می‌شوند.5

آبیاری قطره ای زیر سطحی وسیله ی موثری برای به کارگیری آب و مواد مغذی برای محصولات یکساله است. بطور کلی حداقل 10 تا 30 درصد آب در مقایسه با سیستمهای آبیاری پیوسته ی سطحی ذخیره می شود بنابر این استفاده ی فزاینده ی آبیاری قطره ای زیر سطحی و کود آبیاری با نیتروژن مایع در آینده ی قابل تحمل برای تولید محصول در مناطق خشک حتی اگر منابع آب کاهش یابد، دخالت خواهد کرد. 6

ضرورت کود آبیاری

تزریق کود به آب آبیاری، مخصوصاً ازت در نواحی خشک به منظور بهبود حاصلخیزی در مزارعی که با سیستم آبیاری قطره‪ای یا زیر سطحی آبیاری می‪شوند‪، ضروری می‪باشد. این ضرورت به دلیل آن است که کود خشک پخش شده روی سطح خاک ممکن است همراه با آب آبیاری به سمت منطقه ریشه حرکت نکند. کودهای ازت و دیگر کودها را می‪توان در زمان کشت با خاک مخلوط کرد اما باید فقط در مناطقی که بطور کامل توسط بارندگی یا آبیاری مرطوب می‪شوند، وارد خاک گردند. پخش کودها در سطح خاک در مزارع تحت آبیاری قطره‪ای در مناطق خشک بدلیل حجم کوچک و نامنظم خاک مرطوب شده، از راندمان خوبی برخوردار نمی‪باشد. بافت خاک از جمله عواملی است که در راندمان کود دهی با آبیاری موثر می‪باشد. این روش معمولاً در خاکهای درشت بافت دارای امتیاز بیشتری نسبت به خاکهای ریز بافت است.1

مزیت کود آبیاری

هر گیاه اعم از گیاهان زراعی و یا باغی نیازهای متفاوتی نسبت به انواع عناصر غذایی در طول دوره رشد خود دارند. به اینصورت که در برخی از مراحل رشد خود نیاز بیشتری به بعضی از عناصر دارند. با روش تزریق کود در سیستمهای تحت فشار به بهترین صورت ممکن می توان مواد غذایی را برحسب نیاز گیاه، مصرف کرد. از طرف دیگر این روش تقسیط کود معمولاًً اقتصادی‪تر از سایر روشهای کوددهی می باشد. 2

کود آبیاری با نیتروژن مایع ، باعث بهینه سازی محصول‪، کیفیت و بازگشت اقتصادی می شود. بدون آنکه نیتروژن آب خاک را کاهش دهد. (Doerge, Pier 1995، تامسون و Doerge 1996 ).3

این تکنیک هزینه های کود دهی را از راه حذف عملیات کاهش می دهد. این روش همچنین کارآیی مواد مغذی را از طریق استفاده آنها در زمانی که گیاه نیاز بیشتری دارد، بهبود می بخشد. همچنین با این روش تصفیه ی خاک یا دنیتری فیکاسیون4 (گازی) که نیتروژن را کاهش می‌دهد و کاهش هدررفتن خروج مواد مغذی نیز امکان پذیر می‪شود.5

کودآبیاری به آرامی دانسیته و طول ریشه را افزایش می دهد همچنان که آب وارد خاک می شود کود را هم در سراسر منطقه ریشه حمل می کند. کود آبیاری روی گلها نتایج فوری دارد. چمن ها نسبتاً سریع سبز می شوند و نتایج قابل توجهی روی درختان و بوته‪ها در طول سال دارد در کود آبیاری همه‪ی مقدار مصرف ماهانه کود به یک باره با کود خشک و یا در یک چرخه کم، از طریق یک سیستم آبیاری بیشتر اهداف کود دهی را ارضا می‪کند.6

از دیگر مزایای کوددهی با سیستم آبیاری1:

تحقیق درباره کود 20 ص

اختصاصی از فایلکو تحقیق درباره کود 20 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

فهرست مطالب

مقدمه 2

مواد غذایی 3

ازت 3

انواع کود نیتروژن 4

فسفر 4

عوامل مؤثر در نگهداری فسفر در خاک 5

پتاسیم 6

کلسیم 7

منیزیم 8

منگنز 8

مس 8

روی 8

گوگرد 9

برخی از علائم کمبود عناصر غذایی در گیاه 9

زمان و روش کود دهی 10

اثرات کودهای شیمیایی در خاک و محصول 13

کودهای طبیعی آلی 15

اثر کود دامی در حاصلخیزی خاک 16

مقدار و روش مصرف کود دامی 17

کود سبز 17

روشهای تشخیص کمبود عناصر غذایی 18

عوامل مؤثر دیگر در حفظ حاصلخیزی خاک 19

نتیجه 19

کمپوست 19

سایر کودهای آلی 20

مقدمه

با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و ترقی سطح درآمد تقاضا برای خرید مواد غذایی روز به روز افزایش می یابد . از این رو ضروری است که تولید مواد غذایی چند برابرشود.

اراضی زیر کشت و سطح تولید کنونی آنها قادر به جوابگویی به تقاضای شکم های گرسنه نیست .قسمتی از راه حل این مسئله افزایش تولید مواد غذایی با افزایش عملکرد محصول در واحد سطح و کشت و کار اراضی درجه دومی است که به علت محدودیتهای خاصی بایر مانده است . علم حاصلخیزی و مطالبی در این مورد و تکنیکهای خاص آن می تواند کمک مؤثری به افزایش محصول بکند.

پس نتیجه می گیریم که :

ما می توانیم با استفاده از انواع کودها و مصرف مواد غذایی در خاک ، افزایش محصول هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی داشته باشیم .

مواد غذایی خاک:

علاوه بر اکسیژن، کربن و هیدروژن که اجزای اصلی ساختمان آلی گیاه را تشکیل می دهند،عناصر دیگری نیز در ساختمان سلولی و فعالیتهای فیزیولوژیکی گیاه شرکت دارند . عناصر اخیر عمدتاً از خاک جذب می گردند و به دو دسته عناصر پرمصرف (macronutrients)

وعناصر کم مصرف (microontutrients)تقسیم می شوند.

عناصر پر مصرف به مقدار زیادی مورد نیاز گیاه بوده و عبارتند از :

ازت ، فسفر، پتاسیم، کلسیم ، منیزیم و گوگرد .

عناصر کم مصرف که به مقدار کم مورد نیاز گیاه می باشند عبارتند از :

آهن ، منگنز ، مولیبدن ، بر ، مس ، روی و کلر .

این عناصر همیشه به اندازه کافی و برای حصول حداکثر ممکن رشد گیاه در خاک موجود نیستند . گاهی خاک از نظر یک عنصر کاملاًفقیر است . زمانی نیز عنصر در خاک موجود است اما نامحلول بوده و قابل جذب گیاه نیست و بالاخره گاهی غلظت یک عنصر در خاک آنقدر زیاد است که موجب مسمومیت گیاه می شود . برخی عناصر مانند آرسنیک ، آلومینیوم ، جیوه و سلنیم و … نه تنها مورد نیاز گیاه نیستند بلکه وجود آن برای گیاه، انسان و دام خطرناک و سمی است . به خصوص عنصر سدیم که سبب افزایش شوری خاک شده و EC را بالا می برد و نمی گذارد که گیاه آب جذب کند .

*ازت :

ازت در ساختمان سلول گیاهی به صورت پروتئین ، اسیدهای نوکلئیک و کلروفیل شرکت دارد. منبع اصلی نیتروژنی که بوسیله گیاه جذب می شود گاز N2 است اما نیتروژن به شکل عنصری آن برای گیاهان عالی تر غیر قابل استفاده است . راههای اصلی تبدیل شدن نیتروژن به شکلهای قابل استفاده برای گیاهان عالی تر به شرح زیر است :

تثبیت بوسیله ریزوبیوم ها و سایر میکروارگانیزمهایی مه روی ریشه بقولات و بعضی گیاهان غیر بقول زندگی همزی دارند .

تثبیت به وسیله میکروارگانیزمهای آزاد زی خاک.

تثییت بوسیله یکی از اکسیدهای نیتروژن بوسیله تخلیه الکتریکی اتمسفر .

تثبیت بوسیله آمونیاک KO2- یاCN2- بوسیله یکی از فرایندهای گوناگون صنعتی که برای سنتز کودهای نیتروژن دار بکار می رود .

انواع کود نیتروژن

کودهای نیتروژن دار را می توان به دو دسته آلی طبیعی و شیمیایی تقسیم کرد . مواد آلی طبیعی منشأ گیاهی یا حیوانی داشته و منابع شیمیایی نه منشأ گیاهی دارندو نه منشأ حیوانی .

دسته کودهای آلی طبیعی نیتروژن دار را می توان با اضافه کردن کود حیوانی پوسیده و بقایای گیاهی کاملاً تجزیه شده تأمین کرد ولی دسته کودهایی شیمیایی را با اضافه کردن کودهایی چون آمونیاک مایع و محلولهای آمونیاک ، نیترات آمونیوم (N 33%-32%) ، مونو آمونیوم فسفات(N 11%-P 21%) ، دی آمونیوم فسفات (N 21%- P23%-21% )و اوره و … تأمین کرد .

آمونیاک بی آب (NH3 ) بین همه کودهای شیمیایی نیتروژن دار رایج در بازار بالاترین درصد نیتروژن را دارد که تحت فشار بصورت مایع نگهداری می شود و استفاده از آن در مزارع احتیاج به مخزنهای تحت فشار زیاد دارد .

*فسفر

فسفر در ساختمان سلولی و در بسیاری از فعالیتهای حیاتی و از جمله ذخیره و انتقال انرژی شیمیایی دخالت دارد ، فسفر باعث تسریع در رشد و رسیدگی محصول گشته و کیفیت مصرفی بافتهای سبزینه ای را افزایش می دهد . این عنصر در خاک و بافتهای گیاه به مقدار کم تر از مقدار نیتروژن و پتاسیم حضور دارد .

جذب مقدار کافی فسفر در اوایل زندگی گیاه از جهت ایجاد رشد اولیه برای بخشهای زایشی اهمیت دارد . همچنین فسفر با زود رسی گیاهان بویژه غلات ارتباط داشته و کمبود آن با کاهش قابل توجه رشد همراه است . فسفر در تشکیل بذر ضروری است و به مقدار زیادی در بذرها و میوه ها یافت می شود . جذب زیاد فسفر همراه با توسعه بیشتر ریشه همراه است . وجود فسفر کافی در خاک باعث زود رسی گیاهان می شود .

مقدار کافی فسفر با استحکام بیشتر ساقه غلات همراه است . هنگامیکه این عنصر به مقدار کافی عرضه شود کیفیت برخی از میوه ها ، سبزیها و غلات بالا رفته و مقاومت گیاه در برابر بیماریها بیشتر می شود .

تحقیق درباره بررسی تاثیر نانو کود کلاته آهن بر کمیت و کیفیت گوجه‌فرنگی

اختصاصی از فایلکو تحقیق درباره بررسی تاثیر نانو کود کلاته آهن بر کمیت و کیفیت گوجه‌فرنگی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

بررسی تاثیر نانو کود کلاته آهن بر کمیت و کیفیت گوجه‌فرنگی Lycopersicon esculentum mill.))

چکیده

آهن یکی از عوامل محدود کننده برای تولید بیومس در گیاهان می باشد. نه تنها باعث کاهش کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی می شود بلکه به کمبود آهن ، که یکی از شایع ترین مشکلات تغذیه ای بشر امروز نیز ختم خواهد شد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نانو کود کلاته آهن بر کمیت و کیفیت گوجه‌فرنگی بود. آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی صنایع غذایی کامبیز واقع در صفادشت شهریار انجام شد. تیمارها شامل شاهد (عدم کوددهی)، 5 کیلوگرم و 10 کیلوگرم نانوکود کلاته آهن خضراء در هکتار بود. نتایج نشان داد که به طور کلی تیمار 5 کیلوگرم در هکتار بهترین اثرگذاری را بر صفات کمی و کیفی گوجه فرنگی داشت. نتایج بیانگر آنست که کاربرد 5 کیلوگرم نانوکود کلاته آهن در هکتار به طور میانگین 35 گرم نسبت به شاهد بر وزن تک میوه گوجه‌فرنگی شد. همچنین تیمار 5 کیلوگرم در هکتار از این کود موجب افزایش 22 درصدی کلسیم، 35/6 درصدی ماده خشک، دو برابر شدن مقدار روی و سه برابر شدن مقدار آهن میوه های گوجه‌فرنگی گردید. کاربرد 10 کیلوگرم در هکتار از نانو کود کلاته آهن نیز باعث افزایش 6/18 درصد پتاسیم در میوه ها شد. بطور کلی نتایج نشان داد علاوه بر افزایش عملکرد کمی،کیفیت گوجه‌فرنگی با مصرف نانو کود کلاته آهن خضراء افزایش یافته است.

واژگان کلیدی: ماده خشک، روی، کلسیم، پتاسیم

مقدمه

گوجه‌فرنگی از خانواده بادمجانیان یاSolanaceae، با نام علمی Lycopersicon esculentum یکی از مهمترین گیاهان زراعی نواحی نیمه خشک و مناطق مدیترانه ای است. کشت گوجه‌فرنگی در بسیاری از نقاط کشور بعنوان یک محصول زراعی مهم و پر بازده، بسیار رایج است (1). در رژیم غذایی فرهنگهای مختلف جهان استفاده از گوجه‌فرنگی در غذاهای مختلف هم به صورت تازه در سالاد و هم به صورت پوره در رب و سوپ ها متداول است (2). گوجه‌فرنگی منبع با ارزشی از ویتامین A و C، و همچنین تعدادی از مواد معدنی، از جمله کلسیم، آهن، منگنز، روی و به ویژه پتاسیم، محسوب می‌شود (3). برای انسان و گیاه ریزمغذی‌های آهن، منگنز و روی ضروری هستند بطوریکه کمبود این ریز مغذی ها در بدن انسان یک سری از عوارض جانبی شدید از قبیل کم خونی، کاهش قدرت دفاعی بدن، بیماری‌های پوستی، کند ذهنی کودکان و عقب ماندگی ذهنی و ... را موجب می‌شود (5،4). در حال حاضر، حدود یک سوم از جمعیت جهان با مشکل سوء تغذیه ناشی از کمبود آهن، روی یا ویتامین‌ها روبرو هستند (6) و این مشکل بیشتر در کشورهای در حال توسعه وجود دارد (7).

آهن، عنصر ضروری برای رشد و نمو گیاهان است عدم دسترسی گیاه به آهن منجر به زردشدن برگهای جوان می‌شود و باعث کاهش چشمگیر فعالیت فتوسنتز و در نتیجه تولید بیوماس می‌شود (8). این امر نه تنها روی کشاورزی و اقتصاد تاثیر منفی دارد بلکه به کمبود آهن در بدن انسان، که یکی از شایع ترین مشکلات تغذیه ای امروز است، منجرخواهد شد (9).

استفاده از فرمهای کلاته که به واسطه واکنش نمک های فلزی با کمپلکسهای مصنوعی و طبیعی حاصل می‌شوند مهمترین راه حفاظت از آهن در برابر افزایش تثبیت در خاک با افزایش pH می باشد (10). Chohura و همکاران (11) و Komosa و همکاران (12) گزارش کردند که کود کلات آهن به طور قابل ملاحظه ای عملکرد را نسبت به دیگر کودهای آهن افزایش داد.

هدف از اجرای طرح بررسی کاربرد مقادیر مختلف کود کلاته آهن تولید داخل و میزان اثر بخشی آنها بر کمیت و غنی سازی میوه های گوجه‌فرنگی بود. بدین منظور از نانو کود کلاته آهن با نام تجاری خضراء استفاده شد (جدول 1). دلیل استفاده از این کود: 1- نانو بودن ذرات کود که باعث کاهش مصرف کود و صرفه اقتصادی و اثر بخشی بیشتر ذرات کود می‌شود.2- داشتن بنیان کمپلکس و پایدار در اسیدیته 3 تا 11 که 9% آهن در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

جدول 1- میزان عناصر موجود در نانو کودکلاته آهن خضراء

عناصر

آهن (درصد وزنی)

روی (درصد وزنی)

منگنز (درصد وزنی)

سدیم (درصد وزنی)

گوگرد (درصد وزنی)

نانو کود کلاته خضراء

9

1

1

10

5/9

مواد و روش

این آزمایش در مزرعه تحقیقاتی صنایع غذایی کامبیز واقع در صفادشت شهریار به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در این بررسی تیمارها شامل شاهد (عدم کوددهی)، 5 کیلوگرم نانوکود کلاته خضراء در هکتار و 10 کیلوگرم نانوکود کلاته خضراء در هکتار بود. تیمارهای کودی پس از حل شدن در آب به همراه آب آبیاری در تاریخ 23/4/88 (اوایل گلدهی گوجه‌فرنگی) به‌صورت خاکی مصرف گردید. پس از 50 روز در تاریخ 11/6/88، تعدادی از گوجه‌فرنگی‌ها به صورت تصادفی از هر تکرار برداشت گردید و پس از توزین برای ارزیابی و اندازه گیری pH، کلسیم، پتاسیم، روی، آهن و درصد ماده خشک به آزمایشگاه ارسال گردید.

اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SAS 9.1 آنالیز گردید و میانگین‌های موجود با استفاده از روش دانکن (در سطح 5 درصد) مورد مقایسه قرار گرفت. در ضمن نمودارها با استفاده از نرم افزار Excel 2007 رسم گردید.

نتایج و بحث

به طور کلی تیمار 5 کیلوگرم در هکتار بهترین اثرگذاری را بر صفات کمی و کیفی گوجه فرنگی داشت و تیمار 10 کیلوگرم در هکتار تنها بر درصد پتاسیم بیشتر از تیمار 5 کیلوگرم در هکتار موثر بود. در صفاتی که تیمارهای آزمایش با یکدیگر تفاوت معنی‌داری داشتند در شکل با حروف مشخص شده است در غیر این صورت تیمارهای آزمایش با یکدیگر تفاوت معنی داری از لحاظ آماری نداشتند.

وزن تک میوه:

با کاربرد 5 کیلوگرم نانوکود کلاته در هکتار به طور میانگین 35 گرم بر وزن هر میوه گوجه‌فرنگی نسبت به شاهد (بدون استفاده از کود) افزوده شد (شکل 1، جدول 2) که با نتایج محققین دیگر همخوانی دارد (14،15،16،17،18،13).

شکل 1- اثر میزان های مختلف نانوکود کلاته خضراء بر وزن تک میوه گوجه‌فرنگی

pH:

یکی از عوامل تاثیر گذار روی کیفیت میوه گوجه‌فرنگی pH آن است و به طور متوسط pH میوه گوجه‌فرنگی بین 4 تا 5/4 متغییر است. مواد معدنی میوه (عمدتاً قندها)، ژنتیک، عملیات زراعی، آب و هوا و خاک تاثیر به سزای در تعیین pH میوه گوجه‌فرنگی دارد (19). همانطور که در شکل 2 مشهود است تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای مورد استفاده کود و شاهد مشاهده نگردید و کاربرد نانو کود کلاته تاثیری بر pH میوه گوجه‌فرنگی نداشت.

شکل 2- اثر میزان های مختلف نانوکود کلاته خضراء بر میزان pH میوه گوجه‌فرنگی

کلسیم:

کاربرد 5 کیلوگرم نانو کود خضراء موجب افزایش 22 درصدی کلسیم میوه گوجه‌فرنگی نسبت به شاهد گردید (شکل 3، جدول 2). کلسیم از عناصر مهم در کیفیت میوه و ماندگاری میوه است. افزایش میزان کلسیم میزان بروز ترک خوردگی میوه گوجه‌فرنگی و دیگر اختلالات فیزیولوژیکی که منتج به بدتر شدن کیفیت میوه می‌شود را کاهش می‌دهد (20).

شکل 3- اثر میزان های مختلف نانوکود کلاته خضراء بر درصد کلسیم میوه گوجه‌فرنگی

پتاسیم:

در بررسی های مختلف گزارش شده است که افزایش پتاسیم سبب افزایش کیفیت میوه گوجه‌فرنگی و افزایش تولید می‌شود (21،22). هارتز و همکاران (23) گزارش کردند که افزایش میزان پتاسیم رنگ میوه گوجه‌فرنگی را بهبود داده و باعث کاهش اختلالات رنگ میوه می‌گردد. همانطور که در شکل 4 مشاهده می‌گردد با افزایش میزان کود خضراء میزان پتاسیم در میوه گوجه‌فرنگی روند رو به افزایشی را نشان می‌دهد به‌طوری که کاربرد 10 کیلوگرم تفاوت معنی‌داری را با شاهد (عدم مصرف) نشان می‌دهد و تقریباً 6/18 درصد افزایش را موجب گردیده است (جدول 2). هاشمی مجد و گلچین (24) گزارش کردند که با افزایش درصد آهن ورمی کمپوست غنی شده با آهن میزان پتاسیم اندام هوایی گوجه‌فرنگی به صورت قابل ملاحظه ای افزایش می‌یابد. Chohura و همکاران (11) دریافتند که با افزایش مقادیر کلات آهن EDTA میزان پتاسم میوه توت فرنگی افزایش پیدا می‌کند.

شکل 4- اثر میزان های مختلف نانوکود کلاته خضراء بر درصد پتاسیم میوه گوجه‌فرنگی

آهن:

با مصرف نانو کود کلاته به میزان 5 کیلوگرم در هکتار موجب 3 برابر شدن میزان آهن میوه گوجه‌فرنگی نسبت به شاهدگردید که از لحاظ آماری نیز تفاوت معنی‌داری را با شاهد نشان می‌دهد (شکل 6، جدول 2). با افزایش میزان آهن قابل جذب خاک، میزان جذب آهن گیاه افزایش می‌یابد در نتیجه رابطه قوی بین آهن قابل استخراج خاک و مقدار آهن بافت گیاه وجود دارد (25). هاشمی مجد و گلچین(24) نشان دادند که با افزایش میزان آهن تیمارها، به صورت قابل ملاحظه ای میزان جذب آهن اندام هوایی گوجه‌فرنگی افزایش می‌یابد و Kołota و همکاران (26) دریافتند که استفاده از کودهای کلاته آهن تاثیر معنی‌داری روی غلظت آهن برگ‌های گوجه‌فرنگی می‌گذارد.

شکل 6- اثر میزان های مختلف نانوکود کلاته خضراء بر میزان آهن در میوه گوجه‌فرنگی

روی:

مصرف 5 کیلوگرم نانوکود کلاته در هکتار میزان عنصر روی را در میوه گوجه‌فرنگی تقریباً 2 برابر نمود. هاشمی مجد و گلچین(24) گزارش کردند که استفاده از کلات آهن با بنیان Fe-EDDHA باعث افزایش 70 درصدی روی در اندام هوای گوجه‌فرنگی می‌گردد. با افزایش میزان نانوکود کلاته به 10 کیلوگرم در هکتار میزان غلظت عنصر روی در میوه گجه فرنگی بطور قابل ملاحظه کاهش یافت (شکل 5، جدول 2). این امر نشان دهنده این است که در سطوح بالای آهن به دلیل رقابتی که بین جذب روی و آهن ایجاد می‌شود جذب روی کاهش می‌یابد. جونز و همکاران (19) و Lucena و همکاران (27) گزارش کردند که اثرات رقابت بین آهن و دیگر میکرو المنتها وجود دارد.

کود دهی و جوانه پاشی پسته

اختصاصی از فایلکو کود دهی و جوانه پاشی پسته دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

کود دهی و جوانه پاشی پسته

درخت پسته هم در برابر سرمای زمستان و هم در برابر گرمای تابستان پایدار است و از 20- تا 40+را می پذیرد.

مناسبترین خاک برای پسته خاک لمونی شنی سبک است که به دلیل ریشه عمیقی که دارد خاک باید دست کم 2 متر عمق داشته باشد.

به دلیل عمیق بودن ریشه در خت پسته در برابر کم آبی مقاوم بوده و دربرابر شوری آب هم مقاوم می باشد.

رطوبت زیاد هوا و خیس بودن خاک به مدت طولانی برای پسته مضرند و میزان حصول را کاهش می دهند.

افزایش پسته به دو صورت کشت بذر و پیوند زدن روی دان نهال حاصله انجام می شود.

در این مورد دو نکته را باید حتما رعایت کرد:

یکی اینکه چون ریشه این گیاه برای تولید ریشه فرعی قدرت کافی را ندارد نشا کردن آن مقرون به صرفه نیست.و باید بذر را در محل اصلی در باغ کاشت و بر حسب میزان رشد دان نهال حاصله ،پس از یک تا سه سال آن را پیوند کرد.

دوم اینکه :چون پسته گیاهی دو پایه است در باغ باید حدود 10درصد از پایه ها را با پیوندک نر پیوند زد.

سن باروری بر حسب رقم 5-8 سالگی است و گیاه در 15-40 سالکی بیشترین محصول خود را می دهد.

فاصله کاشت پسته در حدود 6-8 متر است و هر درخت در سال حدود 70-200کبلو گرم پسته تولید می کند.که معادل 25-70کیلو پسته خشک است.

روشهای کاشت پسته و تولید نهال:

کاشت پسته در گلدان:

برای این منظور از کیسه های پلاستیکی سیاه به قطر 15-10 سانتی‍متر و ارتفاع 30-25 سانتی‍متر استفاده می ‍شود.

ترکیب خاک گلدان شامل ماسه شیرین + خاک زراعی + کود حیوانی پوسیده (ترجیحاً کود گاوی) می ‍باشد.

در این روش ممکن است گلدان‍ها به صورت آزاد در کنار یکدیگر قرار گیرند یا به صورت کرتی درآیند. پس از خیساندن بذور مورد نظر و ضدعفونی آنها، 2 عدد بذر در عمق 3-2 سانتی‍متری خاک گلدان قرار گرفته و روی آن با ماسه یا خاک اره پوشانده می‍ شود. زمان کاشت در گلدان اواخر زمستان و اوایل و اوایل بهار می باشد.درصورت تولید نهال گلدانی در شاسی یا گلخانه، می‍ توان در پاییز یا اوایل زمستان نیز اقدام به کاشت بذر نمود. از مزایای این روش بالابودن بازده تولید نهال، سهولت و عدم محدودیت زمانی در امر جابجایی گلدان می باشد.

کاشت پسته در خزانه:

در این روش از یک قطعه زمین به مساحت‍های 20*10 یا 30*20 متر استفاده می شود. پس ازآماده سازی زمین با افزودن کود حیوانی پو‍سیده (20 تن در هکتار)، ماسه بادی (60 تن ) و مقداری کود شیمیائی (فسفات آمونیوم به میزان 4000 کیلوگرم در هکتار) نسبت به اصلاح و تقویت زمین اقدام می گردد.

در اواسط اسفند تا اواسط فروردین ماه، بذور پسته ارقام بادامی ریز یا قزوینی را به مدت 12 ساعت خیسانده و ضدعفونی می کنند. در قطعه مورد نظر ردیف هایی به فواصل 30-20 سانتی‍متر ایجاد و بذور روی ردیف‍ها به فاصله 15-10 سانتی‍متری و در عمق 3 سانتیمتر کشت می ‍شوند. آبیاری نهال‍ها ابتدا هر 10-7 روز یک ‍مرتبه و بعد هر 12-10 روز یک ‍مرتبه انجام می ‍شود و نهال های تولیدی در زمستان سال اول یا دوم به زمین اصلی منتقل می ‍شوند.

در هنگام انتقال نهال‍ها باید دقت لازم در زمان بیرون آوردن آنها از زمین خزانه صورت گیرد تا از قطع شدن نوک ریشه اصلی و پوشش ریشه جلوگیری شود. در صورت عدم رعایت این مسئله ممکن است میزان تلفات به 40-30 درصد برسد.

فاصله کاشت درختان:

در اکثر باغ‍های پسته به دلیل عدم آگاهی باغداران، فواصل کاشت رعایت نشده و باغ‍هایی با شکل‍های نامنظم و متراکم مشاهده می گردد که علاوه بر عدم رعایت اصول صحیح باغداری، مشکلات عملیات داشت و برداشت را دارد. به منظور جلوگیری از بروز این مشکل، فاصله مناسب بین دو ردیف 8-6 متر و روی 4-3 متر توصیه می شود.

کشت مخلوط:

کاشت هر نوع گیاه، اعم از زراعی یا باغی در فاصله بین درختان را کشت مخلوط می گویند. طول دوره نونهالی درختان پسته نسبتاً طولانی می ‍باشد. بنابراین باغدار اقدام به کاشت گیاهان مناسب در فاصله بین درختان پسته می ‍‍‍کند تا علاوه بر تامین بخشی از هز ینه ‍های تولید، سبب اصلاح و بهبود ساختمان خاک نیز شود. از گیاهان زراعی مناسب و متداول در کشت مخلوط می ‍توان گندم، جو، یونجه، چغندر، شلغم، منداب و زعفران را نام برد. از گیاهان باغی می ‍توان انگور، انار، بادام ، زردآلو و سیب را نام برد.

کوددهی پسته:

کودهای آلی

کودهای آلی براساس منشاپیدایش به سه دسته عمده : حیوانی، گیاهی، و مخلوط تقسیم می ‍شوند.

مزایای کودهای آلی

این کودها ممکن است بتوانند تمامی عناصر ضروری پر‍مصرف و کم مصرف را برای گیاه تامین کنند. اهمیت دیگر کودهای آلی، بهبود و افزایش نفوذپذیری خاک نسبت به آب و هوا و در نتیجه نفوذپذیری ریشه یا گیاه می باشد.

کودهای دامی

درایران خصوصاً در باغات پسته از کود ماکیان نوع مرغی بسیار مصرف می ‍شود و بهتراست از مصرف مداوم کود‍مرغی در باغات پسته خودداری نمود و حداقل هر سه یا پنج سال از کود آلی دیگری استفاده شود.

مقدار مصرف این کود به علت بالا بودن ازت آن بیش از 10تن در هکتار برای درختان جوان (15ساله) توصیه نمی ‍شود.

در مورد درختان بارور و مسن می‍توان میزان استفاده از آن را تا حداکثر 20 تن در هکتار بالا برد. بطور کلی کود پرندگان و کودمرغی دارای درصدآهن بالا می باشند به همین علت از مصرف مداوم و با مقدار زیاد آنها در باغاتی که درصد آهک از 30 درصد متجاوز است، باید جداً خودداری نمود.

کودهای مرغی را بایستی .در شیار کودی عمیق، مصرف و مدفون کرد.

کودهای دامی گاوی و گوسفندی تفاوتی در کاربرد نداشته و گاهی نیز به صورت مخلوط بکار برده می ‍شوند که انجام آن توصیه می ‍شود، زیرا کودهای گاوی ازت و پتاسیم کمتری از کود‍های گوسفندی دارند.

بهتر است برای اراضی دارای معمولی و نسبتاً غنی از نظر مواد غذائی مصرف شوند. میزان مصرف کودهای مخلوط یا گوی معادل 20 تن در هکتار برای درختان جوان زیر 15 سال و 40-20 تن برای درختان بارور و مسن توصیه می ‍شود.

کلیه مقادیر کودی توصیه شده اعم از مرغی و یا گاوی و... باید به عنوان کود زمستانه فقط در شیار کودی به عرض 40 و عمق 40 سانتی‍متر در انتهای سایه انداز درختان مصرف شود.

دانلود مقاله کامل درباره مصرف بهینه کود گامی در جهت خودکفایی برنج

اختصاصی از فایلکو دانلود مقاله کامل درباره مصرف بهینه کود گامی در جهت خودکفایی برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

مصرف بهینه کود، گامی در جهت خودکفایی برنج

پنجشنبه  31/03/1386

تهیه و تحقیق     فرشته مهدوی                                  مهرداد پورعزیزیکارشناس ارشد زراعت و کارشناس ناظر طرح برنج        کارشناس زراعت و اصلاح نباتات                

 مقدمهبرنج (Oryza sativa L.)، بعد از گندم مهمترین محصول زراعی و غذای بیش از نیمی از مردم جهان است (15). سطح زیر کشت برنج بعد از گندم بوده ولی از نظر کالری تولیدی از سایر غلات بیشتر می باشد (17). استان مازندران با 237 هزار هکتار سطح زیر کشت برنج، مقام اول را در کشور به خود اختصاص داده است. این اراضی با 5/4 تن شلتوک در هکتار 44 درصد از کل تولید کشور را دارا می باشند. ارقام محلی 136 هزار هکتار و ارقام پرمحصول 101 هزار هکتار از اراضی را به خود اختصاص داده که عمدتاً طارم و ندا می باشد (15). نیاز ارقام مختلف برنج به عناصر غذایی متنوع بوده و با کم و بیش تفاوتهایی به بیش از 16 عنصر غذایی نیازمند است. لذا با عنایت به توان پتانسیل حاصلخیزی خاکهای شالیزاری، کسری این عناصر به نسبتی که مورد نیاز برنج می باشد بایستی در اختیار گیاه برنج گذاشته شود (17). در ایران نیز مانند بسیاری از کشورهای در حال پیشرفت که با افزایش جمعیت مواجه اند ضرورت دارد که به توسعه بخش کشاورزی بیش از پیش توجه شود زیرا بایستی برای تأمین مواد غذائی و ارتقاء کیفیت آنها، ظرفیت تولید تا حد قابل توجهی افزایش یابد. این امر پس از بهبود و ارتقاء امر سرمایه گذاری در بخش کشاورزی با اصلاح روشهای به نژادی و به زراعی و استفاده از نهاده های کشاورزی امکان پذیر است. دستیابی به افزایش بازدهی به روشهای مختلف امکان پذیر می گردد که ساده ترین راه آن استفاده بهینه از کودها در خاک می باشد (16). به عبارت دیگر مصرف بهینه کود به عنوان یکی از عوامل محدود کننده، نقش کلیدی در افزایش عملکرد برنج ایفاء می کند (17).علی رغم آن که استفاده از کودهای شیمیائی در سه دهه گذشته مؤفقیت های چشمگیری را در افزایش محصولات کشاورزی مخصوصاً برنج داشته ولی، به دلیل عدم رعایت مصرف بهینه کود و نیز عدم توجه به مسائل زیست محیطی، تداوم مصرف نامتعادل کودها اثرات تخریبی بر جای گذاشته است که از جمله این اثرات سوء، تجمع نیترات در آبهای زیرزمینی و تجمع کادمیم در خاکهای شالیزاری و دانه برنج می باشد (16).بررسی میانگین مصرف کودهای شیمیائی در جهان نشان می دهد که نسبت مصرف نیتروژن (N)، فسفر (P2O5) و پتاسیم (K2O) به ترتیب برابر 100، 50 و 40 می باشد در حالی که این نسبت در ایران در سال 70، برابر 100، 110 و 3 بوده و در سال 78 در اثر تلاش برای بهینه سازی مصرف کود به 100، 50، 20 بعلاوه 2 درصد کودهای محتوی عناصر ریزمغذی تغییر یافته است. از طرفی میانگین مصرف کودهای اوره و فسفات در اوایل دهه 70 به ترتیب برای استان مازندران 117 و 155 و برای استان گیلان 131 و 80 کیلوگرم در هکتار در اراضی شالیزار برآورد شده است (17).ارقام ذکر شده بیانگر این است که در ایران مصرف نامتعادل کودهای شیمیائی و عدم استفاده بهینه از آنها به دلیل رایج نبودن آزمون خاک و تجزیه گیاه از عواملی هستند که در آلودگی محیط زیست نقش دارند (16). با توجه به مراتب فوق، تمرکز بر افزایش تولید در واحد سطح مهمترین راهبرد کشور در امر کشاورزی می باشد تا کلیه عوامل مؤثر در تولید بکار گرفته شود. در بیانیه جهانی غذا، حاصلخیزی خاک به عنوان کلید امنیت غذایی و کشاورزی پایدار عنوان گردیده و مطالعات فائو و محققین مؤسسه تحقیقات خاک و آب نشان داده است که در برنامه کودی تا 60 درصد افزایش تولید در اثر مصرف بهینه کود بوده است (3 و 6). لیکن در کنار تجربه های حاصله برای تحقق پایداری حاصلخیزی خاک و مصرف بهینه کود، از هم اکنون بایستی تدابیری اندیشیده شود تا در آینده بتوان ضمن حفظ محیط زیست و پایداری تولیدات کشاورزی، نیاز غذایی جمعیت رو به افزایش را بطور کمی و کیفی تأمین نمود (3، 6 و 7). با رعایت اصول صحیح مصرف کود می توان به افزایش عملکرد در واحد سطح، بهبود کیفیت، غنی سازی، تولید بذرهای قوی از نظر جوانه زنی و رشد اولیه برنج، افزایش استحکام و در نتیجه کاهش مصرف سموم شیمیائی، افزایش مقاومت برنج در برابر آفات و بیماریها، زودرسی برنج، کاهش آلودگی منابع آبی و خاکی و بهبود سطح سلامت جامعه دست یافت (17).اثرات اقتصادی مصرف کودکود یکی از مهمترین عوامل تولید محصول برنج است. استفاده از کود از سال 1900 میلادی به بعد، موجب افزایش محصول در جهان گردیده و کشور ژاپن از جمله کشورهایی است که از کود نهایت استفاده را می نماید. کود قادر است به میزان محصول بیفزاید ولی این افزایش محصول تابع عواملی از قبیل نحوه مصرف کود، مقدار مصرف، شرایط اقلیمی و اکولوژیکی خواهد بود. همانطور که کود باعث بالا رفتن میزان محصول می شود ولی استفاده بیش از اندازه توصیه شده و نیز کاشت ارقامی که پاسخ مثبت به معرفی کود نمی دهند، هر کدام از این عوامل به ترتیب 20 تا 50 درصد و 20 تا 40 درصد می تواند در کاهش محصول مؤثر باشند (1). در برنجکاریهای مازندران در شرایط معین و متداول سایر عوامل (نوع رقم، مقدار آب، ... ) افزایش تولید ناشی از مصرف کود می تواند طیفی از صفر تا 100 درصد را شامل گردد. دو نکته مهم در مصرف کود که باید مورد توجه قرار گیرد مصرف مقادیر مناسب کود بر اساس درجه حاصلخیزی خاک و مصرف متعاذل کود می باشد (10). به عبارت دیگر مصرف بهینه کود در گرو مصرف کارآمد (دارای راندمان بالای استفاده از کود) و مصرف متعادل (تأمین نیاز تمامی عناصر غذایی مورد نیاز گیاه) آن می باشد (6). بنابراین با تنظیم مقدار مصرف کود بر اساس نیاز گیاه (نوع رقم)، آزمون خاک و افزایش راندمان