لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 17
فرهنگ عمومی مقوله‌ای است شامل تمامی فعالیتهای مبنی بر اندیشه و عادت که در جهت برآوردن نیازهای بشری، بسته به انواع جوامع از نظر تاریخی، سیاسی، اقتصادی، مذهبی، رفتارهای عموم مردمی را شکل می‌دهند. رفتارهایی که گاه ویژگی خاص یک جامعه می‌گردد و در بعد خاص خود به عنوان ویژگی‌فرهنگی، سیاسی، مذهبی. اقتصادی ... اجتماع مورد توجه قرار می‌گیرد .
از همین رو در شناسایی فرهنگ عمومی یک جامعه باید به شناسایی کلیه نهادهای تشکیل دهندة فرهنگ از جهات مذکور اهتمام داشت و با دیدی وسیع، و با صبر و حوصله‌ای در خور تحقیقات میدانی دراز مدت، به جستجوی شاخصهایی که این ویژگیها را شکل می‌دهند، پرداخت.
نیز به همین جهت، شناسایی فرهنگ عمومی توسط یک فرد فاقد ارزش علمی و صحت و دقتی در خور کاربرد، در برنامه ریزیهایی که هدف آنها رعایت مبانی واقعی مسائل موجود در جهت دسترسی به اهداف ملموس و عینی و نه کلی گوئیهای خیالپردازانه عملی نیست.
اساس این شناخت امکان سنجش و مطالعه واقعیات رفتار مردم در هر زمینه است .
این مطالعه اساساً نباید متکی بر نظریه پردازی صرف باشد و اگر در این مطالعات، فصلی نیز به تبیین نظریات تخصیص یابد، باید شامل مطالعات کامل وجامعی باشند که به حداکثر ثمردهی و واقع‌گرایی نزدیک گردد.
به هنگام مطالعه موردی هر یک از ابعاد فرهنگ عمومی باید از انواع طرق تحقیق میدانی از جمله مصاحبه، مشاهده، تهیه مونوگرافیها و پرسشنامه، آمار و بررسیهای جامعه شناسانه و روان‌شناسانه از سوی افرادی که پیوندهای نزدیک و عمیق با مردم عادی و عامه دارند و استغراق در فعالیتهای آکادمیک، آنان را از واقعیات زندگی عامه مردم جدا نمی‌کند، بهره جست. در تعیین شاخصهای تشکیل دهنده فرهنگ عمومی، مهمترین وجه، چهرة غالب رفتار مردم در هر زمینه است .
برای مثال در ایران مطالعه باید در بین گروههای تحقیق و با تمامی روشهای مفید ممکن، بسته به دیدگاه ملی یا منطقه‌ای یا محلی، و با توجه به بعد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و در هر یک از ابعاد فوق، شاخه‌های عرف، سنت،قانون، مذهب، صنعت، مدرنیزم، تعلقات و همبستگی‌های خانواده‌ای، قومی، عشیره‌ای، مرزی یا درون مرزی‌تر بودن منطقه سکونت، امکانات دستیابی به راهها و ارتباطات صنعتی، علمی، تجاری، کشاورزی، شرایط جغرافیایی یا نظام خانواده، مهاجرت، بافت و شکل شهرها و نحوه رشد و توسعه آنها، نظام اطلاع‌رسانی و میزان اطلاع مردم هر منطقه، امکانات تفریحی و امکان گذاران اوقات فراغت بنحو سالم،و درعین حال با توجهات خاص در هر مورد به تقسیمات سنی‌و جنسی، گروههای درآمدی و ساختار سنتی آن جامعه، انجام پذیرد و پس از گردآوری نتایج، مورد جمع‌بندی وتحلیل نهایی قرار گیرد. تاثیرات فرهنگ عمومی و سیاستهای برنامه‌ای هر کشور، از نوع متقابل و متعادل هستند . یعنی هر یک به نوبه خود قویاً از دیگری تبعت می‌کند . گاه شناخت فرهنگ عمومی تبعیت می‌کند و گاه شناخت فرهنگ عمومی جهت انجام برنامه‌ریزیهای صحیح چنان ضروری است که عدم توفیق یا توفیق رنامه‌ها را تحت تأثیر مستقیم قرار می‌دهد . و لازم است که بدون دستیابی به چنین شناحتی، حتی‌الامکان،از دست‌اندازی به موارد حساس زندگی عامه مردم پرهیز و به عنگام تصمیم‌گیری ملاحظات مربوطه را دقیقاً برآورد نمود. فرهنگ عمومی از آنجا که محصول مستقیم رفتارهای عادی مردم است، باید در ساده‌ترین فعالیتهای اجتماعات مردم از جمله روشهای کسب و معاش، پیوندهای خانوادگی، نظام ادارة خانواده و جامعه، نحوه پوشش ، سنتهای غذا‌خوردن ، تربیت کودک و مسائل جزئی و روزمره که در ظاهر بی‌اهمیت به نظر می‌آیند، مورد مطالعه و تفحص قرار گیرد . از جمله عوامل اساسی شکل‌گیری فرهنگ عمومی می‌توان سه عامل حکومت، اقتصادو ارتباطات را به نهادی‌ترین ارکان تشکیل جوامع نام بد . نظام تشویق یا تنبیه و ترفیع در هر شکل که اجرا شود، اهداف خاصی را مورد توجه و حمایت قرار داده موجب سوق دادن رفتار پیروان نظام در جهت یا خلاف جهت اهداف مورد نظر می‌گردد. اینکه فرد با انجام چه مجموعه رفتارهایی حداکثر بهره‌مندی و حداقل زیان را در عین حفظ امنیت‌های لازم برای حیات روزمره از جمله امنیت سیاسی ـ شغلی ـ اقتصادی و خانوادگی و عواقب شخصی کسب می‌کند، معمولا ً ترکیبی است که در تعامل بین آرمانهای درونی و امکانات بیرونی یا اجتماعی برای فرد شکل می‌یابد . هر گاه نظام مبتنی بر تشویق کارآیی، صرفه‌جویی، کا و عمل‌گرایی، پرهیز از اتلاف منابع و ارج نهادن به عمل افراد باشد چنین خصائلی خواه ناخواه مورد سبقت‌جویی بهره‌مندان از این تشویقها قرار می‌گیرند. برعکس نظام‌های مبتنی بر رابطه قومی و خویشی، زد و بندهای سیاسی، معیارهای غیر عملی مانند چاپلوسی یا اظهار ادعای بدون عمل در باب اهداف مورد توجه نظام، موجبات گسترش همین صفات را در رفتار عامه مردم فراهم میسازد. بی‌شک فرموده عمیق رسول گرامی (ص) در باب مردم و حکومت‌ها نیز به چنین معضلی اشاره دارد:
تحقیق در مورد فرهنگ عمومی مقوله
