- قوانین اصلی
1-1. در این قوانین هر موردی که برای مردان به کار رفته، در مورد زنان نیز اعمال می گردد و بالعکس .
2-1. اصلاح قوانین ورزشی در حد فاصل زمانی بین بازیهای پارالمپیک مجاز نمی باشد.
3-1. کلیه ورزشکاران باید هزینه ای بابت تست دوپینگ پرداخت نمایند.
2- شرایط انتخاب برای مسابقه
با اشاره به قوانین مربوط به کلاسبندی وزنه برداری افراد ذیل برای مسابقات وزنه برداری واجد شرایط می باشند.
1-2. کلاسهای قطع عضو از A1 تا A4
2-2. کلاسهای سایر معلولیتها Les Autres که دارای حداقل معلولیت میباشند.
3-2. کلاسهای افراد مبتلا به فلج مغزی
4-2. کلاسهای افراد دارای ضایعات نخاعی
3- شرایط پزشکی خاص
1-3. ورزشکار باید بتواند دستهای خود را به طور کامل باز نماید به طوریکه اندازه زاویه دستها از قسمت آرنج هر یک از دستها، در مقایسه با باز شدن کامل دستها، بیشتر از 20 درجه نباشد تا ورزشکار بتواند عمل بلند کردن وزنه ها را به طور صحیح و بر طبق قانون انجام دهد.
2-3. به پزشکان و ورزشکاران یادآوری می شود که به شرایط پزشکی خاص که در پاراگرافهای 4-1-6، 5-6، 3-8، 1-3-8، 2-3-8، 4-8، 1-4-8 و 2-4-8 ذکر شده ، توجه داشته باشند.
4- کلاسبندی
1-4. ده گروه وزنه برداری از نظر کلاسبندی وجود دارد. کلیه مسابقات طبق مقررات وزنه برداری IPC باید بر اساس این ده گروه وزنی صورت گیرند و نباید ترتیب این اوزان در مسابقات تغییر نماید (یعنی دقیقا طبق قوانین IPC در این زمینه عمل شود)
2-4. گروههای وزنی زنان:
کلاس 40 کیلوگرم تا 40 کیلوگرم
کلاس 44 کیلوگرم از 01/40تا 44 کیلوگرم
کلاس 48 کیلوگرم از 01/44 تا 48 کیلوگرم
کلاس 52 کیلوگرم از 01/48 تا 52 کیلوگرم
کلاس 56 کیلوگرم از 01/52 تا 56 کیلوگرم
کلاس 60 کیلوگرم از 01/56 تا 60 کیلوگرم
کلاس 5/67 کیلوگرم از 01/60 تا 5/67 کیلوگرم
کلاس 75 کیلوگرم از 51/67 تا 75 کیلوگرم
کلاس 50/82 کیلوگرم از 01/75 تا 50/82 کیلوگرم
کلاس 50/82+ کیلوگرم از 51/82 کیلوگرم به بالا
گروه های وزنی مردان
کلاس 48 کیلوگرم تا 48 کیلوگرم
کلاس 52 کیلوگرم از 01/48 تا 52 کیلوگرم
کلاس 56 کیلوگرم از 01/52 الی 56 کیلوگرم
کلاس 60 کیلوگرم از 01/56 الی 60 کیلوگرم
کلاس 50/67 کیلوگرم از 01/60 الی 50/67 کیلوگرم
کلاس 75 کیلوگرم از 51/67 الی 75 کیلوگرم
کلاس 50/82 کیلوگرم از 01/75 الی 50/82 کیلوگرم
کلاس 90 کیلوگرم از 51/82 الی 90 کیلوگرم
کلاس 100 کیلوگرم از 01/90 الی 100 کیلوگرم
کلاس 100+ کیلوگرم از 01/100 کیلوگرم به بالا
4-4. موارد اضافه به اوزان برای افراد قطع عضو به شرح ذیل صورت خواهد گرفت:
- برای هر مورد قطع عضو از مچ پا:
تا وزن 5/65 کیلوگرم،نیم کیلوگرم اضافه خواهد شد- از 75 کیلوگرم تا 100+ کیلوگرم، نیم کیلو اضافه خواهد شد.
- برای هر مورد قطع عضو از زیر زانو:
تا وزن 5/67 کیلوگرم، یک کیلوگرم اضافه خواهد شد- از 75 کیلوگرم تا 100+ کیلوگرم یک و نیم کیلوگرم اضافه خواهد شد.
- برای هر مورد قطع عضو از ناحیه بالای زانو:
تا وزن 5/67 کیلو، 5/1 کیلوگرم اضافه خواهد شد- از 75 کیلو تا 100+ کیلو، دو کیلو اضافه خواهد شد
- برای هر مورد قطع عضو از ناحیه مفصل ران:
تا وزن 5/67 کیلو، 5/2 کیلوگرم اضافه خواهد شد- از 75 کیلو تا 100+ کیلو، 3 کیلوگرم اضافه خواهد شد.
5. مسابقات
1-5. مسابقات مردان و زنان در هر گروه وزنی انجام می گیرد.
2-5. در بازیهای پارالمپیک، مسابقات جهانی و بازیها و مسابقات قهرمانی منطقه ای، هر کشور میتواند به ازای هر گروه معلولیتی، حداکثر 10 ورزشکار مرد را در تمامی ده گروه وزنی و 10 ورزشکار زن را در تمامی ده گروه وزنی، اعزام نماید. نباید بیشتر از 3 نفر ورزشکار از هر کشور در یک گروه وزنی شرکت نماید. برای مثال 2 نفر ورزشکار دارای ضایعه نخاعی و یک نفر ورزشکار قطع عضو یا یک نفر ورزشکار دارای ضایعه نخاعی به همراه دو نفر ورزشکار قطع عضو یا دو نفر ورزشکار قطع عضو و یک نفر ورزشکار CP و ...... می تواند از هر کشور در یک گروه وزنی شرکت نماید.(یعنی یک کشور در مجموع مجاز است از بین تمامی گروههای معلولین، تنها سه نفر ورزشکار را در یک وزن ثبت نام و اعزام نماید.)
3-5. رده بندی نهایی باید بر طبق بهترین حرکت معتبر بلند کردن وزنه که از سوی داوران پذیرفته شده باشد، محاسبه گردد.هر وزنه بردار میتواند تا 3 بار برای بلند کردن وزنه تلاش نماید.هر بار بلند کردن وزنه در خارج از مسابقه را نمیتوان در نتیجه گیری نهایی به حساب آورد.
4-5. ورزشکاران از ابتدای سن چهارده سالگی خود (چهاردهمین سالگرد تولد خود) می توانند در ورزش وزنه برداری رقابت نمایند.
6- پرس سینه (BenchPress) برای ورزشکاران معلول
1-1-6. معلولین LesAutres، فلج مغزی و دارای ضایعات نخاعی
وزنه بردار باید حالت ذیل را روی نیمکت (bench) داشته باشد و تا پایان کامل حرکت بلند کردن وزنه، این حالت را ادامه دهد.وزنه بردار باید سر، تنه (شامل باسنها)، پاها و هر دو پاشنه خود را روی نیمکت رسمی قرار دهد (یعنی روی نیمکت بر پشت بخوابد).هر گونه استثناء بنا به دلایل پزشکی در آن خصوص پذیرفته می شود.
2-1-6. ورزشکاران فلج مغزی
ورزشکار باید حالت ذیل را روی نیمکت داشته باشد و این حالت باید تا زمان پایان حرکت کامل بلند کردن وزنه حفظ شود:وزنه بردار باید سر، تنه (شامل هر دو باسن) خود را روی نیمکت قرار دهد و پاها باید به صورت جمع شده Flexed)) بوده و یک عدد گوه (Wedge) مورد تایید، آنها را نگه دارد و هر دو کف پا روی نیمکت قرار داشته باشد.
3-1-6. قطع عضوها
وزنه بردار باید تا حداکثر ممکن حالت ذیل را روی نیمکت داشته باشد و این حالت را تا پایان کامل حرکت بلند کردن وزنه حفظ نماید.وزنه بردار باید سر، تنه (شامل هر دو باسن)، پاها و هر دو پاشنه های خود را روی نیمکت رسمی قرار دهد.(یعنی کاملا بر پشت روی نیمکت دراز کشد).
4-1-6. بلند کردن وزنه با پروتز مجاز می باشد و استفاده از پاهای مصنوعی همراه با کفش برای معلولین LesAutres و دارای ضایعات نخاعی مجاز می باشد.
2-6. میله وزنه باید در امتداد عرضی وزنه بردار، روی پایه ها، به صورت افقی قرار داده شود.
3-6. فاصله هر دو دست، حدفاصل انگشتان سبابه دو دست، نباید بیشتر از 81 سانتی متر باشد.
4-6. وزنه بردار باید میله وزنه را به گونه ای بگیرد که انگشت شصت دور میله قرار گیرد.
1-5-6. هر وزنه بردار مجاز است تا با استفاده از کمربند رسمی (به صورت نوار ) و یا با استفاده از کمربند شخصی، به نیمکت بسته شود. حداکثر پهنای هر کمربند 10 سانتی متر می باشد.
2-5-6. برای بالانس نگه داشتن پاها و برای جلوگیری از حـرکـات غیر ارادی، وزنه برداران می توانند، حداکثر از دو عدد کمربند (برای بستن پاهای خود به نیمکت) استفاده نمایند.
3-5-6. بستن کمربند روی پاها، از قسمت قوزک پا یا قسمت ران مجاز می باشد و برای افراد قطع عضو از ناحیه ران، کمربندباید تا حداکثر امکان در قسمت انتهایی بدن بسته شود.
6-6. بستن پاها باید توسط خود وزنه بردار، مربی و یا کمک مربی و تحت نظارت داوران انجام شود.
7-6. تنها فرد کمکی رسمی / فرد تنظیم کننده وزنه ها روی میله (Spotter/Loaders) مجاز است که به وزنه بردار کمک نماید تا میله وزنه را از جای خود بلند کند.
1-8-6. نباید بیشتر از چهار نفر و کمتر از سه نفر فرد کمکی (Spotter/Loaders) در محل مسابقه حضور داشته باشند. وزنه بردار میتواند به صورت کتبی برای دریافت کمک از فرد کمکی (Spotter/Loaders) جهت بلند کردن میله از جای آن، درخواست نماید اما حرکت بلند کردن وزنه (lift off) باید تا امتداد قسمت عرضی دستها بوده و وزنــــه بردار نباید میله را به طرف سینه خود به پایین بیاورد.
2-8-6. بعد از قرار گرفتن میله وزنه در امتداد عرضی دستها، وزنه بردار در حالیکه آرنج هایش به صورت قفل مـــی باشند، باید منتظر علامت سر داور باشد. این علامت توسط سر داور باید زمانی داده شود که وزنه بردار بدون حرکت است و میله را به طور صحیح نگه داشته است.
9-6. این علامت دهی باید شامل یک حرکت به طرف پایین با دست و یک دستور شروع (به صورت شفاهی) باشد.
شامل 32 صفحه word
دانلود تحقیق قوانین و مقرّرات وزنه برداری
