فرمت PDF
تعداد صفحات 244
شبکه های موردی شامل مجموعه ای از نود های توزیع شده هستند که به صورت بی سیم با همدیگر در ارتباط می باشند. نودها می توانند کامپیوتر میزبان یا مسیریاب باشند که هر یک مجهز به یک فرستنده و گیرنده بوده و به طور مستقیم بدون هیچگونه نقطه دسترسی با همدیگر ارتباط برقرار می کنند، لذا سازمان ثابتی نداشته و در یک توپولوژی دلخواه شکل گرفته اند. مهمترین ویژگی این شبکه ها نیز وجود همین توپولوژی پویا و متغیر است که نتیجه تحرک نودها می باشد. نودها در این شبکه ها به طور پیوسته موقعیت خود را تغییر میدهند و بنابراین نیاز به یک پروتکل مسیریابی خوب که توانایی سازگاری با این تغییرات را داشته باشد، نمایان تر میشود. در این پایان نامه سعی شده است تا آلگوریتم های مسیریابی موجود در شبکه های موردی مورد بررسی قرار گیرند و کارایی، عملکرد و امنیت آنها با یکدیگر مقایسه شوند.
فهرست :
چکیده
مقدمه
فصل اول : کلیات
هدف
پیشینه کار و تحقیق
روش کار و تحقیق
فصل دوم : معرفی شبکه های موردی
شبکه موردی چیست
معرفی انواع شبکه های موردی
مزایای شبکه های موردی
کاربردهای شبکه های موردی
محدودیت های شبکه های موردی
خصوصیات شبکه های موردی
فصل سوم : مسیریابی شبکه های موردی
چگونگی مسیریابی در شبکه های موردی
انواع پروتکل های مسیریابی
پروتکل های پیشگیرانه proactive
پروتکلdsdv
پروتکلwrp
پروتکلcsgr
پروتکلstar
پروتکل های واکنش دار reaction
پروتکل ssr
پروتکل dsr
پروتکل tora
پروتکل aodv
پروتکل rdmar
پروتکل های پیوندیHybrid
پروتکل zrp
پروتکل zhls
پروتکل های موقعیتیLocation
پروتکل dream
پروتکل lar
دسته بندی دوم الگوریتم های مسیر یابی شبکه های موردی
سلسله مراتبی
الگوریتم مسیریابی مبتنی بر مورچه متحرکmabr
الگوریتم Sdr اتخاذ شده
الگوریتم hopent
مسطح
الگوریتم مسیریابی مبتنی بر لانه مورچه
الگوریتم موریانه
الگوریتم مسیریابی اورژانس احتمالاتیpera.
الگوریتم مسیریابی فوری ویژهeara
الگوریتم مورچه aodv
مسیریابی شبکه های حسگر
روش های مسیریابی شبکه های حسگر
مسیریابی مسطح
روش سیل آسا
روش شایعه پراکنی
روش اسپینspin
روش انتشار هدایت کننده
مسیریابی سلسله مراتبی
پروتکل LEACH
پروتکل SEP
پروتکل PEGASIS
پروتکل TEEN و APTEEN
پروتکل SOP
پروتکل Sensor Aggregates Routing
پروتکل VGA
پروتکل HPAR
پروتکل TTDD
مسیریابی مبتنی بر مکان
پروتکل GAF
پروتکل GEAR
فصل چهارم : امنیت شبکه های موردی
مشکلات امنیتی در مسیر یابی شبکه های موردی
حملات مبتنی بر Modification
حملات مبتنی بر Impersonation
حمله سوراخ کرم
حمله هجوم
نیازمندی های امنیتی شبکه های موردی
الگوریتم های امن مسیریابی شبکه های موردی
پروتکل ARAN
پروتکل Ariadne
پروتکل saodv
پروتکل srp
پروتکل sead
پروتکل spaar
فصل پنجم : بحث و نتیجه گیری
نتیجه گیری
پیشنهادات
منابع و ماخذ
فهرست منابع فارسی
چکیده انگلیسی
این فنر طراحی شده در نرم افزار کتیا فنری دارای مسیر مربعی میباشد که مقطع فنر دایره ای است.این فنر در محیط GSD کار شده است.
موضوع :
دانلود سولوشن مسیر میکروفن گوشی سامسونگ Galaxy Star s5282
آموزش رو در یک فایل زیپ براتون قرار دادیم که میتوانید با لینک مستقیم دانلود نمایید
نام محصول : پاورپوینت مسیر تولید آنتی ژن های سطح لنفوسیت
فرمت : PPT
تعداد اسلاید : 30
زبان : فارسی
سال گردآوری : 94
گوشه ای از مطالب محصول :
مجموعه پذیرنده های آنتی ژنی و ویژگی های بارز شده توسط لنفوسیت های B (تعداد آنتی ژنی که آنتی بادی به طور اختصاصی می تواند شناسایی کند) را گنجینه آنتی بادی Antibody repertoire ) ( یا گنجینه ایمونوگلوبین (Immunoglobulin repertoire) می گویند که در انسان حداقل 1011 تنوع می باشد.
ناحیه متغیر آنتی بادی از قطعات ژنی متعدد تشکیل شده که به آنها gene segments می گویند.
سه لوکوس مجزا زنجیره های سنگین Ig ، زنجیره سبک Igκ و زنجیره سبک Igλ را کد می نمایند که هرلوکوس بر روی یک کروموزوم مجزا قرار دارد.
قطعات ژنی زنجیره های سنگین Ig ، زنجیره سبک Igκ و زنجیره سبک Igλ در انسان به ترتیب بر روی کروموزوم 14، 2 و 22 قرار دارند و در موش قطعات ژنی زنجیره های سنگین Ig ، زنجیره سبک Igκ و زنجیره سبک Igλ در انسان به ترتیب بر روی کروموزوم 12، 6 و 16 قرار دارند.
اساسا ژن های Ig در تمام پستانداران به طور مشابهی سازمان یافته اند، اگرچه جایگاه های کروموزمی و تعداد و توالی قطعات ژنی مختلف در هر لوکوس دارند.
ژن هایی که پذیرنده های آنتی ژنی متنوع لنفوسیت های B (آنتی بادی های متنوع) را کد می کنند از طریق بازآرایی قطعات ژنی نواحی متغییر (variable[V]) با قطعات ژنی اتصالی (joining[J]) و یا نواحی تنوع (diversity[D]) در هر لنفوسیت های B بوجود می آیند.
ژن های سازنده آنتی بادی عبارتند از:
1- ژن های (variable or V gene segment) V
2- ژن های(Diversity) D
3- ژن های J (Joining)
4- ژن های C (Constant)
این فرآیند نوترکیبی سوماتیک DNA (somatic DNA recombination ) تخصصی را بازآرایی
(gene rearrangement)یا نوترکیبی V(D)J می نامند.
در انتهای /5 یا بالا دست هر یک از لوکوس های Ig یک دسته از قطعات ژنی به نام V (variable or V gene segment) قرار دارند که تعداد قطعات ژنی V در میان لوکوس های مختلف Ig و نیز در میان گونه های مختلف، تفاوت قابل توجهی دارند.
بعد از قطعات V از انتهای /3 ژن های V، در زنجیره سنگین آنتی بادی، چندین قطعه (Diversity) D وجود دارند.
در فواصل مختلفی از انتهای /3 ژن های V در لوکوس های Ig، چندین قطعه J (Joining) وجود دارند که به طور نزدیک با اگزون های ناحیه ثابت پایین دست ارتباط دارند.
همانند قطعات V، تعداد ژن های J و D نیز در لوکوس های مختلف Ig و گونه های مختلف متفاوت است.
هر لوکوس Ig در ناحیه بالادست یا /3 دارای تعداد ژن های ناحیه C (Constant) خاصی دارند. در انسان لوکوس زنجیره سبک Igκ یک ژن (Cκ) C منفرد دارد و لوکوس زنجیره سبک Igλ دارای چهار ژن (Cλ) C می باشد.
لوکوس زنجیره سنگین Ig، 9 ژن (CH) C دارد که پشت سر هم قرار گرفته اند و کد کننده نواحی C، 9 ایزوتایپ و زیر نوع مختلف Ig می باشند.
هر یک از ژن های Cκ و Cλ متشکل از یک اگزون منفرد هستند که کل ناحیه C زنجیره های سبک را کد می کند. برعکس هر ژن CH از 5 یا 6 اگزون تشکیل شده است. 3 یا 4 اگزون هر کدام کد کننده دومن CH از زنجیره سنگین Ig می باشند و 2 اگزون کوچکتر، انتهای کربوکسی شکل غشایی هر زنجیره سنگین را که شامل دومین های غشاء گذر و سیتوپلاسمی زنجیره های سنگین می باشد را کد می کنند.