فایلکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فایلکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

شناخت مختصری از زندگانی امام حسن(ع)

اختصاصی از فایلکو شناخت مختصری از زندگانی امام حسن(ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

شناخت مختصری از زندگانی امام حسن(ع)


شناخت مختصری از زندگانی امام حسن(ع)

شناخت مختصری از زندگانی امام حسن(ع)

31 صفحه  

پیشوای دوم جهان تشیع که نخستین میوه پیوند فرخنده علی (ع) با دختر گرامی پیامبر اسلام (ص) بود، در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود .                 

حسن بن علی(ع) از دوران جد بزرگوارش چند سال بیشتر درک نکرد زیرا او تقریبا هفت سال   بیش نداشت که پیامبر اسلام بدرود زندگی گفت .                                                                      

پس از درگذشت پیامبر (ص) تقریبا سی سال در کنار پدرش امیر مومنان (ع) قرار داشت و پس از شهادت علی (ع) (در سال 40 هجری) به مدت 10 سال امامت امت را به عهده داشت و در سال 50 هجری با توطئه معاویه بر اثر مسمومیت در سن 48 سالگی به درجه شهادت رسید و در        قبرستان «بقیع» در مدینه مدفون گشت .                                                                                 

رسول اکرم (ص ) بلا فاصله پس از ولادتش , او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت .               
سپس برای او بار گوسفندی قربانی کرد, سرش را تراشید و هموزن موی سرش -که یک درم و چیزی افزون بود - نقره به مستمندان داد.                                                                                
پیامبر (ص ) دستور داد تاسرش را عطر آگین کنند و از آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن به هموزن موی سرنوزاد سنت شد.                                                                                                
این نوزاد را حسن نام داد و این نام در جاهلیت سابقه نداشت .                                                 
کنیه او را ابومحمد نهاد و این تنها کنیه اوست .                                                                         
لقب های او سبط, سید, زکی , مجتبی است که از همه معروفتر مجتبی میباشد.                        
پیامبر اکرم (ص ) به حسن و برادرش حسین علاقه خاصی داشت و بارها می فرمودکه حسن و       حسین فرزندان منند و به پاس همین سخن علی به سایر فرزندان خودمی فرمود : شما فرزندان    من هستید و حسن و حسین فرزندان پیغمبر خدایند .                                                           

 


دانلود با لینک مستقیم


شناخت مختصری از زندگانی امام حسن(ع)

تحقیق در مورد صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

اختصاصی از فایلکو تحقیق در مورد صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی


تحقیق در مورد صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:144

 فهرست مطالب

چکیده...........................................

 

مقدمه...........................................

 

فصل اول: کلیات

 

1-1. طرح مساله(موضوع تحقیق)......................

 

1-2. سوالات تحقیق.................................

 

1-3. فرضیه پژوهش................................

 

1-4. هدف از تحقیق................................

 

1-5. روش تحقیق...................................

 

1-6. محدودیت های تحقیق............................

 

1-7. پیشینه تحقیق................................

 

فصل دوم: دوران کودکی و نوجوانی امام حسن مجتبی(ع)

 

2-1. تاریخ ولادت و حسب و نسب.....................

 

2-2. در زمان پیغمبر اکرم(ص)......................

 

2-3. در زمان علی(ع).............................

 

2-4. نسب شریف امام حسن مجتبی(ع)...................

 

2-5-1. والدین پاک سرشت امام حسن مجتبی(ع)..........

 

2-5-2. پدر ارجمند امام حسن مجتبی(ع)................

 

2-5-3. مادر گرامی امام حسن مجتبی(ع)...............

 

فصل سوم: مکارم اخلاقی امام حسن(ع) و شهادتش

 

3-1. صبر و حلم...................................

 

3-2. سخاوت و احسان..............................

 

3-3. فصاحت و بلاغت...............................

 

3-4. هیبت و شکوه................................

 

3-5. پارسایی و عبادت............................

 

3-6. شهامت و شجاعت..............................

 

3-7. دانش امام حسن(ع)...........................

 

3-8-1. امام حسن(ع) در قرآن کریم..................

 

3-8-2. آیه تطهیر.................................

 

3-8-3. آیه مودت.................................

 

3-8-4. آیه مباهله...............................

 

3-8-5. سوره هل اتی..............................

 

3-9. کنیه و لقب های امام حسن(ع).................

 

3-10. اولاد امام حسن(ع)..........................

 

3-11. زوجات آنحضرت...............................

 

3-12. اصحاب و روات..............................

 

3-13-1. شهادت امام حسن(ع).......................

 

3-13-2. معاویه و چالش های فرارویی...............

 

3-13-3. جنایتی هولناک............................

 

3-13-4. واپسین روزها.............................

 

3-14. گلچینی از معجزات امام حسن مجتبی(ع)...........

 

فصل چهارم: شناخت معاویه و همکارانش و اوضاع سیاسی زمان امام حسن(ع)

 

4-1. معاویه کیست؟...............................

 

4-2. عمربن عاص..................................

 

4-3. زیاد بن عبید...............................

 

4-4. مغیره بن شعبه...............................

 

4-5. مروان بن حکم...............................

 

4-6. موقعیت سیاسی...............................

 

4-7. پیش از بیعت................................

 

4-8. بیعت با امام حسن مجتبی(ع)....................

 

4-9. مقابله با تهاجم اطلاعاتی معاویه..............

 

4-10. دریافت نامه عبدالله بن عباس.................

 

4-11. مکاتبه با معاویه..........................

 

4-12. انتظار عمومی..............................

 

4-13. پیامد نامه ها.............................

 

4-14. رودرویی دو سپاه...........................

 

4-15-1. چند دستگی سپاه عراق.....................

 

4-15-2. آزمندان.................................

 

4-15-3. تردید زدگان.............................

 

4-15-4. وابستگان به طوایف و قبایل...............

 

4-15-5. شیعیان و محبان اهل بیت(علیهم السلام)......

 

4-16. نصب فرماندهی..............................

 

4-17. رویدادهای مسکن............................

 

4-17-1. ارسال جاسوس و شایع پراکنی................

 

4-17-2. تطمیع فرماندهان.........................

 

4-17-3. ضدباختگی فرمانده سپاه عراق..............

 

4-17-4. فرمانده قیس بن سعد......................

 

4-17-5. برخورد نظامی شامیان با لشکریان قیسی بن سعد 

 

4-18. رویدادهای مسکن............................

 

فصل پنجم: صلح امام حسن مجتبی

 

5-1. پیغمبر اکرم و صلح...........................

 

5-2. علی(ع) و صلح...............................

 

5-3. صلح در فقه شیعه............................

 

5-4. موارد جهاد در فقه شیعه.....................

 

5-5. صلح حدیبه..................................

 

5-6. تفاوت های زمان امام حسن(ع) و شرایط زمان امام حسین(ع)

 

5-7. عوامل دخیل در قیام امام حسین(ع) و مقایسه آن با شرایط زمان امام حسن(ع)..........................................

 

5-8. انگیزه های صلح از نظر دو جبهه..............

 

5-9. انگیزه های معاویه..........................

 

5-10-1. اهداف و انگیزه های امام حسن(ع) از پذیرش صلح

 

5-10-2. خطر تهاجمی خارجی..........................

 

5-10-3. رعایت مصلحت عمومی.......................

 

5-10-4. حفظ جایگاه امامت........................

 

5-10-5. سکوت تا بلوغ سیاسی......................

 

5-11. مفاد صلح..................................

 

5-12. مکان صلح..................................

 

5-13. زمان صلح..................................

 

5-14-1. پیامدهای صلح............................

 

5-14-2. بیداری عافیت طلبان......................

 

5-14-2. شناخت جایگاه امام(ع)....................

 

5-15. بررسی فرازهایی از مواد صلح نامه...........

 

5-16-1. بررسی صلح...............................

 

5-16-2. صفدی....................................

 

5-16-3. دکتر فیلیپ حتی............................

 

5-16-4. علائلی...................................

 

5-16-5. لامنس....................................

 

5-17. چرا امام حسن(ع) صلح کرد؟..................

 

5-18. مخالفان پیمان صلح..........................

 

فصل ششم: انعکاس صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

 

6-1. شرایط فعالیت های فرهنگی جامعه..............

 

6-1-1. اوضاع نابسامان فرهنگی جامعه..............

 

6-1-2. آشفتگی فرهنگی............................

 

6-1-3. جعل حدیث.................................

 

6-1-4. دشنام گویی امیرالمؤمنان علی(ع).............

 

6-1-5. عالمان درباری و تحریف واقعیت ها............

 

6-1-6. بدعت گزاری ها............................

 

6-1-6-1. مناظره امام با حکمیت طاغوتی معاویه.....

 

6-1-6-2. ترویج ارزش های ناب اسلامی...............

 

6-1-6-3. تربیت شاگردان و نیروهای ارزشی...........

 

6-2-6-4. پاسخگویی به پرسش های اندیشمندان اسلامی..

 

6-2. فعالیت های اقتصادی.........................

 

6-3. اشعار امام حسن(ع)..........................

 

6-4. تقابل ادبی امام حسن(ع) با معاویه قبل از بیعت  

 

6-5. شناخت معاویه و همدستانش در قالب ادبی........

 

6-6. صلح در قالب ادبی...........................

 

6-7. عوامل صلح..................................

 

6-8. شرایط صلح..................................

 

6-9. حکمت صلح امام حسن(ع).......................

 

6-10. خطبه امام حسن(ع) بعد از صلح در بیان ادبی..

 

6-11. دلایل و حجت های که امام حسن(ع) برای معاویه آورد در بیان ادبی

 

6-12. دلیل و حجت امام حسن(ع) با استناد به حدیث غدیر

 

6-13. دلیل و حجت امام حسن(ع) به معاویه در امامت.

 

6-14-1. انعکاس صلح امام حسن(ع) در اشعار شاعران عربی

 

6-14-2. کمیت بن زید الأسری.......................

 

6-14-3. راعی الابل النمری........................

 

6-14-4. العلامه السید بحرالعلوم...................

 

6-14-5. ابوالأسود الدوئلی........................

 

6-14-6. شاعر کیس محمد مجذوب سوری..................

 

6-14-7. کثیر بن سهمی.............................

 

نتیجه گیری.......................................

 

 

چکیده

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

امام حسن(ع) نخستین پیشوای درست کرداری است که از خاندان نبوت برای رهنمونی خلق، برخاسته است، میلاد این امام همام در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجری وقوع یافت، که بر پیامبر و خاندان او مبارک باد. امام حسن(ع) دارای صورتی زیبا(شبیه پیامبر بود) و ویژگی های اخلاقی والایی بود، که کمتر کسی از آنها برخوردار بود او حلیم بود، صبور و، شکیبا و دانشمند بود. با قرآن انس داشت، و در مقابل همه سختی ها استوار بود.

 

امام(ع) در بسیاری از جنگ های زمان حضرت علی(ع) مانند جنگ جمل و صفین شرکت داشت، و در شجاعت و استقامت بی بدیل بود، و الگوی همگان قرار گرفته بود. امام حسن(ع) بعد از شهادت پدرش علی(ع)، به خلافت مسلمین رسید، ولی دوران خلافت ایشان بسیار کوتاه بود، چه بسا معاویه و همدستانش برای رسیدن به خلافت از هیچ ظلم و ستمی دریغ نمی کردند. امام در برابر آنها قرار گرفت با سپاهی گران، و به مبارزه با آنها پرداخت. ولی معاویه وقتی که دید نمی تواند در برابر امام(ع) و سپاهیان عراق دوام بیاورد، به نیرنگ و فریب فرماندهان سپاهیان پرداخت، آنها را با رشوه های کلانی و وعده های حکومت شهرها و ازدواج بنی امیه به طرف خود کشانید و جاسوسهای زیادی را بین یاران امام فرستاد.

 

معاویه در نقشه خود موفق شد و نامه ای نوشت برای امام حسن(ع) برای قبول صلح و بیعت امام(ع) با دیدن این شرایط که هم اهل بیت را در خطر نابودی می دید و هم مسلمانات را، صلح با معاویه را پذیرفت و این تصمیم مصلحت مسلمانان بود بعد از اینکه معاویه به خلافت رسید، به تمام شرایط عهدنامه پشت پا زد، و مسلمانان را مورد آزار و اذیت خود قرارداد. تا جایی که برخی از شاعران عرب، ظلم و ستم آنان را به تصویر کشیدند. و صلح، شرایط صلح، حکمت صلح، و برخورد با معاویه را به صورت ادبی بیان کردند.

 

از لحاظ فرهنگی هم زمان حضرت امام حسن(ع)، زمان سختی بود. معاویه و همدستان به جعل احادیث پرداختند و به ائمه و پیغمبر نسبت دادند، به دشنام گویی علی(ع) در قنوت نمازها پرداختند و اهل بیت را مورد آزارد اذیت قرار دادند.

 

و شهادت آن حضرت در 28 ماه صفر سال پنجاهم هجری در سن 47 سالگی بوده است.

 

 

 

 

 

 

 

مقدمه

 

( بسم الله الرحمن الرحیم )

 

«رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرکاتُهُ عَلیْکُمْ أهْلَ البَیْتِ، إنَّهُ حَمیدٌ مَجید»

 

منت خدای را عزّ و جلّ که چراغ را فرا راه این بنده ناچیز گردانید و این اسیر بیغوله های جهل را به مدد الطافش از قعر حضیض رهانید. و درود بی پایان بر رحمت عالمیان و صفوت آدمیان حضرت ختمی مرتبت محّمد مصطفی(ص) و اهل بیت طاهرین او(علیهما السلام) باد، آنانکه باب مدینه علم نبوی و بزرگ راهنمایان طریق سعادت دنیوی و اخروی اند؛ علی الخصوص درود و سلام به پیشگاه آن عصاره عصمت و بازمانده عترت، سرحلقه کریمان و تتمه دور زمان، حضرت بقیة الله الأعظم(أرواحُ العالمینَ لِتُراب مَقدمِه الْفِدَاء).

 

«یا أیُّهَا العزیزُ مَسَّنَا وَ أهْلَنَا الضُرُّ وجئنا بِبَضَاعَهٍ مُزْجَاهٍ فأوْفِ لَنا الکیلَ و تَصدَّقْ عَلَیْنا، إنَّ اللهَ یَجْزی المُتَصَدِّقینَ»(یوسف/ 88)

 

«ای عزیز، ما و اهل ما را رنجوری در رسیده، و سرمایه ای ناچیز آورده ایم، پس پیمانه ما را تمام بده و بر ما تصدق کن که خداوند صدقه دهندگان را پاداش می دهد.»

 

این رساله ای که پیش رویی دارید، مشتمل بر زندگانی امام حسن(ع) و صلح ایشان که در شش فصل تنظیم شده، که این فصل ها عبارتند از: فصل اول شامل کلیات بحت رساله است. فصل دوم، دوران کودکی و نوجوانی امام حسن(ع) است، که به تاریخ ولادت و حسب و نسب و والدین پاک سرشت امام(ع) پرداخته می شود. فصل سوم، مکارم اخلاقی امام حسن(ع) است، که ویژگی های اخلاقی ایشان مورد بررسی قرار می گیرد، و در انتهای این فصل به شهادت امام حسن(ع) می پردازیم. فصل چهارم، اوضاع سیاسی است که در ابتدای این فصل به زندگی معاویه و همدستانش توجه شده و بعد به مسئله بیعت امام حسن(ع) با معاویه می پردازیم. و فصل پنجم، فصل صلح امام حسن(ع) است که در ابتدای این فصل به مسئله صلح در نظر پیغمبر اکرم و حضرت علی(ع) و بعد به انگیزه های صلح امام حسن(ع) و معاویه می پردازیم. و در فصل ششم به مسئله صلح در ادبیات عرب، و در اشعار برخی از شعرا می پردازیم، که آیا صلح امام در اشعار شاعران آمده یا نه؟ چرا امام حسن(ع) صلح با معاویه را پذیرفت و...

 

امام صادق(ع) در مورد حضرت امام حسن(ع) می فرماید: حسن بن علی پس از آنکه به جانش سوء قصد شد و پیرامونش از در ناسازگاری با وی درآمدند، کار را به معاویه واگذاشت. آنگاه شیعیانش به آن حضرت چنین سلام کردند: «سلام بر تو ای خوار کننده مومنان». حضرت فرمود من خوار کننده مومنان نیستم، بلکه عزت بخش مومنانم. وقتی دیدم شما در برابر دشمن قدرتی ندارید، کار را به او واگذاشتم تا من و شما در میان آنان باشیم: همچنانکه آن فرزانه(خضر) کشتی را سوراخ کرد تا برای صاحبانش باقی بماند، و اینچنین(است حکایت) من و شما تا در میان آنها باقی بمانیم»[1]

 

چهارچوب کلی این رساله در کل همه اجزای آن یک ارتباط خاصی دارند، صلح امام حسن(ع) در حقیقت با زندگی ایشان و مسائل سیاسی ارتباط تنگاتنگی دارند، که برای آگاهی از مسئله صلح و اهمیت موضوع باید از آغاز زندگانی و رشد بلوغ فکری امام(ع) به آن پرداخت.

 

از لحاظ ادبی هم شاعران به مسئله صلح به شکل عمیقی نگاه کردند، و به آن پرداخته اند، و می توان گفت که این شاعران، بنی امیه و معاویه و همدستانش را به نحوی در تاریخ بشریت محکوم کردند، که صلح امام حسن(ع) بر حق بوده و برایشان تحمیل شده. اما نمودار کلی که شاعران در شعرهای خود به آن پرداخته اند، بیشتر ظلم و جور ستم معاویه و بنی امیه را به تصویر کشیده اند.

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

پایان نامه صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

اختصاصی از فایلکو پایان نامه صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پایان نامه صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی


پایان نامه صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه:154

 

  

 فهرست مطالب

 

 

عنوان........................................... صفحه

چکیده...........................................

مقدمه...........................................

فصل اول: کلیات

1-1. طرح مساله(موضوع تحقیق)......................

1-2. سوالات تحقیق.................................

1-3. فرضیه پژوهش................................

1-4. هدف از تحقیق................................

1-5. روش تحقیق...................................

1-6. محدودیت های تحقیق............................

1-7. پیشینه تحقیق................................

فصل دوم: دوران کودکی و نوجوانی امام حسن مجتبی(ع)

2-1. تاریخ ولادت و حسب و نسب.....................

2-2. در زمان پیغمبر اکرم(ص)......................

2-3. در زمان علی(ع).............................

2-4. نسب شریف امام حسن مجتبی(ع)...................

2-5-1. والدین پاک سرشت امام حسن مجتبی(ع)..........

2-5-2. پدر ارجمند امام حسن مجتبی(ع)................

2-5-3. مادر گرامی امام حسن مجتبی(ع)...............

فصل سوم: مکارم اخلاقی امام حسن(ع) و شهادتش

3-1. صبر و حلم...................................

3-2. سخاوت و احسان..............................

3-3. فصاحت و بلاغت...............................

3-4. هیبت و شکوه................................

3-5. پارسایی و عبادت............................

3-6. شهامت و شجاعت..............................

3-7. دانش امام حسن(ع)...........................

3-8-1. امام حسن(ع) در قرآن کریم..................

3-8-2. آیه تطهیر.................................

3-8-3. آیه مودت.................................

3-8-4. آیه مباهله...............................

3-8-5. سوره هل اتی..............................

3-9. کنیه و لقب های امام حسن(ع).................

3-10. اولاد امام حسن(ع)..........................

3-11. زوجات آنحضرت...............................

3-12. اصحاب و روات..............................

3-13-1. شهادت امام حسن(ع).......................

3-13-2. معاویه و چالش های فرارویی...............

3-13-3. جنایتی هولناک............................

3-13-4. واپسین روزها.............................

3-14. گلچینی از معجزات امام حسن مجتبی(ع)...........

فصل چهارم: شناخت معاویه و همکارانش و اوضاع سیاسی زمان امام حسن(ع)

4-1. معاویه کیست؟...............................

4-2. عمربن عاص..................................

4-3. زیاد بن عبید...............................

4-4. مغیره بن شعبه...............................

4-5. مروان بن حکم...............................

4-6. موقعیت سیاسی...............................

4-7. پیش از بیعت................................

4-8. بیعت با امام حسن مجتبی(ع)....................

4-9. مقابله با تهاجم اطلاعاتی معاویه..............

4-10. دریافت نامه عبدالله بن عباس.................

4-11. مکاتبه با معاویه..........................

4-12. انتظار عمومی..............................

4-13. پیامد نامه ها.............................

4-14. رودرویی دو سپاه...........................

4-15-1. چند دستگی سپاه عراق.....................

4-15-2. آزمندان.................................

4-15-3. تردید زدگان.............................

4-15-4. وابستگان به طوایف و قبایل...............

4-15-5. شیعیان و محبان اهل بیت(علیهم السلام)......

4-16. نصب فرماندهی..............................

4-17. رویدادهای مسکن............................

4-17-1. ارسال جاسوس و شایع پراکنی................

4-17-2. تطمیع فرماندهان.........................

4-17-3. ضدباختگی فرمانده سپاه عراق..............

4-17-4. فرمانده قیس بن سعد......................

4-17-5. برخورد نظامی شامیان با لشکریان قیسی بن سعد 

4-18. رویدادهای مسکن............................

فصل پنجم: صلح امام حسن مجتبی

5-1. پیغمبر اکرم و صلح...........................

5-2. علی(ع) و صلح...............................

5-3. صلح در فقه شیعه............................

5-4. موارد جهاد در فقه شیعه.....................

5-5. صلح حدیبه..................................

5-6. تفاوت های زمان امام حسن(ع) و شرایط زمان امام حسین(ع)

5-7. عوامل دخیل در قیام امام حسین(ع) و مقایسه آن با شرایط زمان امام حسن(ع)..........................................

5-8. انگیزه های صلح از نظر دو جبهه..............

5-9. انگیزه های معاویه..........................

5-10-1. اهداف و انگیزه های امام حسن(ع) از پذیرش صلح

5-10-2. خطر تهاجمی خارجی..........................

5-10-3. رعایت مصلحت عمومی.......................

5-10-4. حفظ جایگاه امامت........................

5-10-5. سکوت تا بلوغ سیاسی......................

5-11. مفاد صلح..................................

5-12. مکان صلح..................................

5-13. زمان صلح..................................

5-14-1. پیامدهای صلح............................

5-14-2. بیداری عافیت طلبان......................

5-14-2. شناخت جایگاه امام(ع)....................

5-15. بررسی فرازهایی از مواد صلح نامه...........

5-16-1. بررسی صلح...............................

5-16-2. صفدی....................................

5-16-3. دکتر فیلیپ حتی............................

5-16-4. علائلی...................................

5-16-5. لامنس....................................

5-17. چرا امام حسن(ع) صلح کرد؟..................

5-18. مخالفان پیمان صلح..........................

فصل ششم: انعکاس صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

6-1. شرایط فعالیت های فرهنگی جامعه..............

6-1-1. اوضاع نابسامان فرهنگی جامعه..............

6-1-2. آشفتگی فرهنگی............................

6-1-3. جعل حدیث.................................

6-1-4. دشنام گویی امیرالمؤمنان علی(ع).............

6-1-5. عالمان درباری و تحریف واقعیت ها............

6-1-6. بدعت گزاری ها............................

6-1-6-1. مناظره امام با حکمیت طاغوتی معاویه.....

6-1-6-2. ترویج ارزش های ناب اسلامی...............

6-1-6-3. تربیت شاگردان و نیروهای ارزشی...........

6-2-6-4. پاسخگویی به پرسش های اندیشمندان اسلامی..

6-2. فعالیت های اقتصادی.........................

6-3. اشعار امام حسن(ع)..........................

6-4. تقابل ادبی امام حسن(ع) با معاویه قبل از بیعت  

6-5. شناخت معاویه و همدستانش در قالب ادبی........

6-6. صلح در قالب ادبی...........................

6-7. عوامل صلح..................................

6-8. شرایط صلح..................................

6-9. حکمت صلح امام حسن(ع).......................

6-10. خطبه امام حسن(ع) بعد از صلح در بیان ادبی..

6-11. دلایل و حجت های که امام حسن(ع) برای معاویه آورد در بیان ادبی

6-12. دلیل و حجت امام حسن(ع) با استناد به حدیث غدیر

6-13. دلیل و حجت امام حسن(ع) به معاویه در امامت.

6-14-1. انعکاس صلح امام حسن(ع) در اشعار شاعران عربی

6-14-2. کمیت بن زید الأسری.......................

6-14-3. راعی الابل النمری........................

6-14-4. العلامه السید بحرالعلوم...................

6-14-5. ابوالأسود الدوئلی........................

6-14-6. شاعر کیس محمد مجذوب سوری..................

6-14-7. کثیر بن سهمی.............................

نتیجه گیری.......................................

پیشنهادات.......................................

منابع و مآخذ....................................

فهرست منابع فارسی...............................

فهرست منابع عربی................................

چکیده انگلیسی...................................

 

 

چکیده

بسم الله الرحمن الرحیم

امام حسن(ع) نخستین پیشوای درست کرداری است که از خاندان نبوت برای رهنمونی خلق، برخاسته است، میلاد این امام همام در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجری وقوع یافت، که بر پیامبر و خاندان او مبارک باد. امام حسن(ع) دارای صورتی زیبا(شبیه پیامبر بود) و ویژگی های اخلاقی والایی بود، که کمتر کسی از آنها برخوردار بود او حلیم بود، صبور و، شکیبا و دانشمند بود. با قرآن انس داشت، و در مقابل همه سختی ها استوار بود.

امام(ع) در بسیاری از جنگ های زمان حضرت علی(ع) مانند جنگ جمل و صفین شرکت داشت، و در شجاعت و استقامت بی بدیل بود، و الگوی همگان قرار گرفته بود. امام حسن(ع) بعد از شهادت پدرش علی(ع)، به خلافت مسلمین رسید، ولی دوران خلافت ایشان بسیار کوتاه بود، چه بسا معاویه و همدستانش برای رسیدن به خلافت از هیچ ظلم و ستمی دریغ نمی کردند. امام در برابر آنها قرار گرفت با سپاهی گران، و به مبارزه با آنها پرداخت. ولی معاویه وقتی که دید نمی تواند در برابر امام(ع) و سپاهیان عراق دوام بیاورد، به نیرنگ و فریب فرماندهان سپاهیان پرداخت، آنها را با رشوه های کلانی و وعده های حکومت شهرها و ازدواج بنی امیه به طرف خود کشانید و جاسوسهای زیادی را بین یاران امام فرستاد.

معاویه در نقشه خود موفق شد و نامه ای نوشت برای امام حسن(ع) برای قبول صلح و بیعت امام(ع) با دیدن این شرایط که هم اهل بیت را در خطر نابودی می دید و هم مسلمانات را، صلح با معاویه را پذیرفت و این تصمیم مصلحت مسلمانان بود بعد از اینکه معاویه به خلافت رسید، به تمام شرایط عهدنامه پشت پا زد، و مسلمانان را مورد آزار و اذیت خود قرارداد. تا جایی که برخی از شاعران عرب، ظلم و ستم آنان را به تصویر کشیدند. و صلح، شرایط صلح، حکمت صلح، و برخورد با معاویه را به صورت ادبی بیان کردند.

از لحاظ فرهنگی هم زمان حضرت امام حسن(ع)، زمان سختی بود. معاویه و همدستان به جعل احادیث پرداختند و به ائمه و پیغمبر نسبت دادند، به دشنام گویی علی(ع) در قنوت نمازها پرداختند و اهل بیت را مورد آزارد اذیت قرار دادند.

و شهادت آن حضرت در 28 ماه صفر سال پنجاهم هجری در سن 47 سالگی بوده است.

 

 

 

مقدمه

( بسم الله الرحمن الرحیم )

«رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرکاتُهُ عَلیْکُمْ أهْلَ البَیْتِ، إنَّهُ حَمیدٌ مَجید»

منت خدای را عزّ و جلّ که چراغ را فرا راه این بنده ناچیز گردانید و این اسیر بیغوله های جهل را به مدد الطافش از قعر حضیض رهانید. و درود بی پایان بر رحمت عالمیان و صفوت آدمیان حضرت ختمی مرتبت محّمد مصطفی(ص) و اهل بیت طاهرین او(علیهما السلام) باد، آنانکه باب مدینه علم نبوی و بزرگ راهنمایان طریق سعادت دنیوی و اخروی اند؛ علی الخصوص درود و سلام به پیشگاه آن عصاره عصمت و بازمانده عترت، سرحلقه کریمان و تتمه دور زمان، حضرت بقیة الله الأعظم(أرواحُ العالمینَ لِتُراب مَقدمِه الْفِدَاء).

«یا أیُّهَا العزیزُ مَسَّنَا وَ أهْلَنَا الضُرُّ وجئنا بِبَضَاعَهٍ مُزْجَاهٍ فأوْفِ لَنا الکیلَ و تَصدَّقْ عَلَیْنا، إنَّ اللهَ یَجْزی المُتَصَدِّقینَ»(یوسف/ 88)

«ای عزیز، ما و اهل ما را رنجوری در رسیده، و سرمایه ای ناچیز آورده ایم، پس پیمانه ما را تمام بده و بر ما تصدق کن که خداوند صدقه دهندگان را پاداش می دهد.»

این رساله ای که پیش رویی دارید، مشتمل بر زندگانی امام حسن(ع) و صلح ایشان که در شش فصل تنظیم شده، که این فصل ها عبارتند از: فصل اول شامل کلیات بحت رساله است. فصل دوم، دوران کودکی و نوجوانی امام حسن(ع) است، که به تاریخ ولادت و حسب و نسب و والدین پاک سرشت امام(ع) پرداخته می شود. فصل سوم، مکارم اخلاقی امام حسن(ع) است، که ویژگی های اخلاقی ایشان مورد بررسی قرار می گیرد، و در انتهای این فصل به شهادت امام حسن(ع) می پردازیم. فصل چهارم، اوضاع سیاسی است که در ابتدای این فصل به زندگی معاویه و همدستانش توجه شده و بعد به مسئله بیعت امام حسن(ع) با معاویه می پردازیم. و فصل پنجم، فصل صلح امام حسن(ع) است که در ابتدای این فصل به مسئله صلح در نظر پیغمبر اکرم و حضرت علی(ع) و بعد به انگیزه های صلح امام حسن(ع) و معاویه می پردازیم. و در فصل ششم به مسئله صلح در ادبیات عرب، و در اشعار برخی از شعرا می پردازیم، که آیا صلح امام در اشعار شاعران آمده یا نه؟ چرا امام حسن(ع) صلح با معاویه را پذیرفت و...

امام صادق(ع) در مورد حضرت امام حسن(ع) می فرماید: حسن بن علی پس از آنکه به جانش سوء قصد شد و پیرامونش از در ناسازگاری با وی درآمدند، کار را به معاویه واگذاشت. آنگاه شیعیانش به آن حضرت چنین سلام کردند: «سلام بر تو ای خوار کننده مومنان». حضرت فرمود من خوار کننده مومنان نیستم، بلکه عزت بخش مومنانم. وقتی دیدم شما در برابر دشمن قدرتی ندارید، کار را به او واگذاشتم تا من و شما در میان آنان باشیم: همچنانکه آن فرزانه(خضر) کشتی را سوراخ کرد تا برای صاحبانش باقی بماند، و اینچنین(است حکایت) من و شما تا در میان آنها باقی بمانیم»[1]

چهارچوب کلی این رساله در کل همه اجزای آن یک ارتباط خاصی دارند، صلح امام حسن(ع) در حقیقت با زندگی ایشان و مسائل سیاسی ارتباط تنگاتنگی دارند، که برای آگاهی از مسئله صلح و اهمیت موضوع باید از آغاز زندگانی و رشد بلوغ فکری امام(ع) به آن پرداخت.

از لحاظ ادبی هم شاعران به مسئله صلح به شکل عمیقی نگاه کردند، و به آن پرداخته اند، و می توان گفت که این شاعران، بنی امیه و معاویه و همدستانش را به نحوی در تاریخ بشریت محکوم کردند، که صلح امام حسن(ع) بر حق بوده و برایشان تحمیل شده. اما نمودار کلی که شاعران در شعرهای خود به آن پرداخته اند، بیشتر ظلم و جور ستم معاویه و بنی امیه را به تصویر کشیده اند.

اما در خصوص منابعی که استفاده کرده ایم، کتب فراوانی درباره امام حسن(ع) و صلح ایشان در کتاب خانه ها به چشم می خورد. ولی مشکل اساسی که در این زمینه بود، پراکندگی شعر شاعران عربی است، که کمتر به صلح امام حسن(ع) پرداخته اند. که مجبور شدم برخی از اشعار شاعران را در کتب تاریخی جستجو کنم.

پیشاپیش از اساتید ارجمند و صاحب نظران بزرگوار به واسطه سهوها و لغزشهای این رساله عذر می خواهم، چه بسا من شاگردی بیش نیستم که برای آموختن آمده ام.

در فراهم آمدن این رساله از استاد خوبم، جناب آقای دکتر اکبر غضنفری که مرا در نگارش این رساله راهنمایی کرده اند تشکر و قدردانی می کنم و همچنین از جناب آقای دکتر محمدحسن معصومی استاد مشاور و جناب آقای دکتر جنتی فر مدیر گروه رشته زبان و ادبیات عربی تقدیر و تشکر می کنم. و از پدر و مادرم که صمیمانه مرا در این راه همراهی کردند تقدیر و تشکر فراوان دارم. و برای جملگی ایشان از درگاه حضرت حق، مراتب سلامت و سعادت را مسئلت می نمایم.


 

1-1. طرح مسأله(موضوع تحقیق)

با توجه به مطالعات من دربارة شخصیت امام حسن(ع)، جنبه های او مورد بررسی قرار نگرفته لذا اینجانب سعی دارم که در حوزه شخصیت حضرت امام حسن(ع) و صلح ایشان با معاویه در زمینة گسترده ای بررسی و تحقیق کنم تا شاید بعضی از ابهامات دربارة صلح امام حسن(ع) بیان کنم و طرحی نورا ایجاد کنم.

1-2. سؤالات تحقیق

- چرا امام حسن(ع) با معاویه صلح کرد؟

- واکنش معاویه در برابر امام حسن(ع) چگونه بود؟

- چه اتفاقاتی در مداین و مسکن رخ نمود؟

- وضعیت فرهنگی زمان امام حسن(ع) چگونه بود؟

- آیا به امام حسن(ع) شعری نسبت داده شده؟

- صلح امام حسن(ع) در بیان ادبی چگونه است؟

- شروط صلح امام حسن(ع) در بیان ادبی چگونه است؟

- آیا شاعرانی هستند که در زمینه صلح امام حسن(ع) شعر سروده باشند؟

1-3. فرضیه پژوهشی

- زندگی و شخصیت امام حسن(ع) الگویی برای جامعه بشریت در شعر و ادب عربی باشد.

- صلح امام حسن(ع) در بیان ادبی می تواند مورد بحث قرار گیرد.

- بررسی علل مخالفت نمودن امام حسن(ع) با جنگ و جهاد در شعر و ادب.

1-4. هدف از تحقیق

هدف علمی: بررسی صلح امام حسن(ع) و تاثیر آن در جامعه بشریت.

کاربردی: نقش صلح امام حسن(ع) در ادبیات.

ضرورتهای خاص: انگیزه امام حسن(ع) نسبت به صلح چه بوده؟

 

1-5. روش تحقیق

روش کار این رساله کتابخانه ای است.

1-6. محدودیت های تحقیق

روش کار این تحقیق فقط کتابخانه ای است، و مطلب مورد نظر من(ادبیات صلح امام حسن(ع) متاسفانه در سایت های اینترنتی یافت نشد. و حتی در کتاب خانه ها هم در مورد ادبیات صلح امام حسن(ع)، مطلب بسیار کم بود. و همچنین دسترسی به کتابخانه های بزرگ کشور، برای من مشکل بود.

1-7. پیشینه تحقیق

با توجه به مطالعاتی که انجام داده ام در طی دوره کارشناسی ارشد، در رابطه با صلح امام حسن(ع) در ادبیات عربی، رساله نوشته نشده است. از این رو مایلم در این زمینه بطور مفصل و گسترده تحقیق کرده و زندگی امام حسن(ع) و صلح با معاویه را مورد بررسی قرار دهم.


دانلود با لینک مستقیم


پایان نامه صلح امام حسن(ع) در ادبیات و شعر شاعران عربی

تحقیق در موردامام حسن(ع)

اختصاصی از فایلکو تحقیق در موردامام حسن(ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در موردامام حسن(ع)


تحقیق در موردامام حسن(ع)

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:16

فهرست:ندارد

 

امام حسن(ع)


اسم آن بزرگوار حسن است و این اسم از طرف پروردگار عالم به ایشان عنایت شده است. از امام سجاد روایت است که چون حضرت مجتبی علیه السلام به دنیا آمد، جبرییل بر پیامبر (ص) نازل شد و از طرف حق تعالی گفت: چون منزلت امیرالمؤمنین نسبت به تو به منزلة هارون نسبت به موسی است و اسم پسر هارون حسن بوده است، پس اسم او را حسن بگذارید. روایت منزلت روایتی است مشهور میان علمای اسلام، زیرا از طریق عامه و خاصه با سندهای متعددی از رسول اکرم روایت شده است که مکرراً فرموده اند: یا علی انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لانبی بعدی. یعنی: «تو نسبت به من همچون هارونی نسبت به موسی، جز آنکه پس از من پیامبری نخواهد آمد.» یعنی همچنانکه هارون در غیبت موسی، خلیفة موسی بود تو نیز خلیفة منی و فقط تفاوت در این است که پس از موسی پیامبرانی آمدند، ولی پس از من پیامبری نخواهد آمد.

مشهورترین کنیة آن بزرگوار ابومحمّد، و مشهورترین القاب او مجتبی و سبط اکبر است. آن بزرگوار چهل و هفت سال عمر کرد زیرا ولادت آن بزرگوار شب نیمة رمضان المبارک سال سیّم هجرت بود. آن حضرت هفت سال با جدّ بزرگوارش، و بعد از آن سی سال با پدر بزرگوارش زندگی کرد. مدّت امامت ایشان ده سال است.

حضرت حسن علیه السلام از هر جهت حسن است. جدّی چون رسول اکرم صلی الله علیه وآله داشت، و پدری چون امیرالمؤمنین، و مادری چون زهرای مرضیه. اگر از همة قوانین مؤثر در تشکیل شخصیت کودک مثل قانون وراثت بگذریم، برداشت فرزند از گفتار و کردار پدر و مادر را نمی توانیم انکار کنیم. وقتی جدّی چون رسول اکرم به قدری عبادت کند که پاهای مبارک او متورم شود و آیة طه ما انزلنا علیک القرآن لتشقی[1][1] (پیامبر ما بر تو قرآن را نازل نکردیم تا به مشقّت بیفتی) در حق وی نازل گردد، سبطی چون حسن تربیت می شود که بیشتر از بیست بار پیاده به مکه می رود و در بعضی از سفرها، پاهای مبارک آن حضرت متورم می شود. هنگامی که پدری چون امیرالمؤمنین علیه السلام در دل شب در وسط میدان سجّاده بیندازد و تکبیرها از او شنیده شود و از ترس و ابهت پروردگار عالم بنالد، پسری چون حسن تربیت میشود که موقع وضو گرفتن بدنش می لرزد و وقتی وارد مسجد می شود با تضرع می گوید: الهی ضیفک ببابک یا محسن قد اتاک المسئ فتجاور عن قبیح عندی بجمیل ما عندک یا کریم.

«ای خدا مهمان تو در خانه ات آمده است، ای نیکوکار، گنه کار به در خانة تو آمده، ای کریم به خوبی خود از زشتی او بگذر.»

وقتی پدری چون امیرالمؤمنین سی سال برای مصالح اسلام صبر کند و با دیگران بسازد، و چون کسی که خاری در چشم او و استخوانی در گلوی او باشد در این جهان زندگی کند، فرزندی چون حسن خواهد داشت که ده سال برای مصالح اسلام صبر می کند و با معاویه مدارا می نماید.

و مادری چون زهرا دارد که غذای خود و وابستگان خود را به فقیر می دهد، سپس غذا تهیه می کند، یتیمی می آید و باز غذا را به او می دهد و دربار سوم غذا را به اسیر می دهد و بالاخره با آب افطار می کنند و غذا نمی خورند، و آیة مبارکه:

ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیرا[2][2].

«و غذای خود را که به آن احتیاج داشتند به فقیر و یتیم و اسیر می دهند» در حق آنان نازل می شود؛ این ایثارگری را فرزندش حسن به ارث خواهد برد.

روزی سائلی خدمت آن بزرگوار آمد و اظهار فقر کرد و برای آن حضرت دو بیت شعر خواند که مضمون آن چنین است: «چیزی ندارم که بفروشم و حوایج خود را رفع کنم، و حالم بر گفته ام گواه است و فقط آبرویم مانده که می خواستم فروخته نشود. ولی امروز تو را خریدار یافتم، آبرویم را بخر و مرا از فقر نجات ده!» حضرت به آن کسی که تهیة مخارج در دستش بود فرمود: «هرچه داری به این مرد بده که من از او خجالت می کشم!» دوازده هزار درهم موجودی را به او داد چنانکه برای مخارج آن روز چیزی نماند، و جواب دو شعر را نیز چنین داد: «تو از ما با عجله چیزی خواستی، آنچه بود دادیم و بسیار کم بود. بگیر و آنچه داشتی ـ آبرو ـ حفظ کن و گویا که ما را ندیده ای و به ما چیزی نفروخته ای.»

و مادری دارد چون زهرا که از شب تا صبح در نماز است و پس از هر نمازی به دیگران دعا می کند و هنگامی که حضرت حسن می پرسد چرا به ما دعا نکردی جواب می دهد: یا بنی الجارثم الدار ـ پسر کم، همسایه ما مقدم است. این مادر مربی پسری چون حسن است. این روایت از او است:

ان رجلاً اتی الحسن بن علی علیهما السلام فقال بابی انت وامی اعنی علی قضاء حاجة. فانتعل وقام معه فمر علی الحسین صلوات الله علیه وهو قائم یصلی. فقال له این کنت عن ابی عبدالله تستعینه علی حاجتک؟ فذکر انه معتکف. فقال له اما انه لو اعانک کان خیرا له من اعتکافه شهرا.

«مردی حاجتی داشت، متوسل به حضرت حسن شد. آن حضرت به دنبالش راه افتاد. در میانه راه امام حسین را دید که در حال نماز است. حضرت به آن مرد فرمودند چرا برای حاجتت به حسین مراجعه نکردی؟ گفت او در مسجد معتکف بود. حضرت فرمودند: اگر به او کمک می کرد بهتر از یک ماه اعتکاف بود.

حضرت مجتبی علیه السام از نظر نسب سرآمد همة مردم بود، و از نظر حسب و فضایل انسانی، از زبان آن حضرت بشنویم:

موقعی که امیرالمؤمنین علیه السلام از دنیا رفت حضرت مجتبی علیه السلام بر منبر رفت و فرمود: «ما اهل بیت «حزب الله» هستیم که غالب معرفی شده ایم: فان حزب الله هم الغالبون[3][3].

ما عترت رسول الله هستیم که در روایت ثقلین، رسول اکرم ما را در کنار قرآن و مبیّن قرآن و پشتوانة اسلام قرار داده است ـ انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله وعترتی لن یفترقا حتی یردا علی الحوض ـ ماییم عالم به تأویل و تنزیل قرآن. ماییم که در قرآن شریف، معصوم و مطهر نام برده شده ایم ـ انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا[4][4] ـ و باید همه از ما اطاعت کنند زیرا در قرآن به آن امر شده اند. ـ اطیعوا الله واطیعوا الرسول واولی الامر منکم[5][5]. ماییم کسانی که در قرآن مودت آنان بر مردم واجب شده است ـ قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی[6][6] ـ ماییم کسانی که در قرآن مودت ما حسنه شمرده شده است ـ ومن یقترف حسنة نزد له فیها حسنا[7][7].

صلح امام حسن (ع)

یکی از کارهای مفید برای اسلام و مسلمین صلح امام حسن (ع) با معاویه است. این عمل مفید برای کسانی که آگاهی تاریخی و اسلامی ندارند. مورد شک است که چرا حضرت حسن با معاویه صلح کرد و چرا مثل امام حسین قیام ننمود؟

چیزی که قبل از هر چیز لازم می دانیم متذکر شویم این است که قیام امام حسین علیه السلام بعد از بیست سال از صلح امام حسن واقع شده است. امام حسین ده سال با حضرت امام حسن بود و باید تابع حضرت امام حسن باشد. ولی ده سال بعد از امام حسن، امام بود و در رهبری اختیار تام داشت ولی قیام نکرد، و قیام ایشان پس از ده سال از امامت او بوقوع پیوست. اگر ایرادی باشد ـ که قطعاً نیست ـ بر هر دو وارد است. خود این مطلب دلیل است که قیام، زمینه و اقتضا می خواهد و در آن بیست سال چنین زمینه و اقتضایی نبوده است.

 

 

 

توضیح مطلب

معاویه مردی سیاستمدار است به اصطلاح عام. معاویه می خواست از هر راهی که ممکن است به هدف برسد. از راه دروغ و تقلب، از راه ظلم و جنایت، کشت و کشتار فردی یا دسته جمعی، از راه رشوه و خریدن دیگران. نحوة عمل معاویه از این راه ها برای بقای حکومت در تاریخ سنی و شیعه ضبط است. معاویه از طرف ابی بکر و عمر و عثمان قریب سی سال حکومت کرد و آنان طرفدار او بودند. و گفتة ابن ابی الحدید از مبهمات تاریخ این است که عمر، که فوق العاده با فرمانداران خود سختگیر بود ـ مثلاً وقتی شنید ابی هریره ده هزار درهم پول دارد، او را از مصر که فرمانروای آنجا بود احضار کرد. و چون ابی هریره گفت که این ده هزار درهم بهرة گوسفند و شترهایم بود، او را تازیانه زد که پشتش زخم شد و علاوه بر عزل او، مال او را نیز مصادره کرد. و هنگامی که شنید خالد بن ولید ده هزار درهم به اشعث بن قیس هدیه داده است، امر کرد که در مقر حکومتش که حمص بود عمامه اش را به گردن او بیندازند و او را با ذلت و خواری به مسجد ببرند و سپس او را از حکومت عزل کنند. و نظیر این دو را با ابوموسی اشعری و قدامه بن مظعون و حارث بن وهب انجام داد ـ نسبت به معاویه که می دید قصر خضرا دارد و خود و اطرافیانش لباس حریر می پوشند، گارد محافظ دارد، با کفار مراوده و مجالست دارد، اسراف و تبذیر او زبانزد همة مردم است، بلکه شراب می خورد، مجلس قمار دارد، می گفت: معاویه هرچه بکند مختار است و ما با او کاری نداریم.

معاویه وقاحت را به جایی رساند که برای امتحان مردم، روز چهارشنبه نماز خواندکسی هم اعتراض نکرد که امروز چهارشنبه است و نماز جمعه چه معنی دارد.

معاویه مردی بود که توانست اصحاب رسول اکرم (ص) را اطراف خود گردآورد. او افرادی مثل ابوهریره و ابوموسی اشعری را خریده بود که برای او حدیث جعل کنند. او کسی مثل عمروعاص سیاستمدار را خریده بود که قرآن را به نیزه کشیدند. پیشنهاد حکمیت، و گول زدن ابوموسی اشعری در تاریخ مسلم است. معاویه مردی است که از نظر تجهیزات نظامی عالی است. می گویند یکی از اصحاب امیرالمؤمنین به شام رفت. معاویه کسی را واداشت تا ناقه او را بدزدد و وقتی ناقة خود را یافت دزد گفت: ناقه مال من است. معاویه چهل مرد را واداشت تا شهادت دادند که این جمل مال دزد است و دزد ناقه را برد. سپس معاویه ناقه و پولی به آن مرد داد و گفت: «به علی بن ابی طالب بگو صد هزار از این گونه افراد را به جنگ تو خواهم فرستاد، افرادی که فرق ناقه ـ شتر ماده ـ را از جمل ـ شتر نر ـ نمی دانند.»

 

اطرافیان حضرت مجتبی (ع)

کسانی که با حضرت مجتبی بیعت کردند، کسانی از جنگ خسته و سر خورده بودند و جنگهایی مثل جمل و صفین و نهروان آنان را خسته و ناامید کرده بود، افرادی بودند که خوارج و هواداران آنان  در آن افراد نفوذ کاملی داشتند؛ و بیعت آنان با حضرت مجتبی برای این بود که اگر بر معاویه غلبه کردند، آنان حضرت را از پا درآورند و خود حکومت را به دست گیرند. ولی افراد شایسته درمیان آنان بسیار کم بود پس معاویه توانست سران لشکر حضرت حسن را با پول و وعدة ریاست، به حمایت خویش وادارد چنان که آنان شبانه رفتند و لشگر را بی سرپرست گذاشتند. پس اگر حضرت حسن صلح نمی کرد، بعد از خونریزی فراوان، معاویه امام را به دست اطرافیان می کشت و سپس در شام برای حضرت عزا می‌گرفت.

صلح امام حسن و قبول حکمیت امیرالمؤمنین و قعود امام حسین، هر سه از یک وادی است و از یک سرچشمه آب می خورد. حضرت حسن صلح کرد و حضرت حسین صبر کرد تا با ظلم معاویه و اطرافیان، و جاهت او از بین رفت. به گفتة حسین، معاویه مرد و دل مردم پر از محبت اهل بیت و بغض بنی امیه بود. سیاست معاویه با مردن او از میان رفت و خلافت به دست مردی احمق و مغرور و خام افتاد. به حدّی که خود، چراغ به دست مردم می داد تا تمام جنایات او و بنی امیه را ببیند. حسین (ع) را با آن قساوت کشت، عیال امام را با بی شرمی در شهرها گرداند و مردم را در مجلسی گرد آورد و این اشعار کفرآمیز را خواند:

لیت اشیاخی ببدر شهدوا                       جزع الخزرج من وقع الأسل

لاهلوا واستهلوا فرحا                             خبر جاء ولا وحی نزل

قد قتلنا القوم من ساداتهم                        وعدلناه ببدر فاعتدل

بنی هاشم با مملکت بازی کردند و خبری از طرف خدا و قرآنی از عالم ملکوت نبوده ـ و همة اینها دروغ است ـ ما کشتیم بزرگان بنی هاشم را به جای افرادی که از ما در جنگ بدر کشته شدند و این تعادلی ایجاد کرد.

سپس جلسه را به دست زینب کبری می دهد و زینب می گوید آنچه که باید بگوید. مردم را در مسجد جامع جمع می کند و اجازة منبر رفتن را به امام سجاد می دهد.

یزید در سال دوم حکومتش جنگ حرّه را آغاز می کند و مردم مدینه را قتل عام می کند. در سال سوم حکومتش خانة خدا را به آتش می کشد. با مرگ معاویه حسین علیه السلام قیام می کند. قیامی که از نظر همه بقای اسلام مرهون آن است. ولی چیزی را که نباید فراموش کرد این است که صلح امام حسن و صبر امام حسن زمینه برای قیام امام حسین بود و قیام این بزرگوار وابستگی کامل به صلح آن بزرگوار داشته است این معنای آن روایتی است که از رسول اکرم صلّی الله علیه وآله وارد شده است:

«الحسن والحسین امامان قاما اوقعدا ـ حسن و حسین پیشوا و واجب الاطاعه هستند، اگر قیام کنند مردم باید از آنان متابعت کنند و اگر قیام نکنند وصلح کنند، یا صبر کنند، باید مردم از آنان متابعت کنند.»

چند جمله ای از وصایای حضرت مجتبی را هنگام مرگ به جناده را یادآور شویم.

جناده می گوید در هنگام مرگ خدمت آن بزرگوار رسیدم و از ایشان خواستم نصیحتی کنند. حضرت فرمودند: «ای جناده، مهیای مرگ باش و قبل از رسیدن مرگ، زاد و توشه برای سفر مرگ و قبر و قیامت تهیه کن. جناده برای دنیا کوشا باش به قدری که گویا همیشه زنده هستی، و برای آخرت کوشا باش به قدری که گویا فردا می میری. جناده، اگر عزت می خواهی بدون اینکه عشیره و نزدیکانی داشته باشی، و اگر ابهّت و شخصیت اجتماعی می خواهی بدون اینکه سلطنتی داشته باشی، لباس ذلت و معصیت را به درآور و لباس اطاعت حق تعالی را بپوش.»

 


 

 


[1][1] طه، آیه 1 و 2 .

[2][2] انسان ، آیه 8.

[3][3] مائدة ، قسمتی از آیه 56.

[4][4] احزاب، قسمتی از آیه 33.

[5][5] نساء، قسمتی از آیه 59.

[6][6] شوری، قسمتی از آیه 23.

[7][7] شوری، قسمتی از آیه 23.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در موردامام حسن(ع)