حاوی یک فایل اتوکد قابل تبدیل و ویرایش . .
مبلمان برای پلان معماری بیمارستان
حاوی یک فایل اتوکد قابل تبدیل و ویرایش . .
دانلود تجزیه تحلیل بخش اورژانس و تجزیه تحلیل و بررسی 4 نمونه موردی بیمارستان در 185 اسلاید
فهرست مطالب
معرفی اورژانس
بخش اورژانس یک بیمارستان به دلیل فعالیت شبانه روزی جوابگوی دو دسته از بیماران می باشد:
1) بیمارانی که به علت بروز حوادث نظیر تصادف، سکته قلبی و... به این بخش مراجعه می کنند ونیازمند رسیدگی فوری هستند که در این صورت بعد از اقدامات اولیه در صورت لزوم به بخشهای جراحی، بستری و مراقبت ویژه بیمارستان فرستاده می شوند.
2) بیمارانی که به علت عدم دسترسی به خدمات درمانی درمانگاه به این بخش مراجعه می کنند که بعد از معاینه توسط پزشک عمومی خدمات مختصری چون تزریقات و پانسمان و... بر روی آنها انجام می گیرد و پس از آنجا به کلینیک بیمارستان ارجاع داده می شوند.
کلیه تجهیزات مورد نیاز حفظ حیات فرد، باید جهت جلوگیری از اتلاف زمان در این بخش مستقر باشد.
لازم به ذکر است هدف اورژانس این نیست که به طور عمده خدمات روزمره را که در جای دیگری از بیمارستان عرضه می شود و در خارج از آن وقت، انجام دهد بلکه باید خدمات اورژانس یعنی خدمات نجات بخشی که بلافاصله بعد از پذیرش و قبل از اینکه مشخص گردد کدام بخش از بیمارستان باید بیمار را بپذیرد، عرضه نماید.توجه به این امر از گسترده شدن بی اندازه اورژانس و عدم استفاده صحیح از آن جلوگیری می کند....................................
محل قرارگیری اورژانس در بیمارستان
این بخش باید در طبقه همکف و قابل دسترسی به وسیله افراد پیاده و سواره باشد.
برای پذیرش سریع بیمار، این بخش باید در نزدیکی در ورودی آمبولانس بوده و دارای تسهیلات کافی جهت نظارت بر ورودی و تخلیه آمبولانس باشد و ارتباط این بخش با آمبولانس باید توسط رمپی به طور مستقیم فراهم گردد..............................
وظایف بخش اورژانس
روند فعالیت دراین بخش را می توان در سه مورد خلاصه کرد:
1) پذیرش بیمار و همراهان و پیش بینی های لازم برای انتظار آنان
2) مداوای بیمار که به مرخص شدن یا ارجاع به بخش دیگر منتهی می گردد.
3) جای دادن برخی از بیماران.............................
ورودی اورژانس
هیچ گونه قانون کلی در مورد مناسب ترین محل برای ورودی آمبولانس وجود ندارد ولی معمولا به خاطر جلوگیری از احتمال تداخل رفت و آمد یا دیده شدن موارد اورژانس از ورودی اصلی، بهتر است به دور از ورودی اصلی در نظر گرفته شود.
وجود تابلوهای علائم ورودی مخصوص خودرو برای رانندگان آمبولانس از نظر نجات جان بیماران از اهمیت حیاتی برخوردار است.
باید توجه داشت که حداقل فضایبالا سر خودرو 5/3 متر می باشد.و.....................................
فضاهای بخش اورژانس
عناصر موجود در این بخش به طور خلاصه عبارتند از :
این قسمت باید به لحاظ بصری به کل فضا مشرف باشد تا پرسنل به فوریت های پزشکی که ممکن است در آن فضا مورد نیاز واقع شود، آگاه باشند.
همچنین این قسمت باید به بیرون پنجره داشته باشد تا........................
در این بخش بیماران به همراه بستگان خود در انتظار می مانند تا توسط پذیرش فرا خوانده شوند.
محیط فضای انتظار نباید فقط از نظر فیزیکی و راحتی نیاز بیمار را بر طرف کند بلکه باید احساس اعتماد به نفس برای غلبه بر ترس و نگرانی به بیمار بدهد.
به جهت اضطرار کمک پزشکی برای بیماران این بخش باید به این موضوع توجه داشت که این محیط از لحاظ ظاهری نیز آرام و اطمینان بخش باشد. افزون بر این سرویس بهداشتی به تعداد کافی برای زنان........................................
این بخش به وسیله اتاق آماده سازی و سرپرستار که ناظر کلیه عملیات است پشتیبانی می شود. بنابراین بهتر است این فضا با یک پارتیشن شیشه ای که جداسازی صوتی را ممکن می سازد از اتاق های پشت خود جدا شود. نیازهای پرسنل شامل سرویسهای بهداشتی،کمدها و اقامتگاه برای............................
بستری موقت زنان و مردان
بیماران در فضای پیرامون ایستگاه پرستاری مورد مراقبت قرار می گیرند. اتاق های تحت نظر باید کاملاً از ایستگاه پرستاری دیده شده و ازهمدیگر به وسیله پرده جدا شوند و دارای تجهیزات تشخیص و مراقبت اولیه باشند.در این فضا باید یک سینک و اسکراب با عنایت به امکان پخش عفونت و لیز شدن زمین پیش بینی کرد.
تخمین تعداد تختهای مراقبت، بستگی به تجربه آن بیمارستان بخصوص دارد. در صورتی که تجربه ای در این زمینه نباشد میتوان از این قانون.............................
اتاق پزشک کشیک ..........................
سیرکولاسیون بیمار اورژانسی....................
بررسی استانداردها ...................
اتاق های درمان .............................
اتاق های عمل کوچک ..........................
اتاق غیر پاکیزه ............................
تجزیه تحلیل 4 نمونه ای موردی بیمارستان ...............................................
دانلود تجزیه تحلیل بخش اورژانس,تجزیه تحلیل و بررسی نمونه موردی بیمارستان,بخش اورژانس,اورژانس, نمونه موردی بیمارستان,بیمارستان
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 28
بررسی سیستم اندازهگیری عملکرد در بیمارستان فیروزگر شهر تهران- 1382
Performance Measurement System Survey in Phiroozgar Hospital In Tehran-1382
چکیده
مقدمه: صاحبان بیمارستانها برای اینکه بتوانند عملکرد خود را در سطح مطلوب حفظ نموده و بقای خود را تضمین نمایند، باید بتوانند تصمیمات آگاهانه اتخاذ نمایند، لذا ملزم به رعایت اصولی از جمله ارزیابی و اندازهگیری عملکرد و دریافت آگاهی از وضعیت بیمارستانهای تحت مدیریت خود میباشند. لیکن بدلیل عدم بررسی دقیق روشهای اصلی مورد استفاده برای اندازهگیری عملکرد در حیطه بیمارستانها انجام پژوهش بیشتر در این زمینه ضروری مینماید و در پژوهش حاضر به بررسی سیستم اندازهگیری عملکرد در بیمارستان (مرکز آموزشی درمانی) فیروزگر تهران در سال 1382 پرداخته شده است.
روشپژوهش: این پژوهش بصورت مقطعی انجام گرفته است. جامعه این پژوهش، مرکز آموزشی درمانی (بیمارستان) عمومی فیروزگر تهران وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران بوده است. بدین منظور، پس از مطالعه کتابخانهای و جمعآوری اطلاعات اولیه و طبقه بندی آنها بر اساس اهداف پژوهش، " ملزومات سیستم اندازهگیری عملکرد" در نه بخش توسط پرسشنامه و "ویژگیهای سیستم اندازهگیری عملکرد" در 6 بخش توسط چکلیست ارزیابی گردید. پس از تایید اعتبار پرسشنامه با استفاده از نظرات اساتید و متخصصین امر و ثبات آن به روش آزمون باز آزمون در مجموع 38 پرسشنامه تکمیل گردید و داده های بدست آمده بهمراه چکلیست تکمیل شده به روش مصاحبه، مشاهده و مطالعه اسناد و مدارک پس از ورود اطلاعات در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و بر اساس یافتههای پژوهش و مقایسه آن با وضعیت اندازهگیری عملکرد در سیستم بهداشتی درمانی کشورهای کانادا، انگلستان و نیوزیلند، الگوئی برای سیستم اندازهگیری عملکرد بیمارستان فیروزگر پیشنهاد گردید.
یافتهها: یافتههای پژوهش در 21 جدول ارائه گردیده است. یافتههای مربوط به ملزومات اندازهگیری عملکرد نشان داد که سیستم ارتباطات دارای بهترین وضعیت با امتیاز 59(82%) و وضعیت فرایندهای کلیدی و سیستم پرداخت بترتیب با کسب امتیاز 43(60%) و 45(62%) دارای ضعیفترین وضعیت بودهاند. و در زمینه ویژگیهای سیستم اندازهگیری عملکرد از مجموع 70 آیتم نامبرده شده28 مورد (40%) در بیمارستان فیروزگر وجود داشته است.
نتیجهگیری: بر اساس نقاط ضعف وضعیت موجود اندازهگیری عملکرد در بیمارستان فیروزگر، الگوئی پیشنهاد گردیده است که کاربرد و اجرای آن به حل مشکل سیستم اندازهگیری عملکرد کمک نموده و با فراهم سازی اطلاعات جامع از همه بخشهای بیمارستان، در نهایت موجبات بهبود عملکرد بیمارستان را ایجاد خواهد نمود.
کلید واژهها: اندازهگیری عملکرد، بیمارستان، اندازهگیری، عملکرد، سیستم.
Performance Measurement System Survey in Phiroozgar Hospital In Tehran-1382
Abstract
Introduction: Hospital's owners should make wise decisions for maintaining their performance in desired level and surviving; therefore, they are needed to evaluate and measure their performance and get information about their hospitals, but main methods of performance measuring in hospitals precisely; therefore, researching is needed in this context. This researching is done to review performance measurement system in Firoozgar Hospital in 1382.
Research Methodology: The research was done cross sectional. After searching the subject in books and articled and also internet, the researcher divided the performance measurement system into two parts: the requirements performance measurement system, and the characteristics performance measurement system. In order to measure the aforementioned factors a questionnaire and a checklist were prepared and distributed among 38 staff from different wards of hospital. It was done after determining their validity and reliability. Finally, according to the collected information, a framework for performance measurement system was proposed.
Finding: The finding of the research are presented in 21 table. According to checklist which 40% (28items out of 70) of total items related to the characteristics and of performance measurement system was available. According to the questionnaire, communication system whit score 59(82%) is in the best position and the key processes whit score 43(60%) and payment system whit score 45(62%) have been in the weakest position.
Conclusion: According to the weakest point of the existing condition of the performance measurement in the Firoozgar Hospital, there is recommended a plan that by utilizing it we will help the problem solving performance measurement system and through providing comprehensive information about finally, it will lead to improvement in hospital performance.
Keywords: performance measurement, hospital, performance, measurement, system.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن .doc :
بیمارستان های اعصاب و روان
1- بخش های بستری: بیماران باردار و پس از زایمان، نوزادان، بخش مراقبت های ویژه نوزادان(N-ICU)، داخلی(روماتولوژی)، توانبخشی، اعصاب و روان بزرگسالان و فوق تخصصی اعصاب و روان کودکان.
2-درمانگاهها: مراقبت های قبل از زایمان، روماتولوژی، توانبخشی، درمانگاه روزانه اعصاب و روان (Daily Hospital)، درمانگاه اطفال.
3-خدمات درمانی: اتفاقات زنان و زایمان، اتاق عمل، اتاق درد، رادیو لوژی، آزمایشگاه، داروخانه، فیزیو تراپی، مامو گرافی، سو نو گرافی عمومی وزنان، واحدE.R.C.P(اندوسکوپی و عکسبرداری مجاری صفراوی و پانکراس و در آوردن سنگهای مجاری صفراوی و گذاشتن استنت). انجام آزمایش B HCG(تست سریع حاملگی از طریق خون)، تست بررسی همو گلوبین جنینی در خون مادران RHمنفی(KHB-Test)، انجام آزمایشات سیتو لوژی و پاتولوژی، آزمایش GBS(تست تشخیص میکروب در واژن) در خانم های باردار، آزمایشات خاص رو ماتولوژی از قبیل ANA، DNA ds و...، تست NST(نوار قلب جنین)،OCT(تست قلب جنین) و ECG(نوار قلب)، انجام EMG(تست نوار عصب)،ECT (انجام شوک عصبی با بیهوشی جهت درمان بیماران اعصاب و روان)، تست ABG(آزمایش گازهای خون)،
براساس تحقیقات انجام شده منشاء ۷۵درصد بیماریهای اعصاب و روان ، مشکلات اجتماعی است.
که ۲۵درصد دیگر ناشی از مسایل و مشکلات خانوادگی است.
بیماریهای اعصاب و روان در بین زنان شایع تر است و نسبت بروز این بیماری در بین زنان حدود ۱۲تا ۲۵درصد و مردان شش تا ۱۰درصد است.
تئاتردرمانی
تئاتردرمانی به شکل عملی و نظام یافته، از اواسط دههی بیست و اوایل دههی سی در جهان، مورد بهرهبرداری واقع شد. به خصوص درنیمهی دوم قرن بیستم در غرب، رشد فراوانی پیدا کرد. ژاکوب لویی مورسنو، روانپزشک آمریکایی، نقش مهمی در انسجام اصول تئاتردرمانی داشت و به خصوص کتابی که در سال 1947 با عنوان «تئاتر خودجوش یا « ارتجالی»نوشت، اساس و شیوهی تئاتردرمانی را تعریف و تبیین میکرد.
مورنو، بنیانگذار تئاتردرمانی عملی، تئاتر درمانی و روان تماشا را شرح زیباییشناسانهی آزادی تعریف میکند. شیوهای که انسان میتواند به گونهای آزاد و بدون ترس از خطا، خویشتن و توانایی هایش را تجربه کند. تئاتر درمانی و روان تماشا، کارکردهای متفاوت تئاتر در زمینهی شفابخشی روحی فرد و یا پرورش خلاقیتهای وی میباشد. دراماتراپی یا تئاتردرمانی، بهرهگیری از جنبههای دراماتیک و زیبایی شناختی هنر نمایش، جهت تأثیر گذاری بر شخصیت فرد است. این عمل میتواند با بازی نقش صورت بگیرد، در عین حال روانتماشا یا سایکودراما، استفاده از امکانات مشترک علم روانشناسی و هنر تئاتر، جهت حذف رفتار نادرست و یا اصلاح آن است، که اصولاً بر مبنای بداهه پردازی و عمل پیش می رود. بنابراین، روانتماشا یا سایکودراما، با آمیزهای از هنر تئاتر و روان شناسی در مطب پزشک، جهت شناخت و اصلاح رفتار فرد مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع روانتماشا، مقولهای هنری نبوده و تنها فنونی در آن موجود است که روان درمانگر به یاری آنها، فرد را از مرحلهی تخیلات، وارد مرحلهی عمل و رفتار میکند و با استفاده از بازیهای خاص نمایشی، او را در مواجههی مستقیم با مشکلش قرار میدهد تا در همان مطب پزشک، به یاری « منهای یاور » یا “Auxiliary egos” در عمل شیوه ای برای حل مشکلش پیدا کند. در واقع سایکودراما، بر اساس خاصیت شفابخشی حاصل از ادغام بازی و عمل بداهه میباشد.
لیکن در دراماتراپی عملاً بداهه سازی وجود ندارد و آن موقعیت که بیمار در آن قرار گرفته، گوشهای از زندگی و شخصیت واقعی وی میباشد که گوشههایی از زندگی ناپیدای شخص را آشکار میکند و مراحل مختلف رشد شخصیت را از طریق بازیهای دراماتیک امکانپذیر میسازد و در واقع دراماتراپی حالتی است که آن روی سکّهی زندگی فرد را نشان میدهد. گریز از بیرون به درون شخص وکنکاش در احساسات روحی وی از قبیل ترسها، هیجانات و آنچه که شخص در حالت عادی قادر به بروز آن نیست. لذا اصولاً نمایشنامهها نمیتوانند در قالب کار سایکودرام قرار گیرند. زیرا چنان که ذکر شد، سایکودراما بر اساس بداهه و تخیل پیش میرود اما در تئاتر درمانی یا دراماتراپی، کاربردهایی را از لحاظ شخصیت پردازی و یا روان شناسی شخصیت دارا هستند.
نکتهی دیگر آن است که تئاتردرمانی با آن تئاتر که بر روی سن اجرا میشود (تئاتر هنری) تمایزاتی را داراست:
تئاتردرمانی، با جنبههای کاربردی هنر تئاتر درگیر بوده و بیشتر ساختار درمانی آن را مد نظر دارد. ساختار درمانی که دراماتراپ از آنها درجهت رشد خلّاقیت و پیدایش الگوهای رفتاری مناسب بیمار بهره میجوید . تئاتر درمانی و نمایش روانی عمدتاً در حیطهی اختلالات عاطفی و بیماران نوراتیک کاربرد دارد، و بیماران سایکوتیک « روان پریش»که از هذیان و توهم رنج میبرند، معمولاً به شیوههای سایکودرام پاسخ نمیدهند. از سوی دیگر، سایکودرام برای عقب ماندگان ذهنی و افرادی که بهرهی هوشی کمتری دارند نیز وجود دارد. اما اصولاً این نوع روشها برای بیمارانی با هوش متوسط به بالا، بهتر جواب میدهد و از آن جا که سایکودراما و دراماتراپی فراهم نمودن شرایطی دلخواه و امن برای زندگی است، بیمار با بالا بردن ضریب اطمینان خویش و تقویت قدرت بداهه و خلّاقیت به بروز احساسات فروخفتهی خود میپردازد فلذا از این دو روش درمانی نه تنها برای درمان بیماران روانی و یا کسانی که دارای اختلالات رفتاری هستند استفاده میگردد که قابلیتهای زیادی را در حیطهی آموزشی، تبلیغاتی و جامعه پذیری و نفوذ اجتماعی داشته و در سراسر جهان از آن در برخورد با بزهکاران، معتادان و … و آموزش و تربیت آنها به کار میرود، زیرا چنان که ذکر شد، از آنجا که شخص موقعیتی را در پیش روی خود می بیند که قادر است تمایلات درونی خویش را به نحو فعال و بدون واهمه بروز دهد، به تدریج موانع حسی و سرکوب های عاطفی وی کنار رفته و بیمار میتواند گام مؤثّری راجهت شناخت خود و مشکلاتش بردارد و این گونه بود که ابتدا در بیمارستانها تحت نظر رواندرمانگر، بیماران فعالیتهای خاصّی را انجام میدادند که به تدریج این اعمال شکل نمایشی به خود گرفتند.
لیکن در زمان کنونی، جایگاه ویژهای در مطبهای روانشناسان برای تئاتردرمانی یا روانتماشا وجود ندارد اما سرچشمهها و ریشههایی از آن در داستان عطّار در کتب الهی نامه و مصیبت نامهی وی موجود است که با اجبار شخصیتها با عمل و بیان خویشتن، اصول اوّلیّهی تئاتر را اجرا میکند. در قصههای مثنوی معنوی، هزارویکشب، مخزنالاسرار نظامی و پنجگنج نیز ما با تکنیکهایی مبتنی بر شفابخشی نمایشی، به وفور مواجه میشویم. در غرب نیز نمایشنامههای زیادی به گونهای ناخودآگاه در این زمینهها نوشته شده اند که میتوان از آثار تنسی ویلیامز، ادوارد آلبی، آرنولد وسکر و ... و همچنین نمایشنامههای تراژیک شکسپیر از قبیل هملت، اتللو و مکبث نام برد که با موشکافی خاص در حیطهی روان انسان عمل نموده و ناخودآگاه جمعی را تحت تأثیر قرار می دهند.
فقط برای بیماران روحی و ورانی مؤثر است یا تأثیری در درمان بیماریهای جسمی هم دارد؟
تئاتردرمانی روی بیماریهای جسمی تأثیر مستقیم ندارد، مگر بیماریهایی که ریشه روان- تنی یا ریشه تمارض داشته باشند. یعنی فرد به دلیل مشکلات و مسائل روحی و روانیاش خود را بیمار نشان دهد. سایکو دراما (نمایشروانی) یا تئاتردرمانی مستقیماً روی روان انسان تأثیر میگذارد و در یک محیط امن و دربسته امکان تمرین زندگی را فراهم میآورد تا بیماران موقعیتهایی را تجربه کنند که در زندگی واقعی نمیتوانند آن را به دست بیاورند؛ موقعیتهایی را تمرین میکنند و عواقبش را هم میبینند. عواقبی که در محیط این تئاتردرمانی خیلی وحشتناک نیست، اما اگر این عواقب در بیرون اتفاق بیفتد ممکن است برای شخص خیلی گران تمام شود. مثلاً آدمی که دچار
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:125
فصل اول
مقدمه و معرفی طرح
مقدمه و معرفی طرح (بیان مسئله، اهمیت و ضرورت اجرای طرح، اهداف پژوهش)
درمانهای عضوی یا زیست شناختی عمده در روان پزشکی شامل، دارو درمانی،ECT، نور درمانی، محرومیت از خواب، جراحی روانی است.
با این که هنوز دانش سایکوفارماکوتراپی به خصوص در دهه گذشته گسترش چشمگیری داشته است ولی دارو درمانی، معمولاً به تنهایی کافی نیست . درمان با صرع الکتریکی یکی از مؤثرترین و ناشناخته ترین درمانهای روان پزشکی است . در مورد تاریخچه استفاده از این روش باید گفت: قسمت اعظم سابقه ECT مربوط به سال 1934 است. بیش از آن که تشنج توسط برق انجام شود به مدت 4 سال از تشنجهای ناشی از پنتیلن تتروازول به عنوان درمان استفاده میکردند.
اوگوسولتی ولوچیوبینی، بر اساس کارهای فون مدونا نخستین درمان با صرع الکتریکی را در آوریل 1936 در روم به کار بردند. در ابتدا به این درمان، با شوک الکتریکی، اطلاق میشد، اما بعد آن را تحت عنوان درمان با صرع الکتریکی شناختند، و از آن تا حال ECT عنوان یکی از سالمترین و مؤثرترین درمان بیماران روان پزشکی استفاده میشود.
امروزه روش ECT و مداخلات بیهوشی آن چنان به دقت اصلاح شده است که دیگر درمانی بی خطر و مؤثر برای بیماران دچار اختلال افسردگی ماژور، حملات شیدایی، اسکیزوفرنیا، و سایر اختلالات وخیم روانی تلقی میشود. ولی برخلاف درمانهای دارویی تغییرات زیستی-عصبی القا شده بر اثر صرع درمانی که لازمه موفقیت آن هستند هنوز مشخص نشده است. خیلی از پژوهشگران اعتقاد بر آن دارند که از ECT در درمان بیماران بسیار کم استفاده میشود و دلیل اصلی این امر باور غلط در مورد ECT دانستند، که محرکشان لااقل تا حدی اطلاعات غلط و مقالاتی است که از رسانه های غیرتخصصی وسیعاً به مردم منتقل میشود.
از آن جا که ECT مستلزم استفاده از برق و تولید تشنج است. بسیاری از عوام، بیماران، و خانواده های بیماران، ترس ناموجهی از آن دارند، چه در مطبوعات حرفه ای و چه در مطبوعات غیرتخصصی گزارشهای غلط بسیاری دیده میشود، که مدعی ایجاد صدمه دائم مغزی در نتیجه ECT شده است . با این که اکثر آن گزارشات را رد کردند، شبح صدمه مغزشی ناشی از ECT هنوز بر ذهنها سنگینی میکند.
پیشنهاد ECT به بیماران مثل توصیه هر درمان دیگری باید بر اساس دو نکته صورت گیرد: 1- نکات درمانی مربوط به بیمار 2- مسئله نسبت خطر به منفعت. گرچه ECT در قیاس دارهای روان پزشکی مؤثرتر بوده و اثر سریع تری نیز دارد به طور معمول داروی اول نیست. ولی در مواردی که بیماران به درمان دارویی پاسخ مناسب نمیدهند، بیماران با افسردگی سایکوتیک، بیماران که عوارض دارویی را نمیتوانند تحمل کنند، و بیمارانی که دارای علایم حاد همراه با علایم خودکشی، و دیگر کشی و … هستند، استفاده میشود. تأثیر درمانی ECT در مانیا، اسکیزوفرنیا، پارکینسون، سندروم نورولپتیک بدخیم، وسواس مقاوم به درمان نیز ثابت شده است. ECT در دوران بارداری روش درمانی سالمیاست، و در سایکوز حاد دوران بارداری ECT را با رعایت احتیاط لازم میتوان درمان اول تلقی کرد. ممنوعیت مطلق استفاده از ECT وجود ندارد. ولی معمولا در اختلال پزشکی که با بیهوشی عمومیمشکل ایجاد میکند، مثل افزایش فشار داخل مغزی، ضایعات داخل عروقی مغز، مشکلات قلبی، بهتر است اجتناب شود.