دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
نام محصول : پاورپوینت مسیر تولید آنتی ژن های سطح لنفوسیت
فرمت : PPT
تعداد اسلاید : 30
زبان : فارسی
سال گردآوری : 94
گوشه ای از مطالب محصول :
مجموعه پذیرنده های آنتی ژنی و ویژگی های بارز شده توسط لنفوسیت های B (تعداد آنتی ژنی که آنتی بادی به طور اختصاصی می تواند شناسایی کند) را گنجینه آنتی بادی Antibody repertoire ) ( یا گنجینه ایمونوگلوبین (Immunoglobulin repertoire) می گویند که در انسان حداقل 1011 تنوع می باشد.
ناحیه متغیر آنتی بادی از قطعات ژنی متعدد تشکیل شده که به آنها gene segments می گویند.
سه لوکوس مجزا زنجیره های سنگین Ig ، زنجیره سبک Igκ و زنجیره سبک Igλ را کد می نمایند که هرلوکوس بر روی یک کروموزوم مجزا قرار دارد.
قطعات ژنی زنجیره های سنگین Ig ، زنجیره سبک Igκ و زنجیره سبک Igλ در انسان به ترتیب بر روی کروموزوم 14، 2 و 22 قرار دارند و در موش قطعات ژنی زنجیره های سنگین Ig ، زنجیره سبک Igκ و زنجیره سبک Igλ در انسان به ترتیب بر روی کروموزوم 12، 6 و 16 قرار دارند.
اساسا ژن های Ig در تمام پستانداران به طور مشابهی سازمان یافته اند، اگرچه جایگاه های کروموزمی و تعداد و توالی قطعات ژنی مختلف در هر لوکوس دارند.
ژن هایی که پذیرنده های آنتی ژنی متنوع لنفوسیت های B (آنتی بادی های متنوع) را کد می کنند از طریق بازآرایی قطعات ژنی نواحی متغییر (variable[V]) با قطعات ژنی اتصالی (joining[J]) و یا نواحی تنوع (diversity[D]) در هر لنفوسیت های B بوجود می آیند.
ژن های سازنده آنتی بادی عبارتند از:
1- ژن های (variable or V gene segment) V
2- ژن های(Diversity) D
3- ژن های J (Joining)
4- ژن های C (Constant)
این فرآیند نوترکیبی سوماتیک DNA (somatic DNA recombination ) تخصصی را بازآرایی
(gene rearrangement)یا نوترکیبی V(D)J می نامند.
در انتهای /5 یا بالا دست هر یک از لوکوس های Ig یک دسته از قطعات ژنی به نام V (variable or V gene segment) قرار دارند که تعداد قطعات ژنی V در میان لوکوس های مختلف Ig و نیز در میان گونه های مختلف، تفاوت قابل توجهی دارند.
بعد از قطعات V از انتهای /3 ژن های V، در زنجیره سنگین آنتی بادی، چندین قطعه (Diversity) D وجود دارند.
در فواصل مختلفی از انتهای /3 ژن های V در لوکوس های Ig، چندین قطعه J (Joining) وجود دارند که به طور نزدیک با اگزون های ناحیه ثابت پایین دست ارتباط دارند.
همانند قطعات V، تعداد ژن های J و D نیز در لوکوس های مختلف Ig و گونه های مختلف متفاوت است.
هر لوکوس Ig در ناحیه بالادست یا /3 دارای تعداد ژن های ناحیه C (Constant) خاصی دارند. در انسان لوکوس زنجیره سبک Igκ یک ژن (Cκ) C منفرد دارد و لوکوس زنجیره سبک Igλ دارای چهار ژن (Cλ) C می باشد.
لوکوس زنجیره سنگین Ig، 9 ژن (CH) C دارد که پشت سر هم قرار گرفته اند و کد کننده نواحی C، 9 ایزوتایپ و زیر نوع مختلف Ig می باشند.
هر یک از ژن های Cκ و Cλ متشکل از یک اگزون منفرد هستند که کل ناحیه C زنجیره های سبک را کد می کند. برعکس هر ژن CH از 5 یا 6 اگزون تشکیل شده است. 3 یا 4 اگزون هر کدام کد کننده دومن CH از زنجیره سنگین Ig می باشند و 2 اگزون کوچکتر، انتهای کربوکسی شکل غشایی هر زنجیره سنگین را که شامل دومین های غشاء گذر و سیتوپلاسمی زنجیره های سنگین می باشد را کد می کنند.