پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی
گرایش روانشناسی بالینی
همراه با پرسش نامه
204 صفحه
چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان های فراشناختی فردی در افزایش عزت نفس و کاهش پرخاشگری نوجوانان بزه کار بود. بدین منظور، 40 نفر از نوجوانان بزه کار مراکز اصلاح و تربیت شهر تهران با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی نظامدار در دو گروه تصادفی (گروه درمان فراشناختی و گروهِ کنترل) با حجم مساوی (20 نفر) قرار گرفتند. با بهره گیری از آزمونهای عزت نفس کوپر اسمیت و پرخاشگری باس و پری و مصاحبة سازمان یافته، توسط روان شناس بالینی، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام یافته روی دادهها نشان داد: الف) درمان فراشناختی در کاهش پرخاشگری فیزیکی و کلامی نوجوانان اثر بخش بوده است. ب) درمان فراشناختی بر افزایش عزت نفس اجتماعی و خانوادگی نوجوانان اثر بخش بود. ج) میزان اثر بخشی درمان فراشناختی در کاهش پرخاشگری در مقایسه با افزایش عزت نفس، بیشتر بوده است. این مداخلهها با جایگزین کردن الگوهای سازگاری رفتاری و شناختی در فرد، به وی امکان میدهد که از خزانة رفتاری گسترده تر و مناسبتر در مواجهه با موقعیت برخوردار باشد و در واکنش به مسائل با برنامه ریزی و آینده نگری عمل کند. بنابراین، با استفاده از مداخلات روان شناختی به ویژه مداخلات فردی می توان عزت نفس نوجوانان بزه کار را افزایش داده و از میزان پرخاشگری آنان کاست.
واژه های کلیدی: مداخله فرا شناختی، عزت نفس، پرخاشگری، بزه کار، نوجوان
بررسی اثر درمان فراشناختی در افزایش عزت نفس و کاهش پرخاشگری نوجوانان بزه کار