پایان نامه کارشناسی ارشد الهیات
گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی
107 صفحه
چکیده:
واژه رشوه دارای معانی متعدد و عام می باشد، و شامل همه ابواب از جمله باب قضا می شود، و از لحاظ معنای لغوی نمی توان آن را به باب خاصی محدود کرد. اگر آن را فعل راشی بدانیم، یا موضوع آن به حساب آوریم، در همه ابواب جاری است .رشوه،چیزی است که برای از بین بردن حق یا اثبات باطل داده می شود، که اختصاص به باب قضا ندارد . اکثر فقیهان اسلامی به حرمت رشوه اجماع دارند، و در حقوق رشوه دادن مالی است به مأمور رسمی یا غیر رسمی دولتی یا بلدی به منظور انجام کاری از کارهای اداری یا قضایی ولو اینکه آن کار مربوط به شغل گیرنده مال نباشد.
در رشوه چهار عنصر دخالت دارند: راشی، مرتشی، رائش و مال الرشوه.
در قانون مجازات اسلامی، بحث از رشوه در مواد 588 تا 594 در مبحث دوم، از مباحث مربوط به تعزیرات و مجازاتهای بازدارنده و احکام آن آمده است.
واژه های کلیدی : رشوه، راشی، رشا، رایش، ارتشا
بررسی تطبیقی رشوه در فقه امامیه و حقوق ایران و قانون مجازات اسلامی
