دانش عصب شناسی یا نوروساینس (به انگلیسی: Neuroscience) دانش مطالعهٔ سامانه عصبی است. به طور سنتی دانش عصب شناسی یکی از شاخههای پزشکی و زیستشناسیمیباشد. به هر رو این دانش اکنون یک دانش میان رشتهای است و در واقع با دیگر رشتههای دانش مانند شیمی، رایانه، مهندسی، زبانشناسی، ریاضی؛ پزشکی، روانشناسی، فیزیک و فلسفههمکاری دارد.
پرسشهایی مانند:
مغز چیست و چگونه کار میکند؟
چرا مردم احساسات دارند؟
در حین بروز احساسات، چه تغییراتی در مغز رخ میدهد؟
علتهای ریشهای اختلالهای روانی و عصبی چیست و ...
دانش عصب شناسی به این سوالات و بسیار بیشتر از این و با توجه به دستاوردهای علمی که تا این زمان به دست آمده پاسخ می دهد.
دانش عصب شناسی کوششی برای شناخت و درک دستگاه عصبی، شامل مغز، نخاع و سلولهای حسی یا نرونها در سراسر بدن است. این دانش، میدان کمابیش نوینی است که به رشد، ساختار، شیمی، عملکرد و آسیبشناسی دستگاه عصبی میپردازد.
پژوهشها در زمینه کارکرد عصبی، پیشینه بلندی داشته و بسیاری بنیانگذار این علم را ابن هیثم میدانند. وی در کتاب المناظر، توصیف بسیار دقیقی از مسیر بینایی انسان و نحوه عملکرد آن آورده است.
در قرن ۱۸ نیز فریتسچ و هیتزیک گزارش کردند که تحریک الکتریکی نواحی خاصی از قشر مغز حیوانات باعث حرکت میگردد. بروکا و ورنیکه نیز پزشکانی بودند که در مطالعات مجزای خود از طریق کالبد شکافی نشان دادند که آسیب به نواحی خاصی از مغز، با نقایص و آسیبهای زبانی همراه است.
در همان زمان هوجلینگز جکسون اظهار داشت که در کارکردهای پیچیدهای نظیر درک، زبان و کارهای اجرایی، نواحی مختلفی از مغز درگیر است (لاندی-اکمن، ۲۰۰۲)
بیماران سکته مغزی، یکی از مهمترین منابع دانش در علوم اعصاب بوده و هستند، چرا که با بروز آسیب در قسمتی از مغز، بخشهایی از عملکردهای آن تحت تأثیر قرار گرفته و این فرصت را به محققین داده است تا به ارتباط بین عملکردهای مختلف مغز و مناطق مختلف آن پی ببرند.
پاورپوینت کامل و جامع درباره فیزیولوژی علم اعصاب در 156 اسلاید