ادبیات عامیانه شامل انواع مختلفی از جمله شعرها، قصه ها، و ضرب المثلها، یکی از منابع مهم آگاهی تاریخی و اجتماعی بشر است که در قالبهای گوناگون، و به صورت منظوم و منثور شکل میگیرد. ادبیات عامّه یکی از راه هایی است که ملل مختلف در هر سرزمینی برای حفظ و نگهداری فرهنگ، آداب و رسوم، آیینها و اعتقادات خود در پیش می گیرند.
فرهنگ عامه و از جمله داستانها و مثل‌های عامیانه گنجینه هایی هستند که بعد از تأویل و لایه شکنی نمادین، میتوانند ما را به تاریخ روشنی از گذشتهی سیاسی، جغرافیایی، و فرهنگی یک ملت رهنمون سازند. ناخودآگاه جمعی ملّتها سازندهی این داستانها هستند و سینههای صاف و بیغش تودهی مردم جایگاه و روایتگاه این گونه داستانهاست.
عواملی چون گذشت زمان، تحول فرهنگها، اعمال سلیقه، نفوذ اغراض و اهداف و دخالت تعصبات اعتقادی و قومی و مسائلی از این دست، مهمترین عوامل دگرگونی اخبار و داستانها در فرهنگ شفاهی است؛ بنابراین حفظ آنها از طریق مکتوب کردنشان امری ضروری به نظر میرسد؛ چرا که دیر جنبیدن ممکن است عواقب جبران ناپذیری برجای بگذارد.
نگارنده بنا به دغدغه ای که در حفظ داستانهای عامیانه داشته و این که کُردان زاگرس نشین راوی و حافظ بسیاری از این داستانها هستند و خود نیز از میان این مردم بالیده، بر آن شدم تا به قدر وسع، شماری از این داستانهای عامیانه مردم ایلام را جمعآوری نمایم و زحمات بسیاری را در این راه بر خود هموار کرده است.
این پایان نامه در پنج فصل: کلیات، تعاریف، پیشینه تاریخی و جغرافیایی و فرهنگ استان ایلام، و داستانها تنظیم شده است.
کلیدواژه ها: فرهنگ، ادبیات شفاهی، داستانهای عامیانه، عناصر داستانی، ایلام.
گردآوری و طبقه بندی قصه های عامیانه ایلام و روستاهای تابعه -243 صفحه -1390 -