دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
TDE (DDD)
با نام تجارتی روتان یا تتراکلرواتان است.
از مهمترین آنالوگهای د.د.ت است که در گذشته برای کنترل انواع مختلفی از آفات مورد استفاده قرار گرفته است. این سم از احیاء د.د.ت بدست می‌اید. د.د.د برای مهره‌داران کم خطر بوده و سمیت آن حدود 0.2 تا 0.1 د.د.ت می‌باشد. برای موش صحرائی میلی‌گرم بر کیلوگرم 3400=LD50می‌باشد. در حالیکه LD50د.د.ت برای موش صحرایی از طریق گوارشی برابر 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن است. این سم روی غدد فوق کلیوی پستانداران فوق‌العاده اثرات ناگواری دارد.
به طور کلی در سموم کلره هر اندازه تعداد اتمهای کلر کمتر شود و جای آنها را گروههای هیدرواکسی یا متیل بگیرد سمیت آن کاهش می‌یابد.
اتریمفوس Etrimfos
این سم دارای اسامی اکامت، ساتیسفار است.
این سم با فرمول مولکولی: C10H17N2O4PS دارای نقطه ذوب 33.5 درجه سانتیگراد و فشار بخار 5ـ10*6.5 میلی‌بار در دمای 20 درجه سانتیگراد است. فرم خالص این سم به صورت روغنی بی‌رنگ است. اتریمفوس در برابر نور نسبتاً پایدار است. این سم را نباید در انباری که دمای آن کمتر از 10ـ و بیش از 25 درجه سانتیگراد است، نگهداری کرد. در اکثر حلالهای آلی نظیر استون، استونیتریل، کلروفرم، اتانول و هگزان به خوبی حل می‌گردد.
این حشره‌کش در سال 1975 توسط کناتی و رئیستر تهیه و به وسیله شرکت ساندوز و آی. سی. آی. ساخته و به بازار عرضه شد. طیف وسیعی از حشرات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این سم به صورت امولسیون 25 تا 50 درصد، گرانول 5 درصد در بازار موجود است. خاصیت آفت‌کشی خود را به مدت 7 تا 14 روز حفظ میکند. در بدن جانوران و گیاهان تجزیه می‌شود. 1800ـ1600=LD50 میلی‌گرم بر کیلوگرم از راه دهان و 2000 میلی‌گرم بر کیلوگرم از طریق پوست برای موش صحرایی است. امروزه از این سم که فرموله شرکت ICI انگلستان است به مقدار 1 تا 1.5 لیتر در هکتار برای کنترل آفات مختلف از جمله سرخرطومی برگ یونجه، لارو مگس، پسیل، لیسه‌های درختان میوه و بید استفاده می‌شود. مقدار باقیمانده مجاز آن در موقع برداشت محصول کمتر از 0.4 میلی‌گرم بر کیلوگرم محصول است.
متابولیسم: هیدرولیز شده و به 6 اتوکسی ـ 2 اتیل ـ 4 هیدروکسی پریدین تبدیل می‌شود.
اتیون Ethion
همچنین دارای نامهای تجارتی اتانوکس، اتیول و همیموکس است.
این سم با فرمول مولکولی: C9H22O4P2S4، جرم مولکولی 384.48 دلتن، نقطه ذوب آن در دمای 12 تا 15، نقطه جوش 165 درجه سانتیگراد در 0.4 میلی‌بار است. این سم توسط شرکت رون پولن در سال 1956 ساخته و به بازار عرضه شده است. اتیون ترکیبی با خاصیت حشره‌کشی و کنه‌کشی است. خاصیت حشره‌کشی آن وقتی با روغن مخلوط گردد تقویت می‌شود. این آفت‌کش روی تخم حشرات و شپشکهای نباتی مؤثر است در بازار به صورت امولسیون 47 درصد وجود دارد. برای کنترل سپردارها و شپشکهای نباتی درختان میوه و مرکبات از محلول 5/1 تا 2 در هزار استفاده می‌گردد. این ترکیب روی برخی از واریته‌های سیب گیاهسوزی ایجاد میکند. سایر فرمولاسیون آن پودر وتابل 0.25، امولسیون 40% و گرانول 5 تا 10 درصد می‌باشد.
اندرین Endrine
این سم همچنین دارای نامهای تجارتی اندرکس و هگزادرین است.
با فرمول مولکولی: C12H8Cl6O توسط شرکت شل ساخته و به بازار عرضه شده است و فشار بخار آن در دمای 25 درجه سانتیگراد 7ـ10*2.6 میلی‌بار می‌باشد. این سم ایزومر دیلدرین بوده و از نظر فرمول شیمیایی شبیه دیلدرین می‌باشد. کلیه خواص دیلدرین و آلدرین را دربر دارد. اندرین صنعتی به صورت پودر خرمایی رنگی می‌باشد ولی فرم خالص آن به شکل کریستالهای سفید رنگی است که نقطه ذوب آن 200 درجه سانتیگراد می‌باشد. از نظر شیمیایی بسیار شبیه دی الدرین بوده اما به سادگی در گرما و نور تجزیه می‌شود. اندرین ترکیبی بسیار سمی است. LD50 حاد دهانی اندرین خالص برای موش صحرایی 11=LD50 میلی‌گرم بر کیلوگرم است. از این سم برای کنترل آفات پنبه مانند کرم قوزه و خاردار (از امولسیون 20 درصد به میزان 4ـ3 لیتر در هکتار) استفاده می‌شد. در حال حاضر این سم تولید و مصرف نمی‌شود. اندرین یکی از سمومی است که طغیان کنه‌های گیاهخوار را سبب شده است.
متابولیسم: در پستانداران و حشرات به متابولیتهای آبدوست تبدیل می‌شود.
اندوسولفان Endosulfane
این سم با نامهای تجارتی بنزواپین، تیودان، بوسایت، سیکلودان، مالیکس، تیمول و تیونکس است.
این سم دارای خاصیت حشره‌کشی و کنه‌کشی است.
اندوسولفان مخلوطی از دو ایزومر آلفا و بتا می‌باشد. این سم در سال 1956 توسط شرکت ولسی کول و هوخست ساخته و به بازار عرضه شده است. اندوسولفان در آب نامحلول بوده ولی در اکثر حلالهای آلی به خوبی حل می‌شود. دارای جرم مولکولی 406.96 بوده و فرمول مولکولی آن C9H9Cl6O3S است. این سم در حالت خالص به شکل کریستالهای سفید رنگی است که در اکثر حلالهای آلی به خوبی حل می‌شود. فشار بخار 2ـ10*1.2 میلی‌بار در دمای 70 درجه سانتیگراد، نقطه ذوب آلفا آندوسولفان 109 درجه سانتیگراد و نقطه جوش در فشار 0.9 میلی‌بار 106 درجه سانتیگراد است. دارای خاصیت حشره‌کشی نسبتاً مطلوبی می‌باشد. برای انسان و دام خطرناک است. 119ـ80=LD50 میلی‌گرم بر کیلوگرم برعکس دیگر سموم کلره خاصیت تجمعی در بدن موجودات زندن را ندارد. اندوسولفان فاقد خاصیت تبخیری بوده و در برابر نور کاملاً پایدار است. نسبت ایزومر آلفا به ایزومر بتا در فرآورده صنعتی به نسبت 124 است. از طریق پوست جذب می‌شود. اندوسولفان در محیطهای قلیایی و خنثی سریعاً هیدرولیز شده و به الکل اندوسولفان که دارای سمیت کمی برای انسان و دیگر جانورات است، تبدیل می‌شود. همچنین این ترکیب اکسید شده تبدیل به سولفات اندوسولفان که دارای سمیت کمی برای انسان و دیگر جانوران است، تبدیل می‌گردد. سولفات اندوسولفات به اندازه آلفا اندوسولفان برای حشرات سمی است. این فرآیند در شرایط طبیعی و در سطح گیاهان، در داخل خاک و آب به وقوع می‌پیوندد.
اندوسولفان در غلظتهای توصیه شده باعث گیاهسوزی نمی‌شود. همچنین از طریق برگها و ریشه وارد بافتهای گیاهی نمی‌گردد و بنابراین در آلودگیهای شدید خاک در بافتهای گیاهی تجمع پیدا نمی‌کند.
اندوسولفان حشره‌کش و کنه‌کش تماسی و گوارشی است و دارای سمیت بالایی برای حشرات را سته‌های سخت بالپوشان، لارو پروانه‌ها و کنه‌های گیاهخوار می‌باشد. دوام این سم در شرایط طبیعی مزرعه 15 روز است.
اندوسولفان سمیت کمی برای زنبور عسل و زنبورهای گرده‌افشان و کفشدوزکها دارد به همین لحاظ بکارگیری آن در IPM قابل توصیه است.
بای فنیترین Bifenthrine
این سم با نام تجارتی بریگاد و تالستار است.
فرمول مولکولی: C22H22CLF3O2، جرم مولکولی: 422.9 دلتن است. این سم در سال 1984 توسط کارخانه اف. ام. سی ساخته و به بازار عرضه شده است. شکل خالص این سم به صورت جامد است. نقطه ذوب 70.6ـ68 درجه سانتیگراد، فشار بخار 0.024 میلی پاسکال در (25 درجه سانتیگراد)، وزن مخصوص: 1.21 درجه 25 درجه سانتیگراد است.
پایداری ماده تکنیکال آن در 25 درجه سانتیگراد بیش از یکسال دوام دارد و در برابر نور معمولی نیمه عمر آن 255 روز است. نیمه عمر آن در خاک 65 تا 125 روز می‌باشد.
این سم روی بسیاری از حشرات مخصوصاً سخت بالپوشان، زنجرکها، سنها وب الپولکداران مؤثر است و برای مبارزه با شته‌ها دو بالان به میزان 100 گرم ماده خالص در هکتار مصف می‌شود.
این سم به بازار به صورت مایع امولسیون شونده 10 درصد محلول 8% و پودر و تابل 10% مخلوط آن به نسبت 40 گرم با 200 گرم کلوفن ترین به نام توران و مخلوط با آمیتراز به نام زیپاک عرضه شده است.
میزان کشندگی 50 درصد آن از راه دهان برای موش صحرائی 54.5 میلی‌گرم تکنیکال و از طریق پوست برای خرگوش بیش از 2000 میلی‌گرم بر کیلوگرم تعیین شده است. مقدار مجاز باقیمانده این سم در موقع مصرف با غذا برای سگها 1.5 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز است.
بروموپروپیلات Bromopropilate
این سم دارای نامهای تجارتی نئورون، آکارول است.
نام شیمیایی ایزوپروپیل ـ دی بروموبنزوکساید است. فرمول مولکولی: C17H16Br2O3، در سال 1966 توسط گراپ و همکاران و معرفی و به وسیله شرکت سیبا گایگی به بازار عرضه شد. نقطه ذوب آن 77 درجه سانتیگراد و فشار بخار 7ـ10*1.1 میلی‌بار در دمای 20 درجه سانتیگراد است.
ماده خالص آن پودر کرم رنگی با نقطه ذوب آن 72 درجه سانتیگراد است. در آب به میزان خیلی کم حل می‌شود اما در اکثر حلالهای آلی به خوبی حل می‌گردد. خاصیت تبخیر قابل توجهی دارد. نئورون وقتی در شرایط طبیعی ذخیره شود نسبتاً پایدار ولی در معرض مواد قلیایی و اسیدی به مواد غیر سمی تبدیل می‌شود. در خاک پایداری زیادی داشته و حرکت آن در لایه‌های خاک کم است. دوام و حرکت آن در خاک به خواص خاک بستگی دارد. نئورون بر روی گیاهان نسبتاً با ثبات بوده و باقیمانده آن حتی تا روز پس از سمپاشی نیز دیده می‌شود. تجزیه آن بسیار بطنی و کنداست. در غلظتهای توصیه شده گیاهسوزی ایجاد نمی‌کند.
کنه‌کشی تماسی با مقداری خاصیت نفوذی و تدخینی است. مدت اثر حفاظتی کنه‌کشی آن 10ـ8 هفته می‌باشد. این سم دارای اثر بسیار شدید اولیه (ضربه‌ای) بوده 99.4ـ84.5درصد کنه‌ها را از بین می‌برد. این ترکیب خاصیت تخم‌کشی و کنه‌کشی خوبی دارد. برای کنه‌های مقاوم به ترکیبات کلره و فسفره نیز مؤثر است. برای کنترل ایده‌آل کنه‌ها. باید سطح گیاهان در موقع سمپاشی کاملاً به این سم آغشته بود. این سم برای انسان و دیگر پستانداران سمیت کمی دارد. LD50 آن برای موش صحرایی 5000 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن می‌باشد.
بیوآلترین و ترانس آلترین (BSI(Bioalletrine) , ESA(Trans-alletrine
این سم با نامهای تجارتی اسبیول، اسبیوترین است.
فرمول مولکولی: C19H20O3، جرم مولکولی: 302.4 دلتن است. هاست و همکاران در سال 1967 آن را معرفی کرده‌اند و این سم در سال 1967 توسط کارخانه روسل اوکلاف ساخته شده و به بازار عرضه شده است.
فرم خالص آن به صورت مایع زرد رنگ است. نقطه جوش 167ـ165 درجه سانتیگراد، فشار بخار: 20 درجه سانتیگراد در 12 میلی پاسکال وزن خصوص آن 20 درجه سانتیگراد در 1.009 است.
این سم در معرض نور ماوراء بنفش قرار بگیرد تجزیه می‌شود. نوع دی ـ ترانس آن در دمای 65.6 درجه سانتیگراد شعله‌ور می‌شود.
عملاً در آب نامحلول بوده ولی در هگزان، زایلن و متانول به طور کامل می‌گردد.
طرز تأثیر: حشره‌کشی غیر سیستمیک، تماسی با اثر ضربه‌ای است که دوام زیادی ندارد.
کاربرد: برای مبارزه با حشرات خانگی مثل سوسریها، مگسها و پشه‌ها بکار می‌رود.
این سم به صورت تکنیکال، آئروسول و روغنی عرضه می‌شود. مخلوط با حشره‌کشهای دیگر نظیر پرمترین و رسیمترین نیز به فروش میرسد. کشندگی 50 درصد آن از راه دهان برای موش صحرائی 709 و از راه پوست برای خرگوش بیش از 3000 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن است. باقیمانده مجاز آن پس از دوره کارنس در یک دوره 90 روزه برای موش صحرائی 750 میلی‌گرم در کیلوگرم غذا اندازه‌گیری شده است.
پاراتیون Parathion
همچنین این سم دارای اسامی تجارتی تیوفوس، نایرون، فولیدال، فسفرنو، پوکس و پارافوس است.
به طور کلی اتیل پارتیون را پاراتیون می‌نامند.
