لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:10
بحثهاى مقدماتى درباره وحى
بحث درباره وحى،از این جهتحایز اهمیت است که پایه شناخت کلام خدابه شمار مىرود.قرآن که بیانگر سخن حق تعالى و حامل پیام آسمانى است،به وسیله وحى نازل شده است.وحى همان سروش غیبى است که از جانب ملکوتاعلى به جهان ماده فرود آمده است.
و انه لتنزیل رب العالمین نزل به الروح الامین على قلبک لتکون من المنذرین بلسانعربی مبین (1) .
ذلک مما اوحى الیک ربک من الحکمة (2) خداوند از زبان پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله چنین نقل مىکند: ...و اوحی الی هذا القرآنلانذرکم به و من بلغ (3) .
از این رو اساسىترین بحث در زمینه مسایل قرآنى بحث درباره وحى است،یعنى بحث درباره شناخت وحى،چگونگى برقرارى ارتباط بین ملا اعلى و مادهسفلى و این که آیا میان دو جهان ماده و ما فوق ماده،امکان برقرارى ارتباط هست؟
این گونه موضوعات در این زمینه مطرح است و پاسخ آنها راه را براى درکباورهاى قرآنى هم وار مىسازد.
وحى در لغت وحى در لغتبه معانى مختلفى آمده است از جمله:اشارت،کتابت،نوشته،رساله،پیام،سخن پوشیده،اعلام در خفا، شتاب و عجله و هر چه از کلام یا نوشته یاپیغام یا اشاره که به دیگرى به دور از توجه دیگران القا و تفهیم شود وحى گفتهمىشود، ناصر خسرو گوید:
«گفتارشان بدان و به گفتار کار کن×تا از خداى عز و جل وحیت آورند».
راغب اصفهانى گوید:«اصل الوحی الاشارة السریعة (4) ،وحى پیامى پنهانى است کهاشارت گونه و با سرعت انجام گیرد».ابو اسحاق نیز گفته است:«اصل الوحی فیاللغة کلها اعلام فی خفاء و لذلک سمی الالهام وحیا،اصل وحى در لغتبه معناىپیام پنهانى است،لذا الهام را،وحى نامیدهاند».هم چنین استسخن ابن برى:
«وحى الیه و اوحى:کلمه بکلام یخفیه من غیره و وحى و اوحى:اوما،وحى الیه:
پنهان از دیگران با او سخن گفت.وحى و اوحى:مطلب را با اشاره رسانید».شاعرنیز گوید:«فاوحت الینا و الانامل رسلها (5) ،بر ما پیام فرستاد در حالى که سرانگشتانش پیام رسان او بودند».دیگرى گوید:
«نظرت الیها نظرة فتحیرت دقائق فکری فی بدیع صفاتها فاوحى الیها الطرف انی احبها فاثر ذاک الوحی فی و جناتها
با نگاهى که بر وى افکندم فکر باریک بینم در صفات بدیع او در حیرت ماند،پس گوشه چشمم بدو پیام داد که دوستش دارم و آثار آن پیام،در گونههاى وىنمایان گردید».
وحى در قرآن
واژه وحى در قرآن به چهار معنا آمده است:
1- اشاره پنهانى:که همان معناى لغوى است.چنان که درباره زکریا علیه السلام در قرآن مىخوانیم: فخرج على قومه من المحراب فاوحى الیهم ان سبحوا بکرة و عشیا (6) ،او ازمحراب عبادتش به سوى مردم بیرون آمد و با اشاره به آنان گفت:به شکرانه اینموهبت صبح و شام خدا را تسبیح کنید».
مقاله درباره وحی الهی