لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعدادصفحه:67
استان قزوین با مساحتی معادل ۱۵۸۲۱ کیلومتر مربع در حوزه مرکزی ایران بین ۴۸ درجه و ۴۴ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و ۳۵ درجه ۲۴ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۴۸ دقیقه عرض شمالی نسبت به خط استوا قراردارد. این استان از سمت شمال به استانهای مازندران و گیلان، از سمت غرب به استانهای زنجان و همدان، از سمت جنوب به استان مرکزی و از سمت شرق به استان تهران محدود می باشد.
این استان در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز واقع شده که به دلیل داشتن ارتفاعات متعدد و بارندگی های متوسط از نقاط معتدل کشور به شمار می آید. مرتفع ترین کوههای استان «سیاهلان، کی جگین، سفیدکوه و سیاه کوه» بوده که حداکثر ارتفاع در کوههای شمال سیاهلان ۴۱۷۵ متر از سطح دریا می باشد. محدوده مرکزی و شرق استان را دشت تشکیل می دهد که شیب آن از شمال‌غرب به جنوب شرق امتداد دارد و در پائین ترین نقطه ۱۱۳۰ متر است. حداقل ارتفاع استان در شمال غربی و در بخش طارم سفلی و کناره‌های دریاچه سفیدرود با ارتفاع ۳۰۰ متر از سطح دریا است.
بر اساس آخرین وضعیت تقسیمات کشوری در پایان سال ۱۳۸۲ استان قزوین دارای ۴ شهرستان قزوین، تاکستان، بوئین زهرا و آبیک، ۲۰ شهر قزوین، اقبالیه، محمدیه، الوند، محمودآباد نمونه، تاکستان، اسفرورین، ضیاء آباد، خرمدشت، آوج، شال، دانسفهان، بوئین زهرا، رازمیان، معلم کلایه، آبگرم، آبیک، کوهین، بیدستان و ارداق، ۱۸ بخش، ۴۴ دهستان و ۱۲۱۰ آبادی می‌باشد که ۸۷۸ آبادی آن دارای سکنه و ۳۳۲ آبادی خالی از سکنه است. تغییرات ایجاد شده در تعداد آبادیهای استان نسبت به سالهای گذشته ناشی از اعمال مصوبات تقسیمات کشوری نتایج طرح اصلاح و بهنگام‌سازی پرونده آبادیها در اردیبهشت و خرداد ماه سال ۱۳۸۲ و نیز تغییرات حین اجرای سرشماری کشاورزی سال ۱۳۸۲ می باشد.
مقاله درباره استان قزوین