دانلود مقاله بررسی ویژگیهای میکروبی و فیزیکوشیمیایی کنسانتره پروتئین ماهی ( FPC)‌ تولید شده از ماهی کپورنقره‌ای ( Hypophthalmic

اختصاصی از فایلکو دانلود مقاله بررسی ویژگیهای میکروبی و فیزیکوشیمیایی کنسانتره پروتئین ماهی ( FPC)‌ تولید شده از ماهی کپورنقره‌ای ( Hypophthalmichthys molitrix) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

کنسانتره پروتئین ماهی (FPC) پودری است به رنگ شیری یا سفید مایل به خاکستری ، با ارزش تغذیه‌ای فراوان که در بسیاری از کشورها به منظور مصارف انسانی در شرایطی کاملاً  بهداشتی به طرق مختلف از انواع ماهیان خوراکی تهیه می‌شود. درصد پروتئین این فرآورده در مقایسه با ماهی اولیه بسیار بالاتر بوده و از لحاظ اسیدهای آمینه ضروری نظیر متیونین و لیزین و همچنین برخی مواد معدنی نظیر کلسیم و فسفر بسیار غنی است. بنابراین افزودن مقادیر کنترل شده FPC بعنوان یک مکمل پروتئینی با ارزش به غذای روزمره انسان بویژه در رژیم غذایی افرادی که دچار کمبود پروتئین هستند و از سوء تغذیه رنج می‌برند نقش مؤثری در تأمین نیازهای غذایی آنها ایفا کرده و موجبات سلامت جسمی ، فکری و نشاط مصرف کننده را فراهم می‌سازد.

 به منظور آگاهی از ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و میکروبی FPC تولید شده از ماهی کپور نقره‌ای ،‌مطابق روش های توصیه شده مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران آزمایش های مربوطه انجام پذیرفت. براین اساس جهت آزمایش های میکروبی ابتدا از FPC تولیدشده ، رقت سازی انجام و سپس  شمارش کلی میکروبی  به روش کشت مخلوط (pour plate )در محیط کشت پلیت کانت آگار  ( plate count agar ) انجام گردید . شناسایی و شمارش باکتریهای کلی فرم،اشریشیا کلی ، سالمونلا ، استافیلوکوکوس اورئوس ، جستجو و شمارش قارچها و همچنین آزمایش های فیزیکوشیمیایی نیز مطابق روش های موردتایید مؤسسه استاندارد وتحقیقات صنعتی ایران انجام گرفت.

 بطور کلی نتایج این بررسی نشان داد FPC تولید شده از ماهی کپور نقره‌ای به روش استخراج با کمک حلال ایزوپروپیل الکل، از کیفیت میکروبی و فیزیکوشیمیایی بسیار بالایی برخوردار بوده و از این لحاظ براساس قوانین سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا (FDA) و سازمان خواروبار و کشاورزی جهانی (FAO)  استفاده از آن در رژیم غذایی انسان بلامانع است.

واژه های کلیدی :کنسانتره پروتئین ماهی- کپور نقره ای- ایزوپروپیل الکل- ویژگی میکروبی و فیزیکوشیمیایی

  کنسانتره پروتئین ماهی (FPC ) پودری است به رنگ شیری یا سفید مایل به خاکستری ، با ارزش تغذیه‌ای فراوان که در بسیاری از کشورها به منظور مصارف انسانی در شرایطی کاملاً بهداشتی به طرق مختلف از انواع ماهیان خوراکی تهیه می‌شود. درصد پروتئین این فرآورده در مقایسه با ماهی اولیه بسیار بالاتر بوده و از لحاظ اسیدهای آمینه ضروری نظیر متیونین و لیزین و همچنین برخی مواد معدنی نظیر کلسیم و فسفر بسیار غنی است.  ( جداول 1 و 2).  پروتئین FPC از قابلیت هضم و ارزش بیولوژیکی بالایی برخوردار بوده و PER                  (‌ Protein Efficiency Ratio)  آن بیش از 8/2 است ( 1 ، 10 ، 13 ، 21).  بنابراین افزودن مقادیر کنترل شده FPC به عنوان یک مکمل پروتئینی با ارزش به غذای روزمره انسان، بویژه در رژیم غذایی افرادی که دچار کمبود پروتئین هستند و از سوء تغذیه رنج می‌برند نقش مؤثری در تأمین نیازهای غذایی آنها ایفا کرده و موجبات سلامت جسمی ، فکری و نشاط مصرف کننده را فراهم می‌سازد             

• کنسانتره پروتئین ماهی نوع A: پودری است بی بو( Odorless) و بی مزه (Tasteless)  که حداکثر میزان چربی آن         75/. درصد بوده و در دمای 80 درجه فارنهایت حداقل به مدت 6 ماه پایداری خود را حفظ می‌کند.
• کنسانتره پروتئین ماهی نوع B: پودری است که فاقد بو یا مزه نامناسب بوده ولی با این حال تا حدی طعم ماهی داشته و حداکثر میزان چربی آن 3 درصد است.
• کنسانتره پروتئین ماهی تیپ  C: در واقع همان پودر ماهی است که در شرایط بهداشتی تهیه شده است.

بر طبق مقررات سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا (FDA) در صورتی می‌توان از FPC به عنوان مکمل غذایی در رژیم غذایی انسان استفاده کرد که شرایط زیر را داشته باشد : ( 1 ، 14)       

الف) از انواع ماهیان خوراکی شناخته شده  و سالم تهیه شده باشد بطوریکه در ابتدای فرآیند ، کیفیت ماهی مورد نظر به گونه‌ای باشد که قابلیت مصرف انسانی داشته باشد.

ب) محتوای پروتئین (N×6.25) محصول نهایی کمتراز75 درصد نباشد ( در این موردFAO حداقل70 درصدرا قابل قبول می‌داند )  

ج) رطوبت محصول از 10 درصد بیشتر نباشد ( در این رابطه FAO حداکثر 8 درصد را پیشنهاد کرده است.)

د) باقیمانده حلال در فرآورده نهایی در مورد ایزوپروپیل الکل (IPA) ، کمتر از PPM 250 و در مورد اتیلن دی کلراید کمتر از     PPM 5 باشد.

ه )  درصد چربی آن از 5/. درصد بیشتر نباشد ( در این مورد FAO حداکثر 75/. درصد را قابل قبول می‌داند)

و) فاقد بو یا مزه ماهی بوده و یا میزان بو و مزه آن بسیار ناچیز باشد به گونه‌ای که وقتی به عنوان مکمل در فرآورده‌ای استفاده می‌شود بو و مزه ماهی به آن فراورده ندهد.

ز) ویژگیهای میکروبی آن بصورت زیر باشد:

فاقد اشریشیا کلی ، سالمونلا ، استافیلوکوکوس اورئوس و سایر میکروبهای پاتوژن بوده و شمارش کلی میکروبی  ( Total count)  آن بیشتر از 104   در هر گرم نباشد . ( در مورد شمارش کلی میکروبی FAO حداکثر تعداد 2000 در هر گرم را مجاز می‌داند).

شامل 10 صفحه فایل WORD قابل ویرایش

تحقیق در مورد تعیین برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ردیابی سرولوژیکی جدایه ایرانی ویروس کوتولگی زبر ذرت

اختصاصی از فایلکو تحقیق در مورد تعیین برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ردیابی سرولوژیکی جدایه ایرانی ویروس کوتولگی زبر ذرت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه13

فهرست مطالب

چکیده

الکترون میکروسکوپی

ردیابی ویروس در گیاهان و زنجرک ها

الکتروفورز پروتئین و نوکلئیک اسید

نتیجه و بحث

خالص سازی

ویروس کوتولگی زبر ذرت (maize rough dwarf virus – Iranian isolate , mrdv-i) یکی از ویروس های مهم در استان فارس محسوب می شود . رابطه این ویروس با ویروس های مشابه در داخل و خارج از ایران هنوز روشن نشده و ردیابی سرولوژیکی آن در سطح وسیع نیز هنوز امکان پذیر نگردیده است . هدف از تحقیق حاضر خالص سازی ویروس ، تهیه آنتی سرم بر علیه آن ، شناسایی میزبان های طبیعی و امکان ردیابی منابع آن در طبیعت و مطالعه برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی آن بود . خالص سازی MRDV-I از طریق سانتریفوژ کردن افتراقی و استفاده از ستون سوکروز دارای شیب چگالی انجام شد . آنتی سرم ویروس با تزریق زیر پوستی آموده خالص سازی شده ویروس به خرگوش تهی و مورد استفاده قرار گرفت . پیکره های MRDV-I در الکترون میکروسکوپ فاقد کپسید خارجی بودند و قطری در حدود 48 نانومتر داشتند. الکتروفورز پروتئین ساختمانی ویروس و متعاقب آن آزمون Westem blot سه پروتئین به اندازه های 113،119،138 دالتون را مشخص کرد . الکتروفورز آر.ان.ای وجود ده قطعه ژنوم را نشان داد هر چند که قطعه دوم ضعیف تر از سایر قطعه ها به نظر می رسید . این ویژگی ژنوم MRDV-I مشابه خصوصیات گزارش شده در منابع برای فیجی ویروس ها و به ویژه جدایه های دیگر MRDV بود . براساس نتایج ELSA گیاهان زراعی گندم و برنج و علف های هرز دژگال ، پنجه مرغی ، ارزن وحشی ، جو موشی ، اویارسلام و ارزن دم روباهی به عنوان میزبانان طبیعی MRDV-I شناخته شدند . تمام گیاهان آلوده گونه های مزبور درجاتی از کوتولگی را در مقایسه با

پایان نامه بررسی اثر جاشیر بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ارزیابی حسی و میکروبی ماست پروبیوتیک

اختصاصی از فایلکو پایان نامه بررسی اثر جاشیر بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ارزیابی حسی و میکروبی ماست پروبیوتیک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:78

پایان نامه جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد رشته بهداشت و ایمنی مواد غذایی

فهرست مطالب:

فصل اول                                            
    مقدمه و بیان مسئله                                    1
فصل دوم                                            
مروری بر مطالعات انجام شده                               9
فصل سوم                                            
  مواد و روش ها                                    16
فصل چهارم                                        
  یافته ها                                        25
 فصل پنجم                                        
  بحث                                                                                                                    34
 نتیجه گیری                                        39
ارائه پیشنهادات                                    39    
منابع                                            40
پیوست ها                                                 42-40    
چکیده انگلیسی                                    44
صفحه ی عنوان انگلیسی (طبق فرم پیوست)                        47


فهرست جداول

جدول شماره 1 : تعریف متغیر ها                                24
جدول شماره 2 : تغییرات اسیدیته بین ماست های مختلف                    26
جدول شماره3 : تغییرات میزان آب اندازی بین ماست های مختلف                 28
جدول شماره 4 :  میزان زنده مانی باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی                30
جداول شماره  5 و 6 : ارزیابی حسی انواع ماست                        31-32          جدول شماره 6: مقایسه میانگین نمره حسی کل                                          32



فهرست نمودارها
نمودار شماره 1: میزان اسیدیته انواع ماست                        27
نمودار شماره 2: میزان آب اندازی انواع ماست                        28
نمودار شماره 3: تعداد باکتری های پروبیوتیک انواع ماست                30




چکیده

زمینه: گیاه جاشیر در مناطق سردسیر و کوهستانی استان فارس( سپیدان و ..) می روید و در بهار چیده می شود و از آن در تهیه ماست جاشیر (غذای سنتی) استفاده می کنند. کربوهیدرا ت های غیر قابل هضم (فیبر) موجود در برگ های این گیاه ممکن است بتواند به عنوان پری بیوتیک در ماست پروبیوتیک ایفای نقش نماید.
هدف: بررسی اثر جاشیر بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ارزیابی حسی و میکروبی ماست پروبیوتیک.
 روش: ابتدا 15 کیلوگرم شیر5/1 درصد چربی، پاستوریزه و هموژنیزه را در دمای 95 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه حرارت داده سپس تا 40 درجه سانتی گراد خنک نمودیم و از هر مایه کشت آغازگر (باکتری های سنتی ماست (YC-X11) و باکتری لاکتوباسیلوس کازئی ((L.Casei 431 DVS) به اندازه 1 درصد وزنی/وزنی به شیر به عنوان استارتر افزوده شد. سپس گرمخانه گذاری نمونه ها تا رسیدن به 8/4=pH در دمای 37 درجه سانتیگراد انجام شد. ماست های تولید شده تا رسیدن به قوام و بافت مناسب درون یخچال نگهداری شدند. سپس مقادیر 10، 20 و 30 گرم از جاشیر آماده شده به ترتیب به 90، 80 و 70 گرم ماست پروبیوتیک افزوده شد. خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ویژگی های حسی و میزان زنده مانی باکتری های پروبیوتیک نمونه ها ( سه نمونه حاوی جاشیر و یک نمونه شاهد بدون جاشیر) طی مدت 21 روز نگهداری در دمای یخچال در  روزهای 1، 7، 14و 21 پس از تولید و در سه تکرار بررسی شد.
 یافته ها : اسیدیته نمونه های ماست نسبت به ماست کنترل طی دوران نگهداری اختلاف قابل توجهی نداشت. میزان آب اندازی نمونه های ماست نسبت به ماست کنترل در روزهای 1، 7، 14 و 21 تفاوت قابل ملاحظه ای  داشت (p=0.000). نمره ویژگی های حسی شامل طعم، بو، آب انداختن و رنگ نمونه های ماست پروبیوتیک نسبت به ماست معمولی طی دوره نگهداری بجز نمره احساس دهانی تفاوت قابل ملاحضه ای نداشتند. تعداد باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی (log CFU/ml) در نمونه های ماست حاوی جاشیر نسبت به ماست کنترل در روز اول (p=0.009)، هفتم (p=0.040) چهاردهم (p=0.000) و بیست و یکم (p=0.000) تفاوت قابل ملاحظه داشت.
نتیجه گیری :  بطور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از جاشیر در ماست پروبیوتیک 20 درصد بوده است. جاشیر باعث نگهداشتن اسیدیته در محدوده مناسب برای بقاء پروبیوتیک شد و میزان آب اندازی را کاهش داد و به دلیل داشتن مواد مغذی و فیبر، باعث افزایش مدت زمان زنده مانی باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی در محدوده تعیین شده (CFU/ml  log106) طی مدت نگهداری شده و این محصول را می توان بعنوان ماست پروبیوتیک معرفی نمود .
کلید واژه ها: جاشیر، فیزیکوشیمیایی، ارزیابی حسی و میکروبی ماست پروبیوتیک