لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه7
منابع مختلف تعداد علفهای هرز مزراع گندم ایران را بیش 200 گونه ذکر کرده اند. ولی آنچه مسلم است همه این گونه ها علفهای هرز مهم و بسیار خسارتزا نیستند. بسیاری از این علفهایهرز اتفاقی بوده و اهمیت زیادی ندارند. جدول 1 تعدادی از علفهای هرز مهم پهنبرگ و باریکبرگ موجود در مزارع گندم کشور و جدول 2 نیز فهرست نام فارسی و نام علمی آنها را به تفکیک مناطق اقلیمی نشان می دهند. علفهای هرزی مانند خاکشیر، خردل وحشی، شلمی، یولاف وحشی، پیچک و غیره در اغلب اسـتـانهای ایران یافـت می شوند. هـمان طور که در جدول 1 ملاحـظه می شود از بـیـن پهنبرگـهـا، خردلوحـشـی( شکل 1) و از بین باریکبرگها نیز یولافوحشی( شکل2) در همه 4 اقلیم مشترک است. برخی از علفهای هرز نیز به دلیل تحمل در برابر روشهای کنترل، جزء علفهای هرز مسئله ساز محسوب می شوند. از جمله این علفهای هرز می توان به خارشتر در یزد و خراسان، شیرین بیان در غرب، تلخه در قزوین، جو دره در فارس، علف شور در قم ، میاگروم در اصفهان، سیلن وجغجغک در استان مرکزی، پیچک در همدان، گلایول در دیمکاریهای اطراف اردبیل، ارشته خطایی در اطراف خوی و اخیراً در اطراف تهران، پنیرک در مناطق گرمسیری مانند خوزستان و بروموس در بلوچستان اشاره نمود.
به طور کلی پویایی جمعیت علفهای هرز باعث شده است که همواره یکی از علفهایهرز در مزارع گندم به عنوان علفهرز غالب بروز پیدا کنند. علی رغم آنکه در یک مقطع زمانی تلاشهای زیادی صرف کنترل علفهایهرز غالب یک منطقه می شود و آن
تحقیق در مورد علف های هرز مزارع گندم کشور