مقاله در مورد کلوپ روتاری ، عضوی از فراماسونری جهانی

اختصاصی از فایلکو مقاله در مورد کلوپ روتاری ، عضوی از فراماسونری جهانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

کلوپ روتاری ، عضوی از فراماسونری جهانی

فراماسونری ، روتاری ، فعالیت‌های تجاری

نخستین باشگاه روتاری در سال 1905 توسط یک حقوقدان به نام پل هریس در شیکاگو به وجود آمد. پل هریس به همراه سه تن از بازرگانان شیکاگو به نام های سیلوسترایل، پیرام شوری و گوستاولوپر اولین جلسه ی رسمی روتاری را در روز 23 فوریه ی سال 1905 تشکیل دادند و موجودیت تشکیلاتی به نام کلوپ روتاری را اعلام داشتند. روتاری بنا به تعریف مؤسسان آن به مفهوم چرخ‌های دوار یک کارخانه‌ی به هم پیوسته است که با چرخش هر دنده چرخ دنده دیگر نیز به حرکت در می‌آید و در نتیجه کل سیستم متحرک می‌شود. با این تعبیر کلوپ روتاری بین‌المللی به دنبال ایجاد یک نظام به هم پیوسته و متشکل جهانی است که با اراده و حرکت دندانه‌های کلوپ مادر تمام این سیستم جهانی در جهت منافع غرب به حرکت درآید. اعضای کلوپ روتاری در هر جامعه، از فعالان و نیروهای و کیفی آن جامعه انتخاب می شوند و مأموریت اصلی آن ها ایجاد حلقه ی اتصال با قدرت های غربی از طریق نظام بین المللی با کمک رجال سیاسی و کلان سرمایه داران می باشد.

شرایط عضویت در کلوپ روتاری

جان مینو یکی از استادان برجسته ی علوم سیاسی در کتاب خود در مورد تعداد اعضای روتاری متذکر می شود: "ما نباید سازمان های روتاری را که در سال 1905 تشکیل شده اند و در پی تأسیس یک حکومت جهانی هستند فراموش کنیم. تعداد اعضای این گروه بیش از 450 هزار نفر است که در متجاوز از صد کشور پراکنده هستند ". چگونگی عضویت و ورود به باشگاه های روتاری مانند عضویت در لژهای فراماسونری، مستلزم انتخاب فرد از سوی تشکیلات می باشد و برای هیچ کس مقدور نیست که به میل و رغبت خود به عضویت این تشکیلات درآید و یا برای عضو شدن در کلوپ های روتاری تقاضانامه ارسال دارد. بر اساس اساسنامه ی "روتاری بین الملل "تمام کلوپ ها موظفند اعضای خود را از میان ثروتمندان، افسران عالی رتبه، مقامات دانشگاهی و مقامات اداری انتخاب کنند، بنابراین کارمندان ساده ی دولت و کارگران از عضویت در کلوپ و حتی در جلسات سخنرانی آن محرومند. در هر کلوپ روتاری و به هنگام انتخاب عضو، کمیته ی مخصوص عضو جدید را در خصوص مسائلی که در پی می آید تحت نظر و مراقبت کامل قرار می دهد: 1. میزان نقش متقاضی چگونگی نفوذ و تأثیرش در ادارات و سازمان های محلی. 2. میزان حرف شنوی و بررسی روحیه ی فرمانبرداری و میزان تمایل او نسبت به قبول اصول و قوانین روتاری و اجرای مأموریت هایی که کلوپ محلی یا روتاری بین المللی به وی محول می سازد. تأکید روتاری بر نفوذ در ادارات، میزان حرف شنوی، روحیه ی فرمانبرداری، پذیرش قوانین روتاری و بالاخره مأموریت های محوله، برای رسیدن به این نتیجه است که عضو جدید در راستای دستورات روتاری مرکز باید پیرو اصل تساهل و تسامح لژهای فراماسونری باشد. در آیین نامه‌ی کلوپ‌های روتاری آمده است که هزینه‌های کلوپ‌ها و تشکیلات بین‌المللی روتاری از محل حق عضویت اعضا تأمین می‌شود و سازمان‌های جهانی روتاری از هیچ سازمان یا دولت خاصی کمک نمی‌پذیرد. اعضا در کلوپ‌های روتاری به گروه‌های متفاوتی تقسیم می‌شوند و هر یک از اعضا با توجه به این تقسیم بندی در جریان برنامه‌ها و فعالیت‌های کلوپ قرار می‌گیرند. کلوپ‌های روتاری تابع نظم و انضباط خاصی هستند و کلیه‌ی اعضای آنها بدون استثنا مکلف به رعایت این نظم و تشریفات و شرکت در جلسه‌ها می‌باشند و در صورتی که هر عضو، کوچک ترین تخلفی از مفاد آیین نامه‌ی انضباطی کلوپ داشته باشد فوراً و بدون هیچ گونه چشم پوشی اخراج خواهد شد. در لژهای فراماسونری زنان از حق عضویت محرومند و تنها به عنوان زینت المجالس می‌توانند در میهمانی‌های خاص (وایت پارتی، مهمانی سفید) شرکت کنند. در کلوپ‌های روتاری نیز همین وضعیت حاکم بود و تا سال 1985 تنها مردان حق عضویت در این کلوپ ها را داشتند، اما از این سال به بعد بر این اساس حکم دیوان عالی آمریکا عضویت زنان نیز در این کلوپ‌ها مجاز شناخته شد. پس از صدور این حکم، کنوانسیون بین المللی روتاری تشکیل شد و مسئله‌ی عضویت زنان در کلوپ‌های روتاری را تصویب کرد. لژ مزدا شماره 79 آقای محترم و برادر عزیز با کمال احترام از جنابعالی دعوت می شود در جلسه استقرار برادر مهندس رضا رزم آرا استاد ارجمند انتخاب شده لژ محترم مزدا که در ساعت6 بعدازظهر روز شنبه 14 اسفند ماه 1344 ( 5 مارس 1966) تشکیل می‌گردد. به محل لژ بزرگ ناحیه ایران خیابان بهارستان شماره 410 تشریف بیاورید. دبیر: محسن کلانتری

/

لباس اسموکینگ

در اجلاس 1978 که در شهر شیکاگو آمریکا برگزار شد، سازمان جهانی روتاری تصمیم گرفت که به طور رسمی به فراماسونری متصل شود. در آمریکا فراماسونرها نفوذ فراوانی دارند واخیراً یکی از جراید آمریکا مقاله‌ای درباره ی یک شرکت مهم تجارتی بین المللی نوشته و طی آن اشاره کرده است که این شرکت به طور غیرمستقیم جزو عوامل فراماسونری جهان است. شرکت مذکور "روتاری " نام دارد و مدیر آن یک میلیونر آمریکایی به نام "هربرت جی تایلور " است. اخیراً شصت و یکمین سال تأسیس این شرکت در شیکاگو جشن گرفته شد و 8509 نفر از 89 کشور جهان در آن شرکت داشتند. مراسم این جشن محرمانه بود و مدعیون در پایان آن یک جلسه ی مخفیانه ی چند ساعته داشتند. کمپانی روتاری 402 هزار نفر عضو رسمی است که در سراسر جهان پراکنده اند از طرف بسیاری از مشاهیر جهان که می گویند عضو فراماسونری هستند و نتوانستند در مراسم جشن شرکت کنند، برای تایلور رئیس کمپانی کارت تبریک فرستاده شد که از میان آن ها نام اشخاص زیر فاش شده است: چیان کای چک رئیس جمهور چین ملی، آیزنهاور رئیس جمهور سابق آمریکا، پادشاه سوئد و شیخ الازهر. منظور اصلی از انعقاد این جشن، تبادل افکار و اخذ تعلیمات برای پیشرفت کارها بود. تشکیلات مذکور اولین بار در سال 1923 علنی شد و تا آن سال کسی نمی دانست چنین تشکیلاتی در آمریکا وجود دارد. در آن سال "سیکلر لوییس " یکی از روزنامه نگاران آمریکایی پی به تشکیلات مخفی فراماسونرها برد و مقاله ای نوشت و بعد از آن اعضای روتاری فعالیت های عادی خود را ظاهر و آشکار ساختند. این روزنامه نگار نوشت: برنارد شاو نویسنده ی انگلیسی جزو روتارین ها بود و او باعث شد که بسیاری از صاحبان صنایع انگلیس که قابل اعتماد بودند وارد تشکیلات روتاری شوند. اکنون روتارین ها بودجه ی هنگفتی در اختیار دارند و برای نشر عقایدی که می توانند ظاهر سازند و جنبه ی کلی دارد، پول های گزاف خرج می کنند. در سال 1926 دو مدرسه در بالتیمور و در سال 1947 یک مدرسه در سائوپولو از طرف جمعیت دایر شد. در سایر نقاط جهان نیز اعضای جمعیت به طور مستقیم یا غیر مستقیم، مدارس و آموزشگاه های عالیه دارند که به نشر عقاید می پردازند. البته در این مدارس اصول عقاید فراماسونری تدریس نمی شود بلکه شاگردان و ذهن آنان را برای اصول و کلیاتی آماده می کنند و بعداً در صورتی که واجد کلیه ی شرایط شدند و به سن حداقل رشد قانونی از لحاظ فراماسونری (21 سال) رسیدند (در این سن به آنان بچه گرگ گفته می شود)، می توانند "فرم فراماسونری " را پر کنند و وارد فعالیت شوند. از دیدگاه ساواک، کلوپ های روتاری و باشگاه های لاینز از سازمان های جنبی فرماسونری به شمار می روند. تفاوت باشگاه های روتاری و لاینز با فراماسونری در ماهیت سازمانی آن ها نیست بلکه در ساختار اجرایی و صور ظاهری آن می باشد. دو باشگاه مذکور برخلاف انجمن های ماسونی که پنهان کاری سایه بر فعالیت های آن ها انداخته بود، محافلی علنی بودند و با مجوز رسمی مقامات اجرایی هر کشور تشکیل می شدند. عضویت و حضور زنان در باشگاه روتاری و لاینز برخلاف لژهای ماسونی آزاد بود و حتی باشگاه های روتاری و لاینز ویژه ی زنان نیز در کنار باشگاه های مردان به تکاپوی خود ادامه دادند و حتی هر چند ماه یا چند هفته یک بار، جلسات مشترک به منظور تحکیم مودت و دوستی و تبادل افکار در ایران و جهان تشکیل می شد. حضور زنان در صحنه ی مسایل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی که ویژگی تحولات قرن بیستم است، در وجود باشگاه های روتاری و لاینز تجلی خاصی پیدا کرده است. تفاوت دیگر فراماسونری با باشگاه های روتاری و لاینز در پایگاه و نقش اعضای آن ها می باشد. فراماسون ها بیشتر از میان قشر روشنفکر و تحصیل کرده و دارای مبانی فکری و ایدئولوژیک انتخاب می شدند در حالی که در باشگاه های روتاری و لاینز غیر از افراد تحصیل کرده، مدیر کل ها و صاحبان شرکت ها و تکنوکرات ها نیز عضو می شدند. می توان گفت که نظام سرمایه داری غرب حوزه فعالیت فراماسونری را به مسائل سیاسی و حوزه فعالیت باشگاه های فوق را به مسایل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی محدود کرده است. در دائره المعارف بریتانیا چاپ 1961 درباره کلوپ روتاری چنین آمده است. "روتاری سازمانی است که از بازرگانان و صاحبان تخصص تشکیل شده و آرمانش خدمت به دیگران در همه ی زمینه ها و پیوندهاست. به گفته ی آنان، این انجمن به ویژه می خواهد آشنایی را که وسیله ای برای خدمت است، همراه با موازین عالی اخلاقی در کار و کارشناسی گسترش دهد. تفاهم بین المللی، حسن نیت و آشتی گرایی از راه همکاری مردان کار و کارشناس که در زمینه ی کمال مطلوب خدمت همساز شده باشند نیز از آرمان های روتاری است ". روتاری بیشتر یک سازمان آمریکایی است، ولی شاخه هایش در کشورهای دیگر در تکاپو می باشد. رایموند تیفانی که خود یکی از بلند پایگان "روتاری بین المللی " است می نویسد که این سازمان نه پنهانی است و نه مذهبی. اجلاس جهانی روتاری سالی یک بار تشکیل می شود و رئیسی نو همراه با چهارده مدیر که بیش از هفت تن آنان آمریکایی نیستند از میان اعضای خود برمی گزیند. دبیرخانه ی ثابت روتاری در شهر شیکاگو جای دارد و شاخه هایی نیز در زور یخ، بمبئی و لندن بدان وابسته است. روتاری بین المللی با حکومت آمریکا و سازمان ملل متحد نیز پیوندی مستقیم دارد تا جایی که رایزنان وزارت خارجه ی آمریکا به نمایندگی از سوی "روتاری بین المللی " در کنفرانس سازمان ملل متحد در سانفرانسیسکو شرکت جستند.

روتاری در ایران

در اواخر سال 1332 یکی از روتارین های آمریکایی به نام دکتر کراتس به ایران آمد تا برای تشکیل کلوپ های روتاری در ایران وارد عمل شود. او سرانجام توانست به واسطه ی هادی امیرابراهیمی که یکی از سرمایه داران بود، با دکتر جهان شاه صالح استاد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و وزیر بهداری و سناتور مصطفی تجدد مالک و مدیر عامل بانک بازرگانی ایران و سناتور عباس مسعودی مالک و مدیر مؤسسه ی اطلاعات تماس حاصل کرده و نخستین کلوپ روتاری را در ایران تشکیل دهد. بعد از دکتر کراتس یکی از اعضای "انجمن دوستداران آمریکایی خاورمیانه " به نام چارلز کولاک از بیروت وارد تهران شد و با دعوت از بعضی از سرمایه داران مانند ثابت پاسال، لطف الله حی، قاسم لاجوردی و استادان دانشگاه مانند دکتر جهان شاه صالح و دکتر نجم آبادی استاد دیگر دانشکده ی پزشکی دانشگاه تهران و دیگران کلوپ روتاری تهران را در سال 1335 افتتاح کرد. این کلوپ کار خود را در پارک هتل تهران آغاز کرد. اولین رئیس این کلوپ دکتر جهان شاه صالح بود. با پایان گرفتن انتخابات نخستین هیأت مدیره ی کلوپ روتاری تهران، رضا رزم آرا دبیر کلوپ روتاری تهران اساس نامه ی روتاری بین المللی را به زبان فارسی ترجمه کرد که فتوکپی جلد و قسمتی از اساس نامه ی در پی می آید:

چگونگی انتخاب مسئولین باشگاه های روتاری

انتخاب رؤسا و گردانندگان باشگاه به صورت رأی مستقیم از اعضا انجام گرفته و اعضای مسئول به مدت یک سال انتخاب می شدند. شیوه ی انتخاب و دقت عمل در عضو گیری (از هر شغل و صنف یک نفر) تعداد اعضای جوامع آرمانی و مطلوب اذهان آرمان گرای یونان باستان و مدینه فاضله افلاطون را به خاطر می آورد که تعداد جامعه ی وی محدود و همه ی اشخاص عضو نیز دارای وظایف کلیدی بودند. در اساس نامه‌ی روتاری درباره ی شرایط لازم برای عضویت فعال در کلوپ روتاری آمده است: "فرد باید بالغ و به حسن اخلاق معروف و در حرفه و کار خود موفق و صاحب شهرت باشد. او باید به عنوان صاحب، شریک، رئیس صنف یا مدیر یک واحد تجاری یا پیشه ای که شایسته و شناخته شده و یا به عنوان یکی از اعضای هیأت عامل و مؤسسه ای که شایسته و شناخته شده یا به عنوان نماینده ی محلی یا نمایندگی شعبه ی بازرگانی یا حرفه ای که شایسته و شناخته شده و یا دارای مقامی مسئول در چنین نمایندگی هایی باشد ". در انتخاب رؤسا و هیأت مدیره و دیگر گردانندگان روتاری که هر سال روتاری (سال روتاری از یازدهم تیر ماه هر سال تا دهم تیر ماه سال بعد می باشد) با عضوگیری مستقیم انجام می گیرد، اعضای مؤسس و شخصیت های با نفوذ سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و سرمایه داران عمده شانس موفقیت بیشتری نسبت به سایر رقبا دارند.

تشکیلات باشگاه روتاری

چارچوب اصلی و استخوان بندی باشگاه های روتاری از چهار کمیته و چند کمیسیون زیر نظر هر یک از کمیته های چهارگانه تشکیل شده است. رؤسای کمیته ها توسط رئیس باشگاه و رؤسای کمیسیون ها توسط کمیته ها انتخاب می شود. برای روشن شدن هر چه بیشتر ساختار اجرایی باشگاه ها و کمیته ها و کمیسیون ها از باشگاه روتاری شمال تهران به عنوان مثال یاد می کنیم: تشکیلات روتاری شمال تهران: الف: کمیته ی خدمات کلوپ ب: کمیته ی خدمات بین المللی پ: کمیته ی خدمات جمعی و گروهی ت: کمیته ی خدمات حرفه‌ای کمیسیون‌ها: 1. کمیسیون حضور و غیاب 2. کمیسیون طبقه بندی 3. کمیسیون دوستی 4. کمیسیون امور داخلی روتاری 5. کمیسیون اطلاعات روتاری 6. کمیسیون تشریفات 7. کمیسیون روابط عمومی 8. کمیسیون سخنرانی 9. کمیسیون عضویت

باشگاه های لاینز: I.O.N.S L. (آزادی و ذکاء،ایمنی ملی ما را تضمین می کند) باشگاه لاینز در سال 1917توسط یکی از فاماسونرهای آمریکایی به نام "ملوین جونز "در شهر شیکاگو تأسیس شد وشعبه ای از آن در تاریخ پانزدهم فروردین 1336در ایران افتتاح گردید و به زودی در پنجاه شهر ایرانی شعباتی را دایر کرد . اعضای این باشگاهها در روزهای پنجشنبه ی اول و پنجشنبه ی سوم هر ماه در یکی از هتلهای تهران تشکیل جلسه می