سیالات معمولا در مقایسه با جامدات رسانایی گرمایی خیلی پایینی دارند. و بنابراین در بسیاری از موقعیت ها می توانند کارائی های گرمایی را محدود کنند. با بهبود بخشیدن به این رسانایی گرمایی در بسیاری از دستگاه ها می تواند به شکل مشخصی بهبود یابد. نشان داده شده است که سوسپانسیونی از ذرات پتانسیل بالایی در مدیریت (هدایت) گرمای (قابلیت هدایت گرمای) سیالات دارد. نانوفلود (سیال نانو) ترکیبی از جامد و مایع می باشد که در آن ذرات فلزی یا غیر فلزی مطلق هستند. (معلق شده اند). ذرات معلق خیلی خوب (Ultra fine) ویژگیهای انتقالی و کارائی انتقال گرمای نانو سیالها را تغییر می دهند.
اندازه گیری های اخیر نشان داده است که رسانایی گرمایی با کاهش اندازه ی (سایز) ذرات افزایش پیدا می کند. با این حال این گونه افزایشات نمی توانند با تئوری های موجود توضیح داده شوند (با تئوری های موجود قابل توضیح نیستند). کنترل اندازه و شکل مواد نانو، رقابت عمده در این زمینه است.
خصوصاً در کارکردهای عملی از قبیل گرما، انتقال گرما(در مایع)، و انتقال حرارتی این مقاله تلاش های امید که در این زمینه انجام شده است را بررسی می کند.
معرفی:
تکنولوژی نانو بوسیله ی بسیاری از افراد به عنوان یکی از نیروهای مشخص که انقلاب صنعتی بزرگ قرن حاضر را بوجود می آورد به حساب می آید. این تکنولوژی لبه های نیز برنده را که اخیراً مورد کاوش قرار گرفته اند، را به نمایش می گذارد.
هدف این تکنولوژِ دست بردن (دست کاری کردن) در ساختار ماده در سطح مولکولی می باشد با هدف نوآوری و ابداع درهر نوع تلاش صنعتی به شکل مجازی و واقعی که شامل: علوم زیستی، علوم فیزیکی، سردکن های الکترونیکی، صنعت انتقال، صنعت محیط زیست و امنیت ملی رسانایی پایین گرمایی سیالات انتقال دهنده ی حرارت مرسوم (عرضی) از قبیل آب، آب، روغن، و ترکیب اتیلن گلیکول، یک عامل اولیه ی محدودیت در افزایش کارائی بسیاری از دستگاه های الکترونیکی مهندسی می باشد. برای غلبه بر این اشکال (مانع) یک انگیختگی، انگیزش (دراینجا افزایش دهنده ی) قوی برای توسعه ی سیالات انتقال دهنده ی حرارت پیشرفته وجود دارد یک راه ابداعی برای بهبود بخشیدن به رسانایی گرمایی سیالات سوسپانسیون کردن (معلق کردن) (ایجاد ذرات معلق) جامدات کوچک در سیالات می باشد.
انواع گوناگون پودرها از قبیل فلزی، غیرفلزی و تکه های پلی مری خرده، ریزه (ذره های پلیمری) برای شکل دادن سلوری اسلاریها (ماده ی آبکی مثل آب آهک ) می توانند به سیال اضافه شوند. انتظار می رود که رسانایی حرارتی (گرمایی) سیالاتی با ذرات سوسپانسیون شده (ذرات معلق) از رسانایی گرمایی سیالات بدون این ذرات (سیالات معمول) بالاتر باشد. یک تست کاربردی صنعتی توسط Lin et al. انجام شد. که در آن تأثی اندازه ی بارگذاری حجمی سنجی ذره ای، سرعت گردش (چرخش) در کاهش (سقوط) فشار ماده ی آبکی (slery) و رفتارانتقال گرمایی مورد تحقیق قرار گرفت. در موارد مرسوم ذرات سوسپانسیون شده (ذرات معلق) به اندازه های میکرومتر یا حتی میلی متر بودند.
شامل 10 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق سیالهای نانو، یک واسطه ی جدید برای انتقال گرما