آموزش بزرگسالان در سوئد - تاریخچه -چارچوب‌های قانونی -موسسات آموزش بزرگسالان -سیاست های آموزش بزرگسالان -ساختار آموزش بزرگسالان -شرایط پذیرش -ارزیابی تحصیلی -
آموزش زبان سوئدی به مهاجرین ( SFI)-آموزشهای همگانی بزرگسالان -انجمن‌های آموزش بزرگسالان
آموزش بازار کار-آموزش پایه بزرگسالان -آموزش شغلی پیشرفته -اعتبار بخشی به آموزش بزرگسالان -
آموزش بزرگسالان تحت نظارت شهرداری‌ها ( KOMVUN)- برنامه ریزی آموزشی آموزش بزرگسالان
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:3
فهرست و توضیحات:
مقدمه
یهودیان سوئد و مصوبات جدید در این کشور
در حال حاضر در کشور سوئد، 18000 یهودی ساکن هستند که از این تعداد, 5000 نفر در استکهلم اقامت دارند در شهرهای گوتبورگ و مالمو به ترتیب 1800 و 1400 یهودی ساکن هستند.
اشاره: کشور پادشاهی سوئد با وسعت 449964 کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 86/8 میلیون نفر در شمال اروپا قراردارد. پایتخت آن استکهلم و زبان رسمی در این کشور سوئدی است. با وجود این که سوئد کشوری پادشاهی است، پادشاه فقط جنبه تشریفاتی دارد و فرماندهی ارتش در اختیار او نمیباشد. نوع حکومت در سوئد پارلمانی است. نمایندگان مجلس که تعداد آنها 394 نفر است هر چهار سال یک بار انتخاب میشوند.
حدود 2/88 درصد مردم در این کشور پیرو مذهب پروتستان، 7/1 درصد آنها کاتولیک و حدود 1/10 در صد پیروان دیگر مذاهب هستند. سیستم آموزش اجباری در این کشور از هفت سالگی آغاز می شود و پس از خاتمه کلاس نهم می توان در مقطع دبیرستان یا هنرستان های فنی-حرفه ای ادامه تحصیل داد. امور حمل و نقل در کشور سوئد پیشرفته ترین نوع خود در جهان به شمار میآید و شبکه راه آهن حدود 13 هزار کیلومتر و شبکه راه آهن شهری 97500 کیلومتر است.
تاریخچه یهودیان در سوئد:
به نظر می رسد تاریخ حضور یهودیان و اولین مهاجرت آنها در سوئد به قرون وسطی بر می گردد. اما پس از گذشت حدود سه سده در سال 1775 میلادی در پی موافقت پادشاه وقت به نام گوستاو سوم با مهاجرت فردی به نام آ. اسحاق و چند نفر دیگر از اهالی یکی از ایالات آلمان شرقی آن موقع به استکهلم، تشکل جامعه یهود شکل دیگری به خود گرفت. زیرا در همان سال انجمن کلیمیان در این شهر تأسیس شد و یک سال بعد هم زمینی جهت دفن اموات یهودیان تخصیص داده شد. اما به همراه «اسحاق» خانواده «یوزفسون» نیز به استکهلم مهاجرت کردند. این خانواده بعدها در تحول فرهنگی کشور سوئد نقش به سزایی داشتند. چرا که از این نسل سه نفر طی سالهای مختلف مسئولیت تئاتر سلطنتی سوئد را عهده دار شدند: لودویگ (99-1851)، راگنار (1966-1891) و ارلند یوزفسون متولد 1923 و نیز نقاش معروف سوئدی به نام ارنست یوزفسون (1906-1851)
در سال 1779 در شهرهای دیگر سوئد به نام گوتبورگ (Goteborg)، نورکپینگ (Norrkoping) و پس از آن در سال 1874 در شهر مالمو (Malmo) سوئد انجمن کلیمیان تاسیس شد. اما مخالفت با اجازه مهاجرتی که در سال 1775 میلادی توسط گوستاو سوم صادر شده یود، باعث شد تادر سال 1782 قانونی تحت عنوان «تعدیل یهودیان» به تصویب برسد. بر اساس مصوبه جدید که تا سال 1838 کماکان معتبر بود، مهاجرین یهودی به عنوان گروهی خارجی با ملیتی بیگانه شمرده میشدند که فاقد حق رای و آزادی در انتخاب بودند. بدین جهت از سال 1815 سیر مهاجرت یهودیان به سوئد تقریبا به صفر رسید. در سال 1860 حق تملک زمین در خارج از محل سکونت یعنی در مستعمرات پادشاهی سوئد، در سال 1866 حق شرکت فعال در انتخابات و در سال 1870 تساوی حقوق کامل اعلام شد، با این استثناء که یهودیان اجازه انتصاب به مقام نخست وزیری را نداشتند.