چکیده:
اجرای آرای طلاق از مسائل قابل بحث در دادگاههای خانواده است. این موضوع با توجه به تصویب قانون تعیین مدت اعتبار «گواهی عدم امکان سازش» در سال 1376 مورد اختلاف بیشتری قرار گرفت. این اختلاف نظر از یک سو به جهت ابهام در مفهوم گواهی عدم امکان سازش و از دگر سوی به جهت مشروعیت اعزام نماینده از سوی دادگاه برای اجرای صیغه طلاق در صورت عدم حضور زوج، میباشد. لذا ضروری است مقنن با تعریف عبارت قانونی «گواهی عدم امکان سازش» و «رعایت جهات شرعی» در بند «ب» ماده واحده، حدود اجرای قانون فوقالذکر را مشخص نماید و مراجع نظارتی بر کار قضات، نظارت داشته باشند تا از اجتهاد آنان در برابر نصّ قانون جلوگیری نمایند. در این نوشتار به مباحثی همچون ماهیت طلاق، انواع طلاق، تعیین مدت برای اجرای طلاق، گواهی عدم امکان سازش پرداخته شده و انتهای مقاله پیشنهاد رفع ابهام از عبارت «گواهی عدم امکان سازش» و انحصار موارد صدور گواهی در طلاق به درخواست زوج و در طلاق توافقی زوجین داده شده است.
بررسی ماهیت حقوقی عدم سازش.. 7
1-2سیرتاریخی مداخله عدلیه درطلاق.. 10
مقایسه تصمیمات اداری سابق واکنون درگواهی عدم سازش درقواعد طلاق.. 15
3-6تعیین مدت اجرای آرای طلاق.. 39
3-8اجرایرویههای متفاوت قضات.. 44
4-1تفکیک حک وطلاق ازگواعی عدم سازش.. 48
4-2اجرا ی صیغه طلاق بدون رضایت زوج. 51
بررسی ماهییت حقوقی گواهی عدم امکان سازش و مقایسه آنبا قواعد طلاق در حقوق ایران