لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
دم اسبیان
دم اسبیان کنونی، گیاهان علفی نواحی مرطوب‌اند که در چمن‌زارها، مزراع، کنار جویها و چشمه‌های نقطا مرطوب روییده، در نواحی شمال ایران فراوان یافتن می‌شوند. ساقة این گیاهان بندبندی و تو خالی است. ریزوم دم اسبیان به طور افقی عمیقاً در خاک قرار داشته، از آن ساقه‌های هوایی و ریشه‌های نابجای فراوان جدا می‌شود.
دم اسبیان دو نوع ساقه، عقیم و بارور دارند.
ساقه‌های عقیم دم اسبیان سبز و بندبندی و در محل هر بند، پوشیده از فلسهای متعدد به هم چسبیده به صورت غلاف یک پارچه است. فلسهای تشکیل دهندة غلاف به منزلة برگهایی هستند که در کنار آنها جوانه‌هایی به تدریج رشد کرده، شاخه‌های فرعی متعدد تازه را چرخه‌وار به وجود می‌آورند.
ساقه‌های زایا یا بارور معمولاً در بهار ظاهر شده، عاری از شاخه‌های فرعی بوده، در انتها حامل سنبله هاگ‌زا هستند
Sp: اسپور
4- پروفانروگامها: یا دانه‌داران ابتدایی که بازدانگان مقدماتی به شمار می‌آیند از این گروه گیاهی امروزه دو راسته باقی مانده است که یکی شامل یک تیره و چند جنس و دیگری یک تیره تک گونه‌ای است. دو راستة این گروه عبارتند از سیکادالها و ژنکیوآلها.
5- بازدانگان حقیقی یا مخروطیان: این گروه امروزه تیره‌های متعددی با 500 گونه داشته، در دو نیمکرة شمالی و جنوبی می‌رویند.
6- گروه حدواسط بازدانگان و نهاندانگان یا« کلامیدوسپرم»: گروه مزبور شامل راسته‌های ولویتچیال، گنه تال و افدرال است. گروه‌های 4 و 5 و 6 مجموعاً در یک گروه بزرگتری به نام ژیمنوسپرم که به معنی بازدانه است قرار می‌گیرند. در این گروه گیاهی تخمکها در برچه‌های باز قرار داشته، فاقد تخمدان (برچة بسته) پوشانندة تخمک‌اند.
7- نهاندانگان «آنژیوسپرم»: در این گروه گیاهی دانه در محفظة مسدود تخمدان و به صورت پوشیده قرار دارد. نهاندانگان در حال حاصل عالی‌ترین و فراوانترین رستنی‌های سطح کرة خاکی هستند. دستگاه زایشی آنها به صورت گل تکامل یافته است. نهاندانگان را برحسب تعداد لپه‌ها که یک یا دو عدد است به تک لپه‌یی‌ها و دولپه‌ها تقسیم می‌کنند. دولپه‌یی‌ها به نوبه خود به بی‌گلبرگان یا دارای گل فاقد پوشش (آپتاله) و جداگلبرگان ( دیالی پتاله) و پیوسته گلبرگان (گاموپتاله) تقسیم می‌شوند.
صفحة 40 و41 و 42 و 43 و44 و45.
موقعیت بازدانگان در رده‌بندی گیاهی
در نظام (سیستم) رده‌بندی گیاهان آوند‌دار، بازدانگان گروه مستقلی در حد فاصل نهانزادان آوندی و نهاندانگان هستند. بازدانگان امروزی که در هر دو نیمکرة شمالی و جنوبی می‌رویند از نظر اختصاصات کلی به چند گروه مستقل تقسیم می‌شوند.
تقسیمات عمومی بازدانگان
کلید شناسایی گروه های بازدانگان
1- گامت یا سلول تر مژکدار 2
-گامت یا سلول نر فاقد مژک 3
2- اجتماع اندامهای نر تشکیل مخروط می‌دهند راستة سیکادال
- اجتماع اندمهای نر تشکیل مخروط نمی‌دهند راستة ژنکیوآل
3- مخروط نر منفرد و غیر مرکب،اندمهای رویشی دارای مجاری ترشح کننده صمغ یا رزین راستة کونیفرال
- مخروطهای نر مرکب، اندمهای رویشی فاقد مجاری ترشح کننده ضمغ و رزین 4
4- گیاه کوتاه، تقریباً فاقد ساقه، برگها دو عدد، بسیار بزرگ (چندمتر) و دایمی و پایا
راستةولویتچیال
- گیاه دارای ساقه با شاخه‌های فراوان، برگهای متقابل، متعدد 5
5- گیاه دارای دو نوع ساقه )کوتاه وبلند)، دارای برگهای فراوان، یا رگبرگهای مشبک و واقع بر ساقه‌های کوتاه راستة افدرال
- گیاه دارای ساقه‌های یکنواخت، تقریباً بندبندی و شیاردار، حامل برگهای تحلیل رفته به صورت غلافهای کوچک راستة افدرال
در رده‌بندیهای کنونی راسته‌های سیکادال و ژنکوآل، گروه مستقلی را به نام گلدان اولیه (پورفانروگام) که بازدانگانی ابتدایی حد واسط سرخسهای دانه‌دار (پتریدوسپرمه‌ها) و بازدانگان حقیقی یا مخروطیان (کونیفر) هستند تشکیل می‌دهند.
پروفانروگامها در پرمین تحتانی ظاهر شده، در ادوار بعید توسعه یافته، سپس به تدریج خاموش شدند و امروز از دو راستة پروفانروگامها فقط دو فامیل با گونه‌های معدود و بدون هیچ تغییر در محدوده‌های خاصی از طول و عرض جغرافیایی زمین می‌رویند.
گذشته از مخروطیان که تنها گروه حقیقی بازدانه هستند سه راستة آخر کلید فوق یعنی راسته‌های ولویتچیال، گنه‌تال و افدرال نیز در گروه مستقل دیگری به نام کلامیدوسپرم که گروه
تحقیق درباره رده‌بندی مختلف گیاهان دم اسبیان اسپور رده‌بندی مخروطیان