تکنیک های بافر کردن پیچیده تر:
در فصل دوم یک روش بافر کردن که می توانست در کنترل دستگاهای جانبی یک سیستم ساده بکار آید تا از دستگاههای ورودی و خروجی به صورت موثرتر استفاده کند، بررسی شد.
باید توجه داشت که تناوب زمانی کوتاه وجود دارد که در طی آن دستگاه ورودی خاموش است و پردازش کاربر مشغول برداشتن کاراکتر است.( استهلاک مکانیزم مکانیکی دستگاه)
برای برخی از دستگاه های ورودی و خروجی این تاخیر اهمیت دارد. به عنوان مثال:
1- دستگاههایی که اطلاعات را به صورت یکنواخت و پیوسته عرضه می کنند.
مثل ترمینال راه دوری که به یک خط همگام (Synchronous) متصل است. سرعت انتقال (Transmission Rate) توسط ترمینال راه دور تعیین میشود. فاصله در دریافت = اتلاف برخی اطلاعات بعدی
2- برخی از دستگاهای نوار مغناطیسی .
به جای کاراکتر یا خط، بلاک خوانده میشود و بلاک های اطلاعات بوسیله فواصل کوتاهی بنام Interblock gap(IBG) جدا می شوند. متاسفانه بعضی از انواع نوارها برای رسیدن به سرعت لازم ، احتیاج به
فرصت دارند. شاید گاهی لازم باشد چند بلاک عقب گرد کند .
3- ترمینال های درون خطی .
در اینجا تاخیری که در پردازش هر خط وجود دارند به صورت مصنوعی طولانی تر می شود زیرا برنامه استفاده کننده بایستی صبر کند تا نوبت استفاده اش از CPU فرا برسد . در این صورت ادامه تایپ به تعویق می
افتد.
سیستم بافر کننده دوبل:
وقتی بافر یک پر شد ، برنامه استفاده کننده میتواند اطلاعات را بخواند وبافر دو در حال پر شدن است و بالعکس. با فرض این که سرعت پردازش اطلاعات سریعتر یا مساوی سرعت ورود اطلاعات باشد، دستگاه ورودی
بطور پیوسته مشغول کار کردن است.
قبل از استفاده از بافر کننده دوبل چند نکته باید رعایت کرد.
1-در یک سیستم ساده ، سرعت پردازش اطلاعات با سرعت آهسته ترین دستگاه همگام می شود و بنابر این معمولا بهتر است که از بافر دوبل در رابطه با سرعت آهسته ترین
دستگاه استفاده شود.
2-اگر کاری که دستگاه را کنترل می کند CPU_Limited است ، ارزش ندارد که از روش بافر دوبل استفاده کرد.
3-اگر متوقف کردن یک دستگاه ایجاد اشکال می کند یا گران تمام میشود، در این صورت همیشه ارزش دارد از بافر دوبل استفاده شود.( مثلا ترمینال راه دور)
شامل 8 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت فصل پنجم , تکنیک های بافر کردن (Buffering)