ماهیچه جزء مستقلی از یک قالب است که از استحکام کافی برخوردار می باشد و به منظور ایجاد قسمت هایی از قالب که شکل دهی آن ها از طریق قالب گیری مستقیم , مشکل و یا امکان پذیر نیست , به کار می رود .
ماهیچه ممکن است به منظورهای مختلفی در قالب مورد استفاده قرار گیرند . در قطعات توخالی , نقش ماهیچه ها ایجاد محفظه های داخلی اصلی در قطعه می باشد ( شکل 1 ـ 4 ـ الف )
از موارد دیگر کاربرد ماهیچه ها , استفاده از آن ها برای ایجاد فرورفتگی ها ( سوراخ های)عمیقی که خروج مدل از قالب مشکل است , می باشد ( شکل 1 ـ 4 ـ ج )
همچنین در قطعاتی با اشکال پیچیده و در مواردی که استحکام زیاد قالب مورد نظر باشد , از ماهیچه به عنوان قسمتی از قالب یا تمام آن استفاده می شود ( شکل 1 ـ 4 ـ د و هـ )
علاوه بر موارد یاد شده , از ماهیچه ها می توان به عنوان بعضی از اجزای سیستم راهگاهی نیز استفاده نمود .
بر اساس نوع قالب و روش تولید , جنس ماهیچه ها , علاوه بر ماسه ماهیچه , ممکن است از مواد دیگری مانند فلز و سرامیک نیز انتخاب شود . از آنجایی که دستیابی به پیچیده ترین شکل ها در قطعات ریختگی , نیازمند قابلیت از هم پاشیدگی ماهیچه پس از پر شدن قالب از مذاب است , از این رو , در میان مواد ذکر شده . ماهیچه های فلزی که بیشتر در قالب های دامی به کار میرود . از نظر شکل محدود میگردند. در ماهیچه های ماسه ای و برخی دیگر از مواد چنین محدودیتی وجود ندارد و به همین دلیل برای ایجاد شکل های پیچیده به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد . با توجه به این امر , در فصل حاضر , این نوع ماهیچه ها به تفصیل مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند .
2 ـ 4 ـ اجزای تشکیل دهنده ی مخلوط ماسه ماهیچه
اغلب ماهیچه ها از مخلوط ماسه ماهیچه , شامل ذرات ماسه , چسب های آلی و مواد افزودنی برای هدف های خاص , ساخته می شوند .
یک مخلوط ماسه ماهیچه ی مطلوب باید دارای مشخصات و خواص معینی باشد . برخی از این مشخصات عبارتند از :
داشتن استحکام کافی در حالت تر و خشک , دیر گذاری , داشتن مقاومت کافی در مقابل فرسایش مذاب , برخورداری از کمترین تغییرات حجمی ( انقباض و انبساط ) , حداقل تولید گاز به هنگام تماس با مذاب , قابلیت از هم پاشیدگی خوب پس از انجماد مذاب و در نتیجه کاهش تنش های وارد به قطعه و همچنین سهولت خروج ماهیچه از قطعه به هنگام تخلیه .
به طور کلی تأمین چنین خواصی به مشخصات ذرات ماسه مصرفی بستگی دارد .
1 ـ 2 ـ 4 ـ ماسه : ماسه ماهیچه ها عموماً از نوع سیلیسی هستند ولی از ماسه های زیرکنی , اولیوینی , کربنی و شاموتی نیز استفاده می شود . از ویژگی های بارز ماسه های مصرفی برای ساخت ماهیچه , شکل و اندازه ی ذرات آن ها است , بدینگونه که استفاده ا زذرات درشت و کروی شکل برای ساخت ماهیچه , به دلیل داشتن قابلیت نفوذ گاز بیشتر , ترجیح داده می شود . معمولاً ماسه ای که دارای بیش از 5 درصد خاک ( ذرات ریز ) باشد , به دلیل کاهش یافتن قابلیت از هم پاشیدگی آن , برای ساخت ماهیچه مناسب نیست . علاوه بر این , خواص دیگری از قبیل دیرگذار , پایه گذاری ابعادی و شیمیایی , قابلیت انتقال حرارت نیز از اهمیت زیادی برخوردار هستند .
دیرگذاری , بالابودن دانسیته حجمی و ظرفیت حرارتی بیشتر ماسه های زیرکنی و اولیوینی از دلایل اصلی کاربرد آن ها به جای ماسه ی سیلیسی به شمار می روند . در هر حال , علی رغم وجود محدودیت هایی از قبیل واکنش پذیری سیلیس با مذاب آلیاژهای آهنی از این ماده به طور وسیعی به عنوان ماسه اصلی در ساخت ماهیچه استفاده می گردد .
2 ـ 2 ـ 4 ـ چسب : چسب های مورد استفاده در تهیه ماهیچه ها , بر اساس روش ماهیچه سازی و خواص مورد نیاز , دارای انواع مختلفی هستند و معمولا به منظور دستیابی به خواص مطلوب از چند نوع چسب در ساخت ماهیچه ها استفاده می شود .
با توجه به این که مشخصات و خواص یک ماهیچه به مقدار زیادی به نوع چسب مصرفی در آن بستگی دارد , از این رو چسب ها باید دارای مشخصات معینی باشند . برخی از این مشخصات عبارتند از :
ـ تامین استحکام کافی در حالت تر و خشک , با توجه به نوع , اندازه و وزن ماهیچه .
ـ حداقل تولید گاز به هنگام تماس با مذاب .
ـ قابلیت از هم پاشیدگی خوب به هنگام انجماد مذاب برای جلوگیری از ایجاد تنش و ترک در قطعه ریختگی .
ـ حفظ نمودن شکل ماهیچه به هنگام پخت آن .
ـ حداقل جذب رطوبت .
ـ قابلیت توزیع یکنواخت در مخلوط ماسه .
شامل 22 صفحه word
دانلود مقاله ماهیچه