همان گونه که گفته شد فرآیند نامیدن در جهت هر چه دقیق کردن طبقه بدی هاست آنان که به هم شبیه ترند در یک دسته قرار میگیرند و باز با لحاظ کردن مجدد شباهت های ریزتر، دسته هاو طبقات دیگر از این طبقه جدا میشوند اما این دقت تا کجا پیش میرود تا زمانی که به خویش باز گردد یعنی به توده ای مملو از تفاوت ها نوعی بازگشت به تفاوت ها رسیدن به چیزهایی که شبیه تر از خودبه خودند رسیدن به دنیای وانمایی ها. با شدت بخشیدن به فرآیند ها نامیدن به نوعی بی شکلی پیشینی و ما قبل طبقه بندی بر می گردیم.
تفاوت ها بر مبنای گون (مزیت) ساخته میشوند. هر تفاوتی نوعی جلوگیری از گول (فریب) و افتادن به دام این همانی و شباهت هاست. از این رو دو چیز شبیه به هم از آن جا که در بردارنده تا گول (ضریب) بزرگ تری در همان انگاری آنها هستند در بردارنده تفاوتی بنیادی ترند.
نامیدن نوعی فرآیند همان انگاری است که بر مبنای شباهت کار میکند، زیرا در حال هویت یابی و گنجاندن هر چیز تازه در حالی از پیش موجود از پیش مفروض است. نامیدن در پی بررسی این مطلب است که این چیز به کدام طبقه یا گروه شبیه تر بوده و در چه دسته ای می گنجد. در برابر آن چه در نام گذاری اتفاق می افتد بر مبنای تفاوت و نیاز برای خلق دال های جدید است. هر چیزی و هر اتفاقی اتفای جدید و متفاوت از سایر اتفاق ها است که مشابهی برای آن یافت نمیشود.
شباهت ها تنها بر مبنای تفاوت ها می توانند ساخته شوند حرکت از شباهت به سوی تفاوت یا از تفاوت به سوی شباهت در کل حرکتی به رروی دایره بازگشت جاویدان است . اصل قرار دادن هر یک به منزله نقطه شروعی برای حرکت خطی در جهت رسین به دیگری افتادن در دام باز نمایی تاریخ فعلی یعنی به آن گونه ای است که اتفاق می افتد.
هر چیز و جد آور چیزی متفاوت است. مواجه انسان با آنچه از پیش در انتظارش نبوده است. مواجه به لحظه ای که تمام پیشبینی هایش غلط از آب درمیآید. لحظه ای همراه با شگفتی و هول. هول از در کنترل نبودن اوضاع و مشخص نبودن آینده در انتظار و شگفتی ای که در انفجار مردمک های دریده شده در مواجه با امر بدیع جلوه میکند.
هر چیز متفاوت امری بدیع نیست ؛ چیز متفاوت می تواندبا یک چیز یا با همه چیز متفاوت باشد چیز متفاوت میتواند خارج از انتظار باشد اما قبلاً رویت شده باشد جایی که در انتظار طلوع خورشید هستیم اگر ماه درآید وجد سر می زند.
ماه یک چیز متفاوتفی نفسه یا امری بدیع نیست. بلکه وجود او در جای طلوع خورشید متفاوت از انتظار ماست امر بدیع متفاوت ناب است یک رخداد ناب. یک نام گذاری بر آنچه تا کنون در ساخت هستی و زبان نگنجیده است.
فرآیند بدیع مانند طلوع ماه به جای خورشید تفاوت ناب نیست. چیزی منحصر به فرد نیست بلکه متفاوت با است یک فرآیند ناسب است فرآیند ناب تحمیل قاعده با تبصره ای جدید به قواعد بازی است در حالیکه رخداد ناب معرفی فرد جدیدی در بازی است.
اما تنها چیز یا امر بدیع نیست که باعث شگفتی میشود وشاید به سختی بهتر، تفاوت محض یا عریان نیست که شگفتی ساز است. حرکت بر روی دایره مفهومی ما را به آن جا می رساندکه از «شبیه تر از خود به خود» نام ببریم.
آنجا که شباهت فوق العاده زیاد و افراطی، وجد آمیز میشود. بسیار دقیق تر از آنچه انتظار داشتیم. وجد حاصل از تفاوت همراه با هول و هراس است وترس ترس از به هم خوردن قواعد و پیشبینی ناپذیری؛ در حالیکه وجد حاصل از شباهت در بردارنده ترس نیست، زیرا اطمینان به هر چه بیشت تر پیشبینی پذیرتر شدن را در بر دارد. جهانی شفاف تر از پیش جهانی قابل پیش گوی و اندازهگیری اما نه اندازهگیری آنچه منتظرش بودیم، بلکه دیدار چیزی بسیار شبیه تر به آن همان گونه که ذکر است دو چیز بسیار مشابه با هم بسیار متفاوت ترند. طلوع چیزی بسیار شبیه به خورشید که به جای آن طلوع کند.
در بردارنده گولی بزرگ و در نتیجه تفاوتی بزرگ تر است. شباهت بیش از حد افراطی دو رخداد یا دو فرآیند شباهتی تصادفی نیست بلکه شباهتی تعمدی است. تعمدی در جهت اول و فریب دادن از این رو پیشبینی ها درست از آب در نمی آیند بلکه اندکی درست تر از حد معمولند.
در حالتی که با رخداد یا فرآیندی متفاوت و به عبارتی رساتر بدیع مواجه می شویم ؛ با به کار افتادن فرآیند نامیدن که نوعی عادی سازی امر بدیع را به همراه می آورد، هر امر تازه با گذشت زمان بداعت خویش را از دست میدهد. مواجه به امر بدیع غیر قابل پیشبینی و ترس حاصل از عدم کنترل شرایط موجود ما رابه باز برنامهریزی و لحاظ کردن امر بدیع واستثنا به عنوان قاعده ای تازه وا می دارد. این جاست که فرآیند نامیدن به کار می افتد. تفاوت ها باید شباهت هایی مانند خویش بیایند باید گروهی شوند از تفاوت های مشابه باید به هر طریقی از ترس بازگشت امر بدیع به عنوان نقطه اتکایی جهت کنترل هر چه بیشتر امور بهره گرفت.
اما هنگامی که با امری بسیار شبیه تر از آنچه مورد انتظارمان بوده است مواجه می شویم واکنش چیست؟ مشابهت بسیار به ما خاطر جمعی میدهد.
قواعد قبلی از پیش تائید میکند . این شباهت همان گونه که ذکر شد ، شباهتی تعمدی و فریبنده است. شباهت ما را به باز برنامهریزی وا نمی دارد. این شباهت ما را گول می زند با خود می کشاند تا به ورطه و دام بیندازد: یک شباهت شیطانی.
و اما تفاوت شیطانی چیست؟ تفاوتی که در پوشاندن شباهت خویش بادگیری و درواقع پوشاندن خویش و معرفی خود به مثابه دیگری دارد. تفاوت شیطانی تصادفی نیست امری تعمدی است نوعی انکار آنچه هست و وانمود به تفاوت . تفاوت شیطانی نیز گول زننده وفریبنده است.
تفاوت شیطانی ادعای نو بودن و بدیع بودن دارد، اما فی الواقع چیز کهنی است تفاوت شیطانی ما را وسوسه میکند که برنامهریزی های خویش را با تفاوت های دروغین، آن تطبیق داده و به نحوی از آن با آن سازگار شویم در حالیکه همان قواعد قبلی هنوز برقرار است.
تفاوت شیطانی توهم تغییر قواعد را در ذهن ها می نشاند در حالیکه بنیان های خویش را از دیدها پنهان می دارد. روکش های اخلاقی تفاوت های مدرن باشلاق تبار شناسی نوکیوی بر ملا میشود همان سنت ها سر بر می آورند. انسان همواره در معرض ایندو فریب شیطانی قرار دارد. فریب تفاوت و شباهت شیطانی بود ریار دنیای وانحایی شده اکنون را دنیای پر از فریبندگی های نوع اول میداند آنجا که صحنه تغییر کرده است و قواعد بازی عوض شده است آنجا که نوکر نه با قدرت و خبیث واقعی بلکه با وانموده های آنها است و پنجه نرم میکند. در برابر آن نوکر نسبت به نوع دوم فریبندگی هشدار میدهد. فریب تفاوت ها را نباید خورد. تبار شناسی فوکویی در پی پرده بدراری از این شباهت های محفوظ در وارنی های اخلاقی است که خود را در تفاوت های بنیانی با گذشته می نمایند.
آنچه این دو نوع تفاوت و شباهت را از شباهت و تفاوتهای موجود دیگر تمایز می سازد؛ دو چیز است یکی تعمدی بودن آنها و دیگر افراطی بودن آنها. شباهت و تفاوت شیطانی امر تعمدی است یعنی هدفش گول زدن است.
نوعی استراتژی استبرای جا زدن خود در قالب دیگری . وجدتی نیز دیگر آنها افراطی بودن آنها است. شباهت افراطی کشاندن شباهت به ورطه است. شبیه تر از آنچه باید تفاوت افراطی نیز تشدید تظاهرات انحرافی در جهت محو به جای گذاری هر گونه ردپایی از گذشته است. متفاوت تر از آنچه باید.
شباهت افراطی جعل کننده گذشته است و از اصل آن همان استمداد میگیرد.
61 صفحه فایل Word
دانلود مقاله کامل درباره شباهت و تفاوت شیطانی