این مقاله درباره بررسی کامل جوشکاری پلاسما (P.a.W)است که به صورت فایل پاورپوینت دارای 78 اسلاید در اختیار شما قرار میگیرد و برخی از مطالب این تحقیق در زیر امده است
اموزش جوشکاری پلاسما
مقدمه
اساس فرایند
انواع قوس
انواع تکنیک های فرایند
مزایای روش ذوب درجا
و..........................
فرمت فایل: 
( قابلیت ویرایش و آماده چاپ )
حجم فایل: (در قسمت پایین صفحه درج شده )
تعداد صفحات فایل: 10
کد محصول : 001Shop
قسمتی از محتوای متن
چکیده
نظر به اهمیت و ویژگی های علمی ، فنی و کاربردی جوشکاری الکترونی در صنعت در این مقاله ابتدا به طور اجمالی به بررسی تاریخچه و روش جوشکاری الکترونی و مهمترین مزیت ها ، محدودیت ها و کاربردهای آن پرداخته شده است و سپس ضمن بررسی و معرفی عیوب جوشکاری با پرتو الکترونی ، تحلیلی بر عیوب این جوشکاری و عوامل ایجاد کننده و راهکارهای رفع عیوب ارائه شده است .
واژه‌های کلیدی: عیب – عیوب هندسی – عیوب متالورژیکی – رفع عیب – عیوب جوشکاری الکترونی .
1- مقدمه
نتایج تحقیقات و مطالعات انجام شده بر روی فرآیند جوشکاری با پرتو الکترونی در کشور فرانسه در 23 نوامبر 1957 توسطJ. A. Stohr منتشر شد.فیزیک دان آلمانی استیجروالد با انجام مطالعات و تحقیقات علمی ، کاربردهای جوش الکترونی را توسعه داد و برای اولین بار ماشین جوشکاری الکترونی را به طور عملی در سال 1958 به کار برد و رسما آن را وارد صنعت نمود . جوشکاری با پرتو الکترونی یک روش اتصال ذوبی است که در آن اتصال در ناحیه جوش به وسیله گسیل پرتو الکترونی با انرژی زیاد به قطعه کار به وجود می آید . حرکت بسیار سریع الکترونها که خود ذرات پایه اتمی با جرم خیلی کم و با بار منفی هستند اساس جوشکاری الکترونی می باشد . انرژی جنبشی مورد نیاز جوشکاری (برای تبدیل آن به حرارت) از شتاب دادن الکترون ها از 30-60 درصد سرعت نور بدست می آید که این کار توسط واحدی بنام تفنگ الکترونی صورت می گیرد.
تفنگ الکترونی شبیه لوله تصویر ساز تلویزیون است . با این تفاوت عمده که قدرت اشعه الکترونی در آنها متفاوت است به طوری که در لوله تصویر ساز تلویزیون قدرت اشعه کم ولی در تفنگ الکترونی قدرت اشعه بسیار زیاد است . در محل جوش ، انرژی جنبشی بسیار زیاد الکترونها تبدیل به حرارت مورد نیاز برای ایجاد جوش می شود. اشعه الکترونی در خلا تولید می شود و با استفاده از اریفیس های مناسب و چند سری محفظه می توان اشعه را به محیط غیر خلا هدایت کرد و عمل جوشکاری را انجام داد چرا که جوشکاری در خلا بهترین کیفیت و بیشترین نسبت عمق نفوذ به عرض را دارد.
از مهمترین قابلیت ها و مزایای این نوع جوشکاری ، جوشکاری ورق های نازک با ضخامت های کمتر از 0.1 و 0.01 میلیمتر و همچنین جوشکاری قطعات ضخیم (ورق هایی به ضخامت 25 سانتیمتر) می باشد .
انجام عملیات جوشکاری در خلاء از محدودیت های عمده این روش جوشکاری به شمار می آید..
متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.
پس از پرداخت، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه9
جوشکاری انفجاری
Explosive Welding
جوشکاری انفجاری تکنیک بکارگیری مواد منفجره برای اتصال متالورژیکی فلزات در فشار همراه با حداقل ذوب فلزات مورد نظر می باشد.
اساس این روش بر این قاعده استوار است که اگر دو سطح فلزی با سرعت کافی به هم نزدیک گردند ممکن است سیلان پلاستیکی ناشی از برخورد سطوح مشترک باعث جوش خوردن دو سطح گردد که طی آن عمل نفوذ اتفاق نمی افتد.
فشار مورد نیاز جهت جوشکاری از فشار یک لایه مواد منفجره که بر روی یکی از صفحات نصب شده حاصل می شود.صفحه ی زیرین موسوم به صفحه ی ساکن را بر روی تکیه گاه محکمی که اغلب فلزی است (و می تواند از بتن یا ماسه باشد) قرار می دهند.ماده انفجاری ممکن است بصورت ورقه رشته و پودر یا حتی به صورت خمیر باشد که بر روی صفحه ی پرنده قرار می گیرد.بسته به نوع ماده ی انفجاری ضخامت لایه ی ماده ی انفجاری و چگالی آن سرعت ناشی از انفجار معمولآ بین 3600-2400 متربرثانیه می باشدفشار تماس بسیار بالای ناشی از انرژی جنبشی فوق باعث می شود که در نقاط تماس سیلان پلاستیک رخ داده و به ناحیه ی اطراف و فضاهای خالی مجاور پخش گردد که منجر به اتصال چنگکی بین دو سطح می گردد.
مکانیزم اساسی جوش انفجاری ساده استبا مشتعل شدن ماده ی انفجاری صفحه ی بالایی سرعت گرفته و در اثر برخورد دو صفحه بک اتصال دائم و قوی ایجاد می شود
برای اینکه جوشکاری سطوح یکنواخت و کامل باشد بهتر است دو سطح قبل از کاربرد مواد منفجره از یکدیگر فاصله داشته باشند. عملا صفحه ی پرنده تحت زاویه ی آلفا نسبت به صفحه ساکن قرار داده می شود.با توسعه ی انفجار هوای موجود در فاصله ی دو صفحه به سرعت خارج می شود که منجر به تمیزی دو سطح اتصال می گردد. صافی و تمیزی دوسطح عاملی جهت تماس و اتصال بهتر سطوح می باشد.
بوسیله ی انفجار دو فرآیند قابل انجام است:
الف) روکش کاری
ب) جوشکاری
روکش کاری:
دراین روشبا استفاده از حجم زیادی از موادمنفجره مانند دینامیت فشار لازم حاصل می گردد. انرژی مورد نیاز برای روکش کاری ضخامت های مختلف محاسبه و از انفجارکسب می گردد. صفحه ای که به عنوان روکش مورد استفاده قرار می گیرد در فاصله ی 3 تا 6 میلیمتر صفحه ی زیرین قرار می گیرد.با توسعه ی انفجار که از لبه ی صفحه ی بالایی شروع می شود فشار تماس به میلیون ها نیوتن بر متر مربع رسیده و همزمان صفحات به هم متصل می گردند جریان هوای بوجود آمده بین دو صفحه باعث پاک شدن سطوح تماس می گردد. فاصله ی مورد نیاز را می توان توسط شیارهایی که روی صفحات ایجاد شده و یا توسط مقوا و موادی از قبیل فوم ایجاد کرد.با شروع انفجار و توسعه ی جوش این مواد اضافی توسط جت هوا از روی سطوح پاک می گردد.فشار ناشی از انفجار جریان پلاستیک مغشوشی از فلز را ایجاد می کندکه باعث اتصال چنگکی سطوح می گردد. روکش کاری انفجاری را در طیف وسیعی از مواد مانند آلمینیوم و مس و آلیاژهای آهن و نیکل و تیتانیوم و غیره می توان استفاده کرد. اما عموما برای اتصال ورقه های فولادی بکار می رود. دلیل لصلی استفاده از روکش های فلزی بدست آوردن مقاومت بالا در برابر خوردگی می باشد.
درز جوشی انفجاری:
ماده انفجاری مورد استفاده برای درز جوشی (و جوش لب به لب) سیکلوتری متیلن تری نیترامینمی باشد که قوی تر از مواد انفجاری مورد استفاده در روکش کاری است .ماده ی انفجاری فوق بصورت نوار های باریک در داخل ورقه های سربی قرار می گیرد. با انفجار این نوارها بر روی صفحه ی پرنده قسمت مرکزی سطحی که توسط ماده ی انفجاری پوشش داده شده خم می شود.
مکانیزم درز جوشی انفجاری
مطابق شکل که باعث برخورد آن به صفحه ی زیرین و ایجاد اتصال می گردد جوش حاصل بسیار یکنواخت و محکم و پهنای آن کمر از 13 میلیمتر می باشد. فاصله ی بین دوصفحه در حدود 0.25 تا 6 میلیمتر می باشد که توسط قید و بند مناسب , قرار دادن صفحات لایی و یا حتی ایجاد تاچ قابل ایجاد است.شکل زیر نشان می دهد که اتصال لب به لب ورق ها نیز قابل ایجاد اس
جوشکاری ترمیت به مجموعه فرآیندهایی گفته می شود که در آن جوش ازفلز مذابی که توسط یک کنش شیمیایی بشدت گرمازا بوجود آمده است ، تشکیل می شود. این نوع جوشکاری بیشتر شبیه به ریخته گری بوده و دور دو قطعه ای که باید به هم جوش داده شوند یک قالب قرار دارد که فلز مذاب ناشی از این واکنش شیمیایی به این قالب هدایت شده و پس از سرد شدن فلز مذاب داخل قالب جوش شکل می گیرد .
واکنش شیمیایی یا ترمیت معمولا بین اکسید یک فلز ( معمولا آهن یا مس ) و فلز احیا کننده مانند آلومینیوم انجام می شود . برای انجام واکنش از یک پودر که به سرعت محترق شده به عنوان چاشنی استفاده می شود که گرمای لازم برای شروع واکنش را فراهم می آورد . دو نمونه از واکنش های مورد استفاده در این نوع جوشکاری :
Fe3O4 + 8 Al à 9 Fe + 4 Al2O3 (3088 ºC)۷۱۹KCal۳
3 CuO + 2 Al à 3 Cu + Al2O3 (4865 ºC ) ۲۷۵.۳ Kcal
انواع ترمیت مورد استفاده در صنعت :
- ترمیت ساده : شامل مخلوط پودر های اکسید آهن و آلومینیوم
- ترمیت فولاد کم کربن : شامل ترمیت ساده به اضافه پودر فولاد کم کربن یا حتی مقداری پودر منگنز
- ترمیت چدن : شامل ترمیت ساده به اضافه مقداری پودر فولاد سیلیسیوم دار و فولاد کم کربن
- ترمیت برای جوشکاری ریل ها : شامل ترکیبات ترمیت ساده به اضافه مقداری پودر کربن ، منگنز و عناصر آلیاژی دیگر به منظور افزایش سختی فلز جوش در ریل
- ترمیت برای اتصال کابل های برق : شامل پودر های اکسید مس و آلومینیوم
جوشکاری ترمیت معمولا به دو صورت در صنعت وجود دارد ؛ در نوع اول از فلز ذوب شده مستقیما برای اتصال دو قطعه استفاده می شود . در نوع دوم از فلز ذوب شده به منظور گرم کردن و به درجه حرارت آهنگری رساندن قطعات استفاده می شود و سپس با اعمال فشار به قطعات اتصال شکل خواهد گرفت .
مراحل جوشکاری ترمیت :
1- تمیز کردن سطح قطعات از آلودگی و اکسید
2- آماده کردن قالب ( قالب ها بصورت دستی ساخته شده یا بصورت آماده برای اشکال و قطعات خاص در بازار موجودند)
3- ایجاد فاصله مناسب بین قطعات و قرار دادن قالب دور قطعات
4- پیشگرم کردن قالب
5- ریختن مواد ترمیت در محفظه احتراق
6- قرار دادن چاشنی
7- روشن کرد چاشنی به منظور احتراق ترمیت
8- باز کردن قالب پس از سرد شدن مذاب حاصل ازواکنش
9- تمیزکردن و پرداخت کردن سطح قطعات و اتصال
شامل 6 صفحه فایل word قابل ویرایش
جوشکاری انفجاری یک جوشکاری حالت جامد است که در آن از انفجار یک ماده منفجره کنترل شده استفاده می‌شود تا دو فلز در فشار بالا به هم متصل شوند و سیستم مرکب حاصل، یک اتصال متالورژیکی پایدار است. اولین مشاهدات این روش طی جنگ جهانی اول، زمانی که ترکش‌های بمب‌های منفجر شده به مواد فلزی اصابت می‌کرد، دیده شد.
برای درک بهتر موضوع دو کلیپ به همراه فایل پاوروپوینت ارائه گردیده است.
فایل موجود قابل ویرایش می باشد.
این محصول نتیجه ی تلاش گروه "مشاوران دانشگاهی " www.eacademic.ir می باشد که قطعا کپی شده از هیچ منبع و سایت دیگری نمی باشد .