ارتباط کمال¬گرایی خودمدار و جامعه¬مدار با واماندگی ورزشکاران مرد نخبه استان کرمان
به صورت ورد ودر117صفحه
چکیده
هدف این پژوهش تعیین ارتباط کمال¬گرایی خودمدار و جامعه¬مدار با واماندگی ورزشکاران مرد نخبه استان کرمان بود. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش یا استراتژی داده¬ها، از نوع همبستگی بود. به این منظور، طی مطالعه¬ای، 107 نفر(107= N) ورزشکار مرد نخبه در رشته¬های فوتبال، هندبال، والیبال، فوتسال، دوچرخه¬سواری، بدمینتون و ورزش¬های رزمی (میانگین سنی:5± 39/25 سال و میانگین سابقه ورزشی4± 17/8 سال)، پرسش¬نامه کمال¬گرایی چند¬بعدی تهران (بشارت،1383) و پرسش¬نامه واماندگی ورزشکار(ABQ) (رادک و اسمیت، 2001) را تکمیل نمودند. داده¬ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند¬متغیره و تحلیل واریانس تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، کمال-گرایی خودمدار رابطه معکوس و معنادار(05/0≥p) با کاهش احساس موفقیت و احساس بی-ارزشی داشت و در بعد خستگی جسمی- روانی این رابطه معکوس، ولی معنادار نبود، در¬حالی-که، کمال¬گرایی جامعه¬مدار با خستگی جسمی- روانی رابطه مستقیم و معنادار (05/0≥p) و با کاهش احساس موفقیت رابطه مستقیم ولی این رابطه معنادار نبود و با احساس بی¬ارزشی رابطه معکوس و معناداری داشت. همچنین، نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد، کمال¬گرایی خودمدار، علایم واماندگی را به طور معکوس و معنادار و کمال¬گرایی جامعه¬مدار، کاهش احساس موفقیت و خستگی جسمی- روانی را به طور مستقیم و معنادار و احساس بی¬ارزشی را به طور معکوس پیش¬بینی کرد.
ارتباط کمال¬گرایی خودمدار و جامعه¬مدار با واماندگی ورزشکاران مرد نخبه استان کرمان