لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
قهرمانان ملی ایران
جهان پهلوان تختی
جهان پهلوان تختی در روز پنجم شهریور ماه سال 1309 خورشیدی در خانواده ای متوسط در محله خانی آباد تهران متولد شد. پدرش به سبب اعتقادات مذهبی و ارادت به امام هشتم، نام غلامرضا را برای وی برگزید. دو پسر و دو دختر دیگر از غلامرضا بزرگتر بودند.
شادروان تختی به لحاظ مشکلات خانوادگی فقط 9 سال در دبستان و دبیرستان منوچهری خانی آباد درس خواند و در سال 1329 به سبب علاقه به کشتی و ورزش باستانی به باشگاه پولاد رفت. تختی در دوران زندگی ورزشی اش رکورد دار شرکت در المپیک ها و کسب بیشترین مدال از این آوردگاه بود. در چهار دوره المپیک حضور داشت و حاصل آن یک طلا، دو نقره و یک عنوان چهارم بود که در کشی ایران این امر اتفاق نادری است. جهان پهلوان علاوه بر قهرمانی، به لحاظ منش و رفتار انسانی و سجایای اخلاقی پسندیده و جوانمردی و نوع دوستی شهره خاص و عام بوده است.
او زندگی خود را وقف مردم کرده بود. شادروان تختی در ورزش باستانی و کشتی پهلوانی نیز دارای تبحر و مهارت بود، چنان که سه بار پهلوان ایران شد و هر بار کشتی گیران نامداری را مغلوب کرد. وی چهار ماه پس از بازگشت از آخرین سفر خود(تولیدو،1966) در آبان ماه سال 1345 زندگی مشترک خود را با همسرش آغاز کرد
؛ که حاصل آن تولد بابک در سال 1346 بود و سرانجام پس از گذشت چهار ماه از تولد فرزندش خبر درگذشت جهان پهلوان همه را در اندوهی عظیم و بهتی شگفت انگیز فرو برد.
ویژگی های فردی
جهان پهلوان، مرحوم غلامرضا تختی، به واقع پهلوان بود و روحیه جوانمردی پهلوانی در او موج می زد. ویژگی های فردی و شخصیتی تختی، ادب، فروتنی، حجب و حیا، پای بندی به آیین جوانمردی و سنت های پهلوانی، دستگیری از فرودستان و نیازمندان، نیکخواهی، حق شناسی، احترام به بزرگان و پیش کسوتان و ارزش های ملی ـ مذهبی جامعه، همراه با چهره دل نشین و لبخند زیبا و گرمش ـ که تقریبا هر کس که او را از نزدیک دیده، به آن اشاره کرده است ـ و قصه ها و افسانه هایی که از عزت نفس و بلندنظری و کمک های او به دیگران در میان مردم رواج یافته بود، از او چهره ای فوق العاده محبوب ساخته است. تختی، نماد ورزش ایران و از نسل پهلوانان اساطیری و ماندگار در تاریخ ایران است. مردی که واژه های زیبای پهلوانی، جوانمردی، گذشت، دین داری، مردانگی و فداکاری، به نام او گره خورده است. غلامرضا، قهرمانی است که در سایه پهلوانی، ماندگار شد.
احترام به مادر
جهان پهلوان تختی، مادرش را خیلی دوست می داشت و به او احترام می گذاشت و فرمانش را به گوش جان می سپرد و اطاعت می کرد. در سال 1328، تختی به مسجد سلیمان رفت و در شرکت نفت آنجا مشغول به کار شد. بعد از چندی، برای دیدار مادرش از شرکت نفت تقاضای مرخصی نمود، ولی مورد موافقت واقع نگشت. بدین ترتیب، جهان پهلوان که هنوز یک سال از خدمتش نمی گذشت، استعفا داد. متن استعفای او خواندنی است: «بسیار متأسفم از اینکه مقام ریاست کارگزینیِ اداره شرکت نفت مسجد سلیمان، با مرخصی یک ماه این جانب موافقت نفرموده اند.
از نظر آنکه من برای مادر خودم ارزش فراوانی قائل هستم و او از من خواسته است که به دیدارش بروم، چاره ای جز اطاعت امر او نمی بینم و با مرخصی من نیز موافقت نشده است. خواهشمند است استعفای این جانب را بپذیرید. با نهایت احترام، غلامرضا تختی».
بیایید انسان باشیم
پس از مسابقات جهانی یوکوهامای ژاپن در سال 1961م، که تختی در آن مدال طلایِ جهان را به گردن آویخته بود، روزی از خیابانی می گذشت که متوجه شد پسری در گفت وگو با دوست خود، از او تعریف می کند و به کشتی گیر دیگری بد می گوید. جهان پهلوان به سوی آن دو رفت و به آن پسر گفت: «بیایید انسان باشیم. بیایید شما که امید و آرزو و چشم و چراغ این جامعه هستید، از حالا یاد بگیرید که با زشتی ها و کلمات رکیک آشنا نشوید. چراتا جایی که این همه گفته های خوب و دل نشین است، کلمات زشت و ناپسند را به زبان می آورید؟» و بدین ترتیب، به آن دو آموخت که انسانِ نیک بودن، از مدال های رنگارنگ جهانی پرارج تر است؛ چه اینکه دوران قهرمانی زودگذر است و آن چه باقی ماند، پهلوانی هاست.
پهلوانی در میدان قهرمانی
جهان پهلوان تختی همیشه می گفت: «هدف، قهرمان شدن نیست. هر کس با کم و بیش تمرین، می تواند قهرمان شود، اما فقط قهرمانی به گردن خود و ملتش مدال طلا می آویزد، که وجودش سرشار از جوانمردی و خدمت به هم نوع باشد». جهان پهلوان، کشتی گیری قدرتمند و چالاک بود. او با هوشمندی و موقع شناسی کشتی می گرفت، اما حتی روی تشک هم اصول جوانمردی را از یاد نمی برد و هیچ گاه دیده نشد که از ضعف حریف سوء استفاده کند. الکساندر مدوید، رقیب سرشناس روسیِ تختی، بر مزار تختی در حال گریه گفته است: «در طول مدتی که کشتی گرفته ام، شجاع تر، خوش خُلق تر و مهربان تر از تختی ندیده ام».
زلزله بویین زهر
پس از زلزله بویین زهرا در شهریور ماه 1341، مردم به نشانه اعتراض به بی کفایتی حکومت وقت در کمک رسانی به زلزله زدگان و نیز بی اعتماد به دولت، از جهان پهلوان خواستند کمک ها را جمع آوری کند و به زلزله زدگان برساند. تختی با جمعی از ورزشکاران، کمک های نقدی و جنسی مردم تهران را جمع کرد و به زلزله زدگان رساند. پس از آن، غوغایی به پا شد که در تاریخ مشارکت های مردمی ایران زمین، کم نظیر و یا بی مانند است. اوصافی که از استقبال مردم و بخشش های آنان به جهان پهلوان در آن روز آورده اند، به افسانه بیشتر شباهت دارد، و نشان از اعتماد شگرف مردم به این پهلوانِ خاکی خود است.
تختی و نماز
یکی از شاخصه های دین داری از صدر اسلام تاکنون، پاسداشت پایه و عمود دین، یعنی نماز است. تا الان، هیچ کس حتی به ظن و گمان نگفته است که تختی در نماز خواندن، کاهلی داشته است؛ بلکه در مقابل، دوستان او همیشه تأکید داشته اند که او، نماز را در محل تمرین یا مسجد نزدیک محل اقامه می کرده است. درباره تختی گفته اند که در روزهای تمرین، همیشه از دو لُنگ
تحقیق درباره تختی1