مقاله درباره تاکتیک دشمن در حمله به شهرها

اختصاصی از فایلکو مقاله درباره تاکتیک دشمن در حمله به شهرها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:23

فهرست:

خط نظامی کومله در گامی به پس

برخی خصوصیات عملیات نظامی کومله

عملیات در شهر

مسئله توده ها

استراتژی ها و تاکتیکهای نظامی "سون زی"

خط نظامی کومله در گامی به پس (نکاتی در مورد فعالیتهای نظامی کومله در سال 8 6 )

(از جزوه "علیه رفرمیسم، شووینیسم و اپورتونیسم حزب کمونیست ایران"، اتحادیه کمونیست های ایران، تابستان 1369)

پیام، نشریه صدای انقلاب ایران (رادیوی کومله) در شماره نیمه دوم آبانماه خود مصاحبه ای را با یکی از فرماندهان نظامی کومله منتشر کرده است که حاوی یک بررسی از فعالیتهای نظامی آن در سال 68 می باشد.

خط نظامی کومله که در چند ساله اخیر به شدت تحت تاثیر خط سیاسی حاکم و پیوسته در انطباق بیشتر با آن بوده، جوانب تازه تری از عملکرد خط سیاسی حاکم بر کومله در عرصه نظامی را آشکارتر می سازد. در مصاحبه ای که به عمل آمده، استراتژی عمومی کومله در این دوره اینچنین تعریف شده است:

"پیش بردن فعالیت نظامی هماهنگ باسایر عرصه های مبارزه سیاسی و اقتصادی در کردستان و نشان دادن قابلیتهای نظامی نیروی پیشمرگ کومله از طریق عملیاتهای سنجیده و هدفمند؛ بکاربردن اصل حفظ نیرو و انتخاب حرکتهایی که بدون تلفات باشد و بهره برداری و استفاده صحیح از فعالیت نیروی پیشمرگ."

منظور از هماهنگ کردن با سایر عرصه های مبارزه سیاسی و اقتصادی همانا در خدمت قرار دادن عالیترین شکل مبارزه در خدمت شیوه های پائین تر مبارزه می باشد. یعنی مبارزه مسلحانه در خدمت مبارزات اقتصادی و صنفی یا در پشتیبانی از آنهاست. گذشته از همخوانی چنین عملکردی با عملکرد گروههای چریکی شهری، هدف آن پایین آوردن سطح مبارزه مسلحانه (عالیترین شکل مبارزه)  و نهایتا تبدیل آن به اهرم فشاری برای گرفتن رفرمهایی از ارتجاع حاکم است. در مصاحبه یکی دیگر از مبانی فعالیتهای نظامی کومله "بکار بردن اصل حفظ نیرو" معرفی شده است. درک دیالکتیکی نشان می دهد که اصل حفظ نیروی خود با نابودی نیروی دشمن معنی می دهد. زیرا آنها وحدتی از اضداد را تشکیل می دهند که جهت عمده آنرا نابودی دشمن تشکیل میدهد. البته حذف بخشی از این اصل از روی فراموشکاری صورت نگرفته بلکه نشانه بارز جنبه دیگری از استراتژی کومله در انطباق با خط سیاسی وی می باشد. این نشاندهنده یک خصلت دفاعی در فعالیتهای نظامی کومله است. مائو در مورد مرحله دفاع استراتژیک از دو نوع دفاع سخن می گوید: دفاع فعال و غیر فعال. در دفاع غیر فعال ابتکار عمل در دست دشمن است و دشمن تعیین کننده پیشبرد جنگ می باشد. اگر اصل نابودی دشمن در این مورد بکار برده نشود به معنی آنست که شکست دادن دشمن و ازبین بردن او در نقشه جنگ قرار داده نشده و درحقیقت مسئله کسب قدرت سیاسی و مبارزه برای چنین قدرتی در دستور کار نیست (که در مورد کومله این چنین است). حتی اگر مسئله حفظ خود در شرایط ویژه ای عمده گردد، نمی تواند به مثابه یک اصل کلی و عمومی قلمداد گردد.

اما "نشان دادن قابلیتهای نظامی نیروی پیشمرگه" که به مثابه یکی از پایه های استراتژی نظامی کومله بدان اشاره شد، سئوالاتی را بر می انگیزد که قابل توجه است. مهمترین آنها اینست که "نشان دادن قابلیتهای نظامی ..." به چه کسی و یاکسانی مورد نظر است؟ اگر منظور توده هاست که نشان دادن نیرو به توده ها دردی را درمان نمی کند. توده ها خواهان ضربه مهلک زدن به نیروی ارتجاع و بیرون راندن آنها و نابود کردن آنها هستند. نشان دادن نیرو به غیر از آنکه بتواند تحسین و وجد آنها را برانگیزد کار دیگری نخواهد کرد. پس نشان دادن نیرو به چه کسانی مطرح است؟ اگر پایینی ها نباشند مسلما بالایی هایند. اگر "نشان دادن نیرو" به معنی نمایش نیرو به قدرتهای ارتجاعی و امپریالیستی و مرتجعین حاکم برای "تحمیل کردن" خود به آنها نباشد، و اگر به معنی نشان دادن علائمی برای گرفتن امتیازاتی از هیئت حاکمه نباشد، حداقل آغاز پیمودن راهی به آنسوست . امروزه بسیارند جریاناتی که با ظاهری چپ و تحت نام مبارزه مسلحانه راست ترین خط سیاسی را دنبال می کنند و مبارزه مسلحانه را تنها به وثیقه ای برای رسیدن به اهداف ارتجاعی و سهیم شدن در قدرت  و یا گرفتن امتیازاتی محدود تبدیل کرده اند. این استراتژی بخصوص در میان احزاب وابسته و طرفدار شوروی و احزاب  و جریانات لیبرالی رونق دارد. این استراتژی طبیعتا تاکتیکهای خاص خود را بدنبال خواهد داشت که از آنجمله، عمدگی بخشیدن به شهر می باشد. چنین جهت گیری در فعالیتهای کومله اهمیت روز افزونی بخود گرفته، بطوریکه در چند سال گذشته فعالیتهای نظامی کومله در شهر نسبت به کل فعالیتهای نظامی اش مقدار بیشتری را به خود اختصاص داده و همانگونه که خود گفته اند از اهمیت "فوق العاده ای" برخوردار است. به همین دلیل لازم است که تاثیر این جهت گیری استراتژیک در تاکتیکها و فعالیتهای نظامی کومله بیشتر باز شود و مورد بررسی بیشتری قرارگیرد.