مقالة : برنامه ریزی خطی و تئوری محدودیتها

اختصاصی از فایلکو مقالة : برنامه ریزی خطی و تئوری محدودیتها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله کامل بعد از پرداخت وجه

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات: 24

فهرست:

برنامه ریزی

مکانیزم برنامه ریزی

برنامه ریزی خطی چیست؟

اصول پیدایش برنامه ریزی خطی

JIT چگونه پیدا شد؟

مفاهیم و اصول تئوری محدودیتها

برنامه ریزی

برنامه ریزی در فعالیتهای ترویجی مهمترین و اصلی ترین وظیفه مدیر بشمار می رود. قصور در برنامه ریزی سبب می شود که فعالیتها بر حسب تصادف انجام شود و چنین فعالیتهایی مسلما در جهت اهداف مورد نظر نخواهد بود. از آنجا که برنامه ریزی راه و روشی برای هدایت منظم فعالیتهای انسانی برای اهداف و مقاصد مشخصی است و به تعبیری دیگر نقشه راه برای رسیدن به مقصود و جهت گیری منطقی برای انجام فعالیتهاست، از نظر منطقی لازم است از نیازها و انتظارات، شرایط و امکانات، منابع و تجهیزات و همچنین موانع و حدودیتها اطلاعات جامع و دقیق جمع آوری کنیم و برای تحقق اهداف مورد نظر مناسبترین و مؤثرترین راهبردها را پیش بینی و توصیه نماییم. بدیهی است در فعالیتهای ترویجی بهره گیری از همکاری و مشارکت فعالانه افرادی که برنامه برای آنها طراحی و اجرا می شود از عوامل عمده موفقیت است و این امر نیز مستلزم بهره گیری از ضوابط علمی و شناخت صحیح مفهوم مشارکت است و میزان این مشارکت نیز بر حسب شرایط زمان، مکان، محتوا و مخاطبان متفاوت خواهد بود. 

مکانیزم برنامه ریزی

 از جهت مکانیزم برنامه ریزی دو رهیافت مطرح است. یکی برنامه ریزی خطی که در آن متغیرهای دخیل در نتایج حاصل از برنامه و نقش هر متغیر معلوم بوده، بر مبنای داده های آماری معین یا قابل پیش بینی هستند و در عین حال قابل کنترل هم می باشند. دومین رهیافت برنامه ریزی غیر خطی است که در آن متغیرهای مزبور نقش مشخص و تعریف شده صریحی در پیامدهای حاصل از اجرای برنامه ندارند یا لااقل در مرحله برنامه ریزی بوضوح قابل تشخیص نیستند. 

  برنامه ریزی خطی چیست؟

برنامه ریزی خطی پر استفاده ترین مدل بهینه سازی است.دامنه وسیع کاربرد این مدل در انواع مختلف برنامه ریزی،زمانبندی،کنترل پروژه و مدیریت ،تخصیص منابع،طراحی سیستم های صنعتی ،مسائل حمل و نقل ،تعمیرات و نگهداری ،تئوری شبکه ها و بسیاری از جنبه های دیگر تصمیم گیری در صنایع،اقتصاد وامور نظامی ،ضرورت وجود روشهای قوی کارا و قابل اعتماد برای حل این مسائل را ایجاب می کند. امروزه در کلیه رشته های علمی روشهای مبتنی بر مبانی ریاضی برای حل مسائل ارائه شده که برنامه ریزی خطی نیز از این امر مستثنی نیست.در سال 1947دکتر جرج دانتزیک توانست روش کارائی راکه بر مبنای جبر خطی استوار بود به منظور حل مسائل برنامه ریزی خطی ارائه دهد این روش از اصل برخورد بردارها با یکدیگر وایجاد فضای برداری سرچشمه می گیرد که به آن سیمپلکس می گویند. در طی تقریبا"پنجاه سال گذشته روش سیمپلکس دانتزیک جهت حل مسائل برنامه ریزی خطی ( L) ابزار محاسباتی کارائی بوده است هر چند که این روش موضوع تحقیقات جدی در طی سالهای بسیاری بوده است.

موضوع تحقیق : رابطه ی انسان با سازمان

اختصاصی از فایلکو موضوع تحقیق : رابطه ی انسان با سازمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله کامل بعد از پرداخت وجه

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات: 11

بسم الله الرحمن الرحیم

دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

موضوع تحقیق : رابطه ی انسان با سازمان

نام درس تئوریهای مدیریت

تهیه کننده: مجید شیر محمد جماعت

کارشناس ارشد مدیریت دولتی

استاد راهنما : دکتر حسین میرزائی اهرنجانی

زمستان : 85

                                تئوری محدودیتها – زود گند یا آینده

نوشته ی رابرت ای. فرکس

TOC = یک           سه حرفی دیگر که وعده می دهد برای هر شرکت یک علاج قطعی باشد. آیا این وضعیت مدیریت آینده است یا فقط یک زودگذر است؟ به طور مشهود فقط زمان می گوید، اما اجازه دهید ریسک کنم و یک پیش گویی کنم و در تفکر ورای گمانه پروازی ام با شما شریک شوم .

پذیرش در مقابل موفقیت

اغلب اوقات یک فن مدیریتی جدید به طور گسترده مورد پذیرش شرکتها قرار می گیرد. با این حال پذیرش اولیه تضمین نمی کند که این تکنیک دوام زیادی داشته باشد، و یقینٲ ضمانت نمی کند که موفقیت آمیز باشد. چندین سال قبل، پوشش هفته ی کاری یک خط زمانی در بر دارد که چند دهه ی قبل را پوشش می دهد. پراکندگی در خط زمان به طور تحت اللفظی چندین تکنیک مدیریتی است که از مُد زودگذر به حافظه ی دور دست رفته است.

حتی تکنیکها که پذیرفته شده اند و یک وضعیت معتبر اجرایی در شرکتها دارند، اغلب نمی توانند سودهای امیدوار کننده ای به همراه بیاورند – در واقع اغلب به طور تأسف انگیزی در برآورده کردن انتظارات اُفت دارند، بیایید فقط چند نمونه ی آشنا را بررسی کنیم :

• کامپیوتر ها – من خواندن یک تحقیق را در اوایل دهه ی 70 به یاد می آورم که توسط شرکت مشاوره ی نامورمک کینزی و شرکت انجام شد. آنها سود مالی شرکت هایی که از سرمایه گذاری در کامپیوتر کسب کرده بودند را آنالیز کردند و به این نتیجه رسیدند که خیلی اندک(کمتر از 10 درصد) سود قابل پذیرش به دست آورده، و اکثریت آنها سود منفی داشته اند.
• برنامه ریزی ملزومات مادی(MRP) – این تکنیک کامپیوتری در اوایل دهه ی هفتاد با عنایت رو به رو شد، و هم اکنون در بسیاری از شرکت های تولیدی بزرگ در این کشور کاربرد فراوانی دارد. هدف ادعا شده اش کاهش صورت برداری دارایی، بهبود عملکرد توزیع، و کاهش هزینه هاست. چندین سال قبل تعدادی از کارشناسان محترم به جنبش MRP به عنوان یک خطای 10 میلیارد دلاری اشاره کردند،و تذکر دادند که ژاپنی ها با استفاده از سیستم های عمدتأ دستی به نام"kanban" موفقیت بسیار بیشتر و سرمایه گذاری خیلی کمتری داشته اند.
• کامپیوترهای شخصی - اخیرأ، لستر ترو،رئیس کلMIT و یک اقتصاد دان برجسته، یک مطالعه ی انجام شده برای اندازه گیری موفقیت های خلاقانه و تولیدی با استفاده از کامپیوترهای شخصی در صنعت را گزارش می دهد. وی ضرورتأ می گوید که این هم خیلی آشفته کننده و هم معماساز است، اما علی رغم سرمایه گذاری های عظیم،نتوانستند هیچ اصلاح واقعی در بهره وری و میزان تولید اداری را ردیابی و کشف کنند.
• مدیریت کیفیت کل(TQM) – چند تکنیک بیشتر از جنبش کیفیت در ملأعام رواج فوری تر بدست آورده اند. به محض پخش تلویزیونی "چرا ژاپن کار می کند" در ساعات پربیننده ی یک شنبه غروب، مثل این به نظر رسید که کل کشور بلافاصله دانستند که کیفیت رمز موفقیت ژاپن است و اینکه دکتر دبلیو.ای.دمینگ مردی است که آنها را شروع کرده است. علی رغم انتخاب فراوان و سریع TQM توسط صنایع ایالات متحده یکی از شش شرکت مشاوره ای بزرگ اخیرأ اعلام کرده اند که فقط حدود 5 درصد از شرکت هایی که برای انتخاب TQM تلاش کرده اند از نتایج بدست آمده راضی هستند.

من آخرین فردی هستم که می گویم کامپیوترها،MRP،PC ها و TQM ابزارهای مهم یا ارزشمندی نیستند، اما بر مبنای آنالیز چند سازمان و افراد بسیار محترم، به طور واضح چیزی غلط و نابجاست.

شاید مشکل کم درکی، حمایت و اصرار ناکافی مدیریت عالی رتبه باشد، یک دلیل متداول که وقتی ارئه می شود که چنین برنامه هایی نتوانند نتایج مطلوبی فراهم کنند. هضم این برای من بسیار دشوار است. مدیریت ارشد به طور واضح در این تکنیک ها به اندازه ی کافی باور شده اند تا برای اجرای شان پول لازم سرمایه گذاری شود. همچنین پذیرش این موضوع که مدیریت در کسب سود قابل توجه در سرمایه گذاری های شان و بهبود سودآوری شرکت های شان علاقه ای ندارند، برای من دشوار است.