این پاورپوینت به نام بیابان می باشد که شامل ده اسلاید می باشد در مورد حیوانات و گیاهان بیابان و خاک و اقلیم بیابان توضیح داده شده است.
این پاور پوینت قابل ویرایش و اضافه کردن اسلاید می باشد.
امیدواریم که مفید باشد.
بیابان
یک کارافرینی زنانه در بیابان
آیا در بیابان هم میشه کارافرینی کرد یا خیر برای اثبات همراه با یک فیلم واقعی به شما نشان میدهیم حتی در بیابان هم میشه ایجاد اشتغال کرد
مقدمه :
، "بیابان" به مناطقی اطلاق میشود که مقدار متوسط بارش سالانه آن کمتر از 50 میلی متراست وامکان دارد در طول سالو یا سالها،بارندگی درآن صورت نگیردو....
اما"کویر" به نمکزار،گفته میشود. عربها به کویر، سبخاءمیگویند. امامتاسفانه در زبانهای بیگانه مانند آلمانی،فرانسه، انگلیسی چون لغت خاصی برای "کویر"
ندارند، چیزی مینویسند که وقتی ما آن را ترجمه میکنیم ، چیزی به اصطلاح از آب درمیآید، که غلط است وهمین کمبود لغت در زبان آنهاست که حتی در ایران، کارشناسان واستادان ،کویر رابابیابان اشتباه میکنند ویا حتی درمواردی هم آن راطوری مینویسند ومیگویند، که انسان نمیداند منظورشان کویر بوده ویابیابان .
در ایران مابرای "کویر" لغت داریم ، همینطور برای بیابان ،که شرح آن گذشت. چون زبان عربی هم از لحاظ لغت غنی است ،برای هر دو،لغت جداگانه دارد. به کویر،سبخاء وبه بیابان ، ربع میگویند که قبلاً هم در این باره مطالبی نوشتهایم . امادر زبانانگلیسییککلمهبهنام Desert وجود دارد. در مواردی که منظورشان "بیابان" باشد مینویسند Sandy Desertو در مواردی که کویر باشد، مینویسند Salty .Desert وقتی کارشناسان ما در ایران آنها را ترجمه میکنند به ترتیب کویرهای یا بیابانهای شنی (ماسهای) و کویرهای نمکی به آنها میگویند که غلط است زیرا:
اولاً همانطور که در صفحه های قبلی نوشتیم ، فقط یک نوع بیابان وجود ندارد که ماسهای و یا به اصطلاح غلط تر،شنی (1) میباشد،بلکه انواع مختلف بیابانها را میشناسیم که شرح دادیم (ریگی ، سنگی ، شهری وغیره)
ثانیاً ترجمه Salty Desert به کویر نمکی ویابیابان نمکی نیز غلط است زیرا Saltبه معنی نمک است در حالی که کویر هم ،یعنی نمکزار میباشد و لذا"نمکنمکی" میشود. "بیابان نمکی" هم غلط است برای اینکه قسمتی از بیابان اگر کویر باشد به آن کویر میگویند و به عمو و به دائی و به شوهر خاله وشوهر عمه هم uncleمیگویند برای اینکه برای همه لغت جداگانهای ندارند، همینطور است در زبان آلمانی و... اما ما در زبان فارسی برای هر یک، اسامی جداگانهای داریم. همینطور برای کویر و بیابان .
امروزه برخی از محققان به این اشتباه که ناشی از کمبود لغت است پی بردهاند و
سعی میکنند به کویر همان کویر "Kewir" بگویند که درنوشتههای برخی از دانشمندان مشاهده میشود.
بنابراین کویر با بیابان تفاوت دارد. چون با بیابان و انواع آن تا حدودی آشنا شدیم، حال میپردازیم به توضیح درباره کویر:
تعریف کویر
کویر، به نمکزار یا اراضی گفته میشود که مقدار نمک آنها آنقدر زیاد است که قابل رویش برای گیاهان زراعتی (مانند گندم، چغندر و حتی گیاهان خیلی مقاوم به شوری مانند پسته و خرما) نیست. اما امکان دارد که گیاهان غیر زراعتی مقاوم به شوری (مانند: گز، خارشتر، نی ، اشلن و غیره) بتوانند در آن برویند . در این صورت، به این کویرها، کویرهای گیاهدار یا مراتع کویری میگویند. اما اگر مقدار نمک خاک از یک حدّی (از 3% ویا هدایت الکتریکی مخصوص خاک از 43 میلی موس بر سانتیمتر) تجاوز کند دیگر هیچ گیاهی قادر به روئیدن درآن زمین نیست. در این شرایط، کویرهای فاقد گیاه یا کویرهای واقعی دارای قشرهای نمکی به وجود میآیند. بنابراین، باید به اراضی نمکزار، کویر گفت ولاغیر.
انواع کویرها و......
جهت تعریف بیابان بایستی مناطق خشک را شناخت و از آنجایی که ویژگیهای مناطق خشک زیاد است تعریف آن در یک جمله مشکل است . بنابراین بیابان را به صورتهای مختلف تعریف کرده اند .
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی « بیابان به سرزمینی گفته می شود که توان حیات و زیست موجودات در آن بدلیل کمی بارندگی بسیار محدود باشد . » و دو ویژگی عمده اغلب بیابانها کمبود بارش و تبخیر زیاد باشد .
اصطلاح بیابان زایی اولین بار توسط یک جنگل بان فرانسوی (آبرویل)در سال 1949 به کار گرفته شد. منظور او از کاربرد این اصطلاح بیان وضعیت بخشی از جنگل های بارانی آفریقا بود که با هدف تبدیل اراضی به مزارع کشاورزی و جنگل تراشی ، سوزانده شده و پس از رهاسازی به مرور درختچه زار و بوته زار تبدیل می شوند. تاآماده برای تبدیل شدن به اراضی زراعی وباغی گردند. او معتقد بود که چنین پدیده ای در مناطق حاره ای نیم مرطوب آفریقا باعث بوجود آمدن نوعی از بیابان در عرصه هایی که در گذشته پوشیده از جنگل بوده اند، می شود.پس از آن اصطلاح بیابان زایی توسط کارشناسان و پژوهشگران دیگری برای تبیین وضعیت تخریب اراضی در سایر مناطق بویژه در مناطق خشک توسعه و تعمیم یافت.
در کنوانسیون جهانی مبارزه با بیابان زایی در سال 1994 بیابان زایی چنین توصیف گردید: بیابان زایی یعنی تخریب اراضی نواحی خشک که ناشی از فاکتورهای متفاوتی شامل تغییرات آب و هوایی و فعالیت های بشری می باشد و یا به تعریفی دیگر تخریب اراضی به معنی کاهش یا فقدان کامل تولید بیولوژیک اقتصادی اراضی آبی و غیر آبی، مراتع و جنگل ها و دیگر اراضی،با توجه به کاربردشان، یا دیگر فعالیت های منتهی به فرسایش آبی و بادی خاکها در مدت زمان طولانی که باعث نابودی یا کاهش پوشش گیاهی گشته است.
برخی ازشاخص های بیابان زایی شامل کاهش اراضی پوشیده از پوشش گیاهی، افزایش سطح بازتاب اراضی، میزان کاهش گیاهان چندساله مخصوصاً درختان و بوته ها، تخریب و فرسایش خاک، توسعه تپه های ماسه ای، شور شدن و باتلاقی شدن خاک هاست .
سال(1996) از آن رو که هم به پیشنهاد دبیرکل سازمان ملل متحد، نام «بیابان و بیابان زایی» را بر پیشانی اش داشت و هم نخستین سال اجرای برنامه اقدام ملی مقابله با بیابان زایی و کاهش اثرات خشکسالی درایران محسوب می شد، از دو منظر ملی و بین المللی واجد اهمیتی کم نظیر بود. هر چند بیابان زایی را سومین چالش پیش روی بشر در هزاره سوم لقب داده اند، اما به جرأت می توان ادعا کرد که بیش از هر عامل مستقل مخرب و کاهندة دیگری، مقبول ترین آرمان زمانه معاصر، یعنی «توسعه پایدار» را با چالشی جدی مواجه ساخته و شعارهای دولتی دستیابی به آن را به سخره گرفته است. در این میان، تهدید بیابان زایی در ایران زمین، کشوری که ابعاد آسیب پذیری و ناپایداری عرصه های طبیعی اش از همیشه بحرانی تر به نظر می رسد،نه تنها در سطح منطقه که در تمامی کره زمین و در مقایسه با اغلب کشورهای جهان پیش برنده تر وخطرسازتر می نماید. سیطره 7/89 درصدی سرزمین های خشک، کمبود فاحش ریزش های آسمانی به نسبت میانگین های جهانی، پراکنش ناهنجار مراکز جمعیتی و عدم تناسب آن با اندوخته های آبی کشور، ضریب تغییرات فاحش اقلیمی آن از میانگین های درازمدت سالانه، وجود شناسه های غیرقابل انکار فقر در تمامی ابعاد پنج گانه پایداری (بوم شناختی، سکونت گاهی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی)، به همراه میل شدید کشور به توسعه و جبران عقب ماندگی های اغلب تحمیل شده ماضی به هر قیمتی، بخشی از مهم ترین دلایل شتاب ویران گر بیابان زایی در گسترة زادبوم مشترک و عزیز ماست.
شامل 23 صفحه فایل word قابل ویرایش
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:13
فهرست و توضیحات:
مقدمه
تجزیه و تحلیل
بیابان زدایی
راهکارهای بیابان زدائی
به دنبال خشکسالی ها و قحطی شدید و گسترده اواخر دهه 1960و اوایل دهه 1970 در آفریقا، موضوع بیابان به عنوان یک معضل جهانی مطرح گردید. سازمان ملل بلافاصله UNEP را به عنوان یک آژانس تخصصی بین المللی مامور اقدامات وسیع اجرائی آموزشی مقابله با بیابان زایی در سطح چهار قاره آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و اروپا نمود، گر چه این اقدامات بسیار خوب اجرا شدند ولی در مقیاس های کوچک انجام شده و هماهنگی بین کشورهای مختلف در این زمینه وجود نداشت. ارزیابی ها نشان داد که این اقدامات متناسب با نیازهای جامعه جهانی نبوده و راه حل اساسی برای رفع مشکل بیابان زایی نمی تواند باشد. لذا موضوع در کنفرانس سران سال 1992 در ریو دو ژانیرو برزیل تحت عنوان کنفرانس سازمان ملل، محیط زیست و توسعه بطور جدی مطرح و منجر به تنظیم فصل 12 از قطعنامه دستور کار 21 شد. در این فصل از جامعه جهانی خواسته شد که با موضوع بیابان زایی و خشگسالی بطور جدی برخورد شود. در این ارتباط سازمان ملل در 17 ژوئن 1994 متن کنوانسیون را نهایی نمود.