لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : 
.ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 56 اسلاید
قسمتی از متن .ppt :
بسم الله الرحمن الرحیم
داروهای مورد استفاده درCPR نادری پورعضو هیات علمی دانشکده پیراپزشکی کرمانشاه
اصول شش گانه تجویز دارو
1-بیمار صحیح
2-داروی صحیح
3-زمان صحیح
4-دوز صحیح
5-روش صحیح
6-ثبت صحیح
راههای تجویز دارو
1- وریدی
2- داخل استخوان درشت نی
3- داخل تراشه
4-زیر زبانی
5-مقعدی
6-از طریق پوست
7-استنشاقی
- خصوصیات بافت شهری و روستایی کرمان
1- بافت شهری و روستایی بسیار متراکم .
2- فضاهای شهری کاملاٌ محصور .
3- کوچه ها باریک و نامنظم و بعضاٌ پو شیده با طاق .
4- ساختمانها متصل به هم .
5- نحوة استقرار مجمو عه های زیستی بر اساس جهت آفتاب و باد.
خصوصیات کلی فرم بنا
1- کلیة بناها به صورت کاملاٌ درون گرا و محصور
2- کلیة بناها دارای حیاط مر کزی(به جز حمام)واغلب آنها دارای زیر زمین ، ایوان و بادگیر
3- کف ابنیه و خصوصاٌ حیاط پایین تر از سطح معابر
4-ارتفاع اتاقها نسبتاٌ زیاد .
5- طاقها غالباٌ قوسی و گنبدی.
6-مصالح عمدتاٌ گل ، خشت و آجراست .دیوارها نسبتاٌ قطور
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
عملیات احیاء قلبی – ریوی ( CPR)
سلامت دستگاه تنفس و دستگاه گردش خون برای حفظ حیات ضروری است وازکار افتادن این دو دستگاه در مدت کوتاهی به مرگ مصدوم می انجامد. بدن فقط برای 4تا6دقیقه میتواند بدون اکسیژن زنده بماند.
سالانه تعداد زیادی ازافراد به دلیل حوادث محیطی ، بیماریهای قلبی- عروقی ، برق گرفتگی ، غرق شدگی ، خفگی و ...... دچاروقفه قلبی و تنفسی شده ومتاسفانه به دلیل عدم اجرای صحیح عملیات احیای قلبی – ریوی می میرند. دربرخوردبا این موارد با سرعت عمل ودقت کافی عملیات احیاء راشروع کنید.
تعریف CPR :
به یکسری اعمال تخصصی توسط افراد ماهر وآموزش دیده جهت برگرداندن عملکرد دو عضو حیاتی قلب وتنفس پس از ایست قلبی- تنفسی صورت میگیرد، اطلاق می شود.
در برخورد با مصدومین غیر هوشیار ابتدا سطح هوشیاری آنان را ارزیابی کنید.که شامل موارد ذیل است :
صدا زدن وحرکت آهسته مصدوم
تحریک نقاط حساس بدن ( نوک نیپل ، عضلات سرشانه )
درصورتیکه بیمار هیچ پاسخی نداد عملیات احیاء را انجام میدهیم
عملیات احیاء دارای سه رکن مهم زیر است:
مرحله (A) باز کردن راه هوائی (AIR WAY)
مرحله (B) برقراری تنفس ( BreaThing)
مرحله (C) برقراری جریان خون (Cerculation)
(A) باز کردن راه هوائی :
مهمترین واولین اقدام درمانی در فرد بیهوش باز کردن راه هوائی میباشد.
شایعترین علت انسداد راه هوائی در افراد بیهوش افتادن زبان به ته حلق میباشد.
مانور های باز کردن راه هوائی:
خم کردن سروبلندکردن چانه
کنار بیمارزانوزده وکف یک دست راروی پیشانی بیمار قرارداده وبه پایین فشارمیدهیم وهمزمان باانگشتان سبابه ومیانه دست دیگرچانه بیمار را به بالا
می کشیم، به علت بالا آمدن فک تحتانی دراین مانور، زبان از ته حلق رها شده وبه سمت بالا جابجا می گرددوراه هوا ئی باز می گردد، موثربودن این مانور15تا 20% می باشد
خم کردن سر به عقب وبالا کشیدن گردن
کنار بیمار زانوزده وکف یک دست راروی پیشانی بیمار قرار میدهیم و به پایین فشار میدهیم ودست دیگر را زیر گردن بیمار قرار میدهیم و گردن را به سمت بالا میکشیم که باعث عقب کشیده شدن زبان از دیواره خلفی حلق میشود.
جلو کشیدن فک تحتانی
این روش در افرادی که مشکوک به صدمات گردن میباشند یا در عدم موفقیت روشهای قبلی استفاده می شود.
در این روش بالای سر فرد مصدوم قرار گرفته و انگشتان دوم تا پنجم هر دو دست را پشت قسمت عمودی فک تحتانی قرار میدهیم و انگشت شست، پایین لب تحتانی قرار گرفته و فک تحتانی را به طرف بالا و جلو برانید.
این روش مناسب ترین روش باز کردن راه هوایی در فردی که مشکوک به صدمات نخاع گردنی میباشد.
پاک کردن راه هوایی:
به منظور پاک کردن راه هوائی میتوان با استفاده از دو انگشت که در صورت امکان با گاز یا پارچه محافظت شده به صورت چرخشی از گوشه بالای لب وارد دهان شده و سپس با حرکات جاروبی رو به جلو از عقب دهان به سمت جلو حرکت داده ودر ضمن سر بیمار را به یک طرف چرخانده تا به تخلیه ترشحات واستفراغ کمک کرد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
نام آزمایش : تیتراسیون اکسیداسیون – احیا
هدف : هدف این جلسه آشنایی با تیتراسیون اکسیداسیون – احیا می باشد.
ابزار و مواد لازم : نمونه ی شماره ی ۳ حاوی آب اکسیژنه ، نمونه ی شماره ی ۱۳ حاوی -H2AsO3 ، نمونه ی شماره ی ۲۳ حاوی مس (II) و نمونه ی شماره ی ۳۳ حاوی ۰٫۵ گرم آهن ناخالص در اسید کلریدریک ، پی پت ، تعدادی بشر ، مجموعه ی بورت و پایه ، پیست . پرمنگنات ، سدیم بی کربنات ، محلول ید استاندارد ، پتاسیم یدید ، محلول سدیم تیو سولفات استاندارد ، محلول کلرید قلع ، محلول کلرید جیوه (II) ، اسید سولفوریک ، اسید فسفریک ، پتاسیم دی کرومات استاندارد ، شناساگر دی فنیل آمین سولفونات باریم ، شناساگر چسب نشاسته و آب مقطر .
تئوری :
واکنش های اکسیداسیون – احیا :
اصطلاح اکسایش در اصل برای واکنش های ترکیب مواد با اکسیژن به کار می رفت و احیاء به عنوان برداشتن اکسیژن از یک ترکیب اکسیژن دار ، تعریف می شد . معنی این واژه ها به تدریج وسیعتر شده اند . امروزه اکسایش و احیاء بر اساس تغییر عدد اکسایش تعریف می شوند .
اکسایش ، فرایندی است که در آن عدد اکسایش یک اتم افزایش می یابد و احیاء ، فرایندی است که در آن عدد اکسایش یک اتم کم می شود . بر این اساس ، در واکنش زیر اکسایش و احیاء صورت می گیرد :
S + O2 → SO2
عددهای اکسایش هر گونه به صورت زیر است :
S=0 , O2=0 , S(SO2)=+4 , O2(SO2)=+4
واکنش های اکسید و احیاء بر مبنای انتقال الکترون استوار بوده و واکنش شامل دو نیم واکنش اکسید (مولد الکترون) و احیاء (مصرف کننده ی الکترون) می باشد .
در مقایسه با تیتراسیون اسید و باز و تیتراسیون رسوبی که در آن ها واکنش تیتراسیون شامل جابجایی تعداد یون های مشخصی است ، در تیتراسیون اکسیداسیون و احیاء ، واکنش همراه با انتقال الکترون ها صورت می گیرد . در یک چنین واکنشی ماده ی اکسیدکننده الکترون گرفته ، احیاء می شود و ماده ی احیاء کننده الکترون از دست داده ، اکسید می گردد . این تبادل الکترونی منجر به تغییر ظرفیت یون ها و یا اتم های مربوطه می شود و در نتیجه ظرفیت اتم و یا یون اکسید شده افزایش یافته و ظرفیت اتم و یا یون احیاء شده کاهش می یابد .
قدرت مواد اکسید کننده و احیاء کننده متفاوت است . مواد اکسنده ی قوی تمایل زیادی به گرفتن الکترون دارند ، بنابراین قادرند الکترون های بسیاری از مواد احیاء کننده را جابجا کنند و بالعکس مواد اکسید کننده ی ضعیف تمایل کمتری به گرفتن الکترون دارند ، بنابراین آن ها فقط موادی که دارای خاصیت احیاء کنندگی قوی هستند ( زود الکترون آزاد می کنند ) را اکسید می کنند . بدیهی است می توان با در نظر داشتن پتانسیل اکسیداسیون و احیاء جهت واکنش را پیش بینی نمود .
تیتراسیون های اکسید و احیاء را بر حسب نوع ماده اکسیدان می توان تقسیم بندی نمود :
١- اکسیداسیون توسط KMnO4 => منگانیمتری
٢- اکسیداسیون توسط I2 => یدی متری
٣- اکسیداسیون توسط K2Cr2O7 => کرمیمتری
کاربرد معرف در تیتراسیون های اکسیداسیون و احیاء :
در بعضی از تیتراسیون های اکسیداسیون و احیاء نیازی به استفاده از معرف نیست ، زیرا پایان تیتراسیون با تغییر رنگ واضحی مشخص می شود . مثلاً در واکنش های اکسیداسیون توسط پتاسیم پرمنگنات رنگ بنفش -MnO4 وقتی که کاملا به +Mn اکسید شود ، بی رنگ می شود . به طور کلی در تیتراسیون های اکسیداسیون و احیاء در نقطه پایان تغییر محسوسی در پتانسیل سیستم مشاهده می شود . روش های متفاوتی جهت تشخیص چنین تغییری وجود دارد ؛ یکی روش استفاده از معرف و دیگری روش تجزیه ی شیمیایی می باشد .
معرف هایی که در این نوع تیتراسیون ها به کار می روند ، بر دو نوعند :
١ – معرف های اختصاصی واکنش
٢ – معرف های اکسیداسیون و احیاء
معرف های اختصاصی واکنش :
معرف هایی هستند که بر یکی از مواد شرکت کننده به طریقی اثر نموده و باعث تغییر رنگ می شود . مثال متداول آن ، نشاسته است که با یون تری یدید ایجاد کمپلکس آبی رنگ می کند . در نتیجه چنین کمپلکسی نقطه ی پایان تیتراسیون را که ممکن است تشکیل و یا اتمام ید باشد ، مشخص می کند .
معرف های اکسیداسیون و احیاء :
تغییر رنگ این معرف ها به تغییر پتانسیل سیستم بستگی داشته و به غلظت مواد شرکت کننده بستگی ندارد. مانند معرف های اسید و باز که در pH معینی به کار می روند . این معرف ها هم در پتانسیل اکسیداسیون معینی تغییر رنگ می دهند . معادله ی واکنش معرف های اکسیداسیون و احیاء که به تغییر رنگ منجر می شود را می توان به صورت زیر نوشت :
Inox + ne- → Inred
به عبارت دیگر معرف های اکسیداسیون و احیاء موادی هستند که رنگ فرم اکسید شده ی آن ها با فرم احیاء شده متفاوت بوده و به طور برگشت پذیر می توانند اکسید یا احیاء شوند . برای نمونه دی فنیل آمین را می توان نام برد .
دی فنیل آمین بی رنگ تحت تأثیر اکسید کننده ای چون K2Cr2O7 به دی فنیل بنزیدین بنفش رنگ اکسید می شود .
