لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 14
اهداف مهم درمان بیماران با هپاتیت مزمن B
بهبودی سمپتوماتیک
مهار یا از بین بردن HBVDNA
سروکانورژن Hbe Ag به anti-HBe
طبیعی شدن ALT
کاهش التهاب و فیبروز کبد
جلوگیری از عوارض طولانی مدت
کاهش در مورتالیته
جلوگیری از انتشار ثانویه بیماری
در حال حاضر FDA، 5 دارو را برای درمان هپاتیت مزمن B تأئید نموده است:
2bINF- در (1992)
لامی ودیدین در (1998)
آدفویر در (2002)
Entecavir در مارس (2005)
2bPeg interferon - در می (2005)
اینترفرون 2b: اولین درمان پذیرفته شده در بسیاری از کشورها برای هپاتیت مزمن B بوده است.
ساب کوتانه برای 4-6 ماه با دوز 5 میلیون واحد زیرجلدی روزانه یا 10 میلیون سه بار در هفته استفاده می شود. ویژگی بیمارانی که به INF پاسخ بهتریمی دهند:
1-ALT بالا
2-HBVDNA پایین
3- مدت ابتلای کوتاه مدت با عفونت
4- هپاتیت فعال
لامی ویدین: مهارکننده ریورس ترانس کریپتاز، دوز 100 میلی گرم روزانه و درمان اولیه حدود 1 سال طول می کشد و معمولاً تا 6 ماه بعد از سروکانورژن HbeAg ادامه می یابد.
- درمان با لامی ویدین با توجه به ریسک مقاومت 20% در سال محدود شده است.
- مقاومت به لامی ویدین با افزایش >1-log در HBVDNA و یا افزایش ALT با یا بدون تغییر کلینیکال یا هیستولوژیکال مشخص می شود.
- در بیماران با فیبروز پیشرفته یا سیروز کبدی ثابت شده که درمان طولانی مدت با لامی ویدین ریسک پیشرفت بیماری و HCC را کاهش می دهد.
آدفوویر- آنالوگ نوکلئوتیدی که با مهار ترانس کریپتاز معکوس ویروس هپاتیت B از تکثیر ویروس جلوگیری می کند و در ضمن از فعالیت DNA پلیمراز نیز جلوگیری می کند.
- در بیمارانی که 1 سال درمان با آدفوویر گرفته اند در:
تحقیق و بررسی در مورد هپاتیت مزمن B
