آگاهی از وضعیت پستان و خودآزمایی آن
در ۲۰ سالگی باید به زنان درباره آگاهی از وضعیت پستان هایشان و فواید خودآزمایی آن ها آموزش داده شود. زنان باید بدانند که پستان هایشان در حالت عادی چه وضعیتی دارند تا بتوانند هرچه سریعتر، تغییرات آن را تشخیص دهند. در عین حال زنان باید بدانند که هر تغییر، به معنی وجود سرطان نیست.
زنان می توانند با بررسی گاه به گاه پستان هایشان از وضعیت آن ها آگاه باشند و متوجه تغییرات آن بشوند اما روش پیشنهادی پزشکان پیگیری یک تکنیک قدم به قدم (خودآزمایی پستان یا BSE) بر اساس یک زمان بندی منظم برای بررسی دائمی تمامی بافت پستان است.
اگر شما هم احساس می کنید که خودآزمایی منظم پستان می تواند به شما در زندگی ای سالم تر کمک کند طبق یک برنامه منظم (مثلا هر فصل یکبار) آن را به کار ببرید.
بهترین وقت بری بررسی پستان ها زمانی است که پستان ها حساس یا ورم کرده نباشند. زنانی که در دوره بارداری یا شیردهی هستند یا از کاشت پستان استفاده کرده اند نیز می توانند به طور مرتب پستان هیشان را مورد خودآزمایی قرار دهند.
بهتر است زنانی که خودآزمایی پستان را انجام می دهند، گاه گاه روش کار خود را با یک متخصص در میان بگذارند تا از صحت عملکرد خود مطمئن شوند.
نحوه معاینه پستانها توسط خود فرد
در حالیکه لباسهای خود را در آوردهاید در مقابل آینه بایستید و به هر یک از پستانهایتان به طور جداگانه نگاه کنید. به اندازه، شکل، رنگ، حاشیهها و جهت پستانها و نوک پستانهایتان توجه نمایید.
- دستهایتان را بلند کرده و بالای سرتان قرار دهید و همانگونه که از یک سمت به سمت دیگر به آرامی میچرخید به پستانهایتان نگاه کنید.
- دستهایتان را محکم به کمرتان فشار دهید و شانههایتان را به جلو بیاورید. اکنون به هر یک از پستانهایتان به طور جداگانه نگاه کنید.
- حالا دست راست خود را بلند کرده و به پشت سرتان قرار دهید. با استفاده از انگشتان دست چپ، شروع به لمس پستان راست نمایید.
این کار بهتر است در حمام و در حالیکه دستها صابونی هستند انجام شود. از کنار خارجی پستان شروع به لمس کردن نموده و بصورت دایرهای، کل پستان را معاینه و لمس نمایید تا به نوک پستان برسید. سپس ناحیه بین پستان و زیر بغل و در آخر،
زیر بغل را معاینه نمایید. سپس این کارها را برای پستان چپ خود انجام دهید.
- اکنون دراز بکشید و در حالیکه یک لاش در زیر و بین شانههای خود قرار دادهاید و دست چپ را بالا بردهاید، معاینات فوق را تکرار نمایید. سپس این کار را برای پستان دیگرتان هم انجام دهید.
همچنین می توانید جهت خودآزمایی پستان به شکل زیر رفتار کنید
به پشت بخوابید و دستتان را زیر سرتان بگذارید. این وضعیت باعث می شود تا بافت پستان تا حد ممکن روی قفسه سینه گسترده شود و در نتیجه به کمترین ارتفاع ممکن برسد. در این حالت لمس کردن کلیه بافت و تشخیص توده ها آسانتر و دقیق تر است.
سه انگشت وسط دست دیگر را در کنار هم نگه دارید و با نوک آن ها در سینه به دنبال توده ها بگردید. سعی کنید با حرکات کوچک دیره ای به اندازه یک سکه که روی همدیگر می افتند، بافت پستان را کاملا حس کنید.
برای تشخیص دقیق، از سه سطح فشار استفاده کنید. اول با فشار کم، بافت نزدیک به پوست را بررسی کنید. بعد با فشار متوسط بافت درونی را حس کنید و در نهیت با فشار بیشتر، به بررسی بافت نزدیک به قفسه سینه و استخوان های دنده بپردازید.
به یاد داشته باشید که یک برآمدگی در انحنای پایینی هر پستان طبیعی است. اول هر نقطه از پستان را با هر سه فشار مورد آزمیش قرار دهید و سپس به سراغ نقطه بعدی بروید.
برای حرکت در طول پستان پینشهاد می شود که جهت حرکت خود راز بالا به پایین انتخاب کنید. یعنی اول یک خط فرضی از زیربقل تا وسط جناغ در نظر بگیرید و بافت پستان را از بالا به پایین در مسیر آن بررسی کنید و بعد از رسیدن به حدنهایی پایین پستان، خط فرضی را کمی به سمت داخل بدن حرکت دهید و دوباره از بالا شروع کنید.
فراموش نکنید که در حین آزمایش، باید همه پستان بررسی شود و حتی بهتر است کمی بالا و پیین آن را نیز مورد آزمایش قرار دهید. یعنی حد پایین و بالای پستان را دنده ها و استخوان ترقوه (زیر گردن) در نظر بگیرید.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این شیوه بررسی، باعث می شود بیشترین حجم بافت پستان مورد آزمایش قرار بگیرد و هیچ محلی از قلم نیافتد. همین مراحل را برای پستان دیگر نیز تکرار کنید.
پس از اتمام بررسی هر دو پستان، روبروی آینه بایستید و کف دست هایتان را به آرامی روی باسن فشار دهید.
این شیوه ایستادن باعث کشیده شدن عضلات سینه و در نتیجه در معرض دید قرار گرفتن بهتر سینه ها می شود. حالا با نگاه کردن به پستان ها هر تغییری در اندازه و شکل یا وجود لکه ها روی آن را تشخیص دهید.
در صورتی که علاقمند به بررسی زیربقل ها هستید، آن ها را در وضعیتی بررسی کنید که ایستاده اید و دست ها را فقط به اندازه ای بلند کرده اید که دسترسی به زیربقل هایتان برای انگشت های دست دیگر فراهم باشد.
توجه مهم : این شیوه خودآزمایی با شیوه های قدیمی تر کمی متفاوت است و این تفاوت حاصل آخرین مطالعات و بررسی های علمی است. به هرحال کلیت مساله، بررسی بافت برای یافتن توده ها است. اگر احساس می کنید با روشی دیگر، دقیق تر به همه بافت دسترسی دارید، از آن استفاده کنید.
توجه مهم تر : فراموش نکنید که احساس هر توده را سریعا با پزشک در میان بگذارید.
اگر مشکلی در پستان پیدا شد چه باید کرد؟
در صورت مشاهده هر گونه تغییری در پستانتان، باید هر چه زودتر به پزشک مراجعه نمایید، خواه این مشکل در قسمت داخلی پستان، پوست آن و یا نوک پستان باشد. طبیعی است که در چنین مواقعی احساس نگرانی نمایید، اما سعی کنید به خاطر داشته باشید که از هر ۱۰ تودهای که در پستان پیدا میشود ۹ تای آن غیرسرطانی است.
حتی اگر تودهای که در پستان شما وجود دارد سرطانی هم باشد، شکی نداشته باشید که تشخیص زودرس و به موقع و درمان مناسب آن، باعث افزایش احتمال معالجه کامل آن خواهد شد.
معاینه پستان توسط پزشک
پزشک ابتدا پستانهای شما را نگاه خواهد کرد و این در حالی خواهد بود که دستهای شما به حالت عادی در طرفین قرار دارد.
سپس پزشک از شما خواهد خواست که دستهایتان را به بالای سرتان ببرید و در آخر نیز از شما میخواهد که دستهای خود را به طرفین کمتر خود فشار دهید. با مشاهده پستان در چنین حالتهایی، پزشک اغلب میتواند تغییراتی که در پستان وجود دارد را کشف نماید.
سپس شما باید بر روی تخت دراز کشیده و دستهایتان را زیر سرتان قرار دهید تا پزشک بتواند پستان شما را معاینه کند.
اگر در طی معاینه، پزشک متوجه وجود تودهای در پستان شود، معایناتش را در آن نقطه بیشتر متمرکز کرده و سعی میکند با نگشتانش، اندازه توده را مشخص نماید. بعد از معاینه پستانها، پزشک معمولاً غدد لنفاوی زیر بغل و آنهایی که در قسمت تحتانی گردن قرار دارند را معاینه میکند.
به یاد داشته باشید که :
پس از ۲۰ سالگی، زنان باید درباره خودآزمایی پستان (BSE) اطلاعات کسب کنند و نسبت به وضعیت طبیعی پستان هایشان آگاهی داشته باشند و هرگونه تغییر جدید را هرچه زودتر به متخصص اطلاع دهند.
در صورت مشاهده هرگونه تغییر، از جمله پیدا شدن یک توده یا تورم، خارش پوست یا لکه روی پستان، درد یا تو رفتن نوک پستان، قرمزی یا پوسته پوسته شدن پوست یا نوک پستان یا مشاهده ترشحاتی غیر از شیر از پستان باید برای تشخیص دقیق تر با سرعت به مشاور پزشکی خود مراجعه کنید.
به هرحال در یاد داشته باشید که در اکثر مواقع تغییرات پستان حاصل سرطان نیستند ولی احتیاط همیشه لازم است.
پس از مشاهده هر یک از این موارد، فرد باید برای تشخیص دقیق تر به متخصص رجوع کند. متخصص باتجربه می تواند تشخیص دهد که تغییر ایجاد شده خوشخیم است یا بدخیم. آنها برای این تشخیص از آزمایش های دیگری هم استفاده خواهند کرد و اگر کوچکترین احتمالی بدهند که با سرطان پستان مواجه هستند، از بافت پستان شما بیوپسی به عمل خواهند آورد.
بدون شک، آزمایش فیزیکی پستان بدون استفاده از ماموگرافی احتمال نادیده گرفته شدن بعضی سرطان ها در مراحل ابتدایی را باقی خواهد گذاشت.
برعکس جریان هم صادق است؛ ممکن است سرطانی در مراحل ابتدایی با ماموگرافی قابل تشخیص نباشد در حالی که با خودآزمایی یا بررسی فیزیکی توسط دکتر قابل تشخیص باشد.
شامل 7 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله نحوه معاینه پستانها توسط خود فرد و معاینه پستان توسط پزشک و ماما
