مقاله در مورد ایران وانقلاب دیجیتال

اختصاصی از فایلکو مقاله در مورد ایران وانقلاب دیجیتال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه20

ایران، جامعه ای است پیچیده و با سابقه تاریخی و فرهنگی دیرینه که بیش از هر. در سه دهه آخر قرن بیستم این کشور رفت و برگشت های متعددی را در فرایند گذر از سنت به مدرنیسم تجربه کرده و به ویژه طی دو دهه بعد از انقلاب، با حاکمیت حکومت دینی، هر چند تکلیف خود را در بسیاری از مباحث بنیادین معاصر از جمله دموکراسی، آزادی، رابطه تجاری و سیاسی با جهان و توسعه اقتصادی و امثال آن تا حدی روشن ساخته ولی برای مثال، هنوز در زمینه مباحث کلیدی چون مبانی ارزشی برنامه ریزی توسعه دچار چالش است. برای مثال، هنوز نمی داند با ماهواره و یا اینترنت چه بکند.
از بعد رتبه بندی جهانی، متأسفانه ایران به دلیل درگیر بودن در بحث مبانی و مفاهیم و کشمکش های سیاسی حاصل از آن و درگیر بودن برخی مسئولان و مدیران عالی در بازی های قدرت به رغم وجود امکانات پیشرفت (منابع سرشار انرژی و مواد خام، نیروی انسانی توسعه خواه و تحول جو و...) وضعیت درخشانی ندارد.

شاخص HDI

سال

۵۵۶%

۱۹۷۵

۵۶۳%

۱۹۸۰

۶۰۷%

۱۹۸۵

۶۴۵%

۱۹۹۰

۶۸۸%

۱۹۹۵

۷۲۱%

۲۰۰۰

از نظر تکنولوژیک، جفری سکس، در دانشگاه هاروارد مطالعه ای انجام داده است و بر اساس دو معیار تعداد حق امتیاز اختراعات به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت و سهم صادرات تکنولوژی پیشرفته از GDP، جهان را به سه منطقه تکنولوژیکی زیر تقسیم کرده است.
نوآوران تکنولوژی: کشورهایی هستند که به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت ۱۰ حق امتیاز (اختراع ثبت شده) یا بیشتر دارند و صادرات تکنولوژی پیشرفته در این کشورها حداقل ۲ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) آنان را تشکیل می دهد.
کاربران تکنولوژی: این کشورها توانایی بالایی در جذب دانایی ها و تکنولوژی های پیشرفته دارند و زیرساخت لازم را برای این کار فراهم آورده اند.
حذف شدگان (Technologically Excluded)
این کشورها در تولید و در جذب و مصرف تکنولوژی پیشرفته سهمی ندارند و یا سهم آنان ناچیز است.
در نقشه ای که بر این اساس تهیه شده ، گروه اول با رنگ زرد، گروه دوم با رنگ سبز روشن و گروه سوم با رنگ سبز تیره مشخص شده اند. ایران در گروه سوم قرار دارد. شاید گفته شود چون مدل و ارقام این طبقه بندی در دست نیست، نمی توان اعتبار این طبقه بندی را تأیید کرد. ولی شکی نیست که سهم ایران از صادرات تکنولوژی پیشرفته و حق امتیاز که معرف تولید تکنولوژی نوین است بسیار ناچیز است. ایران در سال ۲۰۰۱، تنها ۱ حق امتیاز داشته است. این در حالی است که در سال ۱۹۹۷، این رقم برای آمریکا ۱۱۱۹۰۶ بوده است.