بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض و اثربخشی سازمانی در سازمان بیمه سلامت استان گیلان
117 صفحه
چکیده:
بی‌شک مدیران نقش تعیین‌کننده ای را در افزایش اثربخشی سازمان های بیمه بر عهده دارند و در این میان مدیریت تعارض در اینگونه سازمان ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف کلی این پژوهش، بررسی ارتباط بین سبک های مدیریت تعارض و اثربخشی سازمان بیمه سلامت استان گیلان در سال 1392 بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی و از نوع هدف، کاربردی است. جامعه آماری این تحقیق بیمه سلامت استان گیلان می باشند. برای نمونه گیری تعداد 26 مدیر واحد سازمانی انتخاب گردیدند. پس از انجام تست مقدماتی پرسشنامه، تعداد 26 پرسشنامه توزیع گردید؛ که تعداد 23 پرسشنامه تکمیل و عودت داده شد. در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد سبک های مدیریت تعارض (راهیم، 1983) و پرسشنامه استاندارد اثربخشی سازمانی (حمیدی، 1382) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 19 SPSS استفاده شده است که نتایج این تحقیق حاکی از آن است که مدیران در مدیریت تعارض در سازمان بیمه سلامت استان گیلان بیشتر از راهبردهای همکاری و سازش استفاده می کنند. هم چنین سبک مصالحه نیز اثرات زیادی برجای می گذارد. از طرف دیگر، استفاده از سبک رقابت در مدیریت تعارض اثری معکوس دارد. هم چنین سبک اجتناب بر اثربخشی سازمانی اثر معناداری ندارد.
کلیدواژه: سبک های مدیریت تعارض، اثربخشی سازمانی، سازمان بیمه سلامت استان گیلان
بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض و اثربخشی سازمانی در سازمان بیمه سلامت استان گیلان
