اقدام پژوهی چگونه توانستم دانش آموزانم را به درس ورزش و انجام فعالیت های ورزشی ترغیب نمایم؟

اختصاصی از فایلکو اقدام پژوهی چگونه توانستم دانش آموزانم را به درس ورزش و انجام فعالیت های ورزشی ترغیب نمایم؟ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت) تعداد صفحه:24

چکیده :

در جوامع امروز آموزش بی‌تردید نقش اصلی را در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایفا می‌کند و عیار توسعه در هر کشوری را با میزان سرمایه‌گذاری برای کودکان و نوجوانان آن کشور می‌سنجند. دلیلش هم روشن است. سرمایه اصلی کشور نیروی انسانی است. در حال حاضر 15 میلیون دانش‌آموز حساس‌ترین سال‌های زندگی خود را در مدرسه می‌گذرانند، لذا توجه به این قشر جامعه، نشانه‌ای است برای اثبات توجه به آینده. امروز وظیفه آموزش و پرورش تنها انتقال میراث فرهنگی گذشته به نسل حاضر نیست. اگرچه این هدف اهمیتی در خور توجه دارد. اما این دانش زمانی ارزشمند خواهد بود که دانش‌آموز علاوه بر سلامت ذهنی به لحاظ روحی و جسمی هم در سلامت باشد و در سایه این سلامت آمادگی ورود به جامعه بزرگتر را داشته باشد. در این رهگذر ورزش وسیله‌ای بسیار مناسب برای ایجاد چنین فضایی است. از سال 1306 به صورت رسمی و اجباری بنا شد که تمام دانش‌آموزان روزانه یک ساعت درس تربیت بدنی را بگذرانند. از آن تاریخ تاکنون 82 سال می‌گذرد. در طول این سال‌ها ورزش مدارس دستخوش کمترین تغییر و تحول بوده است و زنگ ورزش به نوعی ساعت فراغت برای دانش‌آموزان به حساب می‌آید. حتی برخی مدیران و معلمان هم با استفاده از این زمان به تدریس دروس خود می‌پردازند، این در حالی است که حساسیت سنی دوران دانش‌آموزی بر هیچ کس پوشیده نیست.

در هرم مولر آمده است که ورزش دانش‌آموزی باید در قاعده قرار گیرد و بعد از آن ورزش همگانی قهرمانی و حرفه‌ای. در این شرایط است که هرم پایدار می‌ماند. وقتی قاعده باریک باشد راهی وجود ندارد. طبق برنامه درسی ایران دانش‌آموزان باید 12 سال درس تربیت بدنی بخوانند اما اگر از یک دیپلمه خواسته شود 15 دقیقه نرمش صحیح انجام بدهد نمی‌تواند و نمی‌داند. شاید دلیل این باشد که نیروهای متخصص این درس را تدریس نمی‌کنند و چون خودشان این کار را بلد نیستند به دانش‌آموزان هم چیزی نمی‌آموزند. بنده در اقدام پژوهی فوق تصمیم بر این گرفته ام که راهکار های علاقه مند کردن دانش آموزان را به درس تربیت بدنی مورد بررسی و تحلیل قرار دهم.

مقدمه

ورزش مدارس پس از سال‌ها رکود داشته و نتوانسته است به ماهیت اصلی خود برسد و آنچه در زنگ ورزش دیده می‌شود چیزی نیست که به هدف اصلی نزدیک باشد و حتی می‌توان گفت گاهی زنگ ورزش در مدارس قربانی دشواری دروس ریاضی‌، علوم و... می‌شود. در حالی که برای رشد ورزش قهرمانی در کشور توجه به ورزش دانش‌آموزی نوعی الزام و اجبار است و زمان شروع ورزش برای بسیاری از رشته‌ها مقطع ابتدایی است اما دانش‌آموزان ابتدایی تا پایه سوم حتی معلم ورزش هم ندارند و نبود امکانات و فضای ورزشی مدارس هم به مشکلات دامن می‌زند.

براساس نتایج تحقیقی در 120 شهر کشور درصد زیادی از دانش‌آموزان با مشکل قامتی و اندامی مواجهند. نتایج این پژوهش روی 174 هزار و 191 دانش‌آموز دختر دوره راهنمایی نشان داد که 69 درصد آنها ناهنجاری قامتی دارند. در دوره متوسط این ناهنجاری 72/4 درصد افزایش می‌یابد. بین پسران از 173 هزار و 491 دانش‌آموز پسر دوره راهنمایی، 57/6 درصد و در متوسطه 58/5 درصد اختلالات فیزیکی و اسکلتی دارند. میانگین این اختلالات در کل دانش‌آموزان کشور حدود 64 درصد برآورد شده است. این اعداد و ارقام می‌تواند یک یادآوری جدی برای اهمیت دادن به ورزش مدارس باشد. به طور حتم یک دانش‌آموز به موازات تمرین‌های خود می‌تواند مفاهیم درسی را به خوبی یاد گرفته و آنها را در مدت زمان کوتاه‌تری به خاطر بسپارد.

با توجه به تمام ضعف‌های موجود در حوزه ورزش مدارس، اینگونه به ذهن متبادر می‌شود که این وزارتخانه نسبت به ورزش دانش‌آوزی بی‌اعتنا است، در حالی که معاونان پرورشی و مدیران تربیت بدنی در این مبحث در تلاش هستند که مشکل ورزش مدارس را به یک شکلی حل کنند اما کمبود تسهیلات مالی و اعتباری و تجهیزات، برنامه‌های این مدیران را بی‌اثر گذاشته است. به نظر می‌رسد متصدیان تربیت بدنی کشور بتوانند در این امر دست آموزش و پرورش را بگیرند و به اشاعه ورزش در مدارس یاری رسانند چرا که در بسیاری از کشورهای پیشرفته، شناسایی استعدادها در رشته‌های مختلف و ارتقای سطح ورزش حرفه‌ای در کشور از دوران مدرسه به ویژه مقاطع ابتدایی انجام می‌شود. مطمئناً دود بی‌توجهی به ورزش در مدارس، نه فقط به چشم دانش‌آموزان که در برخی مواقع به چشم ورزش قهرمانی خواهد رفت.