مقاله انقلاب اسلامی و انتفاضه فلسطین

اختصاصی از فایلکو مقاله انقلاب اسلامی و انتفاضه فلسطین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:25

 فهرست مطالب

انقلاب اسلامی و انتفاضه فلسطین

• انقلاب اسلامی و تآثیر آن بر جنبش آزادیخواهی مردم فلسطین

وضعیت منطقه و سرزمین‌های اشغالی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی

تآثیر انقلاب اسلامی بر مبارزات ضد صهیونیستی

تفکرات و استراتژیهای جنبش‌های فعال در عرصه مبارزاتی فلسطین

الف) سازماندهی جهاد اسلامی :

دیدگاهها :

ب) حرکت مقاومت اسلامی فلسطین (حماس)

2-تآثیر انقلاب اسلامی بر مقاومت اسلامی جنوب لبنان

روابط حزب الله و جمهوری اسلامی

حزب الله در معادلات بین المللی

3- مذاکرات صلح خاورمیانه

اهداف فرایند مذاکرات سازش

کنفرانس اسلو (1) و توافقنامه غزه - اریها

کنفرانس اسلو (2) و قرار داد طابا

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران در برابر قدرتمندترین رژیم خاورمیانه و بزرگترین متحد

آمریکا و رژیم صهیونیستی ، بارقه‌های امید را در میان مردم فلسطین زنده کرد.

رهنمودهای حضرت امام را حل (ره) ساختار مبارزه علیه رژیم صهیونیستی را دگرگون ساخت         و انقلابی عظیم را در صحنه مبارزات پدید آورد و پرچم اسلام و مبارزات اعتقادی را به اهتزاز در آورد و همانگونه که ملت ایران را با احیای اسلام زنده کرد ، ملتهای فلسطین و لبنان و00

را نیز متحول ساخت. امام با زدودن زنگارهای تحریف از چهره اسلام ناب خون تازه‌ای در رگهای به خواب رفته جهان اسلام به جریان انداخت و طومار تمام محاسبات و معادلات استکبار جهانی          و صهیونیزم بین المللی را در هم پیچید و استراتژی‌های هژمونیک این غده سرطانی را با مشکل مواجه ساخت و فلسطینی‌های آواره و اسیر را در سرزمینهای اشغالی به حرکت در آورد.

    وضعیت منطقه و سرزمین‌های اشغالی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی

به وجود آمدن امید در دل مسلمانان بویژه فلسطینیان عزم آنها را در مبارزه جدی ساخت. در آن شرایط وضعیت سرزمینهای اشغالی به شرح ذیل بود :

• قرار داد کمپ دیوید و ضیافت سادات در به رسمیت شناختن اسرائیل و تعهد او با رژیم

صهونیستی مبنی بر تضمین امنیت مرزهای اسرائیل موجب شد تا وی از هر گونه مبارزه ضد اسرائیلی جلوگیری نماید و مساعی خود را در راه اضمحلال ملت فلسطین به کار بندد و آنها را متفرق نماید.

2-حکومت ملک حسین در اردن با حمله به فلسطینی‌ها و کشتار بی‌رحمانه آنان در سپتامبر سیاه   و بر چیدن پایگاههای آنها اسرائیل را به رسمیت شناخت.

3-لبنان نیز به علت ساختار فرقه‌ای از اتخاذ یک موضع مشخص عاجز بوده و در مراحل مختلف مبارزات اعراب با رژیم صهیونیستی بصورت طیفی عمل نموده و گاهی سکوت و گاهی پشتیبانی      و گاهی بر عکس عمل نموده است.

4- سوریه هم پس از روی کار آمدن حافظ اسد ، در سال 1973 فرضیه مبارزه مسلحانه را با اسرائیل در معرض آزمون قرار داده و با عدم همراهی مصر و عدم همراهی و حمایت به موقع شوروی سابق مواجه گردید که نتیجه آن شکست تز مبارزه کلاسیک با اسرائیل و سر آغاز نوعی حرکت تبلیغاتی و سیاسی علیه رژیم صهیونیستی بود ، اما خود آنها به خوبی می‌دانستند که این نوع مقابله هیچگاه رژیم صهیونیستی را به تهدید قطعی مواجه نمی‌سازد.

5- سازمان آزادیبخش فلسطین (صاف) نیز گرچه با انگیزه‌های انقلابی ، مبارزه با صهیونیست‌ها را آغاز کرد و در ابتدا هم درخشش‌هایی را کسب نمود اما به علت عدم وجود انگیزه‌های متعالی مبارزاتی و نیز وابستگی سران آن به دولتهای محافظه کار و مرتجع عرب از ادامه کار مبارزه عاجز مانده و با نزدیکی به مصر و اردن سعی در تقویت گرایشهای سازشکارانه نمود.