چکیده
به طور کلی می توان گفت که ریشه اصلی مشکلات ساخت و ساز و صدمات قابل توجه ناشی از زلزله در کشور، عدم آگاهی از روش های
صحیح اجرای ساختمان ها می باشد. ولی در خیلی از موارد با وجود داشتن دانش لازم ساخت و ساز در کشور به دلیل مشکلات اقتصادی، امکان
اجرای روش های مناسب ساخت و ساز در بسیاری از مناطق وجود ندارد. تجربه زلزله های بم، رودبار و منجیل و اخیراً زلزله منطقه ارسباران و نیز
میزان خسارات وارده به خوبی این مسئله را نشان می دهد. بنابراین به منظور کاهش صدمات ناشی از زلزله، آموزش و به کارگیری یک روش مقاوم
مطابق با شرایط اقتصادی هر منطقه لازم و ضروری است. لذا در این مقاله، با اولویت بندی قسمت های مختلف ساختمان، دیوار و سقف به عنوان
بخش های بحرانی بناها در زمان وقوع زلزله مورد بررسی دقیق قرار می گیرند. همچنین، روش های ساختمانی مورد استفاده در مناطق زلزله زده
تشریح می گردند و نحوه تأثیر نیروهای جانبی بر ساختمان های مذکور و عدم پایداری ساختمان های متداول در برابر زلزله ارزیابی میگردند.
ضمناً کیفیت اجرای ساختمان های آسیب دیده در برابر زلزله و ضرورت تغییر اساسی در روش های متداول ساخت و نیز راه های عملی و قابل
اجراء برای رسیدن به آن با توجه به شرایط اجرایی و اقتصادی بیان می شود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که می توان با صرف اندک هزینه
بیشتر و استفاده از کارشناسان متخصص و مجرب بسیاری از بافت ها و ساختمان های شهری را در برابر زلزله مقاوم نمود.
بررسی روش های آسیب پذیری ساختمان ها در برابر زلزله (روش های کیفی و ATC)
