خلاصه پایان نامه:
در حالت کلی سازه های فضاکار، سیستم های سازه ای هستند که دارای عملکرد سه بعدی هستند. در عمل سازه های فضاکار به گروه خاصی از سازه ها گفته می شود که شامل شبکه ها، چلیک ها، گنبدها، دکل ها، شبکه های کابلی، سیستم های پاشامی، سازه های تاشو و کش بست ها هستند. سازه های فضاکار تاشو، سیستم های مشبک فضاکاری هستند که قابلیت جابجایی از لحاظ موقعیت و هندسه دارند. تاکنون مدول های مختلفی توسط محققین برای این سازه ها ارائه شده اند. یکی از پرکاربردترین این سازه ها، سازه های تاشو با المان های قیچی سان هستند. بر اساس رفتار سازه ای، اگر در طی فرایند باز و یا بسته شدن هیچ گونه تنشی در سازه ایجاد نگردد، آن را سازه سازگار و در غیر این صورت سازه ناسازگار می گویند. در این پژوهش رفتار ناپایداری سازه های فضاکار تاشوی سازگار با المان های قیچی سان بررسی می شود.اگرچه متون علمی وسیعی در مورد ناپایداری سازه های فضاکار با اتصالات مفصلی وجود دارد، اما هیچکدام از آنها برای سازه های تاشو مناسب نیستند. حضور اتصالات لولایی در این بافتارها رفتار آنها را از سایر سازه های فضاکار متمایز می کند. با توجه به رفتار خاص اتصالات سازه های تاشو و ایجاد خمش های عمود بر صفحه لولا در محل اتصالات که منجر به رفتار غیرخطی سازه می گردد و نظر به اینکه مطالعات موجود، محدود به مراحل پیش کمانش المان هستند، اهمیت مطالعه رفتار پایداری سازه های تاشو مشخص می شود.در این تحقیق، پس از معرفی سازه های تاشو و توصیف بارفتارهای متنوع آنها، مطالعات استاتیکی انجام شده روی این سازه ها مرور می شود. سپس مکانیزم های خرابی شبکه ها و چلیک های تاشو با المانهای قیچی سان با استفاده از تحلیل های ناپایداری استاتیکی به روش عناصر محدود، بررسی و ارزیابی شده است. بدین منظور پس از تایید مدل سازی عناصر محدود، برای ترسیم مسیرهای غیرخطی تعادل سازه از روش طول کمان استفاده می گردد. مطالعات پارامتریک شامل: تاثیر حضور کابل با سطح مقطع مختلف، افزودن میله در محل تکیه گاه های سازه، حضور کابل های مختلف بهمراه میله و همچنین اثر میزان لاغری المان های فشاری بر رفتار سازه، انجام شده است.
پایان نامه رشته عمران تحلیل ناپایداری استاتیکی سازه های فضاکار تاشوی سازگار با المان های قیچی سان
