درس پژوهی رویکرد دیگری برای توسعه دانش حرفه ای معلمان است ، که از درون مدارس ابتدایی ژاپن مطرح و توسعه یافته است. تاریخچةدرس پژوهی به قبل از سال های 1900 میلادی بر می گردد . که در ژاپن به نام های کونای کنشیو که از دوقسمت کونای به معنی در مدرسه و کنشیو به معنی کارورزی تشکیل شده است که یک بخش آن جو گیو کن کیو است . جوگیو کن کیو کلمه ای ژاپنی است که از دو قسمت جو گیو به معنی درس و کن کیو به معنی پژوهش یا مطالعه تشکیل شده است و در زبان فارسی به درس پژوهی ترجمه شده است و از معلمان ژاپنی انتظار می رود که بیشتر ، یک محقق آموزشی باشندو بر همین اساس در ژاپن فعالیت های آموزشی طی 50 سال اخیر تغییر قابل توجهی یافته اند . مسئولان آموزش ژاپن سیستمی را ترتیب دادند که به بهسازی تدریجی و افزایش اثر بخشی آموزش در طول زمان منجر می شود . این سیستم شامل اهداف یادگیری واضح برای دانش آموزان ، یک برنامۀ درسی مشترک ،حمایت مدیران و کار مداوم معلمان که سعی در ایجاد بهبود تدریجی در فعالیت خود دارند ،است. ژاپن مسئولیت اولیۀ بهبود فعالیت کلاس درس را به عهدۀ معلمان گذاشته است . کونای کنشیو کلمه ای است که برای توصیف فرایند مستمرّ پرورش حرفه ای معلمان در مدرسه به کار می رود و معلمان ژاپنی هنگامی که فعالیت آموزشی خود را آغاز می کنند ، در آن درگیر می شوند.همة مدارس ابتدایی و راهنمایی ژاپن به طور فعال با ( کونای کنشیو ) در ارتباطند . کونای کنشیو که توسط معلمان اداره می شود ، شامل مجموعه ای از فعالیت های مختلف است که با هم فرایند جامعی از بهسازی مدرسه را تشکیل می دهند . معلمان با هم در گروه هایی با پایه های تحصیلی مختلف یا موضوعات درسی متفاوت ( برای مثال ، ریاضیات یا مهارتهای زبانی ) و نیز در کمیته های ویژه ( برای مثال ، کمیتة تکنولوژی ) کار می کنند . یکی از رایج ترین بخش های کونای کنشیو مطالعة درس ( جو گیو کن کیو ) است درمطالعة درس ، گروه های معلمان به طور منظم به مدت طولانی جلسه تشکیل می دهند ( از چند ماه تا یک سال ) و روی طراحی ، اجرا ، ارزشیابی و بهبود یک یا چند پژوهش در کلاس درس (جوگیو کن کیو ) کار می کنند . مطالعه درس با استفاده از همة شاخص ها در بین معلمان ژاپنی بسیار محبوب است و ارزش بالایی دارد؛ بخصوص در سطح مدارس ابتدایی . این روش رکن اصلی فرایند بهبود مدارس است. ژاپنیها معتقدند اگر می خواهید آموزش را بهبود ببخشید ، اثر بخش ترین جا برای چنین کاری کلاس درس است . اگر شما این کار را با درس ها شروع کنید ، مسألة چگونگی کاربرد نتایج در کلاس درس نا پدید می شود . بهبود در کلاس درس در درجة اول اهمیت است . سپس چالش تشخیص انواع تغییراتی که یاد گیری دانش آموزان را بهبود می بخشد ، قرار دارد . هنگامی که تغییرات شناسایی شدند ، نوبت به چالش اشتراک این دانش با معلمان دیگر می رسد ؛ کسانی که با مسائل مشابه مواجهند یا اهداف مشترکی در کلاس درس دارند . در طول ترم اول ، ابتدا معلمان جلسات متعددی در سطح مدرسه تشکیل می دهند تا موضوعات یا مباحث اصلی تلاش های کونای کنشیو در آن سال تعیین گردد . پس از انتخاب موضوع کلی ، معلمان جلسات دیگری در گروه هایی در سطح پایه های مختلف تشکیل می دهند تا اهدافی را که مطالعة درس در طول سال دنبال خواهد کرد ، تعیین کنند . معلمان به چندگروه تقسیم می شوند . مدارس بزرگتر ممکن است برای هر پایه گروه های جدا گانه ای تشکیل دهند که این کار با هدف نگه داشتن اندازة هر گروه در حد 5 تا 7 معلم صورت می گیرد . در ترم دوم ، گروه های معلمان پژوهش در کلاس درس را شروع می کنند و به این طریق افراد مطلع بعد از پایان تدریس توسط یک معلم در بحث مربوط به کلاس شرکت می کنند هم به رفع مشکل می پردازند و هم خودشان درگیر پژوهش و مطالعه می شوند. معلمان به نوعی در درس پژوهی بعنوان بخشی از وظیفه تدریس و تجربیات مداوم شغلی شان درگیر می شوند . معلمان در بعضی پایه یا کل پایه ها را منظم ملاقات می کنند در بیش از چند ماه برای تریسم آنچه که بعنوان یک مطالعه تحقیق نامیده می شود تصمیم می گیرند . ژاپنیها تغییرات برنامه درس ملی را ازروی ایده های نسبتاً آسان برای مثال یاد گیری 5 کلاس از روی ابزار روی موضوعی که مدارس به آنها توجه دارند انجام می دهد
درس پژوهی با موضوع (تقویت مهارت خوانداری با تاکید بر علائم نگارشی سال تحصیلی 95-94)
